Η Εξέλιξη των Skate Videos, από τις Βιντεοκασέτες ως το TikTok

Όταν μιλάμε για skateboarding, το μόνο πιο σημαντικό από το να κάνεις skate είναι να έχεις βίντεο από τη στιγμή που το κάνεις. Μπορεί να λες ότι έκανες το ένα και το άλλο, αλλά χωρίς αποδείξεις θα σε πάρουν τόσο σοβαρά όσο τη μεταμέλεια του Boris Johnson.

Το skating οφείλει τη διαρκή του δημοφιλία ακριβώς σε τέτοια βίντεο. Αυτό συμβαίνει τον τελευταίο μισό αιώνα, καθώς το πρώτο βίντεο από skateboarding είναι του 1965: Με τίτλο Skaterdater, ένα μικρού μήκους φιλμ ενηλικίωσης χωρίς διαλόγους, στην ηλιόλουστη Καλιφόρνια, με επίκεντρο μια παρέα skaters, γνωστούς ως Imperial Skate Board Club, που ελπίζουν να εντυπωσιάσουν τα κορίτσια της περιοχής.

Η ταινία κέρδισε τον Χρυσό Φοίνικα για καλύτερου μικρού μήκους ταινία στο  Φεστιβάλ των Καννών του 1966  και υπάρχει διαρκές ενδιαφέρον για αυτήν, καθώς έχει αποτελέσει θέμα ακαδημαϊκής μελέτης και αντικείμενο ενδιαφέροντος για οπαδούς των extreme sports. Το Skaterdater ενδιαφέρει ακόμα, αν και είναι μια εικόνα που δεν έχει σχέση με τα βίντεο που απολαμβάνουν σήμερα fans του είδους.

Καθώς το skateboarding γινόταν ολοένα πιο δημοφιλές στους νέους σε όλο τον κόσμο, το Χόλιγουντ εκμεταλλεύτηκε το γεγονός βάζοντας το skating σε ταινίες όπως το Back to the Future και το Gleaming the Cube. Η σκηνή της Καλιφόρνια  της δεκαετίες του ‘70 που επηρεάστηκε από το surf  απαθανατίστηκε για τους πιο νέους skaters στο ντοκιμαντέρ του 2001 Dogtown and Z-Boys, που σκηνοθέτησε ο skate supremo Stacy Peralta.

Αυτό δεν σημαίνει ότι το skating ήταν προνόμιο πρώην surfers. Στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 ο Rodney Mullen και ο Mark Gonzales έθεταν τα θεμέλια για αυτό που ξέρουμε πια ως street skating. Απλώς δεν είχαν μαζί τους cameramen.

Το 1988 βγήκε η ταινία Shackle Me Not. Το βίντεο μίας ώρας κυκλοφόρησε από την ομάδα skate Η-Street από το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια, που ιδρύθηκε από τους επαγγελματίες skateboarders Tony Mag και Mike Temaksy το 1986 – και σηματοδότησε τη γέννηση του σύγχρονου skate video. Ο συνδυασμός ρεαλιστικού βίντεο και punk soundtrack έθεσε τον τόνο για μια «χιονοστιβάδα» skate videos που θα ακολουθούσαν.

Αυτές οι κυκλοφορίες περιλάμβαναν το θρυλικό Video Days, την κλασική ταινία του 1991 που κυκλοφόρησε το skateboarding brand Blind. Σκηνοθετημένη από τον Spike Jonze, που έμελλε να γίνει αγαπημένος του Χόλιγουντ και με ταλέντα όπως ο Jason Lee ανάμεσα σε άλλα, το Video Days ήταν δυναμικό, γεμάτο δράση και in your face. Άλλες μεγάλες επιτυχίες της δεκαετίας του ‘90 ήταν το Questionable (1992) των Plan B, το Mouse των Girl Skateboarders (1996) και το Welcome to Hell των Toy Machine (επίσης του 1996).

Τι κατέστησε δυνατή αυτή την έκρηξη skate videos; Το camcorder VX1000 της Sony, η πρώτη συσκευή με MiniDV ταινίες που ήταν πιο μικρές από τις προηγούμενες ταινίες. Ήταν σχετικά προσιτό, μεταφερόταν άνετα και ήταν εύκολο στη χρήση, κι έγινε απαραίτητο στη skate σκηνή οδηγώντας σε μια στάνταρ αισθητική στα skate videos. Ένα από τα χαρακτηριστικά της αισθητικής αυτής ήταν ο φακός fish eye που υπάρχει παντού στα skate videos της δεκαετίας του ‘90 και του ‘00 και ακόμα εμφανίζεται σε ταινίες που βγαίνουν σήμερα.

Ένα άλλο τεχνολογικό επίτευγμα, το ίντερνετ, έχει επιτρέψει στους skaters να ασχοληθούν με την ιστορία του χόμπι τους. Υπηρεσίες file-sharing όπως το  Limewire έδωσαν την ευκαιρία στους χρήστες να γεμίσουν τα hard drives τους με διάφορα skate videos. Η εύκολη και δωρεάν κατανάλωση αυτών των βίντεο επέτρεψε σε άτομα σαν εμένα και τους φίλους μου να ενδιαφερθούμε σοβαρά για τη skate κουλτούρα.

Έπειτα ήρθε το YouTube στο δεύτερο μισό των 00s και σκότωσε το skate DVD, που είχε ήδη αντικαταστήσει στη skate βιντεοκασέτα. Περιοδικά όπως τα Thrasher και Transworld –που προσπάθησαν να αυξήσουν τις πωλήσεις τους με DVD στα τελευταία τεύχη– έπρεπε να βρουν νέους τρόπους για να μην είναι εκτός τόπου και χρόνου σε ένα πλαίσιο όπου το κοινό δεν χρειαζόταν να ξοδεύει για περιεχόμενο.

Το Thrasher κατάφερε να μπει στην ψηφιακή εποχή του skateboarding σχετικά γρήγορα, μπαίνοντας στο  YouTube το 2006 και συγκέντρωσε σχεδόν 3 εκατομμύρια subscribers. Επίσης θα γιορτάσουν το 500ό τεύχος τους, πράγμα που μαρτυρά τη δουλειά και τη προθυμία των fans να διατηρήσουν την κουλτούρα τους, έστω πληρώνοντας.

 Αν με το YouTube περιορίστηκε η διάρκεια προσοχής των skateboarders, το Instagram την αποδεκάτισε, φέρνοντας την εποχή του βίντεο του ενός λεπτού. Ξαφνικά τα βίντεο που ήταν 10 και 20 λεπτά θεωρούνταν υπερβολικά και ενώ αυτό οδήγησε σε περισσότερο δωρεάν περιεχόμενο, κάτι χάθηκε. Το να καλείς φίλους και να παίρνεις πίτσα και να αράζεις στον καναπέ βλέποντας ένα 15 λεπτό βίντεο δεν είχε πια την παλιά μαγεία.

Τα πράγματα έγιναν ακόμη πιο σύντομα με το TikTok που ξεκίνησε το 2016. Τα σουπερ-σύντομα βίντεο στην πλατφόρμα άνοιξαν τη skate σκηνή σε περισσότερους ανθρώπους παρά ποτέ, με κορίτσια, queer και non-binary άτομα να βρίσκουν το διαδικτυακό τους σπίτι.

Για τους skaters η άνοδος των social media δημιούργησαν νέους δρόμους για αυτοπροβολή. Ήταν τώρα πιο εύκολο παρά ποτέ να τραβήξουν την προσοχή επαγγελματικών ομάδων. Δεν χρειαζόταν να στείλεις βίντεο όπου παρουσίαζες τις ικανότητές σου, μπορούσες να τα ανεβάσεις για να τα δει όλος ο κόσμος μέσα σε λίγα λεπτά. Οι skaters απέκτησαν μια αίσθηση ανεξαρτησίας και δύναμης. Εκτός από τα τρικ τους οι skaters έμαθαν πώς να τραβάνε την προσοχή στα βίντεό τους και κατάλαβαν ότι τα μεγάλα brands εντυπωσιάζονται από viewers, followers, subscribers.

Δεν εγκατέλειψαν όλοι τα παραδοσιακά φορμά και ως τα μέσα της δεκαετίας του 2010 είχαν αρχίσει να έχουν περισσότερη έκταση ξανά. Brands όπως η Palace και η Bronze 56K κυκλοφορούσαν μεγαλύτερο βίντεο, δίνοντας στους skaters κάτι για να απολαύσουν στον καναπέ το απόγευμα.

Αν το σύγχρονο skate film έχει έναν σκηνοθέτη σταρ αυτός είναι ο William Strobeck, ο Αμερικανός κινηματογραφιστής γνωστός για τη δουλειά του με τη Supreme. Η ταινία του 2014 Cherry σηματοδότησε μια επιστροφή στο old school βίντεο μεγάλης διάρκειας και έγινε ξανά το 2018 με το Blessed που έγινε αμέσως κλασικό. Και οι δύο ταινίες έχουν αφήσει το σημάδι τους μια νέα γενιά skaters που δεν ήξεραν ότι χρειάζονταν αυτά τα βίντεο μεγάλης διάρκειας για να αλλάξει η ζωή τους.

Πέρασα 9 Ώρες Βλέποντας Jackass και Πλέον η Ζωή Βγάζει Νόημα

Τα Social Media σου Δίνουν FOMO, Ντοπαμίνη, Αλλά Ποτέ Αυτό που Θέλεις

Μερικά Πράγματα που Θέλουν να Ξέρεις τα Άτομα που Έχουν Μεγάλα Βυζιά

Ακολουθήστε το VICE στο Twitter,  Facebook και Instagram.