«Δεν θα τον Ερωτευτώ για τα Μάτια του» - Δύο Τυφλοί στην Ελλάδα Μιλούν για τις Σεξουαλικές Σχέσεις

«Οι άνθρωποι με τύφλωση δεν είναι ανέραστοι». Αυτή είναι μία από τις φράσεις που χαράχτηκαν στο μυαλό μου, όταν βγήκα από το κατώφλι της πολυκατοικίας εκείνο το απόγευμα. Μόλις είχα συναντήσει την Άννα Μπαλάν και τον Γιάννη Βίτσο, οι οποίοι μου μίλησαν ανοιχτά για τις ερωτικές τους σχέσεις όντας άτομα με πρόβλημα όρασης, για τον τρόπο που ο καθένας τους αντιλαμβάνεται την ομορφιά, για τα κριτήρια με τα οποία επιλέγουν τους συντρόφους τους, τη σεξουαλική τους ζωή, τις άβολες στιγμές και τα ταμπού που υπάρχουν, ακόμα και σήμερα, πάνω σε αυτόν τον τομέα.

Ήταν γύρω στις 4 το μεσημέρι, όταν η ξύλινη πόρτα άνοιξε και με υποδέχθηκε η Άννα, ενώ δίπλα της ξεπρόβαλε ο Νίτρο, ο σκύλος της που είναι οδηγός τυφλών. Κατευθυνθήκαμε προς την κουζίνα, όπου μας περίμενε ο Γιάννης. Συστηθήκαμε και καθήσαμε γύρω από το τραπέζι. Όταν αναζητούσα πληροφορίες για την ερωτική ζωή των ανθρώπων με οπτική αναπηρία, δεν κατάφερα να βρω τίποτα απολύτως, ακριβώς επειδή υπάρχει μια διάχυτη τάση της κοινωνίας να αντιλαμβάνεται τους ανθρώπους με κάποια μορφή αναπηρίας, ως κάτι διαφορετικό το οποίο χρήζει ιδιαίτερης μεταχείρισης. Η 27χρονη Άννα και ο 22χρονος Γιάννης είναι δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα ατόμων, απεγκλωβισμένων από στερεότυπα, που δέχτηκαν να μιλήσουν ανοιχτά και χωρίς αναστολές, προκειμένου να κάνουν θρύψαλα τα άτυπα όρια που έχουν τεθεί για εκείνους, χωρίς τη θέλησή τους.

Η Άννα γεννήθηκε με ολική τύφλωση, ενώ ο Γιάννης έβλεπε κανονικά και τυφλώθηκε όταν ήταν μόλις τεσσάρων μηνών λόγω καρκίνου στα μάτια. Όπως μου είπαν, η γνωριμία και η φιλία τους μετρά ήδη έξι χρόνια. Η Άννα είναι γνωστή στον χώρο των social media, καθώς ο λογαριασμός της στο TikTok έχει 150K ακόλουθους, ενώ η φωνή της ακούγεται και από τη συχνότητα του Pride στα FM. Προσπαθεί να ασχοληθεί επαγγελματικά με το TikTok, αλλά ταυτόχρονα να μη χάνει τον εαυτό της μέσα σε χορηγούμενα και διαφημίσεις - εκτός αν της δίνουν ελευθερία να εκφράζεται. Εκεί θίγει θέματα για τη δική της αναπηρία, απευθυνόμενη σε όλους τους υπόλοιπους.

Ο Γιάννης, από την πλευρά του, τα τελευταία πέντε χρόνια κάνει ραδιόφωνο - από δίωρο talk show live σε ιντερνετικό ραδιοφωνικό σταθμό, μέχρι διάφορα podcast. Παράτησε τη σχολή ψυχολογίας διότι θέλει να δουλέψει στον χώρο της δημοσιογραφίας και αυτή την περίοδο σπουδάζει στη σχολή Ant1 Media Lab.

Και οι δύο είναι υπερδραστήριοι και επικοινωνιακοί. Όλη η συζήτηση κύλησε με τεράστιες δόσεις χιούμορ και αυτοσαρκασμού, σαν ένα ακόμη podcast.

Άννα: Το κομμάτι των ερωτικών σχέσεων για εμάς δεν έχει ανοίξει, γιατί ο περισσότερος κόσμος αντιλαμβάνεται την αναπηρία ως κάτι διαφορετικό. Θεωρούν ότι ο τυφλός είναι εξωγήινος, μία κούκλα που μπορεί να σπάσει ή ότι είμαστε από ζάχαρη και θα λιώσουμε. Όπότε για εκείνους είναι αδύνατο να κάνουν σχέση με έναν άνθρωπο που δεν βλέπει.

Γιάννης: Εγώ νομίζω ότι ο βασικός λόγος, που δεν έχει ανοίξει αυτό το θέμα, είναι αρχικά γιατί η κοινωνία έχει βγάλει το αυθαίρετο συμπέρασμα ότι ανάπηρος σημαίνει και ανέραστος - πού να ‘ξεραν! Νομίζουν ότι ένας τυφλός άνθρωπος ερωτεύεται με «τα μάτια της ψυχής του», με βάση τον εσωτερικό κόσμο ή την προσωπικότητα. Οπότε αφενός υπάρχει δισταγμός στο πρακτικό κομμάτι. Δεν νομίζω ότι απασχολεί κανέναν το πώς κάνει σεξ ή σχέση ένας τυφλός, γιατί πολύς κόσμος δεν θα έμπαινε στη διαδικασία να κάνει σεξ ή σχέση με έναν τυφλό.

Άννα: Όταν ήμουν μικρότερη υπήρχε κόσμος που με φλέρταρε σε μπαρ. Όταν συνειδητοποιούσαν ότι δεν βλέπω, με πλησίαζαν μόνο φιλικά. Μετά είχα dating apps για ένα διάστημα, αλλά η αλήθεια είναι ότι δεν είχα αντιμετωπίσει τόσο σοβαρά θέματα παρόλο που είχα αναφέρει ότι είμαι τυφλή. Δεν ξέρω αν παίζει ρόλο το φύλο. Κατέληξα να κάνω μακροχρόνια σχέση από dating app, οπότε είχα επιτυχία. Και στο κομμάτι των κοινωνικών σχέσεων δεν αντιμετωπίζω μεγάλο πρόβλημα, ίσως επειδή είμαι ανοιχτός χαρακτήρας και λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Βέβαια υπάρχουν περιπτώσεις ανθρώπων που δεν θέλουν να κάνουν παρέα μαζί μου. Αν δεν με γουστάρει κάποιος, δικαίωμά του, δεν θα πιέσω καταστάσεις. Πλέον επιλέγω τους ανθρώπους που θα είναι δίπλα μου.

Γιάννης: Εγώ έχω χρησιμοποιήσει πάρα πολλές φορές dating apps και μέσα από αυτά έχω τη μεγαλύτερή εμπειρία στο κομμάτι του dating. Πολύ συχνά όταν μαθαίνουν ότι είμαι τυφλός, με κάνουν block, delete ή μου κάνουν ghosting. Νομίζω ότι σχετίζεται με το κομμάτι της οθόνης, γιατί πλάθουν σενάρια, δεν με έχουν μπροστά τους να δουν ότι είμαι ένας φυσιολογικός άνθρωπος. Μπορεί να σκέφτονται ότι άμα βγούμε θα πρέπει να με κρατάνε από το χεράκι σε κάθε βήμα, ή να με σκουπίσουν άμα φάω κάτι και λερωθώ ή ότι θα αρχίσω να κλαίω αν πουν κάτι και παρεξηγηθώ ή τέλος πάντων ότι θέλω ειδική μεταχείριση. Οπότε, επειδή στην εποχή μας θέλουμε το γρήγορο, το fast experience, σκέφτονται ότι αν μπλέξουν θα ξεβολευτούν, οπότε πάνε στον επόμενο.

Δεν έχω επαφή στο face to face dating επειδή είμαι gay και επιλέγω να μην κάνω φλερτ από κοντά. Διότι δυστυχώς, εάν ο άλλος δεν είναι gay, μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να με κάνει outing, να με εκθέσει. Στις κοινωνικές μου σχέσεις δεν βιώνω κάτι τέτοιο, επειδή συναναστρέφομαι με νέα άτομα που είναι πιο ανοιχτά απέναντι στην αναπηρία. Ακόμη και αν κάποιος είναι μπλοκαρισμένος στην αρχή, θα τον κάνω να καταλάβει ότι δεν τρέχει τίποτα. Σλατίνα ηρέμησε, όλα θα κυλήσουν ομαλά.

Άννα: Βέβαια πρέπει να πούμε πως επειδή είμαστε εμείς ανοιχτοί, δεν σημαίνει ότι θα είναι έτσι και οι απέναντί μας. Το θέμα είναι να καταλάβουν ότι δεν διαφέρουμε σε κάτι. Απλώς, αν είναι μαζί μου, θα μάθουν κάποια πράγματα, όπως να με συνοδεύσουν αν χρειαστεί, αλλά να μη με τραβάνε σαν σακί. Δεν αλλάζει τόσο πολύ η ζωή ενός βλέποντα, δίπλα σε έναν μη βλέποντα. Σίγουρα υπάρχουν προβλήματα και δυσκολίες στην επικοινωνία, ειδικά αν πρόκειται για κλειστό και φοβικό άνθρωπο. Άμα θέλει να κρύψει απ' τους φίλους και την οικογένειά του ότι δεν βλέπεις, κάποιο πρόβλημα υπάρχει.

Γιάννης: Πριν από την ψυχοθεραπεία -και τώρα, σε μικρότερο βαθμό- πέρασα από μια φάση που είχα σύνδρομο κατωτερότητας για το αν κάποιος θα μου δώσει ευκαιρία επειδή είμαι τυφλός. Όταν έχεις τέτοια αντίληψη για τον εαυτό σου, το παιχνίδι έχει χαθεί, γιατί η γνώμη που έχουμε για τον εαυτό μας, είναι σαν καθρέφτης. Εάν ξεκινήσω με λογική κατωτερότητας, ο άλλος δεν θα μου δώσει ευκαιρία γιατί θα εκπέμψω κακομοιριά. Έχω περάσει από τη φάση ότι πρέπει να αποδείξω στον άλλον ότι δεν έχω καμία διαφορά. Αλλά όταν προσπαθείς να αποδείξεις κάτι και δεν σου βγαίνει φυσικά, φαίνεται, γιατί είναι επιτηδευμένο και στημένο. Μέσω των εμπειριών που έχω αποκτήσει, πλέον, έχω αποδεχθεί τον εαυτό μου περισσότερο και μπορώ να δείχνω την πραγματική εικόνα μου και αυτό ίσως είναι λίγο πιο ελκυστικό για τους γύρω μου. Αν γνωρίσεις ένα άτομο με αναπηρία που είναι άνετο, θα φύγει η δική σου αρχική συστολή.

Άννα: Ισχύει, διότι αν έχεις πρόβλημα με την αναπηρία σου ο άλλος το καταλαβαίνει. Αντίστοιχα το καταλαβαίνει και αν είσαι όντως άνετος με την αναπηρία σου. Όταν όμως προσπαθείς να μην το προβάλλεις επειδή φοβάσαι ότι θα σε αντιμετωπίσει ως τυφλό, φαίνεται - ακόμη και στην αντίδραση του σώματός σου.

Γιάννης: Για να ερωτευτώ κάποιον, παίζει ρόλο η εμφάνιση. Γι’ αυτό προτιμώ dating apps, γιατί μου δίνουν την ασφάλεια να ξέρω περισσότερα για το άλλο άτομο. Μπορεί να μην τον ερωτευτώ για το χρώμα των ματιών ή το χαμόγελο, αλλά με βάση οποιοδήποτε εξωτερικό, επιφανειακό χαρακτηριστικό. Δεν γίνεται να γνωρίσω κάποιον σε μια καφετέρια και να τον ρωτήσω πόσο ψηλός είναι ή τι σωματότυπο έχει, ούτε θα κάνω σε καμάκι σε χώρους όπως είναι η σχολή μου, για λόγους ασφαλείας. Η μοναδική περίπτωση που θα κάνω διακρίτικα κίνηση δια ζώσης εάν υπάρξει ένα άτομο που μου αρέσει, είναι όταν θα βρεθώ σε ένα ΛΟΑΤΚΙ+ πλαίσιο που είναι safe place. Συν ότι έχω και τα άτομά μου και τους ζητάω να μου περιγράψουν πώς μοιάζει κάποιος.

Άννα: Συμφωνώ σε όσα είπε ο Γιάννης στο κομμάτι της εμφάνισης. Παρόλο που είμαι ολικά τυφλή, είμαι πολύ πιο ψείρας από μία κοπέλα που βλέπει. Θα κοιτάξω την εξωτερική εμφάνιση, το ύψος, που μπορώ να καταλάβω από μία χειραψία, θα αντιληφθώ τη σωματοδομή. Σίγουρα δεν θα τον ερωτευτώ για τα μάτια του, αλλά θα τον ερωτευτώ για το σωματότυπο, το ύψος, τα χαρακτηριστικά του προσώπου του, αν έχει μούσι ή μουστάκι. Όταν χρησιμοποιούσα Tinder, σκρολάραμε με φίλους μου που ξέρουν τα γούστα μου και μου περιέγραφαν τα άτομα στις φωτογραφίες. Εάν ήθελα, έκανα like και μετά άνοιγα συζήτηση για να μου αποθηκευτεί η συνομιλία πάνω-πάνω και να ξέρω με ποιον έχω μιλήσει. Τόσο θαραλλέα, έτσι;

Γιάννης. Πέρα από το κομμάτι της φωτογραφίας, αν χρησιμοποιήσεις αναγνώστη οθόνης, υπάρχουν πολλά dating apps πιο προσβάσιμα, όπως το το dating του Facebook και άλλα όπως το Grindr, που δεν σου διαβάζουν τίποτα. Πολύς κόσμος θεωρεί ότι η όραση είναι το παν, αλλά αν δεν μ’ αρέσει η φωνή και η μυρωδιά του άλλου, δεν αντέχω. Γενικά προτιμώ το tiny style, να είναι μικροκαμωμένος. Πέρα από το μαλλί, δεν είμαι φαν της τρίχας, δεν μ’ αρέσει το μούσι και το body hair. Πολύ βασικό είναι να έχει ωραία μυρωδιά. Από την άλλη, μπορεί κάποιος να μην έχει τίποτα από τα εξωτερικά χαρακτηριστικά που προτιμώ, αλλά θα με κερδίσει αν έχει ωραία φωνή. Με ενδιαφέρουν και οι αντιλήψεις του. Δεν είμαι της σχέσης, ψάχνω για πιο fun πράγματα, δηλαδή ακόμα και αν δεν έχουμε την τέλεια χημεία στον καφέ που θα πιούμε, δεν με νοιάζει, γιατί το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα τον ξαναδώ. Αλλά αν ξεκινήσει και λέει ρατσιστικά, σεξιστικά, τρανσφοβικά, με έχει ξενερώσει. Αυτό είναι χειρότερο από το να βρωμάει, γιατί υπάρχει και η εγκεφαλική έλξη.

Γενικά, για μένα η ομορφιά είναι vibe. Και αυτό ισχύει για ανθρώπους και για μέρη. Θεωρώ τη Θεσσαλονίκη και τον Βόλο πολύ όμορφα μέρη, γιατί νιώθω μια απροσδιόριστη ενέργεια. Το Θησείο, επίσης, γιατί περπατάς, ακούς ανθρώπους που πηγαίνουν βόλτα χαλαροί, ακούς τους μουσικούς του δρόμου που ο καθένας παίζει ένα διαφορετικό είδος που προσδίδει έναν πολύ ωραίο πλούτο στην ατμόσφαιρα, μυρίζεις την όποια μυρωδιά υπάρχει από τα φαγάδικα. Έτσι και σε έναν άνθρωπο, η ομορφιά είναι στο vibe. Διότι μπορεί τώρα να βρωμάει, αλλά μπορεί αύριο να κάνει μπάνιο. Πέρα από την πλάκα, το vibe είναι αυτό που παραμένει.

Άννα: Εμένα μ’ αρέσει να είναι ψηλός, αλλά δεν με νοιάζει αν θα είναι αδύνατος, ούτε αν θα έχει κοιλίτσα. Μου αρέσουν τα γένια. Σίγουρα μετράνε πάρα πολύ οι κινήσεις του στον χώρο, ο τρόπος που περπατάει ή ακουμπά τα πράγματα στο τραπέζι. Αν ακουμπά απαλά το ποτήρι στο τραπέζι δείχνει αδυναμίες, ενώ όταν το ακουμπάει με σταθερότητα, δείχνει περισσότερη δυναμική στο χαρακτήρα και πυγμή. Με ενδιαφέρει πολύ η μυρωδιά γιατί είναι δείγμα ομορφιάς, είμαι η καλύτερη φίλη με το άρωμα, το μπάνιο και την καθαριότητα. Μετρούν τα ρούχα και το γούστο του στο ντύσιμο. Όταν εσύ γνωρίζεις έναν άνθρωπο και κοιτάς το πρόσωπό του, μπορείς να αντιληφθείς πολλά από τις εκφράσεις του, δηλαδή αν σου βγάζει κάτι θετικό ή κάτι αρνητικό. Για μένα αυτό ισχύει με την ενέργεια. Όταν κάποιος μου μεταδίδει νευρικότητα ή μου βγάζει κακή ενέργεια και αύρα, το αντιλαμβάνομαι. Σίγουρα με ενδιαφέρουν οι απόψεις του, με την έννοια ότι δεν θα μου άρεσε να ακούω ρατσιστικά σχόλια για την αναπηρία ή τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα. Επίσης θέλω να έχει χιούμορ και αν βρισκόμαστε σε μία παρέα, να έχει άποψη και να τοποθετείται ήρεμα σε μία συζήτηση, χωρίς ωστόσο να επιβάλλεται στην παρέα ή σε μένα. Να μην είναι ένας αδρανής άνθρωπος, με λίγα λόγια.

Γιάννης: Το μοναδικό πράγμα που νιώθω ότι στερούμαι στο σεξουαλικό κομμάτι, όντας τυφλός, είναι η μαγεία να βλέπω τη φάτσα του παρτενέρ μου όταν τελειώνει, γιατί μου έχουν πει ότι είναι πολύ αστείο. Γενικά καταλαβαίνεις πώς περνάει ο άλλος και τί νιώθει. Βέβαια, υπάρχουν άνθρωποι που περιμένουν να τα κάνεις όλα εσύ και δεν έχουν έκφραση, δεν βγάζουν ήχο, ούτε κραυγές. Οριακά έχω αναρωτηθεί αν πέθανε ο άλλος και ψάχνω σφυγμό.

Σε ό,τι αφορά άβολες στιγμές στο σεξ, έχει τύχει να με αποκαλέσουν “bro” ή να μου πουν την cringe φράση «έτσι όπως με αγκαλιάζεις, νιώθω ότι είσαι ο άντρας μου». Επίσης είχε έρθει κάποιος χωρίς να κάνει πρώτα μπάνιο, με αποτέλεσμα να έχει μία ζεστή, αποπνικτική, γλυφή μυρωδιά, σαν σκουπιδοκάδος. Μου ζήτησε στοματικό και προσπαθούσα να του πω διακριτικά να κάνει ντουζ πρώτα. Άλλη άβολη στιγμή ήταν όταν ένας άνθρωπος που είχα συνευρεθεί, δεν είχε στύση. Προσπαθούσα να του εξηγήσω ότι δεν πειράζει, του έλεγα να πάρει τον χρόνο του, να καθήσουμε να μιλήσουμε ή να δούμε μία ταινία και αν του βγει αργότερα, να προχωρήσουμε. Πρέπει να μου είπε χίλιες φορές συγγνώμη και στη συνέχεια μου έστειλε μήνυμα ότι θα με μπλοκάρει γιατί ντρέπεται να ξαναμιλήσουμε μετά από αυτό. Αυτό το θεωρώ παράλογο αφενός, αλλά καταλαβαίνω ότι υπάρχει η νοοτροπία της στύσης ή του μεγάλος μεγέθους. Όμως ας μην το κανονικοποιήσουμε, γιατί και το μέγεθος και η έλλειψη στύσης είναι ανθρώπινα. Επίσης, παιδιά, να ξυρίζεστε γιατί έχει τύχει να μου μπει τρίχα ανάμεσα στα δόντια.

Άννα: Αυτό που με έκανε πάντα να νιώθω άβολα είναι όταν κατά τη διάρκεια της ερωτικής πράξης ο άλλος βλέπει τις εκφράσεις μου και μου λέει πόσο του αρέσουν, αλλά εγώ σκαλώνω επειδή δεν μπορώ να δω τις δικές του. Παρόλα αυτά έχω αρχίσει να το ξεπερνάω. Σίγουρα θα ήθελα να βλέπω το πρόσωπο του άλλου, αλλά νομίζω ότι πλέον δεν με νοιάζει τόσο, γιατί μπορώ να τον καταλάβω από το σώμα του, το μεταδίδει με έναν περίεργο τρόπο. Αλλά σίγουρα όταν με τον άλλον δεν ταιριάζεις, φτάνεις στο σημείο να νιώθεις πολύ άβολα να ανοιχτείς, να κάνεις πράγματα, να είσαι ο εαυτός σου. Μου έχει τύχει άνθρωπος που δεν είναι καθόλου εκφραστικός και αναρωτιόμουν αν περνάει καλά ή αν του αρέσει αυτό που κάνω. Οπότε προσέχω πολύ τους παρτενέρ μου.

Όταν ήμουν στα dating apps, μου έτυχε ένα αστείο περιστατικό. Όταν πήγε να γίνει κάτι, ο τύπος με ρώτησε αν θέλω το φως ή όχι και έβαλα τα γέλια. Επίσης μου έχει τύχει να αποτρέψω μια ερωτική πράξη επειδή ο άλλος δεν έχει περιποιηθεί την επίμαχη περιοχή του. Και το επικοινώνησα πολύ ωμά. Δεν μπορώ να κάνω κάτι με τέτοιους ανθρώπους, λυπάμαι. Γιατί η γυναίκα θα πρέπει να περιποιείται τον εαυτό της, να πλένεται καθημερινά, να κάνει λέιζερ και αποτριχώσεις, να κάνει τις πλύσεις της; Και γιατί αν πάει κάποιος με μία γυναίκα που δεν μυρίζει ωραία, θα της βγάλει ένα σωρό άσχημα παρατσούκλια; Γιατί να μην ισχύει το ίδιο για έναν άνδρα; Επειδή έχει πέος; Και αυτό πατριαρχικό κατάλοιπο είναι. Επειδή είμαι γενικά ντόμπρα και δεν μετράω τα λόγια μου, έχω γλιτώσει από πολλές άβολες στιγμές.

Γιάννης: Θέλω να μοιραστώ μια ιστορία που είναι λίγο άβολη, αλλά πολύ στενάχωρη. Μου έχει τύχει να βρεθώ με ένα παιδί 18 χρονών, το οποίο ήταν εντελώς άπειρο και ήθελε πάρα πολύ να κάνει σεξ. Κάναμε λοιπόν κάποια προκαταρκτικά -παθητικός αυτός- και κάποια στιγμή μου είπε να μπω. Του εξήγησα αρχικά ότι δεν είναι έτοιμος, διότι είναι στενός, οπότε θα τραυματιστεί σοβαρά και θα πονάει και κατά δεύτερον, ότι δεν είχα προφυλακτικό. Συνέχισε να επιμένει, λέγοντάς μου να κάνω διείσδυση χωρίς προφυλακτικό. Του είπα ότι αποκλείεται να κάνουμε απροστάτευτο σεξ, με τόσα σεξουαλικώς μεταδιδόμενα νοσήματα, αλλά εκείνος επέμενε. Καταλαβαίνω τη δίψα που έχει ένα παιδί να νιώσει αυτό το συναίσθημα, αλλά θέλω να πω ότι πάνω απ’ όλα πρέπει να προσέχουμε την σεξουαλική και σωματική μας υγεία, πράγμα που δεν μας μαθαίνουν στα σχολεία. Πέρα από το κομμάτι της επικινδυνότητας, είναι και θέμα αυτοσεβασμού. Οι έλεγχοι ευτυχώς είναι δωρεάν στη χώρα μας. Δεν είναι δικαίωμα, αλλά υποχρέωσή μας. Ακόμα και παρθένος να είναι κάποιος, μπορεί να είναι φορέας από τους γονείς του και να μην το γνωρίζει. Μια στιγμή καύλας δεν αξίζει το ρίσκο να κολλήσεις κάτι που μπορεί να κουβαλάς για πάντα.

Άννα: Αυτό ισχύει και για μια γυναίκα, ειδικά αν είναι σε μια φάση που θέλει απλά να κάνει σεξ. Ακόμα και αν είσαι σε μία σχέση για αρκετό καιρό, για να φτάσεις σε αυτό το επίπεδο, σημαίνει ότι έχετε περάσει μία ρουτίνα εξετάσεων. Αυτό προσπαθώ να κάνω στις δικές μου σχέσεις. Όπως για εμάς υπάρχει ο γυναικολόγος και πηγαίνουμε κάθε χρόνο, αντίστοιχα για τους άνδρες υπάρχει ο ανδρολόγος. Η πρόληψη είναι το καλύτερο πράγμα που μπορείς να κάνεις για τον εαυτό σου και για τους ανθρώπους που αγαπάς.

Μετά από σχεδόν δύο ώρες, η συζήτηση κλείνει. Χαιρετιόμαστε με την Άννα και ο Γιάννης με πιάνει αγκαζέ προκειμένου να τον συνοδεύσω μέχρι το μετρό, κρατώντας παράλληλα το μπαστούνι του. Φτάνουμε στην είσοδο του μετρό, ανοίγει την πόρτα και τον κατευθύνω προφορικά πόσα βήματα χρειάζεται να κάνει προκειμένου να φτάσει στις κυλιόμενες σκάλες. Μετά από λίγο χάνεται και εγώ βάζω μπρος και φεύγω, κουβαλώντας μόνο θετικά συναισθήματα.

Ακολουθήστε την Άντυ στο Instagram.

Περισσότερα από το VICE

Ο Αγώνας Δρόμου του Παναγιώτη από την Ηρωίνη στον Μαραθώνιο

«Δούλεψα σε Studio με Μεξικανούς Gangster» - Ο Joza Είναι Νομάς Tattoo Artist

Γιατί Αποκαλούμε «Μαϊμού» τις Απομιμήσεις Γνωστών Προϊόντων;

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.