Καθημερινά, 45 με 50 άτομα ξεχνούν κάποιο αντικείμενό τους σε αποβάθρες και βαγόνια του μετρό, του ηλεκτρικού και του τραμ. Αν σε αυτούς προσθέσουμε και τους ξεχασιάρηδες επιβάτες λεωφορείων, τρόλεϊ και ταξί, τότε σε ετήσια βάση το νούμερο των απολεσθέντων σε δημόσια μέσα μεταφοράς μπορεί να ξεπερνά κατά προσέγγιση τα 30.000 αντικείμενα, τα οποία περιμένουν σε κάποιο ντουλάπι των Σταθερών Συγκοινωνιών (ΣΤΑΣΥ) ή της Αστυνομίας, μέχρι να επιστραφούν στους κατόχους τους.
«Τα πιο συνηθισμένα αντικείμενα που χάνουν είναι κλειδιά και γυαλιά, είτε ηλίου είτε οράσεως», μας λέει ο Χαράλαμπος Βλάχος, Τμηματάρχης Εξυπηρέτησης Κοινού στη ΣΤΑΣΥ, ο οποίος έχει υπό την ευθύνη του τα απολεσθέντα. Ωστόσο, στην πολύχρονη εμπειρία του σε αυτήν τη δουλειά, έχει δει κι έχει ακούσει πολλά περίεργα.
Videos by VICE
«Μια μέρα εμφανίζεται μία κυρία στο γραφείο επικοινωνίας κοινού, στον σταθμό μετρό Συντάγματος και μου λέει χαμηλόφωνα: “Μπορώ να σας πω προσωπικά; Έχω απολέσει κάτι. Έχω χάσει το μάτι μου!”. Την κοιτάω απορημένος. Φορούσε γυαλιά ηλίου, τα βγάζει και στα δεξιά έλλειπε το γυάλινο μάτι που φορούσε, το οποίο βρήκαμε ευτυχώς».
Ορισμένα από τα πιο παράξενα αντικείμενα που έχει αντικρίσει είναι: γυναικείο εσώρουχο στρινγκ πεταμένο σε αποβάθρα του μετρό, ένα τύμπανο ορχήστρας, μία μεγάλη σκηνή κάμπινγκ, ένα άγαλμα της Υγείας και μια μασέλα.
«Έρχεται μία καθαρίστρια του μετρό και μου ζητάει να κατέβουμε μαζί στον συρμό, επειδή βρήκε κάτι αλλά δεν μπορεί να το πάρει. Πάμε και βλέπω μία μασέλα πιασμένη στο σίδερο, πάνω από την πλάτη ενός καθίσματος. Δύο μέρες μετά εμφανίζεται ένας παππούς και μας ρωτάει αν βρήκαμε τη μασέλα του. Όταν τον ρώτησα πώς βρέθηκε εκεί, μου απάντησε: “Έχω κόψει το κάπνισμα και έχω ένα κομπολόι, το είχα ξεχάσει και έπαιζα με τη μασέλα μου, την ανοιγόκλεινα στο σίδερο γιατί μ’ άρεσε που έκανε ήχο. Όταν έφτασα στη στάση μου κατέβηκα και ξέχασα τη μασέλα”.
»Κάποια αντικείμενα μού κάνει εντύπωση που δεν τα αναζητούν, ειδικά τα ογκώδη, όπως είναι τα κράνη ή αυτό εδώ το άγαλμα της Υγείας που είναι ασήκωτο και το έχουμε στις αποθήκες μας από το 2001», σημειώνει.
Επίσης, υπάρχει εποχικότητα στα απολεσθέντα. Για παράδειγμα, το καλοκαίρι χάνονται βατραχοπέδιλα και είδη παραλίας, το Πάσχα εικόνες και αντίτυπα της Αγίας Γραφής. «Αυτό που μου έχει κάνει εντύπωση είναι ότι σχεδόν σε κάθε πορτοφόλι, σημειωματάριο ή backpack που βρίσκουμε οποιαδήποτε στιγμή του έτους, θα υπάρχει μέσα είτε η εικόνα της Παναγίας είτε κάποιοι αγίου, ή κάποιο φυλακτό – ένα ματάκι».
Μωρά και πεθερές στα απολεσθέντα
Βέβαια, όπως μας λέει ο κ. Βλάχος, στα απολεσθέντα των σταθερών συγκοινωνιών «εκτός από αντικείμενα, έχουμε και ανθρώπους».
Από τις πιο τραγελαφικές περιπτώσεις που θυμάται είναι οι εξής:
«Δεχόμαστε ενημέρωση από επιβάτη ότι μέσα στον ανελκυστήρα που κατεβαίνει στην αποβάθρα προς Ανθούπολη του μετρό Συντάγματος, υπάρχει ένα καρότσι με ένα μωρό, 1,5-2 ετών, το οποίο ανεβοκατεβαίνει μόνο του. Το πάμε στο σταθμαρχείο -ευτυχώς ήταν ήσυχο και δεν έκλαιγε- και μετά από λίγο δεχόμαστε τηλεφώνημα από μία κυρία που μας ρωτάει αναστατωμένη αν έχουμε βρει ένα μωρό. Όταν τη ρώτησα πώς γίνεται να ξέχασε το παιδί της, μου απάντησε: “Σε αυτήν τη ζωή όλα γίνονται. Έχω τόσα πολλά στο κεφάλι μου που μόλις άκουσα το καμπανάκι ότι φεύγει ο συρμός, βγήκα από το ασανσέρ και έτρεξα να προλάβω το μετρό. Έφτασα Πανεπιστήμιο μέχρι να το πάρω χαμπάρι”.
»Άλλος κύριος, μας καλεί και λέει: “Θέλω να δηλώσω μία απώλεια. Πριν δέκα λεπτά έχασα την πεθερά μου στο τραμ. Τη συνόδευα που πήγαινε στον γιατρό -έχει άνοια-, φτάσαμε στη στάση, κατέβηκα και την ξέχασα μέσα” . Μας έδωσε περιγραφή και μετά από λίγο τη βρήκαμε».
Όπως μας εξηγεί, «έχουμε την ευχέρεια να σταματήσουμε τον συρμό και να βάλουμε τον σεκιούριτι να ψάξει».
Και χρέη ντετέκτιβ
Το 80% των αντικειμένων που χάνονται μέσα στις σταθερές συγκοινωνίες επιστρέφεται στους κατόχους τους. «Είναι απίστευτη η χαρά όταν τα βρίσκουν κι ας μην είναι αξίας. Θυμάμαι ένα ζευγάρι από την Κύπρο, που η γυναίκα είχε χάσει μία θήκη με φωτογραφίες της μητέρας της η οποία είχε πεθάνει πρόσφατα. Όταν τις παραδώσαμε, χοροπηδούσε και έκλαιγε από τη χαρά της».
Η ΣΤΑΣΥ διατηρεί μία online εσωτερική λίστα απολεσθέντων. Τα αντικείμενα συνήθως τα βρίσκουν επιβάτες και τα παραδίδουν στους κατά τόπους σταθμάρχες, «οι οποίοι μας ενημερώνουν για την ώρα, την ημέρα και το σημείο όπου βρέθηκε το αντικείμενο και εμείς το καταχωρούμε. Αν δεν αναζητηθούν από τον κάτοχο, ξεκινάει η δική μας προσπάθεια», λέει ο κ. Βλάχος.
«Μπορεί να μην υπάρχει κάποιο στοιχείο ταυτότητας, αλλά να βρω, για παράδειγμα μέσα σε μία τσάντα, ένα πορτοφόλι ή ένα σημειωματάριο, ένα χαρτάκι με κάποιο τηλέφωνο, θα το καλέσω και θα ρωτήσω αυτόν που θα απαντήσει αν γνωρίζει τον κάτοχο του αντικειμένου. Αν βρούμε κινητό το οποίο δεν έχει κωδικό κλειδώματος, θα ψάξω στον τηλεφωνικό κατάλογο για κάποιον οικείο του κατόχου, τη μητέρα, τον πατέρα, την αδερφή του. Επίσης συνεργαζόμαστε με την Αστυνομία και τις πρεσβείες αν βρούμε αντικείμενα τουριστών, π.χ. αποσκευές ή διαβατήρια. Πρόσφατα βρήκα μία σακούλα με ψώνια από γνωστό κατάστημα ρούχων στην Ερμού, πήρα την απόδειξη και πήγα στο ταμείο με την ελπίδα ότι ο κάτοχος θα έχει βγάλει κάρτα πελάτη, ώστε να τον εντοπίσουμε. Έχουν υπάρξει περιπτώσεις που βρήκαμε τον κάτοχο έτσι».
Βέβαια υπάρχουν και κατά συρροήν ξεχασιάριδες. «Έχουμε δυο-τρεις περιπτώσεις ηλικιωμένων, που τους γνωρίζω με το μικρό τους όνομα πλέον, οι οποίοι χάνουν πότε τα κλειδιά τους και πότε την κάρτα απεριορίστων διαδρομών».
Αφηρημάδα και κρίση
Σύμφωνα με τον κ. Βλάχο, η οικονομική κρίση έχει αφήσει το αποτύπωμά της και στα απολεσθέντα αντικείμενα τα οποία έχουν μειωθεί τα τελευταία χρόνια λόγω των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών. «Μέχρι το 2009-2010 βρίσκαμε πιο πολλά κινητά. Όταν, όμως, κάτι δεν μπορείς να το αντικαταστήσεις εύκολα, είσαι πιο προσεκτικός. Επίσης, παλιότερα μπορεί να μην τα αναζητούσαν, ενώ τώρα είναι πιο επίμονοι. Ακόμη, παλιά είχαμε πιο πολλά απολεσθέντα από Έλληνες, ενώ τώρα αρκετά μεγάλο μέρος ανήκει σε τουρίστες που είναι πιο ξέγνοιαστοι. Στην περίοδο της κρίσης δεν έχουμε βρει πορτοφόλια με μεγάλα χρηματικά ποσά, ούτε τιμαλφή, τα οποία πλέον τα προσέχουν πιο πολύ».
Αστυνομία
Βέβαια, από την πλευρά του, το Γραφείο Απολεσθέντων Αντικειμένων της Αστυνομίας, όπου καταλήγουν όσα αντικείμενα δεν έχουν στοιχεία κατόχου, έχει μία πιο κυνική ερμηνεία, ως προς το γιατί δεν ανευρίσκονται πλέον μεγάλης αξίας αντικείμενα ή πορτοφόλια με πολλά χρήματα: «Δεν τα παραδίδουν, τα κρατάνε».
Ωστόσο, υπάρχουν και οι λαμπρές εξαιρέσεις, όπως η περίπτωση μίας άνεργης που παρέδωσε ένα πορτοφόλι με 1.500 ευρώ. Από τα πιο περίεργα αντικείμενα που έχουν βρεθεί στο Γραφείο Απολεσθέντων της Αστυνομίας -το οποίο υπάγεται στο Τμήμα Αναζητήσεων της Υποδιεύθυνσης Αναζητήσεων Αρχείου και Ταυτοτήτων και στεγάζεται στη Γενική Αστυνομική Διεύθυνση Αττικής- είναι, ένα κλαρίνο, μία τρομπέτα, μία σειρά μαχαίρια σεφ, ένα πτυσσόμενο αναπηρικό αμαξίδιο, ένα βιολί, ένα ψαροντούφεκο, ένας «πύργος» ηλεκτρονικού υπολογιστή και ένα ογκώδες βαλιτσάκι με βινύλια εκμάθησης ξένων γλωσσών.
Κάποιες φορές βρίσκονται και παραδίδονται χρήματα εκτός πορτοφολιού, όπως όταν είχαν βρεθεί μέσα σε μία θήκη γυαλιών, τυλιγμένα σε χαρτοπετσέτες, δύο «μασούρια» των 200 και των 700 ευρώ. Τα χρήματα καταμετρούνται, μπαίνουν σε ξεχωριστούς φακέλους και φυλάσσονται σε χρηματοκιβώτιο.
Κάθε χρόνο, συλλέγονται 100-120 αντικείμενα χωρίς στοιχεία κατόχου. Κάποια από αυτά έχουν ανευρεθεί μέσα σε λεωφορεία, τρόλεϊ και ταξί. Οποιοδήποτε αντικείμενο έχει στοιχεία κατόχου παραδίδεται από τις Οδικές Συγκοινωνίες και τους οδηγούς ταξί, στα κατά τόπους Αστυνομικά Τμήματα, ενώ το ποσοστό των αντικειμένων «αγνώστων στοιχείων» που παραλαμβάνονται, όπως μας λένε από την Αστυνομία, είναι μικρό, διότι συνήθως οι κάτοχοι απογοητεύονται και δεν επιμένουν.
Δείτε περισσότερα απολεσθέντα παρακάτω:
Χρήσιμα
Γραφείο Επικοινωνίας Επιβατικού Κοινού ΣΤΑΣΥ: 214 414 6400
Γραφείο Απολεσθέντων Αντικειμένων Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής: 210 642 1616 και 210 647 6281
ΟΣΥ – Διεύθυνση παραλαβής απολεσθέντων 210 427 0802-3 (λεωφορεία) και 210 883 4138 (τρόλεϊ).
Πώς να Επιβιώσεις την Πρώτη Ώρα μιας Πυρηνικής Επίθεσης
Ανάποδα Τιμόνια, Μπάντες και Καμένα Λάστιχα στη Θεσσαλονίκη
Όταν Είσαι Πάνω από 50, η Αποκάλυψη πως Είσαι Γκέι Δεν Είναι Πάντα μια Ιδανική Εμπειρία
