Το Underground Fight Club με Eκατομμύρια Views στο YouTube

Πάνω στα σχοινιά ενός αυτοσχέδιου ρινγκ, ένα μικρό κοινό —με στόματα ανοιχτά και γκριμάτσες— κοιτάζει προσηλωμένο. Πέρα από τους μποξέρ, ο μόνος στο ρινγκ είναι ο Remdizz: ο σημερινός χαρισματικός οικοδεσπότης, διαιτητής.

Είναι το King of the Ring, ένα κρυφό fight club που οργανώνεται κάθε μήνα σε διαφορετικές τοποθεσίες στο Μάντσεστερ. Οι ταχυδρομικοί κώδικες στέλνονται λίγες μέρες πριν ηχήσει το κουδούνι έναρξης.

Καθώς ο κυριακάτικος ήλιος δύει, οι θεατές ανεβαίνουν τις σκονισμένες σκάλες αυτού του γυμναστηρίου μποξ. Υπάρχουν μονωτικά πάνελ που έχουν αφαιρεθεί από το ταβάνι και σχηματίζουν στοίβες δίπλα σε παλιά τρόπαια και γάντια. Ένας εύσωμος πορτιέρης τσεκάρει ονόματα συγγενών, φίλων και περίεργων που έχουν αγοράσει πειστήρια. Παρά την ψύχρα του Νοεμβρίου, υπάρχει μια ζεστή ατμόσφαιρα αναμονής στο κτίριο καθώς ακούγεται μουσική ντόπιων ράπερ από ένα αυτοσχέδιο ηχητικό σύστημα και ο κόσμος πίνει μπίρα από κουτάκια.

Τολμηροί μποξέρ —που δηλώνουν συμμετοχή στα σόσιαλ μίντια κι ύστερα υπογράφουν αποποίηση και τους βάζουν σε ζεύγη ανάλογα την ηλικία, το μέγεθος και την εμπειρία— βηματίζουν πέρα δώθε, ιδρώνουν κάτω από φούτερ με σφιγμένες τις κουκούλες καθώς χτυπάνε βαριούς σάκους που κρέμονται από τις κόκκινες σκαλωσιές. Το πλήθος, από μαθητές μέχρι ηλικιωμένους αλλά κυρίως νέοι άνδρες, μεγαλώνει, ψάχνει καλά σημεία γύρω από το ρινγκ.

Σήμερα έχει έξι αγώνες. Κάθε αγώνας αποτελείται από τρεις γύρους του ενός λεπτού. Χέρια και ιδρώτας, γδούποι και χτυπήματα, κραυγές και εντολές από τις γωνίες των μαχητών.

Ο Remdizz –που θέλει να χρησιμοποιήσει μόνο το ψευδώνυμό του- περιφέρεται ανάμεσα στους διαγωνιζόμενους κρίνει και όταν τελειώνουν όλα δηλώνει νίκη, ήττα ή ισοπαλία. Το King Of The Ring, ή KOTR, είναι δική του ιδέα.

Ξεκίνησε το 2021, σε έναν κήπο στο πίσω μέρος ενός σπιτιού, με ένα ρινγκ με πασσάλους τυλιγμένους με αφρολέξ και μερικές λωρίδες ταινία οικοδομής. Έχοντας τραυματιστεί από την τριετή καριέρα του στο Muay Thai, ο Remdizz είχε το όραμα να φτιάξει μια δική του διοργάνωση που θα μπορούσε να αναδείξει νέα ταλέντα και να του προσφέρει ένα εισόδημα όχι μόνο για εκείνον αλλά και για άλλους, παρέχοντας φαγητό και ποτό και ρούχα για τους μαχητές (σήμερα υπάρχει κοτόπουλο, ρύζι με αρακά και Mac and cheese από τη μαμά ενός φίλου του και ποτά από χαρτόκουτες).

Στους 12 μήνες από τον πρώτο αγώνα στον κήπο, το KOTR έχει γίνει σε παμπ, σε πάρκινγκ και έχει οργανώσει match-ups στο Μπέρμιγχαμ και το Άμστερνταμ. Ο Remdizz, που δεν είναι καν 25, θέλει να κάνει τη σημερινή τοποθεσία ένα πιο σταθερό αρχηγείο, παρέχοντας εγκαταστάσεις προπόνησης σε διάφορους κλάδους της πάλης. Επιχειρηματίας από ένστικτο, το όραμα του επεκτείνεται διαρκώς — αλλά η βασική φιλοσοφία του KOTR είναι γραμμένη με κεφαλαία στο μπάνερ πίσω του, στο πίσω μέρος της μπλούζας του και στο ρινγκ: “PUT DOWN THE KNIFE, USE YOUR LEFT AND RIGHT” (ΑΣΕ ΚΑΤΩ ΤΟ ΜΑΧΑΙΡΙ, ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕ ΤΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΞΙ ΣΟΥ ΧΕΡΙ).

Περιορίζοντας τη βία σε ελεγχόμενους χώρους ο Remdizz πιστεύει ότι μπορεί να προσφέρει ένα αντίβαρο στο κύμα σοβαρής νεανικής βίας που έχει αυξηθεί στην πόλη του κατά 200% τα τελευταία δύο χρόνια. «Αν έχεις πρόβλημα με κάποιον και πάει προς τα εκεί το πράγμα, έλα εδώ, χτυπηθείτε, γυρίστε σπίτι. Όλοι μένουν ζωντανοί». Σε παλιότερες διοργανώσεις υπήρχαν στιγμές όπου τηρούσαν ενός λεπτού σιγή για θύματα μαχαιρωμάτων και μποξέρ, οι οποίοι εμφανίζονταν με μπλουζάκια που είχαν τυπωμένες φωτογραφίες φίλων που έχασαν.

«Πολλοί διαγωνιζόμενοι μπορεί να μην είναι σε συμμορίες αλλά έχουν γύρω τους τέτοιους ανθρώπους. Δεν θέλουν να ακολουθήσουν αυτόν τον δρόμο αλλά είναι μονόδρομος. Νιώθουν ότι εδώ είναι ο ασφαλής χώρους όπου μπορεί να δουν ξύλο και να μη τους συμβεί κάτι κακό μετά», λέει.

Λέει ότι τον ενδιαφέρουν οι ιστορίες που του στέλνουν στο Instagram. «Άνθρωποι που έχουν μαχαιρωθεί έρχονται, που προέρχονται από μια ζωή σε συμμορίες, από υπόβαθρο χουλιγκανισμού. Ποτέ δεν έχουν ανάψει τα αίματα».

Μερικοί γείτονες είχαν παραπονεθεί για τα αυτοκίνητα που έκλειναν τον δρόμο όταν έκανε τους αγώνες στον κήπο, αλλά ο ίδιος λέει πως αυτό ήταν το πιο παρολίγον μπλέξιμο που είχε. Η αστυνομία και οι τοπικές Αρχές τον στηρίζουν εφόσον εξήγησε τι προσπαθεί να κάνει (Η αστυνομία του Μάντσεστερ δεν απάντησε στο αίτημα μας για σχολιασμό).

O Remdizz θεωρεί ότι καλύπτει ένα κενό που έχει δημιουργηθεί από τις οικονομικές περικοπές. Οι παροχές για νέους έχουν καταβαραθρωθεί την τελευταία δεκαετία και το επίδομα παιδιού στο Μάντσεστερ είναι από τα χαμηλότερα στη χώρα, μόλις 8.38 λίρες (£) - ο μέσος όρος στη χώρα είναι £37, το 2010 ήταν £158. Οι τοποθεσίες που επιλέγει έχουν κάποια κοινά στοιχεία: κατά βάση αυλές, διαφορετικές κάθε φορά, και σε περιοχές στο Μάντσεστερ με μικρές ευκαιρίες για νέους. Επίσης -κάπως σημαντικό για την ανάπτυξη του μπραντ- πρέπει να δείχνουν ωραία στον φακό.

Σε κάθε αγώνα υπάρχουν φωτογράφοι και βιντεογράφοι, προσπαθώντας να πετύχουν μια καλή λήψη. Είναι πολύ σημαντικό στοιχείο του KOTR, να δίνει περιεχόμενο για να αφήνει το διαδικτυακό του αποτύπωμα που γίνεται όλο και πιο έντονο.

Τα πάντα ανεβαίνουν στο YouTube, όπου αδιαφανείς αλγόριθμοι προωθούν βίντεο με αγώνες σε οπαδούς επαγγελματικών διοργανώσεων όπως UFC, DAZN, Bellator, και ONE - που έχουν περάσει τα τελευταία χρόνια χτίζοντας κοινό εκατοντάδων εκατομμυρίων στο σάιτ.

Τα καλύτερα ανεβαίνουν στο TikTok και στο Instagram. Τα βίντεο είναι σκληρά. Οι τίτλοι διαφημίζουν νοκ-άουτ και πολύ ξύλο με κεφαλαία γράμματα. Τα thumbnails είναι ένα κολάζ από ματωμένες μύτες και γροθιές σε πρόσωπα. Το κανάλι YouTube του KOTR, που είχε πάνω από 10 εκατομμύρια views την πρώτη χρονιά, είναι από τα πολλά ερασιτεχνικά broadcasts που περιλαμβάνουν ωμή βία και βασικά σκηνικά, τα πιο βίαια εκ των οποίων προέρχονται από τη Ρωσία και την Ανατολική Ευρώπη και διαφημίζουν τη χωρίς όρια προσέγγιση στη βία.

Στην περίπτωση του KOTR, η απόσταση ανάμεσα στη ατμόσφαιρα εκείνη τη μέρα και σε αυτό που παρουσιάζεται στο Ίντερνετ είναι τεράστια. Αλλά όταν είσαι στο έλεος του αλγόριθμου του YouTube πρέπει να φτάνεις στα άκρα και τα βίντεο του KOTR ελκύουν θεατές και ανταγωνιστές.

Κάποιοι μποξέρ επανέρχονται ενώ άλλοι, όπως ο Ryan Simpson –που έχει ταξιδέψει από το Γουίραλ με δυο φίλους, και μπαίνουν όλοι στο ρινγκ- λένε ότι σηκώθηκαν από τον καναπέ την προηγούμενη βδομάδα και αποφάσισαν ότι ήθελαν καβγά για να ξεδώσουν.

Κάποιοι έχουν παρατσούκλια, όπως Mighty Mouse, Dennis the Menace, και Blueface. Ο Demornia Cantrill, 26 ετών χρησιμοποιεί το Warlord. Συμμετείχε παλιότερα σε ΜΜΑ, κάνοντας ρεκόρ με τέσσερις νίκες και δύο ήττες στην τοπική σκηνή. Αλλά μετά συνέβησαν πολλά σε προσωπικό επίπεδο. Έχοντας μεγαλώσει σε ανάδοχη φροντίδα, μακριά από το βίαιο σπίτι του, έκανε καριέρα στον στρατό, αλλά όταν ο αδερφός του φυλακίστηκε για δολοφονία επέστρεψε και έπιασε δουλειά σε σχολείο ως βοηθός ατόμων με ειδικές ανάγκες.

Η ποινή φυλάκισης για ενδοοικογενειακή βία τού άλλαξε τη ζωή. Στο KOTR βρήκε μια κοινότητα, μια διέξοδο για την επιθετικότητά του, μια πλατφόρμα από την οποία ελπίζει ότι θα ανακαλυφθεί και ένα μήνυμα που μπορεί να στηρίξει.

«Είναι κάτι που με αγγίζει. Φίλοι μου πέθαναν σε μαχαιρώματα και ο αδερφός μου πήγε φυλακή επειδή δυστυχώς σκότωσε κάποιον. Θέλω να βοηθήσω όσο περισσότερα παιδιά γίνεται».

Τα γυμναστήρια μποξ πολύ καιρό κρατούσαν τους νεαρούς μακριά από τους μπελάδες. Αλλά τώρα το YouTube εκτοξεύει αυτό το έργο τους —και συχνά την παραμορφωμένη εκδοχή του— σε μια παγκόσμια πλατφόρμα. Υπάρχει κίνδυνος όταν αυτή η βία βγαίνει από τον ελεγχόμενο χώρο ενός ρινγκ; Το να λύνεις τις διαφορές σου στην αρένα είναι καλό πρακτικά, αλλά τι γίνεται όταν τα εύθραυστα εγώ συγκρούονται στα σχόλια μετά από μια ήττα;

Ο Remdizz το καταλαβαίνει.«Θα υπάρχουν άνθρωποι που θα επηρεαστούν από μια ήττα αλλά έχουν έρθει, έχουν υπογράψει την αποποίηση και καταλαβαίνουν τα βασικά. Θα ανέβει στο ΥouTube και θα το δουν πολλοί άνθρωποι. Ξέρουν πού μπλέκουν. Και το πιο σημαντικό που τους λέω είναι να μην ασχολούνται με τα σχόλια».

Αυτοί οι μποξέρ αναζητούν ανακούφιση και το να ρίχνουν μια γροθιά γίνεται υπόθεση σεβασμού για τον αντίπαλο και περηφάνιας για τον εαυτό τους. «Δεν έχει σημασία αν θα νικήσεις, αν θα χάσεις ή αν θα έρθει ισοπαλία», λέει ο Warlord. «Αρκεί να νιώσεις περήφανος». Κάθε αγώνας αυτή την Κυριακή τελειώνει με μια αγκαλιά ανάμεσα στους διαγωνιζόμενους και μια μοναδική αίσθηση ηρεμίας.

Όταν του σηκώνουν ψηλά το χέρι σε ένδειξη νίκης και με την αδρεναλίνη να ξεθυμαίνει, ο Warlord εξηγεί γιατί έρχεται ξανά και ξανά στο King Of The Ring. «Η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα, κανείς δεν κάνει τίποτα», λέει καθώς η ανάσα του γίνεται πιο ήρεμη, «αν λοιπόν αυτό μπορεί να βοηθήσει, αν σώσει μια ζωή, τότε κάτι θα έχουμε καταφέρει».

Περισσότερα από το VICE

ΜΠΑΜ FC: Η Ποδοσφαιρική Ομάδα που Φτιάχτηκε από YouTubers Πάει «Τρένο»

Θα Ήσουν Φίλος με τους Φίλους σου αν Δεν Παίρνατε Ναρκωτικά Μαζί;

«Δούλεψα σε Studio με Μεξικανούς Gangster» - Ο Joza Είναι Νομάς Tattoo Artist

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.