Στη πλαίσιο της σειράς “24 Hour Party Person”, ο φωτογράφος του VICE Yushy Pachnanda κι εγώ εξερευνούμε τις νύχτες μεγάλων πόλεων στη Βρετανία. Μέχρι στιγμής έχουμε πάει σε strip clubs Λονδίνο, φοιτητικά πάρτι στο Μάντσεστερ, και παράξενες παραλίες στο Λίβερπουλ. Ακόμα και στο Glastonbury.
Ίσως λοιπόν να μην είναι παράξενο τότε που βαρέθηκα την Αγγλία. Σε πόσες καταλήψεις, χαρτοπαικτικές λέσχες, κοτοπουλάδικα και καζίνο να πας πια; Πρέπει να αλλάξω παραστάσεις. Και ονειρεύομαι Παρίσι, Νέα Υόρκη, Τόκιο, Μαδρίτη, Χονγκ Κονγκ.
Videos by VICE
Άρα φαντάζεσαι πώς ένιωσα όταν μας έκλεισαν εισιτήρια για τη μεγαλύτερη πόλη στη Σκοτία και μας είπαν να το ξενυχτήσουμε το Σαββατόβραδο. Είναι λοιπόν η Γλασκώβη 24ωρη πόλη; Μείναμε ξύπνιοι όλη νύχτα για να το μάθουμε.
Είναι 2 μ.μ. και πίνω μια μπίρα έξω από τη MacKinnon’s, μια παμπ 200 ετών στο κέντρο. Τα ποτά κάνουν τρεις λίρες. Η πρώτη μου εντύπωση; Καλή φάση… Έχουμε πολλά να κάνουμε, πολλά μέρη να πάμε και φαγητά να δοκιμάσουμε, έτσι τελειώνουμε τις μπίρες μας και ξεκινάμε για τον επόμενο προορισμό.
Το Barras είναι μια υπαίθρια αγορά στο East End της Γλασκώβης. Είναι η απάντηση στο Camden Lock και μάλλον το μόνο μέρος στην Αγγλία όπου μπορείς να αγοράσεις vintage ποδοσφαιρική φανέλα, ρόδα από παλιό μοτοποδήλατο, και ένα στιλέτο της Luftwaffe – όλα από τον ίδιο τύπο. Οι πωλητές είναι ένα μίγμα επιθετικών ντόπιων και τρέντι φοιτητές. Το βάιμπ είναι Gotham City όπως θα την έφτιαχνε ο Limmy. Χαζεύουμε τα ρολόγια-μαϊμού καμιά ώρα, ύστερα παίρνουμε λεωφορείο και πάμε στην άλλη άκρη της πόλης για να βρούμε τηγανητό φαγητό.
Μισή ώρα μετά στεκόμαστε έξω από το University Cafe, φαγάδικο που άνοιξε το 1918. Σχεδόν 30 χρόνια πριν την ατομικη βόμβα και ούτε με βόβμα πιστεύω θα εμποδίζονταν οι πιστοί πελάτες του να κάνουν ουρά για να παραγγείλουν τηγανητό μπακαλιάρο και τηγανητά λουκάνικα με τηγανητές πατάτες.
Ακόμα και ο μακαρίτης Anthony Bourdain ήρθε εδώ το 2015 για το Parts Unknown, και το καφέ το πουλάει έκτοτε. Παρήγγειλα το “Bourdain Special”, που στοχεύσει σε τουρίστες και κορόδια γιατί κοστίζει διπλάσια από οτιδήποτε άλλο. Πόσες φορές όμως θα έχω την ευκαιρία να φάω haggis με σάλτσα κάρι; Είναι πλούσιο και πεντανόστιμο. Θα το μετανιώσω στις 4 π.μ.
Εκτός από τα εντόσθια και το τέρας του Λοχ Νες, η Σκωτία είναι διάσημη για το ουίσκι της. Έτσι πηγαίνουμε στο Τhe Lismore, ένα πολύ ωραίο μπαρ με χαμηλά ταβάνια, βιτρό και από τις καλύτερες επιλογές ουίσκι στη Γλασκώβη.
Για τους άσχετους ανάμεσά μας, υπάρχουν λεπτές διαφορές μεταξύ του «σκοτσέζικου whisky και του whiskey όπως είναι γνωστό στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιρλανδία. Πρώτον, το σκοτσέζικο δεν έχει “e”. Και γίνεται διπλή αντί για τριπλή απόσταξη. Ο μπάρμαν μου βάζει ένα ποτήρι.
Ακούω πειραματικές νότες κανέλας, μοσχοκάρυδου και τζίντζερ (δεν ξέρω βασικά). Όλα τα αλκοολούχα μου φαίνονται σαν στοματικό διάλυμα. Το κλωθογυρίζω στο στόμα μου, το καταπίνω και παραγγέλνω μια μπίρα Tennents.
Είναι σχεδόν 10 μ.μ., η νόμιμη ώρα λήξης για την αγορά αλκοόλ από καταστήματα στη Σκωτία. Αυτό σημαίνει ένα πράγμα: Έχουμε λίγα λεπτά για να βρούμε ένα μπουκάλι Buckfast.
Το Buckie είναι ουσιαστικά η βρετανική εκδοχή του Four Loko: ένα σούπερ γλυκό, σούπερ καφεϊνούχο ρόφημα με 15 τοις εκατό αλκοόλ. Είναι ένα σύμβολο της Σκωτίας όπως ο Groundskeeper Willie ή ο Σταυρός του Αγίου Ανδρέα.
Φτάνουμε σε ένα off-licence πάνω στην ώρα και αγοράζουμε ένα μπουκάλι της λεγόμενης commotion lotion για λιγότερο από δέκα λίρες. Πίνω μια γουλιά. Είναι σαν σιρόπι, σε μεθάει και σε τσιτώνει .Η ετικέτα λέει ότι το μπουκάλι περιέχει 281 mg καφεΐνης, που είναι περίπου ίσα με εννέα κουτάκια κόκα κόλα. Περνάμε τις επόμενες δύο ώρες τριγυρνώντας στο West End αναζητώντας ένα munch box.
Ευτυχώς για εμάς, το Macdonners, ένα κεμπαμπτζίδικο στην οδό St Vincent παραμένει ανοιχτό μέχρι τη 01:00. Και με δέκα λίρες μπορείς να πάρεις ένα κουτί γεμάτο τηγανιά. Ντονέρ; Ναι. Πατάτες; Ναι. Nuggets; Ναι. Pakoras; Ναι. Onion rings; Ναι ρε γαμώ, γιατί όχι.
Και μόνο με 10 από αυτά οι αρτηρίες σου παίζει να μεταμορφωθούν σε υγρά χοτ ντογκ. Κανονικά θα κρατούσα κάτι τέτοιο για μια πυρηνική καταστροφή ή ένα τριήμερο hangover. Αλλά αυτή τη στιγμή, είναι 01:00, νιώθω σκατά και δεν έχουμε καν κάνει clubbing ακόμα. Γάμα το, θα φάω.
Μιλάμε για φουλ τηγανίλα. Κάνουμε τάιμ άουτ και ξαπλώνουμε στη στάση του λεωφορείου για 20 λεπτά.
Φτάνει με το φαί, η νυχτερινή ζωή είναι ο πραγματικός λόγος που βρισκόμαστε στη Γλασκώβη. Το club μας καλεί. Όλοι ξέρουν πια το Subby και το υπόγειο χωρητικότητας 500 ατόμων του Sub Club διαθέτει ένα από τα καλύτερα ηχοσυστήματα στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Δυστυχώς, πρέπει να κλείνει τις πόρτες του στις 4 το πρωί, σύμφωνα με τους ενοχλητικούς νόμους της Σκωτίας. Tο συμβούλιο χορήγησε στο Berkeley Suite στη North Street μια ειδική άδεια στις 5 το πρωί για το Σαββατοκύριακο της bank holiday. To αποψινό event είναι το Shoot Your Shot ένα queer πάρτι που γιορτάζει τα ένατα γενέθλιά του. Εννοείται το ψήνω.
Στεκόμαστε στην ουρά έξω από ένα παλιό ενεχυροδανειστήριο και βρισκόμαστε στην πίστα λίγο πριν τις 2 τα ξημερώματα. Περνάμε μερικές ώρες χορεύοντας και καίγοντας τις θερμίδες από τα τηγανητά υπό τους ήχους ενός DJ από τα Μίντλαντς και μετά κατευθυνόμαστε προς τους καπνιστές για να βρούμε κανένα afterparty.
Το 2018, το i-D έκανε ένα ντοκιμαντέρ για την ακμάζουσα after-hours σκηνή της Γλασκώβης. Έκτοτε, λόγω της παγκόσμιας πανδημίας και μιας έρευνας της τάμπλοιντ εφημερίδας Sunday Mail, τα παράνομα πάρτι έχουν κατασταλεί
Αλλά όπου υπάρχει θέληση για πάρτι, υπάρχει τρόπος. Και έχω δίπλα μου έναν από τους πιο διακεκριμένους φωτογράφους πάρτι του Ηνωμένου Βασιλείου. Μέσα σε 15 λεπτά από τη στιγμή που βρίσκεται στον χώρο των καπνιστών, ο Yushy έχε βρει το όνομα και τη διεύθυνση ενός πάρτι σε μια κατάληψη στα βορειοανατολικά της πόλης.
Παίρνουμε ταξί και λίγο αργότερα βρισκόμαστε μπροστά σε μια στάση λεωφορείου στα προάστια του Maryhill, και ακούμε μπάσα. Ο Frankie Knuckles, ο Keith Flint και όλοι οι άλλοι θεοί των rave πρέπει να μας χαμογελούν, γιατί ένας από τους promoters μας βρίσκει να περιπλανιόμαστε έξω από την αποθήκη και μας βάζει μέσα λίγο πριν τις 4:30 π.μ.
Το να πούμε ότι το πάρτι είναι DIY θα ήταν σαν να λέμε ότι η κατανάλωση πλουτωνίου είναι επικίνδυνη. Μιλάμε για περίπου 50 άτομα, κομμάτια, σε μια ρημαγμένη αποθήκη. Αυτή είναι η Γλασκώβη. Αυτά είναι τα τσάμπα πάρτι. Κουβεντιάζουμε με τον κόσμο, είναι ζεστοί, φιλικοί και σούπερ ακουσμένοι.
Όταν συνέρχομαι, είναι 6:30 π.μ. και παίζω μπόνγκο σε κάτι που μοιάζει με στούντιο ηχογράφησης σε ένα δωμάτιο στον δεύτερο όροφο της αποθήκης. Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι; Τι κάνουμε εδώ; Και γιατί έχει τόσο φως;
Ο Yushy και εγώ καλούμε ένα Uber για να μας πάει στο ξενοδοχείο μας στο κέντρο της πόλης. Αλλά όχι προτού κάνουμε μια τελευταία στάση: Η Νεκρόπολη της Γλασκώβης είναι ένα βικτοριανό νεκροταφείο 37 στρεμμάτων που έχει θέα στην πόλη. Είναι το πιο ήσυχο μέρος της πόλης. Και είναι ανοιχτό από τις 7 το πρωί..
Ανεβαίνουμε στην κορυφή του λόφου και βλέπουμε την ομίχλη πάνω από τις κατοικίες και τους γοτθικούς καθεδρικούς ναούς (στη Γλασκώβη, πραγματικά, δεν υπάρχει ουρανός). Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν 50.000 νεκροί κάτω από τα πόδια μου. Οι περισσότεροι μάλλον σε καλύτερη κατάσταση από μένα.
Είναι λοιπόν η Γλασκώβη μια 24ωρη πόλη; Είναι ξημερώματα Κυριακής και τα μόνα ανοιχτά πράγματα αυτή τη στιγμή είναι ένα παράνομο πάρτι και ένα βικτοριανό νεκροταφείο. Οπότε καταλαβαίνεις. Ωστόσο πέρασα πολύ ωραία εδώ. Καλύτερα ίσως, από οποιαδήποτε βραδινή έξοδο που έκανα μέχρι τώρα στην Αγγλία. Νέα Υόρκη; Παρίσι; Τόκιο; Δε μας γαμούν; Αν θες να αλλάξεις παραστάσεις πήγαινε στη Γλασκώβη.
Κάνε subscribe στο YouTube – VICE Greece.
Περισσότερα από το VICE
Μαρσέλ: Μια Ιστορία που Φωνάζει Πόσο Σκατά Είναι ο Ρατσισμός
Για τον Μιχάλη Σαράντη το Θέατρο Δεν Είναι Παιδική Χαρά που ο Καθένας Ξερνάει το Άγχος του
