Φωτογραφία: Geograph
Ένα σχολείο για λεσβίες, γκέι, αμφισεξουαλικούς και τρανσέξουαλ μαθητές ενδέχεται να αρχίσει να λειτουργεί σε τρία χρόνια στο Μάντσεστερ. «Αυτό γίνεται για να σωθούν ζωές» δήλωσε στην εφημερίδα Guardian, η Amelia Lee, διευθύντρια στρατηγικής του LGBT Youth North West, της φιλανθρωπικής οργάνωσης για τους νέους που βρίσκεται πίσω από το σχέδιο. «Παρά τους νόμους που ισχυρίζονται ότι προστατεύουν τους ομοφυλόφιλους από την ομοφοβική βία, η αλήθεια είναι ότι ιδιαιτέρως στα σχολεία, ο εκφοβισμός είναι ακόμα απίστευτα σύνηθες φαινόμενο και κάνει τους νέους να νιώθουν απομονωμένοι και αποξενωμένοι, γεγονός που συχνά οδηγεί στο σκασιαρχείο και στη χειρότερη εκδοχή του σεναρίου, στην αυτοκτονία».
Αλλά, είναι αυτή η λύση στα προβλήματα που οι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι δεν ταιριάζουν στο παραδοσιακό ετεροφυλόφιλο προφίλ, αντιμετωπίζουν; Ή πρόκειται για λύση που σπρώχνει το θέμα σε μια ασφαλή ζώνη, πίσω από τείχη προστασίας που στην πραγματικότητα λίγα θα μπορούσαν να κάνουν για να αντιμετωπίσουν τα πραγματικά ζητήματα της ομοφοβίας;
Videos by VICE
Προσωπικά είμαι διχασμένος για τα σχέδια. Από τη μία πλευρά, ναι, είναι καλύτερα ένας έφηβος που βλέπει μόνο την αυτοκτονία ως τρόπο πιθανής διαφυγής από το συνεχή ομοφοβικό εκφοβισμό, να μπορεί να βρει παρηγοριά σε ένα περιβάλλον που ενθαρρύνει και γιορτάζει την ατομικότητα. Από την άλλη, τι μήνυμα στέλνει η ύπαρξη ενός ειδικού σχολείου για LGBT άτομα, πρώτα στους εκφοβιστές που χρειάζονται εκπαίδευση και μπορεί να μην αλλάξουν τους τρόπους συμπεριφοράς τους απλά επειδή βγάζεις έναν LGBT μαθητή από μια δύσκολη κατάσταση; Τι θα πει η ύπαρξη ενός LGBT σχολείου στους άλλους νέους ανθρώπους που μπορεί τώρα να φοβούνται να αποκαλύψουν το ποιοι είναι από φόβο ότι μπορεί να τους βγάλουν από τις παρέες των συμμαθητών τους, τοποθετώντας τους σε «ειδική φροντίδα»;
Η τολμηρή διαφημιστική εκστρατεία της Stonewall μας είπε ότι τα πράγματα καλυτερεύουν, αλλά δεν γίνεται πάντα έτσι. Ο κόσμος δεν γίνεται λιγότερο ομοφοβικός σε μια νύχτα απλά επειδή έχεις συμβιβαστεί με τη σεξουαλικότητά σου
Όταν ήμουν 13 και στο γυμνάσιο στο Lambeth, ένα παιδί που γνώριζα από το δημοτικό μετακινήθηκε προς ειδικό σχολείο που θα μπορούσε να φροντίσει τα ψυχολογικά προβλήματα του. Γνώριζα ότι ήταν γκέι, αλλά αυτός δεν ήταν ο λόγος που μετακινήθηκε. Ωστόσο, η προφανής σεξουαλικότητά του τον κράτησε σε απόσταση από τους συμμαθητές του και μεγέθυνε τα προβλήματα στο μυαλό του.
Κράτησα απόσταση μεταξύ μας επειδή, ενώ είχε τα δικά του βάσανα, δεν τα συσχέτισα με τον τρόπο που αυτοπροσδιορίστηκε ως γκέι και βάδιζα στο δικό μου δύσβατο μονοπάτι για να ανακαλύψω τον εαυτό μου. Εάν τον είχαν απομακρύνει και τον έβαζαν σε LGBT σχολείο, νομίζω ότι θα κρυβόμουν ακόμα πιο βαθιά στην ντουλάπα. Σήμερα, ντρέπομαι για το πώς ένιωθα για εκείνον. Όμως σαν αγόρι, δεν είχα αναπτύξει την αυτοπεποίθηση μου για να μπορώ να στηρίζω ανοιχτά τη διαφορά, όπως θα το έκανα σήμερα.
Το να μεγαλώνεις, σπανίως είναι μια εύκολη διαδικασία. Η ζωή είναι γεμάτη με όλες τις εγγενείς ανησυχίες για το εάν θα ταιριάζεις κάπου. Χρειάζεται να λύσουμε αυτά τα προβλήματα τόσο από την πλευρά των νέων LGBT ανθρώπων όσο και των νταήδων – όχι των υπεροπτών ενηλίκων.
Ζούμε σε έναν κόσμο που αναγνωρίζει τη νομική ισότητα των LGBT ατόμων, αλλά η κυβέρνηση φαίνεται λίγο να ενδιαφέρεται για το θέμα της προστασίας των δικαιωμάτων των μελλοντικών γενεών. Εξακολουθεί να αρνείται να κατανοήσει την σπουδαιότητα της διδασκαλίας της ανοχής και της κατανόησης όλων των τύπων τρόπου ζωής με αξιοπρεπή Προσωπική, Κοινωνική, Υγείας και Οικονομική Εκπαίδευση (PSHE) που περιλαμβάνει αναλόγως με την ηλικία σωστή σεξουαλική και ανθρωπίνων σχέσεων διαπαιδαγώγηση (SRE), στην οποία θα πρέπει να εντάσσονται και θέματα LGBT.
Είναι πραγματικά φοβερή η κατάσταση όταν πρέπει σοβαρά να αρχίσουμε δημόσιο διάλογο σχετικά με τα υπέρ και τα κατά της δημιουργίας ασφαλών ζωνών για νέους ανθρώπους και εντός εκπαιδευτικού πλαισίου.
Η τολμηρή διαφημιστική εκστρατεία της Stonewall μας είπε ότι τα πράγματα καλυτερεύουν, αλλά δεν γίνεται πάντα έτσι. Ο κόσμος δεν γίνεται λιγότερο ομοφοβικός σε μια νύχτα απλά επειδή έχεις συμβιβαστεί με τη σεξουαλικότητά σου. Αλλά αρχίζεις να ζεις με περισσότερη αυτοπεποίθηση και βρίσκεις τη δύναμη να αποδεχθείς τον εαυτό σου και το δικαίωμα να σχεδιάσεις τη ζωή με το δικό σου τρόπο, παρόλο που ακολουθεί διαφορετικό μονοπάτι από εκείνη των άλλων ετεροφυλόφιλων φίλων σου. Είναι ένας σκληρός και γεμάτος δοκιμασίες δρόμος που, μέχρι η κυβέρνηση να αλλάξει τη στάση της έναντι του εκπαιδευτικού συστήματος, δεν πρόκειται να μεταμορφώσει σύντομα τον κόσμο σε έναν κόσμο που είναι άμεσα ενθαρρυντικός και σέβεται τη διαφορετικότητα.
Αντί να βγάλουμε από τα σχολεία τους νέους και αγωνιζόμενους LGBT, γιατί δεν παρέχουμε ειδική εκπαίδευση στους νταήδες ώστε να δέχονται τη διαφορετικότητα; Να τους βοηθήσουμε να καταλάβουν γιατί η συμπεριφορά τους είναι επιζήμια; Γιατί μπορεί να μην καταλαβαίνουν το γιατί. Μπορεί η ζωή τους στο σπίτι να μην ενθαρρύνει ή να τιμά την ανεκτικότητα. Εκεί πρέπει να υπάρξει παρέμβαση. Όχι για να αντισταθμιστούν απότομα αυτά που τους διδάσκουν οι γονείς τους, αλλά για να παρέχουμε μία ισχυρή, μη επικριτική εκπαίδευση που αποτελεί μια εναλλακτική η οποία λέει «δεν χρειάζεται να σκέφτεσαι με αυτό τον τρόπο. Οι γκέι δεν είναι “άλλο”, είναι απλά άνθρωποι».
Σύμφωνα με το ρεπορτάζ της εφημερίδας Guardian, το LGBT σχολείο «θα είναι ειδικά σχεδιασμένο για νέους LGBT ανθρώπους οι οποίοι αγωνίζονται να σταθούν στα κοινά σχολεία, αλλά θα είναι ανοιχτό και για άλλα παιδιά, συμπεριλαμβανομένων νέων που φροντίζουν άλλους ανθρώπους, νεαρών γονιών και εκείνων που έχουν ψυχολογικά προβλήματα». Η Lee πρόσθεσε ότι «θα είναι σχολείο για LGBT, αλλά δεν θα αποκλείει κανέναν».
Είναι μια ιδέα έντιμη και που αξίζει μια και δεν μπορούν όλοι να βρουν το δρόμο μόνοι τους. Ορισμένοι άνθρωποι πράγματι χρειάζονται υποστήριξη και ένα διαφορετικό από το υπάρχον σύστημα φροντίδας, που δεν είναι τίποτα άλλο από ένα άκαμπτο πλαίσιο το οποίο ελάχιστα έχει αλλάξει εδώ και πενήντα χρόνια. Οπότε, ναι, ας επιτρέψουμε στο σχολείο να ανοίξει και να λειτουργήσει και να καλωσορίσει εκείνους τους ανθρώπους που χρειάζονται τη βοήθειά του. Ας αφήσουμε αυτά τα άτομα να βρουν το κατάλληλο περιβάλλον ανάπτυξης, κάτι που δεν επιτρέπει το σημερινό σύστημα. Όμως για το καλό κάθε άλλου νεαρού LGBT που ταξιδεύει για να ανακαλύψει τον εαυτό του και την εσωτερική ειρήνη του, ας μην το ονομάσουμε LGBT σχολείο.
