Οι πρωθυπουργικές εξαγγελίες, ενόψει της επερχόμενης Διεθνούς Έκθεσης Θεσσαλονίκης, αναμένεται, επικοινωνιακά τουλάχιστον, να κινηθούν προς τρεις κατευθύνσεις. Αυτό που φέρεται να απασχολεί το περιβάλλον του πρωθυπουργού είναι η τόνωση της πραγματικής οικονομίας, η προσέλκυση επενδυτών, αλλά και η δημιουργία ενός πλαισίου υγιούς επιχειρηματικότητας. Το τελευταίο διάστημα, πάντως, ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας εμφανίζεται ολοένα και πιο αισιόδοξος μιλώντας για «θετική συγκυρία της ελληνικής οικονομίας» και «επιτυχή έξοδο στις αγορές», ενώ δεν παραλείπει να αναφερθεί στην αναβάθμιση της χώρας από τους οίκους αξιολόγησης. Ως εκ τούτου, η παραδοσιακή «μάχη» στο Βελλίδειο Συνεδριακό Κέντρο, μεταξύ του πρωθυπουργού και του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Κυριάκου Μητσοτάκη, αναμένεται να είναι σφοδρή και πολυεπίπεδη, την ώρα που δυο μέρες μετά τη ΔΕΘ φέρεται να έχει «κλειδώσει» επίσκεψη από τεχνικό κλιμάκιο των Θεσμών στη χώρα μας, αναφορικά με την τρίτη αξιολιόγηση.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Την ώρα, βέβαια, που τα δύο επιτελεία προετοιμάζονται για μια μετωπική σύγκρουση στη Θεσσαλονίκη, η κατάσταση στην πραγματική οικονομία δείχνει ανησυχητικά στάσιμη. Η φορολογία είναι πάνω από τον μέσο όρο του ΟΟΣΑ, ο ΕΝΦΙΑ μόνο «περσινά ξινά σταφύλια» δεν είναι για τα ελληνικά νοικοκυριά (όπως τόσο απροβλημάτιστα δήλωσε ο πρώην υφυπουργός Οiκονομικών, Τρύφων Αλεξιάδης), τα κόκκινα δάνεια παραμένουν ένας μεγάλος βραχνάς, οι καταθέσεις παραμένουν κολλημένες σε προ 15ετίας επίπεδα και γενικώς, είτε το θέλουμε είτε όχι, η πολυπόθητη εμπιστοσύνη στην ελληνική οικονομία μοιάζει μακρινή υπόθεση.Αυτό που ανθεί, αντιθέτως, στην Ελλάδα είναι η παραοικονομία, βασικό χαρακτηριστικό χωρών με προβληματική διοίκηση και αναποτελεσματική οργάνωση σε κυβερνητικό επίπεδο.
Στις αρχές του 2017, το Γερμανικό Ινστιτούτο Εφαρμοσμένων Οικονομικών Ερευνών δημοσίευσε μια μελέτη από την οποία προέκυπτε πως η παραοικονομία στην Ελλάδα ανέρχεται στο 21,5% του ΑΕΠ. Κοινώς, ποσοστό που ξεπερνούσε το 1/5, νούμερο που εξασφάλιζε στην Ελλάδα την πρώτη θέση μεταξύ επιλεγμένων χωρών ανά τον κόσμο. Στη δεύτερη θέση βρισκόταν η Ιταλία και ακολούθως η Ισπανία με το ποσοστό της παραοικονομίας έναντι του ΑΕΠ να διαμορφώνεται στο 19,8% και στο 17,2% αντίστοιχα. Την ίδια ώρα, στις ΗΠΑ, το ποσοστό ήταν 5,4% και στην Ελβετία 6%.Αν και δεν είναι εύκολο να βεβαιωθεί το μέγεθος των επιχειρήσεων που παρακάμπτει τις ρυθμιστικές αρχές, σε έκθεση του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, προ ετών, εκτιμήθηκε πως η παραοικονομία, παγκοσμίως, ανέρχεται στα 650 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ μόνο το 2015 το κόστος για την παγκόσμια οικονομία από αυτές τις πρακτικές θα έφτανε τα 1,77 τρισεκατομμύρια δολάρια κατά τη διάρκεια του έτους.
Με την εγγραφή σας στο newsletter του VICE συμφωνείτε να λαμβάνετε ηλεκτρονικά ενημερώσεις που αφορούν το VICE, οι οποίες ορισμένες φορές ενδέχεται να περιλαμβάνουν διαφημιστικό ή/και χορηγούμενο περιεχόμενο.
