Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Alps.
Μου τηλεφώνησε η μητέρα μου χθες και είπε ότι πήρε μήνυμα με το λογαριασμό του κινητού μου. Της είπα ότι δεν είχε νόημα, αλλά επέμεινε και με ρώτησε εάν μπορούσα να το τσεκάρω στο Google. Της είπα ότι αυτό είχε ακόμα λιγότερο νόημα. «Αλλά ο Walter σου τουιτάρισε, το είδες;» ρώτησε.
«Εννοείς στην εφαρμογή WhatsApp» είπα. «Και όχι».
«Αλλά δεν μπορείς, πώς λέγεται αυτό που όταν είσαι στο Skype, όταν…».
«Όχι».
Videos by VICE
Αυτή δεν είναι η μητέρα του συντάκτη (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr KimSanDiego)
Δεν κατάλαβες; Ούτε και εγώ.
Η μαμά μου και το διαδίκτυο έχουν μια έντονη σχέση αγάπης-μίσους εδώ και λίγο καιρό. Κανένας τους δεν καταλαβαίνει τον άλλον και αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει άμεσα. Δεν μεγάλωσε σε ψηφιακή φούσκα και η αντίληψή της για το Twitter είναι ότι πιθανώς μοιάζει με Teletext (τηλεκείμενο), που κι αυτό ίσως είναι παρατραβηγμένο.
Οι μόνοι που παραγματικά υποφέρουν από την αδυναμία των ηλικιωμένων να κατανοήσουν την τεχνολογία είναι οι άνθρωποι που πρέπει να τους τη… μεταφράζουν. Συνήθως είναι αθώα παιδιά σαν και μένα. Δεν ξέρω πόσες πολλές φορές έπρεπε να εξηγήσω ότι κάτι συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο ή ότι η WhatsApp μπορεί να στείλει φωνητικά μηνύματα.
Ευτυχώς η μητέρα μου δεν έχει smartphone. Νομίζω ότι και οι δυο είμαστε χαρούμενοι για αυτό. Η ιδέα και μόνο ότι η μητέρα μου χρησιμοποιεί τα emojis με κάνει να ανατριχιάζω. Έχει παρόμοια αντίδραση με τη σκέψη χρήσης οθόνης αφής. Οι περισσότερες μαμάδες που χρησιμοποιούν την WhatsApp πνίγουν τα παιδιά τους με φατσούλες γελαστές, άλλες που κλαίνε, καρδούλες και σηκωμένους αντίχειρες. Χαίρομαι που δεν πρέπει να κάνω μπλοκ τη μαμά μου.
Ο κόσμος των emojis είναι αρκετά εύκολος για να τον καταλάβεις. Αυτό το πράγμα που αποκαλούμε ίντερνετ είναι λίγο πιο περίπλοκο.
Αυτός δεν είναι ο πατέρας του συντάκτη (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr Ed and Eddie)
Προσπάθησες ποτέ να εξηγήσεις στη μητέρα ή τη γιαγιά σου τι είναι τα memes, τα trolls ή τα GIF; Γιατί το να προσπαθήσεις μπορεί να είναι εντελώς μάταιο. Μόλις της έστειλα μήνυμα ρωτώντας την εάν ξέρει τι είναι hashtag. Απάντησε ότι πρέπει να σχετίζεται με το κάπνισμα. Τώρα αναρωτιέμαι εάν δεν πρόκειται περί καταπληκτικής ιδέας, hashtag. #ευχαριστώμαμά.
Αλλά υπάρχουν και γονείς που είναι πάρα πολύ καλοί στο ίντερνετ ή τουλάχιστον υποδύονται ότι είναι. Οι μαμάδες μερικών συναδέλφων μου έχουν αποθηκευμένο ένα 8σελίδο αρχείο Word με εικόνες αντίδρασης που χρειάζονται για σχολιασμό στο Facebook.
Επίσης γνωρίζω ανθρώπους οι οποίοι περνούν FaceTime χρόνο με τις γιαγιάδες τους. Νομίζω ότι αυτό είναι εκπληκτικό. Αυτοί οι άνθρωποι πρέπει να είναι τόσο ισορροπημένοι και χαλαροί. Η ανυπαρξία σχέσης της μάνας μου με τους υπολογιστές με έχει αρκετές φορές οδηγήσει σε μερικούς νευρικούς κλονισμούς. Δεν ξέρω τι ακριβώς είναι, αλλά κάτι μου κάνει όταν μια από τις γονεϊκές μονάδες μου αντιμετωπίζει ένα δήθεν άλυτο πρόβλημα που σε μένα φαίνεται το πιο απλό στον κόσμο. Είναι ένα ιδιαίτερο είδος οργής. Οργή που μου βγάζει τον χειρότερο εαυτό μου.
The Digital Natives
Διαβάστε εδώ όλα όσα θέλετε να ξέρετε για το Internet
Μια φορά, η μαμά μου με ρώτησε εάν το ίντερνετ είχε φωτογραφίες κάποιας συναυλίας στην οποία είχε πάει. Ήμουν κουρασμένος, είχα hangover, εκνευρισμό και δεν ήμουν καθόλου προετοιμασμένος να διακόψω αυτό που έβλεπα με την Amy Schumer. Τα σχετικά με το ίντερνετ ερωτήματα της μητέρας μου πάντα (κάθε φορά) καταλήγουν με την απελευθέρωση ενός τεράστιου κύματος επιθετικότητας, για το οποίο πάντα στη συνέχει νιώθω ένοχος. Αλλά εκείνη την ημέρα, ούτε εγώ, ούτε η μαμά μου και σίγουρα ούτε η Amy Schumer θέλαμε να συμβεί. Οπότε πανικοβλήθηκα.
Σχημάτισα τη μόνη απάντηση που μου ήρθε εκείνη τη στιγμή στα γρήγορα και θα με έσωζε από ένα μισάωρο σλάιντ σόου. «Κυριακή βρήκες μαμά; Πραγματικά;» και όλα αυτά με μια φωνή που υπογράμμιζε τον ψεύτικο θυμό μου. Νομίζω ότι ακουγόμουν πραγματικά αγανακτισμένος. Ήθελα να μάθει πόσο γελοία ήταν η σκέψη να θέλει να χρησιμοποιήσει το ίντερνετ την Κυριακή. «Νομίζεις ότι λειτουργεί επτά μέρες την εβδομάδα; Όλα θα υπερθερμαίνονταν, πώς θα λειτουργούσε το πράγμα». Ήταν τόσο καλό αυτό που σκέφτηκα. Έπρεπε να πιάσει. Και επειδή η μαμά μου είναι το καλύτερο άτομο στον κόσμο, ζήτησε συγγνώμη που ρώτησε. Ευγενικά ζήτησε να την ενημερώσω πότε το ίντερνετ είναι ξανά online. Θα πρέπει να την αγαπάς. Προφανώς είμαι ένα φρικτό άτομο.
Και αυτοί δεν είναι οι παππούδες του συντάκτη (Φωτογραφία από τον χρήστη του Flickr Skaneidrotten)
Όταν πήγαινα σχολείο, εθελοντικά γράφτηκα σε ένα πρόγραμμα για να κάνω τον εκπαιδευτή στους υπολογιστές γιατί σκέφτηκα «έι, είσαι καλός άνθρωπος, κάνε κάτι καλό». Αφού ζήτησα από μια μαθήτρια την Edeltraud να ανοίξει τον περιηγητή και εκείνη απλά κοιτούσε απελπισμένη το πληκτρολόγιο, ήθελα να κλάψω. Αυτό το κορίτσι δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ υπολογιστή στη ζωή της και έπρεπε να περάσουμε ένα απόγευμα κάνοντας το παρέα. Έγραφε σχολαστικά κάθε βήμα και πεισματικά επαναλάμβανε όσα έλεγα χωρίς να γνωρίζω τι έκανε. Στο τέλος η Edeltraud ήταν σε θέση να στέλνει μέιλ και εγώ είχα καπνίσει ένα πακέτο τσιγάρα.
Παρεμπιπτόντως οι μπαμπάδες και οι παππούδες δεν είναι καλύτεροι. Για παράδειγμα ψάχνουν το «Youtube» στο Google για να βρουν YouTube. Ή διαγράφουν κάθε χαρακτήρα ενός URL αντί να μαρκάρουν όλη τη διεύθυνση και να τη σβήνουν μονομιάς. Ή όταν μπερδεύουν το πεδίο αναζήτησης με την ανανέωση του status τους στο Facebook – εάν ποτέ φτάσουν τόσο μακριά.
Διαβάστε ακόμα: Όλη η Αλήθεια που Κρύβεται Πίσω από τα Like στο Facebook
Υπάρχουν τόσες πολλές αγαπημένες εκφράσεις όπως «Έχεις Google στον υπολογιστή σου;», «Ποια επιφάνεια εργασίας;», «Νομίζω ότι το Wi-Five μου είναι σπασμένο» και «Μια μεγαλύτερη οθόνη δεν χρησιμοποιεί περισσότερο ίντερνετ;» Και έπειτα υπάρχει το απόλυτα κλασικό «Μπορεί να με δει; Αυτή τη στιγμή; Αλήθεια; Γεια! Που πρέπει να μιλάω; Γεια! Τι κάνεις;»
Το όλο πράγμα είναι τραγικό. Εάν αναρωτιέσαι πώς θα έπρεπε να εξηγήσεις το ίντερνετ στους παππούδες ή τους γονείς σου, απλά παράτα τα. Αυτό να κάνεις, εκτός κι αν θέλεις το ακόλουθο σχόλιο κάτω από τη φωτογραφία του προφίλ σου «Τόσο χαριτωμένο γλυκέ μου, με αγάπη μαμά».
