Oι Piangueras είναι μια Κολομβιανή κοινότητα, η οποία ζει μαζεύοντας και πουλώντας αχιβάδες. Οι αχιβάδες που μαζεύουν βρίσκονται στις ρίζες των δέντρων, στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού. Είναι ένα από τα αγαπημένα φαγητά στο Εκουαδόρ, ενώ συντελούν το κύριο μέρος του εισοδήματός τους. Η δουλειά τους είναι επικίνδυνη, απρόβλεπτη και η συνεχής υγρασία, καθώς και τα χιλιάδες κουνπούπια που προκαλούν ασθένειες, την κάνουν ακόμη πιο δύσκολη. Λόγω της ευκινησίας που χρειάζεται για να πιάσει κανείς τις αχιβάδες, την περισσότερη δουλειά την κάνουν τα παιδιά. Αυτή είναι η μόνη λύση που έχουν, επειδή το εισόδημα από άλλες δραστηριότητες στην περιοχή είναι πολύ μικρό, συν την έλλειψη βοήθειας από την κυβέρνηση.
Videos by VICE
Ο Γερμανός φωτογράφος Jonas Wresch, όταν έμενε και δούλευε στην Κολομβία, πέρασε αρκετό χρόνο με τους Piangueras. Μίλησε στο VICE για τις εμπειρίες του στην περιοχή και τον τρόπο με τον οποίον προσπάθησε να καταγράψει τη φτώχεια, χωρίς όμως να υποτιμά αυτή την κοινότητα.
VICE: Γεια σου Jonas. Τι σε έκανε να πας στις ακτές του Ειρηνικού Ωκεανού;
Jonas Wresch: Ήταν μέρος μιας ευρύτερης έρευνας σχετικά με τη ζωή των ανθρώπων στον Δήμο El Charco. Είναι μια περιοχή η οποία έχει επηρεαστεί σοβαρά από τις διαμάχες. Πήγα εκεί για να καταγράψω τα αποτελέσματα αυτών των αντιπαραθέσεων στη ζωή των ανθρώπων. Για παράδειγμα, πώς «κερδίζουν» το φαΐ τους. Κάπως έτσι κατέληξα στους Piangueras.
Πώς κατάφερες να έχεις πρόσβαση στην κοινότητα;
Ήταν κάπως αστείο, επειδή ήταν κάποιες κοπέλες που δούλευαν όλη τους τη ζωή στα μαγκρόβια δάση και απλά τις ρώτησα αν θα μπορούσα να πάω μαζί τους. Η απάντηση τους ήταν: «Όχι. Δεν μπορείς να έρθεις μαζί μας, διότι δεν θα αντέξεις ούτε μία ώρα». Μου δημιούργησαν μια τρομακτική εικόνα, ότι πρέπει να τρίβεις το δέρμα σου με βενζίνη για να μη σε τσιμπήσουν τα κουνούπια. Στο τέλος ήταν ευχαριστημένες που πήγα μαζί τους και ακόμα πιο χαρούμενες που επιβίωσα. Ήταν πραγματικά φιλικοί και ανοιχτοί άνθρωποι.
Πώς είναι μια εργάσιμη μέρα για τους Piangueras;
Είναι ένας αρκετά ενδιαφέρον κόσμος. Μπαίνεις σε ένα κανό και όλοι τρώνε και καπνίζουν. Οι αχιβάδες είναι ακριβώς δίπλα στις ρίζες των δέντρων και, έτσι, πρέπει να σκάψουν 10-20 εκατοστά μέσα στη λάσπη για να δουν αν υπάρχει κανένα εκεί. Oι αχιβάδες δεν βρίσκονται παντού, οπότε πρέπει να ψάξεις καλά.
Ποια είναι μερικά από τα προβλήματα υγείας που μπορεί να αντιμετωπίσουν, εκτός από τη μαλάρια;
Έχουν δερματικά προβλήματα, επειδή πιστεύουν ότι πρέπει να τρίβονται με βενζίνη για να διώξουν τα κουνούπια. Επίσης, αντιμετωπίζουν δαγκώματα φιδιών και άλλων ζώων.
Υπάρχουν πολλά παιδιά στις φωτογραφίες σου. Γιατί;
Πολλά παιδιά ασχολούνται με αυτό, κυρίως επειδή έχουν μικρά χέρια και μικρά σώματα. Οπότε, είναι ευκίνητα. Πολλά από αυτά δεν πηγαίνουν σχολείο, ή πηγαίνουν μόνο το απόγευμα. Η δουλειά είναι πολύ σκληρή και όλοι τους είναι αρκετά ανταγωνιστικοί. Αυτή είναι η μόνη τους επιλογή. Οι μεγαλύτεροι λένε ότι τους κούρασε η δουλειά.
Υπάρχουν άλλες επιλογές εισοδήματος στην περιοχή;
Όχι πολλές. Είτε πηγαίνουν στον στρατό, που είναι ένας τρόπος για να ξεφύγουν, είτε ασχολούνται με την ξυλεία, το ψάρεμα και τις φυτείες μπανάνας. Αυτά είναι όλα κι όλα.
Αυτή η περιοχή είναι επίσης γνωστή για την έλλειψη κυβερνητικής παρουσίας και βοήθειας, σωστά;
Νιώθουν πραγματικά εγκαταλελειμμένοι. Έχω πάει και σε άλλες περιοχές της Κολομβίας όπως στην Μπογκοτά, όπου η ζωή είναι επίσης πολύ δύσκολη, αλλά πιο προσιτή. Περισσότερο, πηγαίνουν εκεί μη κυβερνητικοί οργανισμοί. Έτσι, οι άνθρωποι νιώθουν ότι τους προσέχουν. Αυτό το μέρος είναι πολύ μακριά και είναι πολύ ακριβό να ταξιδέψεις πλωτά, λόγω του κόστους του πετρελαίου. Έτσι, δεν πάει πολύς κόσμος εκεί.
Πώς κατάφερες να φωτογραφίσεις την ανισότητα με αξιοπρέπεια, χωρίς να γίνει ένα είδος «πορνό της φτώχειας»;
Δεν ήθελα να δείξω αυτό το μέρος ως το χειρότερο της γης, αλλά να δείξω ότι υπάρχει ελπίδα και ότι οι άνθρωποι έχουν δύναμη. Ένιωσα πραγματικά καλά σε αυτές τις κοινότητες, διότι ήταν πολύ φιλόξενοι και φιλικοί και προσπάθησα να το συμπεριλάβω αυτό στη δουλειά μου.
