Η Εύα Σιμάτου είναι αριστούχος απόφοιτος του Θεάτρου Τέχνης και Theatre Arts Instructor στο Deree, The American College of Greece. Σπούδασε στο City University του Λονδίνου Κοινωνιολογία & Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης και τελείωσε τα μεταπτυχιακά της στο ίδιο πανεπιστήμιο στην Κριτική & Διαχείριση Τέχνης. Αν είσαι λάτρης του θεάτρου, την γνωρίζεις ήδη, καθώς έχει παίξει σε αρκετές παραστάσεις. Όπως τα “Όνειρα” του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ που ανέβηκαν στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, ενσαρκώνοντας όλους τους γυναικείους σαιξπηρικούς ρόλους. Παράσταση η οποία ανέβηκε και στο Κρατικό Θέατρο της Άγκυρας Şinasi Sahnesi υπό την αιγίδα του Ελληνικού Προξενείου, αποσπώντας τιμητική διάκριση από το 7ο Διεθνές Φεστιβάλ Θεάτρου Ethos της Άγκυρας.
Μεγάλη διάκριση για την Εύα ήταν και η επιλογή της ανάμεσα σε 2000 υποψηφίους απ’ όλο τον κόσμο (με τελικό αριθμό συμμετεχόντων μόλις 12) να παρακολουθήσει το πρόγραμμα Contemporary Drama της Βασιλικής Ακαδημίας Δραματικών Τεχνών (βλ. RADA). Εμπειρία για την οποία συζητήσαμε φυσικά. Φέτος, θα την δεις στην παράσταση “Innerview“, σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ, στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, η πρεμιέρα της οποίας αναμένεται στις 17 Νοεμβρίου.
Videos by VICE
Συναντιόμαστε στην Ασκληπιού, λίγα λεπτά πριν αρχίσει να βρέχει με μανία. Η Εύα διαθέτει μια σπάνια ευγενική φυσιογνωμία που εμένα μου αρέσει να αποκαλώ, ενίοτε, και «έξυπνη ομορφιά». Ο καιρός δεν είναι σίγουρα με το μέρος μας, εμείς όμως δεν το βάζουμε κάτω. Συνεχίζουμε την βόλτα και την κουβέντα μας ανενόχλητες, μέχρις ότου αρχίζουν να πέφτουν οι πρώτες προειδοποιητικές ψιχάλες. Στην παράσταση “Innerview” η Εύα παριστάνει μια δημοσιογράφο η οποία παίρνει συνέντευξη από έναν σκηνοθέτη προκειμένου «να αποκαλύψει τις ενδότερες αλήθειες του». Έτσι λοιπόν δανείζομαι, για λίγο, τον ρόλο της κι εκείνη τον ρόλο του σκηνοθέτη.
VICE: Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που κάνεις όταν σου αναθέτουν έναν ρόλο; Πέρα απ’ το να (ξανα)διαβάσεις το έργο.
Εύα Σιμάτου: Έρευνα και μελέτη. Η μέθοδος εξαρτάται πάντα από τη φύση του έργου. Μπορεί να αφορά τις συνθήκες ζωής και το έργο του συγγραφέα, τις επιρροές του, την εποχή που διαδραματίζεται το έργο, το χαρακτήρα που καλούμαι να παίξω. Συχνά έχω ανάγκη από συσχετισμούς και αναφορές σε άλλα έργα θεατρικά, λογοτεχνικά, κινηματογραφικά, ακόμα και εικαστικά.
Τι σημαίνει για εσένα “άψογη συνεργασία” και με ποιον τρόπο προσπαθείς γι’ αυτή;
Η άψογη συνεργασία είναι αυτή που δίνονται όλοι οι συνεργάτες με όλο τους το είναι στη δουλειά και είναι έτοιμοι να συνδιαλλαγούν και να συνδημιουργήσουν σεβόμενοι ο ένας τις απόψεις του άλλου. Το θέατρο είναι εκ φύσεως μία δουλειά συνόλου. Σε αυτή την κατεύθυνση προσπαθώ να είμαι απόλυτα δοσμένη σ’ αυτό που κάνω και πάντα ανοιχτή και διαθέσιμη. Ασφαλώς είναι απαραίτητη προϋπόθεση το να μπορεί να πιστεύει κανείς στη δουλειά και στην ικανότητα όλων των συντελεστών.
Τι θα σε δούμε να κάνεις στο “Innerview”;
Μια δημοσιογράφο που χρησιμοποιεί τη συνέντευξη που παίρνει από έναν σκηνοθέτη, για να αποκαλύψει τις ενδότερες αλήθειες του και να έρθει σε πραγματική επαφή μαζί του μέσα από ένα παιχνίδι ισορροπίας.
Γιατί οι άνθρωποι αποφεύγουν να κοιτάζουν βαθιά μέσα τους; Και άρα αποφεύγουν, κατά κάποιο τρόπο, τους εαυτούς τους.
Ο φόβος της αυτοαπόρριψης. Η αδυναμία να αποδεχτούν τις ελλείψεις τους. Αποφεύγει κανείς τον εαυτό του για να μην γκρεμιστεί η εικόνα που έχει χτίσει για τον ίδιον και για τους άλλους.
Η μεγαλύτερη αλήθεια που έχεις ακούσει ποτέ;
«Μην υποτιμάτε την ευαισθησία θεωρώντας την κάτι εύθραυστο. Είναι η πιο σκληρή δύναμη του κόσμου, που μ’αυτήν τον κατακτάς» του Μάνου Χατζιδάκι.
Και το μεγαλύτερο ψέμα;
Το πιο μεγάλο ψέμα είναι η αλήθεια που έχει κατανοηθεί λανθασμένα. Χιλιοειπωμένο, αλλά απόλυτα σωστό.
Τι πρέπει να διαθέτει ένας ηθοποιός, πέρα από ταλέντο, ώστε να καταφέρει να επιβιώσει αλλά και να εξελιχθεί;
Για να επιβιώσει θα πρέπει να είναι χαλκέντερος και για να εξελιχθεί θα πρέπει να βλέπει κατάματα την αλήθεια, να εμπλουτίζει την πορεία του με πολλαπλές συνεργασίες ουσίας και να διαβάζει πολύ.
Τι θα μου απαντούσαν οι μαθητές σου αν τους ρωτούσα αν είσαι αυστηρή;
Ναι, έχει μεγάλη «αυστηρίνη» όπως έλεγα κι εγώ στο νηπιαγωγείο για τη δική μου δασκάλα.
Όταν δεν είσαι στην σχολή ή στην πρόβα, πού είσαι συνήθως και τι κάνεις;
Στο θέατρο, στον κινηματογράφο, για ποτό με αγαπημένους φίλους ή σπίτι.
Πες μου λίγα πράγματα για την εμπειρία σου στη RADA. Πώς ήταν, πώς ήσουν εσύ κατά τη διάρκεια του προγράμματος.
Πανευτυχής που επιλέχτηκα από μία ακαδημία που θεωρείται από τις καλύτερες στον κόσμο, μέσα στην οποία ήρθα σε επαφή, επικοινώνησα, διδάχτηκα και ανταλλαξα απόψεις με κορυφαίες προσωπικότητες στον τομέα της υποκριτικής, της φωνητικής και της κινησιολογίας σε ένα ονειρικό περιβάλλον, έχοντας την εμπειρία να κάνω πρακτική εφαρμογή στο ίδιο το θέατρο της ακαδημίας.
Υπάρχουν περίοδοι που νιώθεις να χάνεις την έμπνευσή σου; Και αν, πώς το αντιμετωπίζεις;
Είναι φυσικό να υπάρχουν σκοτεινές περίοδοι. Συχνά το αντιμετωπίζω επιθετικά και άλλοτε αφήνω στο χρόνο την ανατροπή.
Η σχέση σου με την μουσική; Tι σου αρέσει να ακούς συνήθως;
Σχέση ανάγκης. Απαραίτητη για απόλαυση, για έμπνευση, για ηρεμία, για αναταση, για ανάπαυλα και όχι μόνο. Ακούω από dark wave, post-rock, atmospheric, ethereal έως κλασική. Όλη τη γκάμα, ανάλογα με τη διάθεση.
Έχεις μεταφράσει ένα βιβλίο, το «Σπασμένη Καρδιά», του Τζον Φορντ. Γιατί αυτό το βιβλίο;
Το είχα μεταφράσει με σκοπό να ανέβει στην ομώνυμη παράσταση το 2010 αν δεν κάνω λάθος. Όπως και τον Τίτο Ανδρόνικο του Ουίλλιαμ Σαίξπηρ, που ανεβάσαμε στο Θέατρο Τέχνης.
H πιο όμορφη παιδική σου ανάμνηση;
Βόλτα με τρόικα στη χιονισμένη Πετρούπολη.
Η βόλτα και η κουβέντα τελειώνουν με γέλια και πολλή και δυνατή βροχή. Αποχαιρετιόμαστε και ξέρω πως θα την ξαναδώ σύντομα. Γιατί είναι μία από αυτές τις συναντήσεις.
