Ήταν έντονη εμπειρία να είσαι emo στα μέσα της δεκαετίας του 2000. Σχεδόν δεν βλέπαμε με τις φράντζες που είχαμε και επίσης δίναμε μεγάλη σημασία στους κοινωνικούς διαχωρισμούς. Γι’ αυτό ποτέ δεν είχα φανταστεί ότι στο μέλλον θα ήμουν όπως τώρα: μια εικοσάρα που ακόμα φοράει πολύ eyeliner, αλλά που γουστάρει τόσο πολύ Κ-pop που η θεία μου μου στέλνει αποκόμματα από εφημερίδες για τους BTS από τη Βραζιλία.
Δεν είμαι η μόνη. Όταν μπήκα στη διαδικτυακή κοινότητα οπαδών της K-pop, πρόσεξα πολλούς άλλους σαν εμένα: πρώην emo που κάποτε είχαν τρέλα με τους Panic! At the Disco και τώρα έχουν εμμονή με την Κ-pop. Τελικά αυτά τα δύο φαινομενικά διαφορετικά είδη έχουν κάτι κοινό που φέρνει κοντά τους ίδιους ανθρώπους. Αν προσέξεις θα δεις σχέση ανάμεσα όχι μόνο στους πιστούς οπαδούς αλλά και τη συναισθηματική γοητεία και τη θεατρικότητα της μουσικής που παίζουν με τις αυστηρές έμφυλες νόρμες.
Videos by VICE
«Και τα δύο είναι είδη εκτός mainstream και πρέπει να θες να είσαι fan αλλά είναι αρκετά κοντά στο mainstream ώστε υπάρχει μια αίσθηση κοινότητας», λέει η Kristen, μια 26χρονη fan των BLACKPINK από τις ΗΠΑ που σε όλο το λύκειο άκουγε Evanescence, Linkin Park και Panic! At the Disco. Καταλαβαίνω τι εννοεί – το emo το θεωρούσαν εναλλακτικό οι μπαμπάδες αλλά μπάντες όπως οι Fall Out Boy και My Chemical Romance έμπαιναν στα εξώφυλλα εφηβικών περιοδικών. Ήταν αρκετά εναλλακτικοί ώστε να αρέσουν στους έφηβους αλλά το μάρκετινγκ τους ήταν για να έχουν πολλούς πιστούς οπαδούς.
Ενώ η ενέργεια αυτών των οπαδών είναι σίγουρα σημαντικός παράγοντας για τη σχέση ανάμεσα στα δύο είδη, οι fans με τους οποίους μίλησα επίσης επισημαίνουν μια έλξη για τη συναισθηματική ειλικρίνεια και των δύο ειδών. Αναφέρουν την ελεύθερη έκφραση θλίψης και θυμού του emo και την ικανότητα της Κ-pop να εντείνει την αυτοεκτίμηση και τη φιλία. Το κομμάτι του Jonghyun, του μακαρίτη star των SHINee “End of a Day”, το μήνυμα των BTS να αγαπάς τον εαυτό σου, και το mixtape του μέλους των BTS, Suga, Agust D – με ένα τραγούδι όπου ο Suga μιλάει ανοιχτά για τα προβλήματα ψυχικής υγείας που αντιμετωπίζει – αναφέρονται όλα.
«Είναι κάθαρση να ακούς το “The Last” του Suga. Κάπως όπως ένιωθα ως αγχωμένη έφηβη με κατάθλιψη σε άρνηση, όταν άκουγα My Chemical Romance», λέει η Becca, 18χρονη fan των BTS από τη Βρετανία. «Υπάρχει κάτι πολύ ειλικρινές και ανοιχτό και ευάλωτο στη μουσική των BTS, ενώ είναι διασκεδαστική και χορευτική. Νομίζω αυτό με τράβηξε».
Καταλαβαίνω. Ανακάλυψα την K-pop ως νεαρή ενήλικη σε μια δύσκολη περίοδο της ζωής μου και με βοήθησε να βγω από την κατάθλιψή μου επειδή μου προκάλεσε ξανά το ενδιαφέρον. Πολλοί fans μιλούν με πάθος για το πώς τα αγαπημένα τους συγκροτήματα τους βοηθάνε να νιώθουν καλύτερα όταν όλα τους φαίνονται μάταια. Αυτό το έκανε και το emo για χρόνια.
Αλλά ενώ οι καρό κορδέλες και τα περίεργα πίρσινγκ έχουν εξαφανιστεί εδώ και καιρό, λίγοι εικοσάχρονοι fans έχουν μετακινηθεί τελείως από τη μελοδραματική μαυρίλα της εφηβικής μας καρδιάς. Μάλιστα οι περισσότεροι αλλάξαμε focus του πάθους μας. «Όταν άρχισα να ακούω K-pop, είχα απομακρυνθεί από το emo όπως πολλοί άνθρωποι της ηλικίας μου, όμως πάντα καραδοκούσε», λέει η Becca. «Μπορεί να άκουγα πολλή σύγχρονη μουσική και πολύ περισσότερη pop από πριν αλλά αν άκουγα τις πρώτες νότες του Black Parade ή το ρεφρέν του I Write Sins not Tragedies η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά». Ξέρουμε ότι τα μουσικά γούστα διαμορφώνονται στην εφηβεία, έτσι είναι λογικό το emo να παραμένει κομμάτι της ζωής των fans της K-pop.
VICE Video: Ραπάραμε στο Στούνιο του Dj Paco
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.«Χάρη στο emo μπορούσα να βιώσω τον πόνο της εφηβείας μου ενώ η K-pop με κάνει να ξεχνιέμαι από την ενήλικη ζωή και μου δίνει ελπίδα και αισιοδοξία», λέει η Tori, 27χρονη fan των BTS από τις ΗΠΑ. «Το emo είχε τη θέση του στη ζωή μου αλλά ο κόσμος είναι πιο τρομακτικός όταν είσαι ενήλικας. Κάτι πρέπει να μας θυμίζει τις μικρές χαρές».
Μέρος αυτής της χαράς προκύπτει από τη θεατρικότητα και των δύο ειδών, αφηγηματικά βίντεο κλιπ και πολύπλοκα ντυσίματα. Αυτό φαίνεται αν κάνουμε μια σύγκριση των My Chemical Romance και των BTS, που και οι δύο αναφέρθηκαν από τους ανθρώπους με τους οποίους μίλησα. Αν ήσουν εκεί, θυμάσαι ότι κάθε άλμπουμ των My Chemical Romance έπαιρνε τους fans σε διαφορετικό αφηγηματικό ταξίδι, από την αντιμετώπιση ερωτημάτων ζωής και θανάτου όπως στο “The Black Parade” μέχρι την ευθυμία του μετα-αποκαλυπτικού “Killjoys”.
Αντίστοιχα, τα τελευταία χρόνια, οι BTS χρησιμοποιούν κομμάτια, video, ακόμη κι ένα κόμικ για να πάρουν μαζί τους τους fans σε μια σύνθετη διαδρομή (και ταυτόχρονα ταξίδι στο χρόνο), όπου εξερευνά τις εμπειρίες του να ‘σαι νέος, να μεγαλώνεις, να αγαπάς τον εαυτό σου. Η αφήγηση είναι τόσο περίπλοκη που οι fans φτιάχνουν τρελές ανεπιβεβαίωτες θεωρίες, και δεν θα βρουν άκρη ακόμα κι αν τα μελετάνε αιώνες (καλή τύχη παιδιά).
«Μικρή πήγαινα σε emo συναυλίες και περίμενα ένα δραματικό στοιχείο κι ένα πάθος που δεν βλέπεις γενικά στις δυτικές pop μπάντες», λέει η Tori. «Υπάρχουν επίσης ομοιότητες με τους άντρες καλλιτέχνες που πειραματίζονται με την εμφάνισή τους. Μου φαίνεται τρελό να ακούω επικρίσεις για το μακιγιάζ επειδή μεγαλώσαμε με άντρες με μακριά μαλλιά και πολύ eyeliner. Ως τεράστια fan των AFI, έχω συνηθίσει τις μπλε λαμπερές σκιές και τις ψεύτικες βλεφαρίδες του Davey Havok ».
Έχει δίκιο. Το παιχνίδι στις έμφυλες προσδοκίες -ιδίως στους άντρες – είναι κοινό στην K- pop και το emo. Αρκεί να δεις τα αγόρια στο επταμελές συγκρότημα Monsta X με δερμάτινα λουριά σε live τηλεοπτικές εμφανίσεις, το boy band EXO με μελανιές και πιρσινγκ στο βίντεο του “Monster , τον Ravi με τις σκιές και το eyeliner κι ένα σωρό ψεύτικα τατουάζ στο βίντεο του “BOMB”.
Οι περισσότεροι που ήμασταν ΛΟΑΤΚ+ στις αρχές του 2000 ακόμα θυμόμασταν τον όρο guyliner και πώς το emo συχνά θεωρούνταν υπεύθυνο για τον mainstream ενθουσιασμό
γύρω από την αμφισεξουαλικότητα . Η σύνδεση του κόσμου της K-pop με τη ΛΟΑΤΚ+ ταυτότητα είναι λίγο πιο περίπλοκη αλλά το είδος αναμφίβολα είναι ασφαλές καταφύγιο για κάποιους queer έφηβους και νεαρούς ενήλικες – ένας χώρος όπου μπορούν να βρουν ανδρόγυνα looks, στενά τζιν και έξυπνα βιντεοκλίπ.
Τελικά, η μετάβαση από το emo στην K-pop δείχνει ότι ο οπαδισμός μας μεγάλωσε μαζί μας: από αγχωμένοι έφηβοι που θέλαμε να μας τραγουδάνε για τη θλίψη μας ενώ γράφαμε ποίηση στο δωμάτιό μας, γίναμε νεαροί ενήλικες που έμαθαν ότι δεν είναι και τόσο άσχημο να απολαμβάνεις πράγματα και ότι μερικές φορές ο τρόπος να καταπολεμήσεις τη θλίψη είναι μέσα από μια σφιχτή χορογραφία.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Βασικές Συμβουλές για το πώς να Επιβιώσει Κάποιος Μέσα στη Φυλακή
Κάτω Από τα Σουτιέν μας το Καλοκαίρι Κρύβεται Ένα Ιδρωμένο Μπούστο
Vintage Φωτογραφίες από Dance Πάρτι στην Ικαρία των ’00s
