Συνάντησα τον πρώτο μου πελάτη για αγκαλιές στο Hot Tubs by the Hour, ένα φαινομενικά αδιάφορο μπεζ κτίριο στην μέση ενός πολυσύχναστου δρόμου. Η είσοδος ήταν σκοτεινή και πίσω από την ταμειακή μηχανή, μια βαριεστημένη και ολοστρόγγυλη λευκή γυναίκα, με παρακολούθησε καθώς πλησίασα τον Ron, τον πελάτη μου. Ήταν χλωμός και σε προχωρημένο στάδιο καράφλας, με μια χοντρή κοιλία που είχε καβαλήσει το στρατιωτικό του παντελόνι. Του συστήθηκα, ανταλλάξαμε χειραψίες και τον οδήγησα στο δωμάτιο που είχαμε νοικιάσει.
Το δωμάτιο ήταν μικρό, με άσπρους τοίχους και κανένα παράθυρο. Ένα απλό κρεβάτι ακουμπούσε τον τοίχο, ενώ στην γωνία μια μπανιέρα δημιουργούσε υδρατμούς που γέμιζαν τον χώρο. Εκείνος έκατσε στο κρεβάτι. Συζητήσαμε για λίγο, πριν του πω αυτά τα οποία είχα «προετοιμάσει»: «Ανυπομονώ να εξερευνήσω διάφορα είδη αγγίγματος και επαφής μαζί σου, αλλά για να μπορώ να αισθάνομαι ασφαλής, θα ήθελα να σου θυμίσω τους κανόνες. Κοινώς, όχι γύμνια, όχι φιλιά και κανένα από τα αγγίγματα δεν μπορεί να είναι σεξουαλικής φύσης». Εκείνος συμφώνησε.
Videos by VICE
Η πραγματικότητα όπως είναι, μέσα από το Newsletter του VICE Greece.
Μια εβδομάδα πριν, ψάχνοντας απεγνωσμένα χρήματα ως μια άνεργη καλλιτέχνης, είχα πετύχει μια αγγελία στο Craigslist μέσω της οποίας αναζητούνταν «αγκαλίτσες»: 40 δολάρια την ώρα, χωρίς σεξ, χωρίς γύμνια. Χρειαζόμουν τα λεφτά, αλλά ταυτόχρονα ήμουν και περίεργη: τι είδους άνθρωποι πληρώνουν για να κάνουν αγκαλίτσες; Πώς θα ήταν να αγκαλιάζεις έναν άγνωστο;
Ο Ron φορούσε μποξεράκι και εγώ έβγαλα τα ρούχα μου, μένοντας μόνο με το σουτιέν και ένα σορτσάκια, αν και μετά θα μάθαινα πως δεν είναι αναγκαίο να γδύνεσαι, αν και μερικοί πελάτες το ζητούν. Αγκαλιαστήκαμε στο κρεβάτι, με το κεφάλι μου να ακουμπά στο χέρι του και με το δικό μου χέρι να ακουμπά στο στομάχι του. Καθώς αγκαλιαζόμασταν, μιλούσαμε. Εκείνος είχε μια οικοδομική εταιρία, δούλευε 7 ημέρες την εβδομάδα, 17 ώρες την ημέρα και με αυτόν τον τρόπο χαλάρωνε. Μου ζήτησε απλά να του μιλάω, οπότε του έλεγα ιστορίες για το πώς κυκλοφορούσα με ποδήλατο μέσα στην πόλη, όταν είχα μόλις μετακομίσει εκεί. Μετά με ρώτησε αν θα μπορούσε να ξαπλώσει πάνω μου.
Ένιωθα τη στύση του να μου πιέζει τα μπούτια. «Είσαι τόσο όμορφη», μου είπε με τα χείλη του σχεδόν να ακουμπάνε το πρόσωπό μου. Του υπενθύμισα πως τα φιλιά απαγορεύονταν. Πέρασε τα χέρια του πάνω από το στήθος και του τα απομάκρυνα ευγενικά. «Θέλω απλά να σου θυμίσω την συμφωνία μας», του είπα ξανά και ξανά.
Το Cuddle Time, το πρακτορείο με το οποίο συνεργαζόμουν, είχε ανοίξει αρχικά στην Νέα Υόρκη και πλέον έχει φτάσει να έχε παραρτήματα σε 19 πόλεις. Στο site του αντικρίζεις μια σειρά από αντικρουόμενα μηνύματα. Στην κορυφή της σελίδας τους βλέπεις δύο νεαρές ξανθιές, οι οποίες χαμογελούν και σκύβουν προς την κάμερα, αποκαλύπτοντας τα πλούσια ντεκολτέ τους. Υπάρχουν σημεία που σου υπενθυμίζουν ότι το site αφορά το πλατωνικό άγγιγμα, αλλά ακριβώς δίπλα τους βλέπεις και άλλες φωτογραφίες νεαρών γυναικών. Μια από τις απαντήσεις στο τμήμα FAQ αναφέρει: «Είναι κάτι σαν να φασώνεστε με την γκόμενά σας, μόνο που αυτή δεν θα είναι η κοπέλα σας και δεν επιτρέπεται να φασωθείτε».
Το Cuddle Time έλαβε την έμπνευσή του από το Cuddle Therapy, μια ειλικρινή υπηρεσία που έστησε στο San Francisco ο Travis Sigley. Πριν από οκτώ χρόνια, ο Sigley έγινε ο πρώτος αγκαλίτσας της χώρας, προσφέροντας το άγγιγμά του χωρίς να το συνδέει με σεξουαλικές πράξεις. Ήθελε να αντικρούσει την ιδέα πως οι άνθρωποι μπορούν να βρουν και να μοιραστούν το άγγιγμα και την στοργή, μόνο μέσω σεξουαλικών πράξεων. Η υπηρεσία του, όπως μου είχε πει, ήταν πολύτιμη ακριβώς επειδή ήταν πλατωνική: κοινώς, αποδομούσε τα πολιτιστικά μηνύματα τα οποία έλεγαν πως το σεξ είναι ο μοναδικός δρόμος προς την συναισθηματική επαφή, ενώ ταυτόχρονα ο με την υπηρεσία του βοηθούσε τους πελάτες του να ξαναχτίσουν την σχέση τους με την σωματική επαφή.
Ο Sigley ξεκαθαρίζει τόσο τα όριά του, όσο και την πρόθεσή του να προσφέρει μια θεραπευτική υπηρεσία. Κάθεται και πίνει τσάι με κάθε πελάτη του, μιλώντας για τις τεχνικές του και ζητώντας από τον πελάτη να του εξηγήσει τις ανάγκες και τους στόχους του. Έχει δουλέψει τόσο με άντρες όσο και με γυναίκες, με gay και με straight άτομα και λέει πως στα οκτώ χρόνια που προσφέρει την υπηρεσία του, κανένας πελάτης του δεν έχει ξεπεράσει τα όρια.
Δεν έχουν όμως όλοι οι «αγκαλίτσες» τις ίδιες ομαλές εμπειρίες. Η Casey Nin, η οποία εργάζεται ως αγκαλίτσα-προς-ενοικίαση μέσω του Cuddle Time εδώ και επτά μήνες, άρχισε να ασχολείται με τον χώρο για να «αποστιγματίσει την διαδικασία του αγγίγματος». Ξεκινά κάθε συνάντηση με το να συζητάει για τα όριά της, φοράει πάντα stretch pants και ένα χαλαρό t-shirt για να καλύπτεται και διορθώνει ευγενικά τους πελάτες της όταν ξεπερνούν τα όρια.
_Διαβάστε ακόμα_**:** Η Σταρ του Instagram που Έγινε Δασκάλα του Σεξ
Τα όρια, άλλωστε, «τις περισσότερες φορές» ξεπερνιούνται. Οι πελάτες της, της έχουν ζητήσει να βγουν ραντεβού, της έχουν ζητήσει να φοράει λιγότερα ρούχα, ενώ κάποιοι έχουν φτάσει στο σημείο να της ζητήσουν να κάνει σεξουαλικές πράξεις. Κάθε φορά, τους απορρίπτει όσο πιο ευγενικά μπορεί.
«Ο κόσμος που δεν έχει πρόσβαση στην οικειότητα, σε μια συναισθηματική σύνδεση», μου εξηγεί, «όταν βρίσκουν κάποιο άτομο στο οποίο μπορούν να ανοιχτούν, νιώθουν ότι έχουν βρει κάτι εξαιρετικό και θέλουν να εμβαθύνουν σε αυτήν την επαφή». Την ρωτάω αν καμιά φορά υποκρίνεται, για να ενισχύσει αυτή την αίσθηση οικειότητας, για να μου απαντήσει πως τα λεφτά είναι το βασικό της κίνητρο, αλλά πως «όταν είμαι εκεί, είμαι ολόδικιά τους».
Όταν ο Sigley ξεκίνησε τις αγκαλιές του, ονειρευόταν να δημιουργήσει μια ολόκληρη βιομηχανία μη-σεξουαλικής οικειότητας και επαφής. Εν τέλει κατάφερε να εμπνεύσει μια βιομηχανία, απλά όχι αυτή που ήθελε. Πολλές εταιρίες που πήραν την έμπνευσή τους από αυτόν, «δεν έχουν καταλάβει καθόλου το μήνυμα που ήθελα να περάσω», μου εξηγεί, χρησιμοποιώντας ένα φτηνό καπιταλιστικό κόλπο για να πουλήσουν σεξ και όχι να προωθήσουν την ανάγκη για μια αληθινή ανθρώπινη επαφή.
Αν κοιτάξει κανείς ένα site για αγκαλίτσες-προς-ενοικίαση, θα βρει φωτογραφίες γυναικών με εσώρουχα και αποκαλυπτικά ρούχα, με έντονα ντεκολτέ, ουσιαστικά θολώνοντας την γραμμή μεταξύ μιας πλατωνικής υπηρεσίας και μιας πιο κρυφής υπηρεσίας αγοραίου σεξ.
Όταν η Nin ξεκίνησε στο Cuddle Time, είδε τις φωτογραφίες των υπόλοιπων γυναικών του site και διάλεξε επίτηδες φωτογραφίες της «με ζιβάγκο, μέσα σε ένα δάσος, μοιάζοντας με την μικρή αδερφή κάποιου». Σκέφτεται ακόμα να ξεκινήσει μια δική της επιχείρηση αγκαλίτσας, μιας και «υπάρχουν πολλές ευκαιρίες για μια πιο «υγιή» υπηρεσία αγκαλίτσας», αλλά δεν ξέρει τελικά αν θα βγάλει τόσα λεφτά χωρίς την παρουσία «της υπόνοιας μια πιθανής σεξουαλικής υπηρεσίας».
Εντούτοις, για την ώρα, φαίνεται ότι θέλει να παραμείνει στην βιομηχανία της αγκαλίτσας.
«Μερικοί πελάτες δεν ξέρουν τι θέλουν», μου λέει η Nin. «Νομίζουν ότι ο μόνος τρόπος να νιώσουν την επαφή είναι μέσω του σεξ. Το να τους μαθαίνεις την αξία της επαφής χωρίς την παρουσία της σεξουαλικής δραστηριότητας, ίσως είναι καλό για αυτούς».
Το άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο VICE US.
Περισσότερα από το VICE
Τι Κάνουν οι Γυναίκες Όταν δεν τις Βλέπει Κανείς
Πώς Είναι να Ζεις με Τατουάζ στα Μάτια
To Nέο Xόρτο που Έχει Τρελάνει τους Βρετανούς Stoners
