Σε ένα πλούσιο χωριό λίγο έξω από το Μάντσεστερ, ένας φερόμενος ως έμπορος ναρκωτικός μόλις τελείωσε το κούρεμά του. Ο άνδρας –ας τον πούμε Clive– είχε κάνει δυο βήματα από το κουρείο όταν πρόσεξε έξι μεγαλόσωμους άνδρες να περπατάνε προς το μέρος του. Φορούσαν ακουστικά και γιλέκα εργασίας, έτσι σκέφτηκε ότι ήταν αστυνομικοί με πολιτικά – μια υποψία που φάνηκε να επιβεβαιώνεται όταν τον έπιασαν και του πέρασαν χειροπέδες.
«Συλλαμβάνεσαι με την υποψία πώλησης ναρκωτικών τάξεως Α», του είπαν. Ο Clive δεν εξεπλάγη. Ένας φίλος του πρόσφατα είχε κατηγορηθεί για κάτι αντίστοιχο.
Videos by VICE
Οι άνδρες τον μετέφεραν σε ένα δρομάκι σε μια έρημη περιοχή στα προάστια της πόλης, του είπαν ότι δεν υπήρχε χώρος στο αστυνομικό τμήμα και τον έβγαλαν από το αυτοκίνητο. Τότε έγινε σαφής ο πραγματικός λόγος της απαγωγής: ένας μασκοφόρος, μέλος συμμορίας, βγήκε από το βαν κραδαίνοντας ένα ψεύτικο όπλο. Μια ποινή φυλάκισης θα ήταν καλύτερη εναλλακτική από αυτό που τον περίμενε.
«Ξέρουμε τι είσαι και τι κάνεις», είπε ο μασκοφόρος. «Δώσε μας ό,τι θέλουμε και όλα θα πάνε καλά».
Έριξαν δεμένο τον Clive στο βαν και τον πήγαν σε ένα βιομηχανικό κτίριο. Εκεί άνοιξαν μια μπετονιέρα για να μην ακούγονται τα ουρλιαχτά του. Τον έκαψαν με καμινέτο και χρησιμοποίησαν τέιζερ στους όρχεις του, έπειτα τηλεφώνησαν στον κουνιάδο του ζητώντας λεφτά. Τα καψίματα, οι ηλεκτροπληξίες και τα χτυπήματα συνέχισαν για τις επόμενες 12 ώρες ώσπου η αστυνομία τελικά έκανε έφοδο στο κτίριο και τον ελευθέρωσε, σώζοντας πιθανόν τη ζωή του.
Αυτό το σενάριο μπορεί να ακούγεται σαν σκηνή από ταινία του Ray Winstone αλλά ήταν μόνο μία από τις πολλές απαγωγές που συνέβησαν στην Ευρύτερη Περιοχή του Μάντσεστερ τα τελευταία χρόνια. Η πόλη αντιμετωπίζει αύξηση στη βία αυτού του τύπου εγκλήματος, με τα θύματα να αναφέρουν ότι υφίστανται waterboarding και ότι τους καίνε με καυτά σίδερα και καμινέτα για να ζητήσουν λύτρα.
Ο ειδικός στο έγκλημα συμμοριών, καθηγητής John Pitts, λέει ότι η κλιμάκωση στις βίαιες απαγωγές στον υπόκοσμο του Μάντσεστερ μπορεί να οφείλεται στις επιπτώσεις του κορονοϊού στις προμήθειες ναρκωτικών. Λέει ότι μπορεί να οδήγησε σε μια κατάσταση στην οποία οι ντίλερ απαγάγουν άλλους ντίλερ για να τους πείσουν να δώσουν τις προμήθειές τους.
Ο Robin* είναι από μια πόλη λίγο έξω από το Μάντσεστερ και έχει συμμετάσχει σε απαγωγές που περιλαμβάνουν βασανισμό. Πιστεύει πως ένας από τους λόγους αύξησης αυτών των βίαιων εγκλημάτων είναι ίσως ότι υπάρχουν περισσότεροι στόχοι για απαγωγή, λόγω του ότι περισσότεροι άνθρωποι έχουν αναμειχθεί στο εμπόριο ναρκωτικών.
«Κανείς δεν θα απαγάγει έναν άνθρωπο από τον δρόμο. Δεν είναι η φάση ότι θα γίνει απαγωγή του παιδιού ενός δισεκατομμυριούχου και θα ζητάνε μετά λεφτά – πάντα απάγονται άλλοι εγκληματίες. Το βασικό κίνητρο είναι το ίδιο: το χρήμα. «Αν και υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες, ας πούμε ένας ντίλερ μπορεί να ήρθε στα χωράφια σου, έτσι τον απάγεις για να πάρεις τα λεφτά και τα ναρκωτικά του και να του δώσεις να καταλάβει ότι αν εμφανιστεί ξανά θα συμβεί το ίδιο, μόνο που θα τον σκοτώσεις κιόλας».
Σύμφωνα με τον Robin, οι ντίλερ στοχοποιούνται επειδή συνήθως έχουν πολλά μετρητά για να πληρώνουν τα λύτρα, όπως και συνεργάτες. Επίσης, οι δράστες πιστεύουν ότι δεν είναι πολύ πιθανό να ζητήσουν βοήθεια από τις Αρχές.
«Ξέρω ανθρώπους που έχουν πάθει κακό», λέει ο Robin, «αλλά όταν η αστυνομία πήγε στο νοσοκομείο πιστεύοντας ότι θα τους μιλούσαν, αρνούνταν να δώσουν κατάθεση».
Αυτό οφείλεται μάλλον σε φόβο για τις συνέπειες και είναι ταυτόχρονα ένας κώδικας σιωπής που ισχύει στον κόσμο των ναρκωτικών. Σύμφωνα με την Julie Connor της αστυνομίας του Ευρύτερου Μάντσεστερ, οι απαγωγείς συχνά το έχουν ψάξει και ξέρουν τη διεύθυνση του θύματος, που σημαίνει ότι αν το θύμα πάει στην αστυνομία θα υπάρχουν άσχημες συνέπειες για τον ίδιο και τους αγαπημένους τους.
Επίσης πολλά θύματα προτιμούν να ξεχάσουν τα βάσανά τους και να μην τα αναφέρουν ξανά, αλλά δεν μπορούν λόγω του ψυχικού και σωματικού τραύματος που υπέστησαν. Αυτό ισχύει στην περίπτωση του Clint*, ντίλερ που τον απήγαγαν αντίπαλοι από τον δρόμο, τον πήγαν σε έναν γκαράζ και τον έσπασαν στο ξύλο με ένα σφυρί, πριν τελικά τον αφήσουν ελεύθερο.
«Θα έχω προβλήματα στα πόδια και τους ώμους για μια ζωή», είπε. «Δεν μπορείς να γίνεις καλά όταν σε χτυπάνε με σφυρί, σου αλλάζει τη ζωή».
Παρά την τρομακτική αυτή εμπειρία, ο Clint δέχεται την απαγωγή και το ξύλο ως έναn κίνδυνο του επαγγέλματος. «Είναι μέρος του κινδύνου», εξήγησε. «Παίζονται τεράστια ποσά. Αυτή είναι η δουλειά τους – να τα παίρνουν από τους ντίλερ».
*Τα ονόματα έχουν αλλαχθεί.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας
Περισσότερα από το VICE
Μία Ψυχολόγος Απαντά σε Ερωτήματα για Όσους Δεν Νιώθουν Έτοιμοι να Βγουν Από το Lockdown
Το Πάσχα θα Βρει τη Φανή στην Αιθιοπία, στην Kρίση του Τιγκράι
Gen Z: 6 στους 10 Θεωρούν ότι τα Self Test Δεν είναι Επαρκές Μέτρο για το Άνοιγμα των Σχολείων
