Ληστείες, Σακούλες με Λεφτά και Εξαφανισμένοι Ράπερ: Ιστορίες Ενός Promoter

Την επόμενη φορά που θα είσαι στο έκτο ποτό σου στις τρεις τα ξημερώματα ένα Σάββατο βράδυ, σκέψου το εξής: το νυχτερινό σου ξεφάντωμα είναι δουλειά κάποιου. Μπορεί οι άνθρωποι που οργανώνουν τα αγαπημένα σου πάρτι, συναυλίες και events να μοιάζουν να παρτάρουν κατ’ επάγγελμα, αλλά αυτό που βλέπεις είναι απλώς η βιτρίνα μιας δουλειάς που σε υποχρεώνει να ικανοποιείς fans και καλλιτέχνες 24 ώρες το 24ωρο. Οι ατζέντηδες, οι διοργανωτές και οι μάνατζερ ρισκάρουν καθημερινά τη φήμη –και τα λεφτά– τους, προσπαθώντας να προγραμματίσουν τις διεθνείς περιοδείες μερικών εκ των δημοφιλέστερων DJ και μουσικών, ενώ ταυτόχρονα διαχειρίζονται ατελείωτα αιτήματα για guest lists, ακυρώσεις της τελευταίας στιγμής και ταλαιπωρίες με τις βίζες.

Η Σιγκαπούρη δεν είναι πάντα η βασική προτεραιότητα των καλλιτεχνών που ταξιδεύουν στην Ασία, αλλά αυτό σιγά-σιγά αλλάζει, καθώς ανοίγουν τις πόρτες τους όλο και πιο προοδευτικά κλαμπ. Με ένα μικρό, αλλά σταθερό νούμερο ανοιχτόμυαλων χώρων να βρίσκονται πλέον στη διάθεσή τους, τα πρακτορεία διοργάνωσης εκδηλώσεων με επίκεντρο την Ασία, όπως οι Collective Minds, έχουν κακομάθει τους κατοίκους της Σιγκαπούρης με μια ασταμάτητη ροή από underground acts. Μόνο το περασμένο έτος, η ομάδα έκλεισε τους Nightmares on Wax, Shigeto, Daniel Caesar, Benji B και άλλους για εμφανίσεις στην πόλη-κράτος.

Ο Zaran Vachha, ιδρυτής των Collective Minds, έχει δει πολλά σκαμπανεβάσματα στον χώρο μέσα στα χρόνια. Προτού μετακομίσει στη Σιγκαπούρη, ο λάτρης της μουσικής διοργάνωνε διαφόρων ειδών συναυλίες σε Λονδίνο και Χονγκ Κονγκ, όπου η κολεκτίβα διοργάνωσης events που είχε, η Fresh Off The Boat, έκλεινε καλλιτέχνες όπως οι Mykki Blanco, Pharrell και οι φημισμένοι διοργανωτές ξέφρενων πάρτι από το Λος Άντζελες, The Do-Over. Αν σκεφτεί κανείς όλους τους κορυφαίους μουσικούς με τους οποίους συνεργάζεται τακτικά, ο Zaran είναι καθοδόν για να γίνει θρύλος των πάρτι. Έτσι, του ζητήσαμε να μας μιλήσει για μερικές από τις πιο τρελές ιστορίες του στη δουλειά.

«Έκανα την πρώτη μου συναυλία στην Κίνα πριν από περίπου επτά ή οκτώ χρόνια. Ο κόσμος έπρεπε να πληρώσει με μετρητά στην πόρτα και ήρθαν περίπου 1.000 άτομα. Γύρισα στο δωμάτιο στις έξι το πρωί και η πτήση μου ήταν στις δέκα.

»Ήξερα ότι δεν είχα χρόνο να κοιμηθώ, επειδή έπρεπε να παραδώσω πρώτα τα μετρητά στο σπίτι του φίλου μου (δεν μπορούσα να κάνω μεταφορά στον λογαριασμό μου). Κάθισα στο δωμάτιό μου για ένα δευτερόλεπτο –ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα-, αλλά προφανώς με πήρε κατευθείαν ο ύπνος. Ξύπνησα, πέταξα όλα μου τα πράγματα στη βαλίτσα και συνειδητοποίησα ότι ο καλλιτέχνης με τον οποίο είχα έρθει, είχε φύγει χωρίς εμένα, παίρνοντας το αυτοκίνητο που είχα καλέσει.

»Παράγγειλα ένα άλλο αυτοκίνητο και πήγα γρήγορα στο αεροδρόμιο. Ιδρώνοντας από το αλκοόλ και με τα μάτια να μου κλείνουν από τη νύστα, ήμουν ο τελευταίος που έκανε check-in. Πήραν τις βαλίτσες μου, έφυγαν και έπειτα επέστρεψαν. Ζήτησα το εισιτήριό μου. Μια κυρία μου είπε "Τελωνείο" και έδειξε μια αίθουσα στο τέλος της σειράς των γκισέ για το check-in. Πήγα τρέχοντας προς τα εκεί και είδα τη βαλίτσα μου στην άδεια αίθουσα.

»Εκεί που καθόμουν χαλαρός στο δωμάτιο, περιμένοντας να δω τι έχει συμβεί, ξαφνικά θυμήθηκα ότι είχα ξεχάσει να παραδώσω τα χρήματα στον φίλο μου. Μέσα στη βαλίτσα είχα περίπου 80.000 γουάν (10.400 ευρώ) σε έναν μισόκλειστο φάκελο. Εκείνη την εποχή, δεν επιτρεπόταν να βγάλεις πάνω από 10.000 κινεζικά γουάν (1.300 ευρώ) από τη χώρα. ΔΕΝ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΠΑΩ ΦΥΛΑΚΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΑ. Ξεκίνησα να πανικοβάλλομαι και να ιδρώνω ακόμη περισσότερο από ό,τι συνήθως. Υπήρχαν κάμερες παντού, οπότε δεν μπορούσα να ανοίξω την τσάντα. Δεν σκεφτόμουν καν την πτήση μου, απλώς δεν ήθελα να καταλήξω πίσω από τα σίδερα. Μετά από 15 λεπτά, ήρθε μια κυρία με στολή, άνοιξε την τσάντα μου και ξεκίνησε να ψάχνει τα πράγματα.

VICE VIDEO: Ο Βέβηλος Μιλάει για Πρώτη Φορά Αποκλειστικά στο VICE

Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.

»Ο λευκός φάκελος ήταν τόσο εμφανής, που είχα αποδεχτεί πλέον τη φυλάκισή μου. Στο μυαλό μου, δικαιολογούσα ακόμη και το γεγονός ότι δεν ήμουν πραγματικός εγκληματίας. Κάθε φορά που σήκωνε τον φάκελο, πάθαινα ένα μίνι έμφραγμα. »Τη ρώτησα τι έψαχνε, είπε τη λέξη “Φωτιά” και έκανε με το χέρι της ότι ανάβει ένα τσιγάρο. Έψαχνε για αναπτήρες. Είχα πέντε γαμημένους αναπτήρες στη βαλίτσα μου, μιας και ήμουν σε περιοδεία περίπου για δύο εβδομάδες σερί. Εξαφάνισα με μια κίνηση τον φάκελο και της έδειξα τους αναπτήρες. Με άφησε να φύγω. Ευτυχώς πρόλαβα την πτήση μου, επειδή είχε καθυστέρηση. Αλληλούια!».

«Ήμουν σε ένα μουσικό συνέδριο στο Σίδνεϊ με έναν από τους ήρωες μου από το Λονδίνο, ο οποίος ήταν ο μετρ της jazz και της world music. Ήταν πολύ σπουδαίο όλο αυτό για εμένα. Είχαμε μιλήσει για σχέδια για την Ασία και ήταν η ευκαιρία μου να τον πείσω να συνεργαστούμε. »Περάσαμε δυο μέρες μαζί. Η συναυλία του ήταν στο τέλος του συνεδρίου. Η τότε κοπέλα μου και εγώ ήμασταν στη λίστα και μας είχαν πει να πάμε πριν από τις 11 το βράδυ. Εμείς φτάσαμε γύρω στις 10:30 μ.μ., αλλά εκείνος έβγαινε στη μία.

»Ξεκινήσαμε να πίνουμε τα ποτά που είχε βγάλει ο διοργανωτής και στη μία είχαμε γίνει λιώμα. Ήπιαμε ένα-δυο ποτά ακόμη με τον DJ και έπειτα εκείνος βγήκε στη σκηνή. Τότε είπα στην κοπέλα μου, “Έλα να πεταχτούμε απέναντι, για να τσιμπήσουμε κάτι”.

»Καταβροχθίσαμε ένα κοτόπουλο και επιστρέψαμε στον χώρο που γινόταν η συναυλία. Οι πορτιέρηδες μας είπαν ότι δεν μπορούσαμε να μπούμε ξανά. Μετά από μια μεθυσμένη λογομαχία, τα παρατήσαμε. Το πρωί, με πήρε τηλέφωνο ο καλλιτέχνης και πήγαμε να φάμε πρωινό. Με ρώτησε πώς μου φάνηκε το set και του είπα ότι ήταν καταπληκτικό. Αυτό ήταν: Ξεκινήσαμε περιοδεία έναν χρόνο αργότερα.

»Αργότερα στο φεστιβάλ, βρεθήκαμε και οι δύο μεθυσμένοι στην τουαλέτα. Εκείνος με κοίταξε και μου είπε, “Ξέρω ότι δεν με είδες στο Σίδνεϊ, ρε ψευταρά. Ήπιες όλα τα ποτά μου και σε πέταξαν έξω”. Μετά, ανέβηκε στη σκηνή και τα έσπασε».

«Μια φορά είχα ένα event στο Λονδίνο με έναν ράπερ που φορούσε μάσκα. Ήταν από εκεί, αλλά δεν είχε παίξει στην πόλη για πολύ καιρό, οπότε είχε γίνει ντόρος. Ήθελε να έρθει στο Λονδίνο πιο νωρίς και προσφερθήκαμε να του κλείσουμε ξενοδοχείο για τη διαμονή του. »Δέκα μέρες πριν από τη συναυλία, είδα σε live stream ένα event στο Facebook που τον έδειχνε να παίζει ως DJ εκεί. Είχαμε πληρώσει για να ταξιδέψει από τη Νέα Υόρκη, οπότε εννοείται ότι τα πήραμε στο κρανίο.

»Την επόμενη μέρα, ανακάλυψα ότι ο ράπερ που είχαμε κλείσει δεν έπαιξε τελικά σε εκείνο το event - ήταν ένας απατεώνας. Ο κόσμος είχε εξαγριωθεί και κατευθείαν ξεκίνησε να μποϊκοτάρει το event μας, λέγοντας ότι κλείσαμε έναν απατεώνα.

»Μιλήσαμε με τους μάντζέρ του και μας είπαν ότι όλα ήταν μέρος του act. Τον είχαμε κλείσει τηλεφωνικά και εκείνος είπε ότι θα ερχόταν 100% για τη συναυλία και σε ότι σε διαφορετική περίπτωση το κοινό θα έπαιρνε τα λεφτά του πίσω. Όντας αφελείς, μας φάνηκε καλή η συμφωνία και συνεχίσαμε όπως ήταν προγραμματισμένο. »Την ημέρα του live, όλα πήγαιναν καλά. Εκείνος θα έβγαινε τα μεσάνυχτα. Δύο σεκιουριτάδες και ένας τύπος από το προσωπικό πήγαν να τον πάρουν, εκείνος μπήκε στο αυτοκίνητο και πήγαν προς το μαγαζί. Σε ένα φανάρι, άνοιξε την πόρτα και βγήκε έξω. Πήγε σε ένα σοκάκι, λες και ήθελε να κατουρήσει και το έβαλε στα πόδια. Προτού καλά-καλά καταλάβουν τι συμβαίνει, είχε εξαφανιστεί. »Πίσω στο μαγαζί, ο κόσμος είχε ξεκινήσει να χάνει την υπομονή του. Στη μία τα ξημερώματα, το πλήθος είχε εξαγριωθεί – γιούχαρε και πετούσε πράγματα στη σκηνή. Στις δύο το πρωί ανακοινώσαμε ότι η φάση ακυρώνεται. »Αυτή ήταν η χειρότερη στιγμή της ζωής μου - ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα. Βγήκα έξω από το μαγαζί κουβαλώντας τον εξοπλισμό και τα μετρητά. Συνήθως, με συνοδεύουν σεκιουριτάδες στο αυτοκίνητο, αλλά είχα στείλει τους πάντες σπίτι, επειδή ήμουν απίστευτα εκνευρισμένος. Ξαφνικά, μου την έπεσαν δύο τύποι που μου την είχαν στημένη. Έφαγα δυο μπουνιές στο πρόσωπο, αλλά κατάφερα να ξεφύγω, αν και μου πήραν τα πάντα. Την άλλη μέρα, ξύπνησα με μαυρισμένα μάτια. Αναγκαστήκαμε να επιστρέψουμε τα χρήματα για όλα τα εισιτήρια και πληρώσαμε για όλους τους καλλιτέχνες που εμφανίστηκαν. Αυτός είναι ο λόγος που μετακόμισα στην Ασία».

To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Asia.

Περισσότερα από το VICE

Μια Δοκιμή από τις Μερίδες Εκστρατείας Αυτών των Στρατιωτών Δεν θα σας Πείσει

Οι Διαπραγματευτές της Αστυνομίας Δεν Λένε Ψέματα και Δεν Δίνουν Υποσχέσεις

Ρωτήσαμε Έναν Σατανιστή τι Έκανε τα Χριστούγεννα