Το θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.
H δημιουργία περιεχομένου για beauty vlogs είναι εξουθενωτική. Τα πηγάδια της δημιουργικότητας δεν αργούν να στερέψουν. Πώς μπορείς άλλωστε να κάνεις ένα review του Lipkit της Kylie Jenner το οποίο θα ξεχωρίσει πραγματικά ανάμεσα στα reviews άλλων 200 vloggers που έχουν ακριβώς το ίδιο πράγμα στα χέρια τους; Τι πραγματικά φοβερό έχει εκείνο το σαπούνι ή το άλλο αφρόλουτρο; Μέσα σε όλα και διαρκώς, πρέπει να απαντάς συνεχώς την ίδια ερώτηση: τι δεν έχει δει ο κόσμος;
Videos by VICE
Πριν από περίπου ένα μήνα, οι YouTubers βρήκαν την απάντηση: μήπως αν άρχιζαν να βάζουν make up στο πρόσωπό τους χωρίς να σταματούσαν; Μήπως απλώς να συνέχιζαν, προσθέτοντας στρώματα make up μέχρι να τους τελειώσουν όλα; Ρε λες;
Και κάπως έτσι γεννήθηκε η τάση των 100 στρώσεων.
Τα βίντεο δείχνουν διάφορους YouTubers να κάθονται μπροστά στο laptop τους και να βάζουν εκατό στρώσεις από υγρό κραγιόν και ψεύτικο μαύρισμα. Κάποια άτομα έχουν κάνει μερικά πραγματικά εντυπωσιακά πράγματα με βερνίκι νυχιών. Η Jeely, μια YouTuber που περιγράφει τον εαυτό της ως «πάρα πολύ περίεργη» και έχει κάτι λιγότερο από 63.000 followers, είναι μια από τις πρώτες που δοκίμασαν αυτή την ιστορία. Ένα βίντεο στο οποίο βάζει 100 στρώσεις foundation που ανέβηκε πριν από 2 εβδομάδες έχει μαζέψει 7,5 εκατομμύρια views. Η διάσημη κωμικός του YouTube Jenna Marbles ανέβασε ένα το προηγούμενο Σαββατοκύριακο, το οποίο μάζεψε 8 εκατομμύρια views.
Οι αντιδράσεις μέχρι στιγμής μπαίνουν σε δύο κατηγορίες: η πρώτη είναι η «οι λευκοί είναι τρελοί» – μια σχετικά λογική αντίδραση, δεδομένων των συνθηκών. Η δεύτερη είναι του στιλ «ΓΙΑΤΙ ΚΑΘΟΜΑΙ ΚΑΙ ΤΑ ΒΛΕΠΩ ΑΥΤΑ». Είναι μια ερώτηση που σίγουρα έχει κάνει κάθε άτομο που έχει δει αυτά τα βίντεο. Γιατί μπαίνουν οι beauty bloggers σε αυτή την εκτενή διαδικασία –ειδικά αυτά με το βερνίκι νυχιών χρειάζονται όλη μέρα– και γιατί ενδιαφέρουν τόσο κόσμο;
Φαντάζει εξαιρετικός τρόπος για να φας ένα απόγευμα, οπότε πήγα σε ένα κατάστημα καλλυντικών και πήρα το φτηνότερο make up που μπορούσα να βρω και ένα πακέτο από μαντιλάκια, μιας και –όπως μας ενημερώνει η Jeely στο βίντεό της– «γίνεσαι σκατά».
Ξεκίνησα με το πρόσωπό μου γυμνό από make up και άρχισα να του περνάω στρώσεις. Οι beauty bloggers έχουν αυτά τα μικρά σφουγγαράκια, τα οποία εάν είχα κι εγώ θα ήταν όλα πολύ πιο εύκολα, αλλά γι’ αυτό εκείνες είναι επαγγελματίες και εγώ όχι. Εγώ απλώς χρησιμοποιώ τα δάχτυλά μου. Γρήγορα αντιλαμβάνομαι ότι θα κάνω σκατά το ήδη σκατένιο μου δέρμα. Θα ήταν καλό να μην κάνω την ακμή μου χειρότερη, αλλά ήδη έχω περάσει πέντε στρώσεις και είναι αργά πια. Το δέρμα μου είχε ήδη απορρίψει το σκούρο moisturizer, λες και ήθελε να μου πει «όχι άλλες φτηνές τοξίνες παρακαλώ». Απλώς κάθεται στην επιφάνεια του δέρματός μου, στεγνώνοντας και σπάζοντας.
Αρχίζω και πιάνω ρυθμό, συνεχίζοντας να βάζω moisturizer, ζωγραφίζοντας τα φρύδια μου και παίζοντας με τη μάσκαρα. Ο χρόνος άρχισε να ρέει. Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις με υπνωτίζουν και τα επίπεδα δραστηριότητας του εγκεφάλου μου ηρεμούν. Μια ήρεμη ευχαρίστηση με καταλαμβάνει, λες και έκανα μια ώρα μασάζ ή κάποιου είδους αυτοσυγκέντρωση.
Τα χείλη μου ήταν τόσο βαριά όταν έφτασα στη στρώση 24 που άρχισαν να κρέμονται. Μερικές στρώσεις ακόμα και άρχισαν να κολλάνε μεταξύ τους τόσο πολύ που έπρεπε να προσπαθώ να τα κρατάω ανοιχτά μόνο και μόνο για να μπορώ να αναπνέω. Α ναι. Και γιατί φοβόμουν ότι αν έκλειναν δεν θα άνοιγαν ποτέ ξανά. Όταν πλέον φτάνω στη στρώση 35, χάνω ένα μεγάλο κομμάτι make up από τις βλεφαρίδες. Ανά διαστήματα, μπαίνει ένας συνάδελφος και μου λέει ότι είμαι χάλια. Φαντάζομαι ότι την περίμενε καιρό αυτή την ευκαιρία.
Στα μισά, ένιωθα λες και έβαζα λοσιόν σε βαριά εγκαύματα. Μεγάλα κολλημένα κομμάτια υπήρχαν σε διάφορα σημεία του προσώπου, τα οποία αν δεν πρόσεχα έπεφταν από το δέρμα μου ή τα κατάπινα. Ήταν φοβερά όμως. Το κούτελό μου ήταν τόσο λείο και υγρό από τα υλικά, που τα δάχτυλά μου απλώς γλιστρούσαν πάνω του. Σαν εκείνη τη σκηνή από το Ghost ένα πράμα, μόνο που αντί για πηλό ήταν φτηνό make up και αντί για τον Patrick Swayze ήμουν απλώς εγώ.
Στη στρώση 70 δεν μπορώ πια να αναπνεύσω. Η μύτη μου είχε γεμίσει foundation. Το πρόσωπό μου άρχισε να ζεσταίνεται πολύ και μου είχε έρθει ναυτία. Μήπως σιγά-σιγά πάθαινα ασφυξία; Κι άλλα σχόλια από συναδέλφους. «Καλικάντζαρος» και «κακάσχημο κέρινο ομοίωμα». Εγώ το χαιρόμουν το νέο μου πρόσωπο. Τα κακά του καπιταλισμού και της πατριαρχίας λέμε.
Είχα την εντύπωση ότι το πρόσωπό μου είχε σταματήσει να χειροτερεύει, αλλά μετά κατάλαβα ότι οι βλεφαρίδες μου είχαν κολλήσει μεταξύ τους, αφήνοντας 3 ή 4 σε κάθε μάτι. Το πήγαινα για μία. Τα δάχτυλά μου είχαν ζαρώσει από την υγρασία του foundation και από τις τέσσερις ώρες που είχα ασχοληθεί με αυτή την άσκηση στην ηλιθιότητα.
Μετά τη στρώση 100, φαινόμουν τέλεια. Είχα φάει ένα απόγευμα, αλλά κέρδιζα. Οι YouTubers που είχαν πάρει τα views, το ίδιο. Είχαμε δημιουργήσει κάτι. Έμοιαζα σαν ζωντανός πίνακας του Πικάσο, έστω και ένας από τους χειρότερούς του. Ήταν performance art αυτό που έκανα; Μάλλον.
Το βασικό μου συμπέρασμα είναι αυτό: γιατί να μην κάνεις κάτι τέτοιο; Αν μπορείς να σκεφτείς κάτι, γιατί να μην το πας μέχρι το τέλος; Τι θα γινόταν αν ο τροχός είχε σταματήσει στο μυαλό κάποιου σαν απλή ιδέα; Οι επαναστατικές ιδέες άρχισαν από παράλογους ονειροπόλους που σκέφτηκαν ένα απλό «τι θα γινόταν αν…;» Και χρειαζόμαστε ονειροπόλους και στον χώρο του περιεχομένου.
Οι κυνικοί ανάμεσά σας μπορεί να δουν αυτή τη μόδα και να πουν πως οι YouTubers διακωμωδούν το make up και τα tutorials. Αλλά η φάση έχει φτάσει σε ένα τέλμα. Πόσα καλλυντικά να δείξεις; Ποιος χέστηκε; Ο σκληρός, ασφυκτικά γεμάτος χώρος του beauty περιεχομένου έφτανε προς τον χαμό του και αυτό που έκαναν οι beauty vloggers είναι απλό: πήραν το πιο χαζό πράγμα που μπορούσαν να σκεφτούν. Και νίκησαν.
Περισσότερα από το VICE
Αγαπητέ Tus, το Human Trafficking δεν Αποτελεί Υλικό για Χαβαλέ
Ρώτησα Φίλους μου από Άλλες Χώρες αν θα Έτρωγαν Αυτά τα Αηδιαστικά Ελληνικά Φαγητά
Όταν Κερδίζεις Εκατομμύρια Παίζοντας Πόκερ στα 20κάτι σου
