Για το καινούργιο του λεύκωμα, Into the Wild, ο φωτογράφος Matthew Brookes πέρασε χρόνο με μια χαλαρή κοινότητα σέρφερ στο Βένις Μπιτς της Καλιφόρνια. Στην αρχή τον τράβηξε το «μυθικό» άγνωστο της κοινότητας σερφ και ύστερα τον συνεπήραν τα βανάκια στα οποία ζούσαν πολλοί σέρφερ. Το λεύκωμα έγινε ένα λεύκωμα για τα βαν και το σερφ. Τα πορτρέτα, οι φωτογραφίες σέρφινγκ, οι βινιέτες και οι συνεντεύξεις αποτυπώνουν τις κατά τα φαινόμενα ειδυλλιακές ζωές των ανθρώπων που περιμένουν το επόμενο κύμα στην ακτογραμμή της Καλιφόρνιας.
VICE: Πώς γνώρισες τους σέρφερ που παρουσιάζονται στο λεύκωμα; Matthew Brooks: Μετακόμισα στο Βένις Μπιτς στις αρχές του 2021 και άρχισα να φωτογραφίζω τους ντόπιους. Μια μέρα μου σύστησαν έναν σέρφερ και πρόσεξα ότι ζούσε σε ένα τρελό βαν, γεμάτο σανίδες του σερφ και του σκέιτ, και ένα κρεβάτι. Τον ρώτησαν αν ταξιδεύει με αυτό και είπε ότι ζει σ’ αυτό. Αμέσως μου κίνησε το ενδιαφέρον. Τον φωτογράφισα στο βαν και τον ρώτησα αν είχε φίλους που θα ήθελαν να φωτογραφηθούν. «Αμέ, θα σε γνωρίσω», είπε κι έτσι άρχισε.
Videos by VICE
**Έχεις background στο σέρφινγκ;
**Δεν έκανα σερφ όταν ήμουν μικρός. Μεγάλωσα στο Durban, μια πόλη γνωστή για το σέρφινγκ στη Νότια Αφρική απ’ όπου έχουν βγει πολλοί νεαροί επαγγελματίες σέρφερ. Έτσι ήταν παντού γύρω μου. Εμένα μου άρεσε το τένις – ονειρευόμουν να γίνω επαγγελματίας ώστε να περνάω ώρες στο γήπεδο. Όταν ήρθα στο Βένις Μπιτς και ήρθα σε επαφή με τους σέρφερ θυμήθηκα τα νιάτα μου. Με εξέπληξε πόσο δεκτικοί ήταν στη φωτογράφιση – μάλλον με σύστησαν σωστά, δηλαδή άλλοι σέρφερ. Τους άρεσε πολύ να τους φωτογραφίζω στα βαν τους. Μάλλον χάρηκαν που οι ζωές τους στα βαν αναγνωρίστηκαν και καταγράφηκαν.
**Όσοι εμφανίζονται στο λεύκωμα είναι φίλοι μεταξύ τους;
**Είναι όλοι πολύ ανεξάρτητοι αλά ταυτόχρονα πολύ φιλικοί ή γνωρίζονται επειδή αράζουν στα ίδια σημεία για σερφ και στα ίδια πάρκινγκ. Υπάρχει μια αίσθηση κοινότητας στα πάρκινγκ της παραλίας – είναι σχεδόν αυτά τα σημεία όπου αράζουν περισσότερο παρά οι ίδιες οι παραλίες.
**Τι σε τράβηξε σε αυτό το θέμα;
**Μάλλον οι σέρφερ έχουν μια μυθική γοητεία, είναι κλειστοί. Έτσι, αν δεν είσαι σέρφερ, είναι δύσκολο να γνωρίσεις τον κόσμο τους. Μου άρεσε η αφοσίωσή τους στη θάλασσα – ζουν για τη θάλασσα. Περισσότερο με ενδιέφερε η ζωή στα βαν, παρά το σέρφινγκ. Ήταν λες και τα βαν ήταν προέκταση της αίσθησης ελευθερίας των σέρφερ – ζούσαν για τα κύματα και ταξίδευαν πέρα δώθε στην ακτή ανάλογα τα ρεύματα και τα κύματα.
Με εξέπληξε η διαφορετική διακόσμηση σε κάθε βαν – μερικά ήταν πολύ απλά, άλλα γεμάτα αφίσες σέρφινγκ και συγκροτημάτων, πράγματα που μάζευαν οι ιδιοκτήτες όσο ταξίδευαν. Είναι προέκταση της προσωπικότητας του καθενός. Ποτέ δεν ξέρεις τι θα δεις όταν ανοίγουν την πόρτα. Κάποιοι ονομάζουν τα βαν, έτσι είναι σαν συνταξιδιώτες τους.
**Γιατί συμπεριέλαβες συνεντεύξεις στο λεύκωμα;
**Χωρίς τις συνεντεύξεις θα έβλεπες μόνο τους σέρφερ και τα βαν, και δεν θα καταλάβαινες απαραίτητα τη σύνδεση. Όταν διαβάζεις για τις ενδιαφέρουσες ζωές τους μπορείς να καταλάβεις γιατί ένας φωτογράφος ενδιαφέρθηκε τόσο. Αυτά τα παιδιά δεν είναι άστεγοι – δουλεύουν part time, κατά βάση στον χώρο του σερφ: μαγαζιά, φτιάχνουν σανίδες. Είναι επιλογή τους να ζουν στα βαν και να είναι εν κινήσει, όχι ανάγκη.
**Έχει κάτι άχρονο το λεύκωμα.
**Μου αρέσει που δεν μπορείς να καταλάβεις σε ποια εποχή ανήκουν αυτοί οι σέρφερ – όλοι γούσταραν βίντατζ ρούχα και τα κουρέματά τους ήταν κάπως 70s και πολλοί οδηγούσαν βαν του ‘60 και του ‘70. Ήταν σαν επιστροφή στο παρελθόν.
**Το λεύκωμα περιλαμβάνει πορτρέτα, φωτογραφίες δράσης, ζωγραφισμένες φωτογραφίες – υπάρχουν πολλά διαφορετικά πράγματα.
**Ήθελα να αιχμαλωτίσω το πνεύμα του σέρφινγκ στο Βένις Μπιτς. Είναι ένα πολύχρωμο μέρος γεμάτο γκράφιτι, όλα έχουν χρώμα. Για το λεύκωμα συνεργάστηκα με έναν φίλο μου illustrator, τον Juan Bertoni. Θεώρησα ότι η δουλειά του μπορούσα να εκφράσει τον παιχνιδιάρικο χαρακτήρα που ήθελα. Ήθελα το λεύκωμα να είναι ευχάριστο και παιχνιδιάρικο – σχεδόν σαν κόμικ για το σερφ. Δεν ήθελα να είναι ένα ακριβό coffee table book.
**Πιστεύεις ότι οι σέρφερ και η ζωή τους γίνεται αντιληπτή με κλισέ; Είναι παρεξηγημένη;
**Νομίζω ότι ο καθένας έχει τη γνώμη του για τους σέρφερ και νομίζω ότι πολλά από τα κλισέ προέρχονται από ανθρώπους που δεν έχουν καμία σχέση μαζί τους, κρίνοντας απ’ έξω. Τώρα που συνεργάστηκα μαζί τους οφείλω να πω ότι ήμουν πολύ ευπρόσδεκτος στον κόσμο τους, σέβονταν πολύ το γεγονός ότι έκανα κάτι δημιουργικό και ενδιαφερόμουν πραγματικά για εκείνους και τον κόσμο τους. Με γοήτευσε η αφοσίωσή τους στα κύματα και τη θάλασσα – έχουν μια σχέση μ’ αυτά που δεν μπορείς να καταλάβεις αν δεν είσαι σέρφερ. Αποστολή μου ήταν να εκφράσω τη χαρά και την ελευθερία που έβλεπα.
Περισσότερα από το VICE
Ο/η/το Sam Albatros Θεωρεί Σχεδόν Προσβλητικό τον Όρο «Διαφορετικότητα»
Φωτογραφίες Club Kids των 90’s, από την Ξεχασμένη Rave Σκηνή
Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.