Φωτογραφία μέσω Flickr (χρήστης:Salvatore Barbera).
Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.
Αν έχεις υπάρξει single μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια και σου αρέσει να κάνεις σεξ με κάποιο άλλο άτομο πέραν του εαυτού σου, τότε σίγουρα θα γνωρίζεις για το τεχνολογικό dating. Αυτή τη στιγμή, υπάρχει παντού και είναι κάτι που φαίνεται ότι δεν θα μας αφήσει πολύ σύντομα. Τα στατιστικά διαφέρουν ανάλογα με την πηγή, αλλά σύμφωνα με μια έκθεση της Global WedIndex, 91 εκατομμύρια άτομα χρησιμοποιούν πλέον dating apps ανά τον κόσμο. Από αυτά τα άτομα, τα 50 εκατομμύρια είναι στο Tinder.
Videos by VICE
Σύμφωνα με στοιχεία που αφορούν τον πληθυσμό του Ηνωμένου Βασιλείου, το 51% των ανθρώπων είναι single. Τι έχoυν στα σκαριά λοιπόν οι τεχνολογικές εταιρίες ώστε να «ψαλιδίσουν» αυτόν τον αριθμό;
«Ο κόσμος θέλει να πηδηχτεί, πολύ» λέει ο Michael Raven, ένας από τους ιδρυτές της Tinderus, μιας συμβουλευτικής εταιρίας που για 30 λίρες θα σε βοηθήσει να φτιάξεις ένα προφίλ στο Tinder που θα γίνει άμεσα πιο swipe right παρά swipe left. «Μια τάση που διακρίνω, ειδικά από τη γυναικεία πλευρά, είναι πως ανεβαίνει το επίπεδο. Η άμεση πρόσβαση σε πιθανά ραντεβού και στο σεξ, σημαίνει πως πλέον βλέπουμε τι υπάρχει εκεί έξω. Γιατί λοιπόν να πας σε μια επιλογή μέσου όρου, όταν μπορείς να βρεις κάτι καλύτερο;».
Είναι κάτι με το οποίο συμφωνεί και ο David Buss, συγγραφέας του The Evolution of Human Desire: Strategies of Human Mating, αν και μιλάει πιο προσεκτικά για το όλο θέμα. «Μια αρκετά ασφαλής υπόθεση θα ήταν να πούμε ότι οι γυναίκες με πανεπιστημιακή μόρφωση θα δυσκολεύονται όλο και περισσότερο στην αναζήτηση κάποιου ιδανικού συντρόφου», λέει. «Αυτό συμβαίνει λόγω διαφόρων λόγων: όλο και μεγαλύτερα ποσοστά γυναικών μορφώνονται σε υψηλότερο επίπεδο σε σχέση με τους άνδρες και, επειδή οι γυναίκες δεν θέλουν να «ζευγαρώσουν» με τον πρώτο που θα δουν, οι επιλογές τους -μορφωμένοι, έξυπνοι άντρες με σταθερό εισόδημα- είναι συγκεκριμένες και σαφώς λιγότερες».
Βέβαια, τα παραπάνω στοιχεία θέτουν και ένα άλλο, εξίσου σημαντικό ερώτημα: αν το 62% των χρηστών των dating apps είναι άνδρες και οι γυναίκες ψάχνουν κυρίως για έξυπνους, αξιόπιστους άνδρες, τι θα γίνει με εμάς τους πιο πτωχούς και όχι πανεπιστημιακούς τύπους;
Ο Michael λεει πως τα dating apps θα γίνουν «ακόμα πιο συγκεκριμένα, θα αφορούν ένα ολοένα και πιο συγκεκριμένο κομμάτι της dating αγοράς». Αυτό είναι κάτι που ήδη το βλέπουμε με apps όπως το Ten, ένα app που σε ταιριάζει με άτομα που εμφανισιακά είναι στα ίδια «κυβικά» με σένα. Υπάρχουν επίσης και apps όπως το Bumble, ένα app που άρχισε να «τρέχει» στα τέλη του 2014 η Whitney Wolfe, ένα από τα άτομα που ίδρυσαν το Tinder. Το Bumble δίνει τη δυνατότητα στις γυναίκες -και μόνο σε αυτές- να ξεκινήσουν την κουβέντα με ένα πιθανό ταίρι. Αν το εν λόγω ταίρι δεν έχει απαντήσει μέσα σε 24 ώρες, τότε το «ταίριασμα» εξαφανίζεται. Η Sarah Mick, υπεύθυνη του Product and Design της εταιρίας, λέει πως μέχρι τώρα ο κόσμος του online dating ήταν πιο πολύ στα μέτρα των αντρών και πως το Bumble προσπαθεί να δημιουργήσει ένα περιβάλλον «αμοιβαίου σεβασμού και ισορροπίας που ταιριάζει στα θέλω και τις ανάγκες του κάθε ατόμου ή ζευγαριού».
O Michael προσθέτει πως είναι πολύ πιθανό να δούμε ένα ακόμα πιο λεπτομερές app αρκετά σύντομα. Ένα app που θα καταγράφει «το μέγεθος της μέσης, του στήθους, του πέους, τα πάντα. Τα πάντα θα είναι εκεί για να διαλέξεις το ιδανικό σου ταίρι». Στην αδιάκοπη μάχη των location based apps, ο ίδιος θεωρεί ότι το Happn είναι το πρώτο «mass market app που χρησιμοποίησε την beacon τεχνολογία με έναν ενδιαφέροντα τρόπο», αν και τονίζει πως το ότι μπορείς να δεις πόσο μακριά από εσένα είναι το άτομο με το οποίο ανταλλάσεις μηνύματα είναι «κάπως τρομακτικό».
Το ζήτημα του τι είναι τρομακτικό και τι όχι, είναι κάτι που έχει απασχολήσει τα dating apps από τότε που ξεκίνησαν. Η Julia Spira, που ίδρυσε το cyberdatingexpert.com και υποστηρίζει ότι είναι η «νούμερο ένα ειδικός του online dating στην Αμερική και η καλύτερη ψηφιακή προξενήτρα», αναλύει περισσότερο αυτήν την κατάσταση. Όπως και ο Michael, έτσι κι αυτή πιστεύει πως στο μέλλον θα δούμε ακόμα πιο εξειδικευμένα apps, αλλά και apps που θα σε βοηθούν «να γνωρίσεις κόσμο πιο γρήγορα».
Αν πας στην ουσία του πράγματος, μιλάμε για apps που θα κάνουν το περιστασιακό σεξ ακόμα πιο εύκολο. Αυτό βέβαια εγείρει το θέμα του ποιος είναι ο άγνωστος με τον οποίον ανταλλάσεις μηνύματα στις 11 το πρωί. «Η ασφάλεια θα είναι ένα σημαντικό ζήτημα και οι singles εκεί έξω θα θέλουν να γνωρίσουν κάποιο άτομο που τουλάχιστον έχει την σφραγίδα έγκρισης κάποιου άλλου φιλικού προσώπου, ή ένα άτομο με το οποίο μοιράζονται κάποιους κοινούς facebook-ικούς φίλους», σχολιάζει η Julia.
Μια εταιρία που ίσως έχει τη λύση για αυτό το ζήτημα είναι η Hello Soda. Χρησιμοποιώντας αρχές του Bayesian Belief Network -που ουσιαστικά είναι ένας πολύπλοκος τρόπος για να πεις «κοιτάω στοιχεία και κάνω μια μετρημένη ανάλυση»- η εταιρία μπορεί να αναλύσει τι έχεις κάνει online και να επιβεβαιώσει ότι είσαι πραγματικά ο τάδε από το τάδε μέρος ή η τάδε από το άλλο μέρος. Ο πιο «ωμός» τρόπος για να περιγράψεις πώς λειτουργεί είναι να πεις ότι είναι κάτι σαν credit check, αλλά ένα που -έχοντας την άδειά σου- αναλύει τα tweets σου, τα blog posts σου, τα Facebook posts σου και όλα τα ψηφιακά κοινωνικά πάρε-δώσε και όχι τα τραπεζικά σου στοιχεία.
O James Blake, CEO της Hello Soda, λέει πως η υπηρεσία που προσφέρει η εταιρία μπορεί να αναγνωρίσει άμεσα τα ψεύτικα προφίλ, αλλά και να παρέχει καλύτερα «ταιριάσματα» στα μέλη του, βασισμένα στα κοινά τους ενδιαφέρονται καθώς και στα πιο ιδιαίτερα στοιχεία της προσωπικότητάς τους.
Βέβαια, σε αυτό το σημείο, πρέπει να πούμε ότι οι όροι «ψεύτικος άνδρας» ή «ψεύτικη γυναίκα», μπορεί να σημαίνουν και κάτι παραπάνω. Σύμφωνα με μια έκθεση που δημοσιεύτηκε πρόσφατα, μέχρι το έτος 2050 το σεξ με ρομπότ θα είναι πιο δημοφιλές από το σεξ με ανθρώπους. Σαφώς και μια έκθεση που έχει χρηματοδοτηθεί από την εταιρία sex toys Bondara, θα είναι ελαφρώς προκατειλημμένη, αλλά πλέον με τον αριθμό των τεχνολογικών gadget που μπορούμε να φοράμε, δεν φαντάζει και τόσο απίθανο ως σενάριο.
Ίσως έχετε ήδη ακουστά το Oculus Rift, ένα headset που επιτρέπει στον χρήστη να μπει σε κόσμους εικονικής πραγματικότητας. Το VICE τέσταρε τις σεξουαλικές ικανότητες της συσκευής πέρυσι, στο πλαίσιο του ντοκιμαντέρ The Digital Love Industry και είχαμε καταλήξει ότι θέλει πολύ δουλειά ακόμα.
Ο Ayliffe Brown της Wearable Technologies δηλώνει πως «σε πέντε χρόνια από τώρα, θεωρώ πως θα είναι πλέον πολύ δημοφιλή τα hands-free sex toys τα οποία θα λειτουργούν με το smartphone του χρήστη». Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Lovense, η οποία πλασάρει δύο παιχνίδια: την Nora (δονητής) και το Max (μια συσκευή παρόμοια με το Fleshlight). Μέσω του Lovense app, ο χρήστης μπορεί να ελέγχει τα εν λόγω παιχνίδια από το κινητό του, όπως μπορεί να κάνει και ο σύντροφος του χρήστη, είτε βρίσκονται στο ίδιο δωμάτιο, είτε στην άλλη άκρη του κόσμου.
Την ίδια στιγμή, η Fundawear φτιάχνει εσώρουχα με δυνατότητα δόνησης, την οποία μπορεί να ενεργοποιήσει ο/η σύντροφος του χρήστη, ενώ το Frixion -μια πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης- σου δίνει ούτε λίγο ούτε πολύ, τη δυνατότητα να πεις σε ένα ρομπότ να πηδήξει κάποιο άτομο.
Με όλες αυτές τις διαφορετικές μεθόδους να υπάρχουν ή να έρχονται κατά πάνω μας, το ερώτημα που τίθεται είναι αν η τεχνολογία θα μετατραπεί στην βασική -ή και τη μόνη- οδό μέσω της οποίας ο κόσμος θα συνάπτει ερωτικές σχέσεις.
Βέβαια, ακόμα και αν αυτό το σενάριο πραγματοποιηθεί, δεν είναι απαραίτητα τόσο εφιαλτικό όσο νομίζουν οι περισσότεροι. Όπως τονίζει ο David Buss, ανεξάρτητα με το πώς χρησιμοποιείται η τεχνολογία, το να γνωρίσεις κάποιο άλλο άτομο πραγματικά θα παραμείνει πολύ σημαντικό μιας και είναι ο μόνος τρόπος για να κρίνεις αν «υπάρχει χημεία ή όχι».
Περισσότερα από το VICE
Ιστορίες Γυναικών που Βρήκαν τον Έρωτα στο Χριστουγεννιάτικο Πάρτι στο Γραφείο
Τι Θα σου Συμβεί αν σε Τσακώσουν με Ένα Γραμμάριο Κάνναβης ή Κόκας στην Ελλάδα;
Μια Βόλτα με τον Ν.Ο.Ε. στα Νότια Προάστια
