H Χαρά και ο Πόνος της Γέννας σε Όλο τον Κόσμο, σε Φωτογραφίες

Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Broadly .

«Ήταν τα πιο ατελείωτα τρία λεπτά της ζωής μου», λέει η φωτογράφος Sian Davey. Η Sian φωτογράφιζε τη γέννηση της Alice, όμως υπήρξαν επιπλοκές. «Η Alice δεν ανέπνεε για τα πρώτα τρία λεπτά», λέει η Davey. «Προσευχόμουν για εκείνο το ευάλωτο νεογέννητο, όσο περιμέναμε να πάρει την πρώτη του ανάσα, περιτριγυρισμένο από μια ομάδα που συνέχιζε ήσυχα την εκπληκτική δουλειά της να το φέρει στη ζωή».

Η 37χρονη Ellen είχε αποβάλλει δύο φορές, προτού γεννήσει την Alice. Είπε στην Davey: «Βγήκε μωβ και δεν ανέπνεε. Την πήραν στη γωνία, για να της κάνουν ανάνηψη. Όταν επέστρεψε ήταν ροζ, ανέπνεε, έκλαιγε και ήταν υπέροχη».

Videos by VICE

H 19χρονη Jennifer από τη Γουατεμάλα κρατώντας το μωρό της. Φωτογραφία: Carlota Guerrero/Save the Children

Η Ellen γέννησε την Alice σε ένα κρατικό νοσοκομείο του νότιου Λονδίνου, περιτριγυρισμένη από εξοπλισμό τελευταίας τεχνολογίας και κάποιους από τους πιο έμπειρους γιατρούς του κόσμου.

Πώς είναι, όμως, να φέρνεις ένα μωρό στον κόσμο χωρίς ειδικούς, χωρίς αποστείρωση, χωρίς τα κατάλληλα εργαλεία, ακόμη και χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό;

Η Davey συνεργάστηκε με τις φωτογράφους Dana Popa, Hanna Adcock, Carlota Guerrero, Bieke Depoorter και Diàna Markosian, για να δημιουργήσει μια μεγάλη νέα σειρά φωτογραφιών που εξερευνά την εμπειρία της γέννας για γυναίκες από όλο τον κόσμο, από τα προάστια του Λονδίνου, σε αγροτικές περιοχές του Νεπάλ, της Κένυας, της Ρουμανίας και της Γουατεμάλας.

H 37χρονη Ellen και ο 28χρονος σύζυγός της Andy, στη διάρκεια της γέννας της, σε μια αίθουσα τοκετού στο Λονδίνο. Φωτογραφία Sian Davey / Save the Children

Το project έχει τίτλο Universal Motherhood. Δημιουργήθηκε από τη φιλανθρωπική οργάνωση με έδρα το Λονδίνο Save the Children, σε συνεργασία με τη GSK και παρουσιάστηκε στα Noho Studios της Πλατείας Όξφορντ στη Γιορτή της Μητέρας. Η έκθεση περιελάμβανε ένα installation με λεπτομερή στοιχεία σε πραγματικό χρόνο, σχετικά με τα ποσοστά της παγκόσμιας βρεφικής θνησιμότητας. Οι στατιστικές για τις γυναίκες σε ολόκληρο τον κόσμο είναι θλιβερές. Η νότια Ασία και η υποσαχάρια Αφρική αντιπροσωπεύουν το 77% όλων των θανάτων νεογνών. Περισσότερο από 99% όλων των μητρικών θανάτων λαμβάνει χώρα στις αναπτυσσόμενες χώρες. Το 2016, 30 εκατομμύρια γυναίκες γέννησαν χωρίς τη βοήθεια καταρτισμένου ειδικού, σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας. Το 2017, 2,6 εκατομμύρια μητέρες έχασαν τα μωρά τους στη γέννα, αναφέρει η UNICEF.

Είναι αδύνατον να παραβλέψει κανείς την τεράστια ανισότητα μεταξύ μιας μητέρας από μια χώρα και μιας μητέρα από άλλη. «Είχα προετοιμαστεί κάπως, καθώς είχα καταφέρει να βάλω στην άκρη περίπου 200 ή 500 σελίνια, λέει η 25χρονη Nelly από την κομητεία Μπουνγκόμα της δυτικής Κένυας, προτού γεννήσει το τρίτο της παιδί (η Save the Children επέλεξε να μην δημοσιοποιήσει τα επίθετα των γυναικών που φωτογραφήθηκαν). Αυτό αντιστοιχεί περίπου σε έξι ευρώ. Η Nelly γεννούσε επί 12 ώρες – η φωτογράφος Bieke Depoorter αποτύπωσε τη μεταφορά της στο νοσοκομείο με μοτοσικλέτα, καθώς ταρακουνιόταν στους χωματόδρομους την ώρα που ξεκίνησαν οι συστολές.

Η 25χρονη Nelly, καθ’ οδόν προς το νοσοκομείο της Κένυας. Φωτογραφία Bieke Depoorter

Η 25χρονη Choti, μια μουσουλμάνα από το Νεπάλ, φωτογραφήθηκε από την Αμερικανοαρμένια φωτογράφο Diàna Markosian στο χωριό της, στην περιοχή Μπανκέ του Νεπάλ, όπου ζει με τα δυο της παιδιά, τον σύζυγό της και την οικογένειά του. Λέει: «Όταν δεν είχα παιδιά, η ζωή ήταν υπέροχη. Μπορούσα να κάνω ό,τι ήθελα. Δεν υπήρχε βιασύνη, όλα ήταν χαλαρά».

Η Choti επέστρεψε σπίτι την ίδια ημέρα, ενώ γέννησε χωρίς να της χορηγηθεί κάποιο παυσίπονο. Αναφερόμενη στη γέννα, η Choti λέει: «Δικός σου είναι ο πόνος και κανείς δεν μπορεί να σου τον πάρει. Πρέπει να το κάνεις μόνη σου».

Ωστόσο, το εντυπωσιακό με αυτές τις ιστορίες είναι ότι τα συναισθήματα αυτών των μητέρων είναι ίδια. Σε όποια κατάσταση και αν βρίσκεσαι, μας λένε όλες, η εμπειρία της ξαφνικής ευθύνης για ένα εντελώς απροστάτευτο πλάσμα είναι αυτό που τελικά δένει όλους τους γονείς.