Το πρωτοσέλιδο της Kronen Zeitung στις 5 Δεκεμβρίου, 2013. Ο κύριος τίτλος λέει «Ο Schnuffi Επιστρέφει Σπίτι Ασφαλής Μετά την Οδύσσειά», ενώ το μικρό κουτί στα αριστερά φιλοξενεί την είδηση του θανάτου του Νέλσον Μαντέλα
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Δείκτη Ειρήνης, η Αυστρία είναι η τρίτη πιο ειρηνική χώρα στον κόσμο. Πράγμα, που κατά κάποιο τρόπο, είναι άσχημο για Αυστριακούς όπως εγώ, επειδή πραγματικά απολαμβάνουμε να γκρινιάζουμε για διάφορα. Και επιπλέον, όπως πιθανώς μπορείτε να φανταστείτε, το να ζεις σε μια από τις ασφαλέστερες χώρες στον κόσμο δεν κάνει τη ζωή σου ούτε ιδιαίτερα συναρπαστική. Η ασφάλεια είναι απλά μια άλλη λέξη για την βαρεμάρα.
Videos by VICE
Πράγμα που υποθέτω ότι εξηγεί το πώς προέκυψε και η σελίδα Austrian Problems (Αυστριακά Προβλήματα) στο Facebook. Μια σελίδα αφιερωμένη στα πιο βαρετά και χωρίς είδηση πρωτοσέλιδα των αυστριακών εφημερίδων. Η ιδέα πίσω από τη δημιουργία της είναι ότι αφού δεν έχουμε πραγματικά προβλήματα στην Αυστρία, ο Τύπος μας απλώς δημιουργεί καινούρια από το πουθενά.
Για παράδειγμα, μια μέρα μετά τον θάνατο του Νέλσον Μαντέλα, το πρωτοσέλιδο της πιο πολυδιαβασμένης εφημερίδας στην Αυστρία, της Kronen Zeitung, καταλήφθηκε από μια έκτακτη είδηση που αφορούσε ένα σκύλο ονόματι Schnuffi που είχε χαθεί αλλά τότε βρέθηκε. Σύμφωνα με την KZ, οι ιδιοκτήτες του ανησυχούσαν πολύ, αλλά μόνο ο Schnuffi ξέρει τι συνέβη όταν εξαφανίστηκε. Η KZ υπέθεσε ότι τον είχαν πάρει από τον κήπο των ιδιοκτητών του. Μερικές μέρες αργότερα, βρέθηκε σε ένα άσυλο ζώων, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το σπίτι και τον έφεραν πίσω.
«Βίαιος Κάστορας Επιτίθεται σε Οικογένεια»
Μεταξύ των πρωτοσέλιδων που φιλοξενούνται στην Austrian Problems περιλαμβάνουν είναι το «Η γάτα Blacky “μαρκάρει” κινητό τηλέφωνο» – μια συνέντευξη με τον 15χρονο ιδιοκτήτη γάτας και ενός σπασμένου πλέον κινητού τηλεφώνου το οποίο κατούρησε. Επίσης το «Βίαιος Κάστορας Επιτίθεται σε Οικογένεια» – η ιστορία μιας οικογένειας που αποφάσισε να πάει να κολυμπήσει σε μια λιμνούλα επειδή οι ανοιχτές πισίνες το καλοκαίρι κατακλύζονται από πάρα πολύ κόσμο. Ενώ ήταν στη λιμνούλα, τους επιτέθηκε ο κάστορας. «Πραγματικά μας απείλησε» λέει η μητέρα. Αλλά και το πρωτοσέλιδο «Τραγωδία στο Οκτόμπερφεστ: Μεθυσμένος Σκοτώνει Πουλί Με Τον Εμετό Του» – κάποιος μεθυσμένος, του οποίου τα στοιχεία η αστυνομία δεν μπορεί να αποκαλύψει, έκανε εμετό πάνω σε ένα μικρό πουλί και το μικρό πουλί πέθανε. Κανείς δεν γνωρίζει εάν ο τύπος σκότωσε το πουλί επίτηδες ή κατά λάθος. Το κέντρο διάσωσης ζώων δεν μπορούσε να σώσει τη ζωή του πουλιού.
Εκτός της περίεργης εμμονής με τα ζώα, εδώ είναι προφανές ότι στους Αυστριακούς αρέσει να γκρινιάζουν αλλά είναι ανίκανοι να ξεχωρίσουν πότε αξίζει να το κάνουν και πότε όχι. Συμβαίνουν τόσα πολλά στραβά κι ανάποδα εδώ όπως και οπουδήποτε αλλού στον πλανήτη: Εξάλλου, η Αυστρία εξακολουθεί να στεγάζει το ακροδεξιό Κόμμα της Ελευθερίας (FPÖ) που συνήθως κερδίζει το 20-30% των ψήφων. Την ίδια στιγμή το 47% των Αυστριακών δεν γνωρίζει ποια κόμματα είναι αυτή τη στιγμή στην κυβέρνηση, ενώ υπάρχουν άνδρες που νομίζουν ότι είναι ΟΚ να μαυρίζουν το πρόσωπο τους, να εμφανίζονται σε βραδιές χορού και να επιτίθενται σε σταρ τηλεοπτικών ριάλιτι.
Ωστόσο υποθέτω ότι αυτά τα ζητήματα αντιστοιχούν με ακατάλληλα για συζήτηση σκουπίδια, αφού απαιτούν ένα ορισμένο επίπεδο αυτογνωσίας από τους συμμετέχοντες – σε συνδυασμό με την εξέταση των κοινωνικών ανισοτήτων και την αντιμετώπιση της ηθελημένης άγνοιας μας. Ίσως, ο πραγματικός λόγος που η Αυστρία είναι ένα από τα ασφαλέστερα μέρη στη Γη, έχει να κάνει με το ότι είμαστε τόσο κολλημένοι για να φοβόμαστε να προκαλέσουμε το νόμο ακόμα κι όταν είναι ξεπερασμένος. Για να αντέξουμε τη ζωή σε ένα τόσο ψόφιο από γεγονότα μέρος χωρίς να χρειάζεται να αντιμετωπίσουμε τον εαυτό μας, επινοούμε προβλήματα εκεί όπου δεν υπάρχουν. Ίσως αυτό το άρθρο είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα.
Όμως εξακολουθούμε να είμαστε χαρούμενοι που ο Schnuffi γύρισε ασφαλής στο σπίτι του.
