Φτάνοντας στην είσοδο της Βουλής, το βλέμμα μου «συντρίβεται» πάνω στον ηλικιωμένο κύριο με την εξόχως παράταιρη αμφίεση για την περίσταση: Στο δεξί πόδι φορά ένα τσαρούχι -το χειροποίητο παραδοσιακό υπόδημα των Ελλήνων χωρικών έως και τις αρχές του 20ου αιώνα- και στο αριστερό ένα κατάλευκο αθλητικό παπούτσι με ζωηρές ρίγες. Στο πέτο της λευκής πουκαμίσας του έχει καρφιτσώσει μια πελώρια φωτογραφία του Γεωργίου Καραϊσκάκη, ενός σημαντικού ήρωα της Επανάστασης του 1821, ο οποίος αποτελεί για τους Έλληνες ότι και ο Γουίλιαμ Γουάλας για τους Σκοτσέζους. Πίσω από τον ηλικιωμένο άντρα με τη φολκλόρ εμφάνιση ξεδιπλώνεται μια ανθρώπινη «ουρά» που αποτελείται από τσιτωμένους κυβερνητικούς αξιωματούχους, δημοσιογράφους από κάθε γωνιά του πλανήτη και φουριόζους υπαλλήλους του ελληνικού Κοινοβουλίου. Οι άντρες ασφαλείας προσπαθούν να απομακρύνουν τον μεταμοντέρνο «εύζωνα», όμως εκείνος επιμένει να εισέλθει στη Βουλή. «Καλέστε τώρα την κυρία Κωνσταντοπούλου! Πείτε της πως την ζητά ο δάσκαλός της», φωνάζει, χωρίς αποτέλεσμα. Η τυπολάτρισσα Πρόεδρος της Ελληνικής Βουλής, μπορεί να έχει ανοίξει μέτωπο με το μισό κοινοβούλιο, όμως στο λαό διαθέτει ισχυρό έρεισμα εξαιτίας του δυναμικού χαρακτήρα της. «Περάστε στην άκρη κύριε, δεν μπορείτε να μπείτε», λένε στον άντρα και τον «παρκάρουν» δεξιά για να ξεμπλοκάρει το σύστημα πίσω.
Η αλήθεια είναι ότι το κυρίαρχο πνεύμα των ημερών «ευνοεί» τις παραδοξότητες στην Ελλάδα, όμως από την άλλη, ένας ηλικιωμένος κύριος, ντυμένος τσολιάς από τη μέση και πάνω και σέντερ μπακ του Ιωνικού από τη μέση και κάτω, δεν είναι ακριβώς το συστατικό που λείπει από το ήδη εκρηκτικό «κοκτέιλ» του ελληνικού Κοινοβουλίου – και μάλιστα ενώ εκείνο προετοιμάζεται για την κρισιμότερη ψηφοφορία του εδώ και πολλές δεκαετίες. Μια ψηφοφορία η οποία υπερβαίνει τόσο την αναντίρρητη εφαρμογή του σκληρού, σε σημείο που τρίζουν τα κόκκαλα της Μάργκαρετ Θάτσερ, χρηματοδοτικού προγράμματος προς την Ελλάδα όσο και τα crash test συνοχής της πρώτης αριστερής κυβέρνησης – ουσιαστικά το βράδυ της 15ης Ιουλίου θα μείνει στην ιστορία ως η απαρχή πολυεπίπεδων κοινωνικών αλλαγών και νέων αναταράξεων στην Ελλάδα. Κι αυτό διότι ενώ το δικό μας «Κραχ του ’30» συνεχίζεται βασανιστικά βουλιάζοντας άπαντες στην κινούμενη άμμο της ύφεσης, στην αντίπερα όχθη ο ευκαιριακός λαϊκισμός πλασάρει ανενόχλητος σε κενό τέρμα «αυγατίζοντας» το ακροατήριό του με σταθερά βήματα. Έτσι, ξεμένοντας σιγά, σιγά από πολιτικές προτάσεις, αυτό που ακολουθεί είναι ο σκοταδισμός της Χρυσής Αυγής.
Videos by VICE
Διαβάστε ακόμα: Δύο Εβδομάδες που Διέλυσαν την Ψυχική μας Υγεία
Με αυτές τις δυσάρεστες σκέψεις να παίζουν arkanoid στο κεφάλι μου, περνώ στα γρήγορα τους δύο τυπικούς ελέγχους ασφαλείας και εισέρχομαι στο επιβλητικό κτίριο του ελληνικού Κοινοβουλίου, ένα κομψό δείγμα αστικού κλασικισμού -ανάκτορα βασιλέων στο παρελθόν- το οποίο από τη στιγμή που ο θεσμός της βασιλείας κρίθηκε αναχρονιστικός και ξεπερασμένος στην Ελλάδα, μετετράπη σε αυτό που είναι σήμερα: Στην ελληνική Βουλή ή κατά το εγχώριο κλισέ στο «Ναό της Δημοκρατίας». Εδώ σήμερα θα εκτιλυχθεί η επόμενη πράξη της νεοελληνικής τραγωδίας.
Βαδίζοντας προς την αίθουσα των δημοσιογράφων, στέκομαι προς στιγμήν στο διάδρομο και χαζεύω τα πορτραίτα του Ρήγα Φεραίου, πρωτεργάτη του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, καθώς και του εθνικού ποιητή της Ελλάδας, Διονύσιου Σολωμού, δυο έργα φιλοτεχνημένα από τον Δημήτρη Μυταρά, έναν από τους σπουδαιότερους και πιο επιδραστικούς σύγχρονους Έλληνες ζωγράφους.
Μπαίνοντας στην αίθουσα των δημοσιογράφων επικρατεί ένας μικρός χαμός, τα δάχτυλα χορεύουν πάνω στα πληκτρολόγια, ενώ πληροφορίες, σενάρια, εκτιμήσεις πηδούν από γραφείο σε γραφείο. Τα περισσότερα πηγαδάκια ασχολούνται με το βασικό θέμα της ημέρας. Κι αυτό δεν είναι το αν θα υπερψηφιστεί στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση του νομοσχεδίου με τα προαπαιτούμενα μέτρα της Συμφωνίας των Βρυξελλών –όχι αυτό είναι δεδομένο από τη στιγμή που υπάρχει η στήριξη μεγάλου κοματιού της συγκυβέρνησης καθώς και σύσσωμων της κοινοβουλευτικών ομάδων της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού. Το ερώτημα που απασχολεί είναι άλλο: Πόσο θα «ματώσει» εν τέλει ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το κρίσιμο βράδυ; Κάποιοι μιλούν για «ανταρσία» 40 βουλευτών, άλλοι βάζουν τον πήχη χαμηλότερα.
Αποφασίζω να κάνω μια βόλτα στο κτίριο για να δω και τους υπόλοιπους χώρους. Λίγο πριν από το εντευκτήριο συναντώ έναν φίλο, ο οποίος εργάζεται αυτή την εποχή ως fixer για την Washington Post. Δίπλα του στέκουν δυο Αμερικανοί δημοσιογράφοι οι οποίοι παίρνουν δηλώσεις από κάποιον βουλευτή. Όχι όμως από όποιον κι όποιον, όπως θα διακρίνω δυο βήματα αργότερα, αλλά από το Γεράσιμο Γιακουμάτο, βουλευτή της ΝΔ και λατρεμένη μορφή των παραπολιτικών στηλών στον ημερήσιο Τύπο. Αίφνης αντιλαμβάνομαι το «μεγαλείο» της στιγμής – δυο δημοσιογράφοι της εφημερίδας-μύθου που αποκάλυψε στο παρελθόν το σκάνδαλο «Watergate» και έχει στην «τροπαιοθήκη» της ένα τσουβάλι Πούλιτζερ, έχουν ταξιδέψει τόσες χιλιάδες μίλια πάνω από τον Ατλαντικό με προορισμό τη μικρή Ελλάδα για να πάρουν δηλώσεις από τον Γεράσιμο Γιακουμάτο.
Στο εντευκτήριο στέκομαι στην ουρά, για ένα μπουκαλάκι νερό, πίσω από το περιβόητο κρεμ γιλέκο του βουλευτή του Ποταμιού, Γρηγόρη Ψαριανού, το οποίο δεν βγαίνει από πάνω του ούτε με εξαϋλωση, ενώ εκείνος έχει ανοίξει ψιλή κουβέντα με τον βουλευτή του κομμουνιστικού κόμματος, Θανάση Παφίλη. Γύρω τους έχουν «ακροβολιστεί» κάμποσοι ακόμα Έλληνες βουλευτές –ευλόγως αφού το εντευκτήριο θεωρείται διαχρονικά χώρος ατελείωτων μικροπολιτικών ζυμώσεων. Και σήμερα, αν μη τι άλλο η νύχτα «σηκώνει» τις ζυμώσεις παντός τύπου. Στο βάθος του διαδρόμου οι υπουργοί της κυβέρνησης, Παναγιώτης Λαφαζάνης και Δημήτρης Στρατούλης καθώς και οι βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, Θανάσης Πετράκος και Στάθης Λεουτσάκος, έχουν στήσει το δικό τους χαμηλόφωνο πηγαδάκι –όλα τα βλέμματα είναι στραμένα πάνω τους αυτό το βράδυ. Και οι τέσσερις έχουν ξεκαθαρίσει ότι δεν θέλουν αυτή τη συμφωνία και θα ψηφίσουν «όχι», κάτι το οποίο επιβεβαιώθηκε με τον πλέον επίσημο και θεσμικό τρόπο, λίγες ώρες αργότερα. Το σκοτεινιασμένο ύφος βέβαια του Παναγιώτη Λαφαζάνη ενώ έπαιζε μηχανικά με το κομπολόι του στους διαδρόμους του Κοινοβουλίου, προδίκαζε το τι θα επακολουθήσει.
Η ολομέλεια της Βουλής ξεκινά γύρω στις 20.30 και εγώ τρέχω στις σκάλες για να προλάβω μια καλή θέση στα θεωρεία των δημοσιογράφων, στα οποία δεν πέφτει καρφίτσα. Νωρίτερα είχαν ολοκληρωθεί οι υπόλοιπες προβλεφθείσες κοινοβουλευτικές διαδικασίες χωρίς πολλά παρατράγουδα. Είχε έρθει η ώρα επιτέλους να σερβιριστεί το κυρίως πιάτο της βραδιάς, την ίδια ώρα που έξω από τη Βουλή επικρατούσε πανικός μεταξύ αστυνομίας και διαδηλωτών.
Η Ολομέλεια ξεκινά και ένας, ένας οι ομιλητές παίρνουν το λόγο. Στη συζήτηση προεδρεύει ο Α’ Αντιπρόεδρος της Βουλής, Αλέξης Μητρόπουλος, στη θέση της Πρόεδρου της Βουλής, Ζωής Κωνσταντοπούλου, από την οποία παρεμπιπτόντως ο τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελος Βενιζέλος, ζητούσε φωνάζοντας να παραιτηθεί. Βασικά αν κάτι δεν έλειπε από την αίθουσα του Κοινοβουλίου το βράδυ της Τετάρτης, αυτό ήταν η ένταση. Πανταχού παρούσα σε κάθε λέξη, σε κάθε βλέμμα, συντροφικό και μη.
«Την Δευτέρα το πρωί βίωσα την πιο δύσκολη στιγμή της ζωής μου, έλαβα μια απόφαση που θα με βαραίνει σε όλη μου τη ζωή» είπε συναισθηματικά φορτισμένος, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος. Εξίσου φορτισμένες, πολιτικά αυτή τη φορά, ήταν και οι ομιλίες που ακολούθησαν. Τόσο του βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Βίτσα, όσο και του γενικού γραμματέα του ΚΚΕ, Δημήτρη Κουτσούμπα, της νέας προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Φώφης Γενημματά, του επικεφαλής του Ποταμιού, Σταύρου Θεοδωράκη, του βουλευτή της ΝΔ, Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς και του τέως προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Ευάγγελου Βενιζέλου, ο οποίος είχε και μια «αψιμαχία» ανταλάσσοντας θανατηφόρες ματιές, σαν από σπαγγέτι γουέστερν, με τον αντιπρόεδρο της Βουλής, Αλέξη Μητρόπουλο. Νωρίτερα είχε προηγηθεί ένας αγώνας «ελαφρών βαρών» ανάμεσα στον βουλευτή των ΑΝΕΛ, Χαρίσιο Κάτανα και τον άνθρωπο που κατέχει το high score σε κοινοβουλευτικές κοκορομαχίες, τον βουλευτή της ΝΔ, Άδωνι Γεωργιάδη.Κι ενώ το δράμα κορυφωνόταν ανέβηκε στο βήμα της Βουλής, η Ζωή Κωνσταντόπουλου, για τη δική της ομιλία, η οποία αναμενόταν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον. Μεταξύ πολλών άλλων είπε πως σήμερα «είναι μια μαύρη μέρα για το ελληνικό κοινοβούλιο» και ότι «καλείται η Βουλή να επικυρώσει μέσα σε 2,5 ώρες μία συμφωνία που τσακίζει τον λαό». Ήταν σαφές πως θα διαφοροποιούταν εντόνως από τη γραμμή του «ναι». Αντιθέτως, ο αρχηγός των ΑΝΕΛ, Πάνος Καμμένος, άφησε στην άκρη τη σημαία του αντιμνημονιακού που κράδαινε για χρόνια και με την ομιλία του έδωσε το πράσινο φως για το τρίτο μνημόνιο στη χώρα. Τελευταίοι μίλησαν ο πρωθυπουργός της Ελλάδας, Αλέξης Τσίπρας και ο προσωρινός πρόεδρος της ΝΔ, Βαγγέλης Μεϊμαράκης. Αν εξαιρέσεις το μικροπολιτικό πινγκ πονγκ που παίχτηκε για λίγη ώρα μεταξύ τους, κατά τα άλλα ο πρωθυπουργός στάθηκε στα χαρτιά που ανοίχτηκαν μπροστά του κατά της διάρκεια της διαπραγμάτευσης, ξεκαθαρίζοντας πως «ανάμεσα σε όλες τις επιλογές που είχα βάρυνε αυτή της ευθύνης απέναντι σε μια λεηλατημένη κοινωνία».
Εντωμεταξύ, η ώρα της κρίσιμης ψηφοφορίας είχε φτάσει. Σιγά, σιγά τα «ναι» και τα «όχι» άρχισαν να καταγράφονται ένα προς ένα. Τη στιγμή που καταψήφισε ο τέως Υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, ακούστηκαν κάποιες φωνές, ενώ αντιθέτως η αίθουσα φάνηκε να απολαμβάνει το «όχι σε όλα» της έξαλλης Ραχήλ Μακρή, το οποίο παρέπεμπε ευθέως στην αργκό παρελθόντων μνημονίων.
Η κορυφαία στιγμή βέβαια ήταν όταν ο βουλευτής Ηρακλείου του ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Μιχελογιαννάκης, ένας αντιμνημονιακός υπερήρωας των καιρών μας, ψήφισε «ναι», αν και διατυμπάνιζε σε όλους τους τόνους ότι δεν επιθυμεί μνημονιακά σούρτα φέρτα. Λίγο πριν από τις 02.00, ξημερώματα Πέμπτης πια, η ψηφοφορία είχε ολοκληρωθεί. Χάρη στην πλειοψηφία των 123 βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ (32 ψήφισαν «όχι», έξι παρών και μία ήταν απούσα) και με όλους τους βουλευτές της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του Ποταμιού, η συμφωνία είχε υπερψηφιστεί: Συνολικά 229 βουλευτές είπαν «Ναι», 64 «Όχι», έξι δήλωσαν παρών, και η Αλεξάνδρα Τσανάκα του ΣΥΡΙΖΑ ήταν απούσα.
Μετά την ολομέλεια, ο πρωθυπουργός έφυγε αμέσως βαρύς για το γραφείο του – μέσα σε λίγες ώρες αρκετά είχαν αλλάξει. Νωρίτερα είχε βιώσει το εξόχως αντιφατικό, δεκάδες σύντροφοί του να τον χειροκροτούν εγκάρδια κατά της διάρκεια της ομιλίας του και λίγη ώρα αργότερα να καταψηφίζουν τη συμφωνία που ο ίδιος είχε φέρει στην ελληνική Βουλή έστω και ως αναγκαίο κακό. Κι αυτή ακριβώς είναι η σπαζοκεφαλιά της επόμενης μέρας για τον Αλέξη Τσίπρα. Παρότι όλοι σχεδόν οι «αντάρτες» υπερτόνισαν την εμπιστοσύνη τους στο πρόσωπο του, το βέβαιο είναι ότι η συνοχή του ΣΥΡΙΖΑ κλονίστηκε για τα καλά το βράδυ της Τετάρτης – ο ευρύς ανασχηματισμός είναι ξεκάθαρα πλέον θέμα χρόνου. Για τα υπόλοιπα θα χρειαστεί να περιμένουμε. Το σίγουρο είναι ότι ο κουρασμένος ελληνικός λαός συνεχίζει το ατέλειωτο του ταξίδι στην ύφεση για ακόμα ένα καλοκαίρι.