Το ημερολόγιο έγραφε 29 Νοεμβρίου 1998. Η αναμέτρηση της Λίβερπουλ με την Μπλάκμπερν ήθελε λίγα λεπτά για να τελειώσει και ο τότε προπονητής των «Κόκκινων» Gerard Houllier αποφασίζει να περάσει στον αγώνα έναν 18χρονο προκειμένου να ξεκουράσει τους βασικούς του. Και σίγουρα όταν έπαιρνε αυτή την απόφαση, ούτε ο γάλλος τενχικός, ούτε ο πιτσιρικάς παίκτης, φανταζόντουσαν ότι ήταν η αρχή μιας λαμπρής καριέρας. Μιας καριέρας που θα μετέτρεπε τον Steven Gerrard στον πιο αγαπημένο παίκτη και αρχηγό του Άνφιλντ.
Και σίγουρα σε έναν από τους πιο φανατικούς οπαδούς της ομάδας. Άλλωστε, όπως είχε δηλώσει παλιότερα και ο ίδιος «αν κόψεις τις φλέβες μου θα δεις να βγάζω το κόκκινο της Λίβερπουλ». Κάτι που απέδειξε και στα 17χρόνια που βρίσκεται στο σύλλογο – τόσο με τις εμφανίσεις και το πάθος του, όσο και με τα «όχι» που είπε στις προτάσεις και τα χρήματα των Τσέλσι και Ρεάλ Μαδρίτης τα περασμένα χρόνια.
Videos by VICE
Photo via Flickr user Calcio Mercato
Κάτι που απέδειξε ακόμα και τώρα που πήρε την απόφαση να αφήσει – το καλοκαίρι θα πάει στις ΗΠΑ– τον σύλλογο της καρδιάς του: «Θα πάω σε μια ομάδα που δεν θα είναι ανταγωνιστική της Λίβερπουλ» δήλωσε, κόβοντας τη φόρα σε όσους ήθελαν να τον αποκτήσουν.
Μια καριέρα γεμάτη, με τρόπαια, γκολ, εντάσεις και συγκινήσεις. Μια καριέρα που θα ήταν ολοκληρωμένη 100%, αν πέρσι το καλοκαίρι είχε καταφέρει να σηκώσει και την κούπα του αγγλικού πρωταθλήματος με τη Λίβερπουλ – αυτό θα είναι, όπως όλα δείχνουν, και το μεγάλο του απωθημένο, η μεγάλη του πίκρα. Ωστόσο, όσα χρόνια κι αν περάσουν, ο Steven θα είναι ο αγαπημένος της εξέδρας και αυτές είναι μερικές από τις στιγμές που δεν θα ξεχάσει κανένας οπαδός της Λίβερπουλ.
