Το VICE δημοσιεύει αποκλειστικά το “Wish we were not here”, ένα ιδιαίτερο πρότζεκτ από τη φωτογραφική ομάδα Jungleye και τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.
Ο Αλί, ο Χανάν, ο Αχμάντ, ο Τόνι, ο Μουσάμπ, ο Κάουα, ο Μοχάμεντ Αλί, ο Μαχμούντ και ο Αχμέτ είναι μεταξύ των χιλιάδων ανθρώπων που, μετά τη συμφωνία ΕΕ – Τουρκίας, παραμένουν εγκλωβισμένοι στην Ελλάδα για 1 χρόνο περιμένοντας την ευκαιρία να ξεκινήσουν μια νέα ζωή στην Ευρώπη.
Videos by VICE
Όλοι τους έμεναν στον Κατσικά Ιωαννίνων, μέχρι ο χειμώνας να καταστήσει ακατάλληλο τον προσφυγικό καταυλισμό και να μεταφερθούν σε άλλες δομές. Εκεί, είχαν την ευκαιρία να συμμετέχουν σε ένα εργαστήριο φωτογραφίας από όπου και μας στέλνουν τις καρτ-ποστάλ τους, αποκαλύπτοντας την καθημερινή ζωή στον καταυλισμό.
Άλλοτε συγκινητικές, συναισθηματικές, θλιβερές, άλλοτε αισιόδοξες, καμιά φορά ακόμα και κωμικές, αυτές οι φωτογραφίες είναι ένας τρόπος για να μετριαστεί η δραματική φύση της εξορίας και να παρουσιαστεί, με μια προβλεπόμενη δόση σαρκασμού, το βάρος του μεταναστευτικού ταξιδιού σε ένα φιλικό πλαίσιο που συνήθως συναντάμε σε χαρούμενες διακοπές.
«Ακόμα κι αν είμαι κολλημένος στα σύνορα, συνεχίζω να μαθαίνω καθημερινά τη ζωή». ©Jungleye / Ahmad – Katsikas (GR)
Αυτή η διπλή αφήγηση επιτρέπει στους πρόσφυγες και τους μετανάστες, να αφήσουν πίσω τους, έστω προσωρινά, τα δεινά τους και να αποκαλύψουν τις εμπειρίες τους στον κόσμο.
Μέσα από αυτές τις καρτ-ποστάλ οι συμμετέχοντες αναδημιουργούν μια οπτική μνήμη του ταξιδιού που θεωρούν ότι είναι το ταξίδι της ζωής τους. Σε ένα ευαίσθητο κοινωνικό-πολιτικό πλαίσιο για το μεταναστευτικό, οι “wish we were not here” καρτ-ποστάλ, όπως και κάθε επιστολικού χαρακτήρα αλληλογραφία, επιτρέπουν στους ανθρώπους να κάνουν το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση του «άλλου».
Η ιδέα του διαδραστικού φωτογραφικού project ξεκίνησε τον Νοέμβριο του 2015 με πρωτοβουλία της οργάνωσης Jungleye, με επικεφαλής τη φωτογράφο Séverine Sajous και την αρχιτέκτονα Julie Brun, στον καταυλισμό προσφύγων και μεταναστών στο Καλαί της Γαλλίας, γνωστό και ως «ζούγκλα».
Αυτό το εναλλακτικό φωτογραφικό project με τον εύσχημο τίτλο «Wish we were not here» έχει στόχο να δώσει φωνή στους ίδιους τους πρόσφυγες, επιτρέποντας τους να καταγράψουν την καθημερινή τους πραγματικότητα και να μοιραστούν την ανθρώπινη διάστασή τους. Τον Ιούνιο του 2016, η ομάδα Jungleye «μετανάστευσε» από το Καλαί στον προσφυγικό καταυλισμό του Κατσικά στα Ιωάννινα και διοργάνωσε, με τη συνεργασία των Γιατρών Χωρίς Σύνορα ένα workshop φωτογραφίας που διήρκεσε τρεις εβδομάδες.
«Μακάρι να μπορούσα να πετάξω. Δεν υπάρχουν σύνορα στον ουρανό». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
Οι φωτογραφίες, που παρουσιάζονται είναι το αποτέλεσμα της δουλειάς τους με τους πρόσφυγες στον Κατσικά, οι οποίες στη συνέχεια μετατράπηκαν σε καρτ-ποστάλ, με μία προσαρμοσμένη λεζάντα από τον φωτογράφο, με στόχο να αναδημιουργηθεί μια οπτική και μεταβατική μνήμη του ταξιδιού τους και σε ένα πνεύμα ευαισθητοποίησης σχετικά με τα τρέχοντα μεταναστευτικά ζητήματα. Σε ένα ευαίσθητο κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον σχετικά με το μεταναστευτικό ζήτημα, αυτές οι καρτ-ποστάλ βοηθούν να γίνει το πρώτο βήμα προς τον «Άλλο».
Οι δραστηριότητες διοργανώνονται σε δημόσιους χώρους και κατά τη διάρκεια των εκθέσεων ώστε να ευαισθητοποιηθούν οι πολίτες σχετικά με τα θέματα των προσφύγων. Ο καθένας καλείται να γράψει ένα σχόλιο για την καρτ-ποστάλ της επιλογής τους. Μαζί με την αλληλογραφία, οι κάρτες ανταλλάσσονται. Η διαμόρφωση ενός διαλόγου μεταξύ ανθρώπων που μεταναστεύουν ή όχι, ανθεί. Στο πλαίσιο αυτό, τον περασμένο Νοέμβριο μάλιστα πραγματοποιήθηκε έκθεση στα Ιωάννινα σε συνεργασία με την τοπική φωτογραφική ομάδα Φεστιβάλ Photometria.
Οι φωτογράφοι της Jungleye και η δουλειά τους έχει αναγνωριστεί και εκτεθεί αρκετές φορές σε εκθέσεις που έχουν πραγματοποιηθεί στο Brighton, Βρυξέλλες, Λιλ και Βαρκελώνη, ενώ Μέσα όπως η Le Monde, ο Guardian, και το φωτογραφικό περιοδικό Actuphoto έχουν φιλοξενήσει τις πρωτοποριακές δουλειές της ομάδας.
«Θέλω ελευθερία. Θέλω να πετώ στον ουρανό σαν ελεύθερος άνθρωπος». ©Jungleye / Mahmud – Katsikas (GR)
Η Jungleye είναι μια οργάνωση που δραστηριοποιείται για να δώσει φωνή στους μετανάστες και τους πρόσφυγες, προκειμένου να καταθέσουν την καθημερινή τους πραγματικότητα και να μοιραστούν τα συναισθήματά τους, χάρη στην φωτογραφία. Μέσα από διαδραστικά εργαστήρια, οι μετανάστες και οι πρόσφυγες, με κάμερες στα χέρια, μέρα με τη μέρα, μοιράζονται τους φόβους τους, την ευτυχία, τη θλίψη, το θυμό και τις ελπίδες τους. Έτσι, μια εικόνα σημαίνει χίλιες λέξεις και πολλές καρτ- ποστάλ συμβάλλουν στην ευαισθητοποίηση της διεθνούς κοινότητας σχετικά με θέματα μετανάστευσης.
Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα (Médecins Sans Frontières/MSF) παρέχουν ιατρική και ανθρωπιστική φροντίδα σε πρόσφυγες και μετανάστες στην Ελλάδα από το 1996. Ανέπτυξαν εκτενείς δράσεις στην Ελλάδα από τις αρχές του 2015, όταν χιλιάδες πρόσφυγες κατέφθαναν στη χώρα καθημερινά προκειμένου να τη διασχίσουν και να βρεθούν μέσω της Βαλκανικής Οδού στις χώρες της δυτικής και βόρειας Ευρώπης. Αυτή την περίοδο, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα βρίσκονται σε περισσότερα από 20 σημεία σε όλη την Ελλάδα, παρέχοντας κυρίως φροντίδα ψυχικής υγείας, σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και ιατρική φροντίδα σε ασθενείς με χρόνια νοσήματα που έχουν εγκλωβιστεί τον τελευταίο χρόνο στην Ελλάδα.
Δείτε περισσότερες φωτογραφίες:
«Βρήκα την καρδιά μου στην Ευρώπη». ©Jungleye / Ali – Katsikas (GR)
«Θα έπρεπε να συνεχίσω να χαμογελώ;» ©Jungleye / Ahmed – Katsikas (GR
«Έχουμε γίνει σαν εκείνες τις εκατομμύρια μύγες που προσπαθούν να φτάσουν το φως». ©Jungleye / Ahmad – Katsikas (GR)
«Η καρδιά μου παραμένει στην Συρία, αλλά το μέλλον μου θα είναι στην Ευρώπη». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas
«Το ηλιοβασίλεμα σημαίνει ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον για τον καθένα». ©Jungleye / Mohammed Ali – Katsikas (GR)
«Όλοι θέλουμε να έχουμε μια ελεύθερη ζωή. Προσπαθώ όσο καλύτερα μπορώ, να κάνω τη ζωή μου και τον κόσμο καλύτερο». ©Jungleye / Hanan – Katsikas (GR)
«Ποτέ δε θα σταματήσω να φροντίζω τον εαυτό μου, πάντα θα είμαι έτοιμος για τη νέα μου ζωή». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Η μαμά μου πάντα τσακωνόταν με μένα, γι’ αυτό εγώ πάω να πλύνω τα δόντια μου». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Φοβάμαι τον Θεό μου». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Άλμα στον ουρανό;» ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Νιόπαντροι!» ©Jungleye / Ahmed – Katsikas (GR)
«Azàdi, , Freedom, Libertad, Liberté». ©Jungleye / Tony – Katsikas (GR)
«Kawa, 34 ετών, Κούρδος από την Συρία, 3 παιδιά». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Οι εθελοντές είναι πάντα εδώ για να μας βοηθούν». ©Jungleye / Hala – Katsikas (GR)
«Που είναι το σπίτι μου;» ©Jungleye / Lahaf Asaad Al Omar – Katsikas (GR)
«Αυτό ήταν φίλε μου». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Ακόμη κι αν έπρεπε να τρέξω μακριά από την πατρίδα μου, τα χρώματα της χώρας μου θα τα θυμάμαι πάντα». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Καμιά ειδική φροντίδα για μένα». ©Jungleye / Hanan – Katsikas (GR)
«Προσπαθώντας να πιάσω ένα θαμπό όνειρο». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Τι ντροπιαστικό μέρος για πλύσιμο! Ούτε την πίστη μας δεν σέβεται». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Το μενού της εβδομάδας: Πατάτες!» ©Jungleye / Mohammed Ali – Katsikas (GR)
«Παρά τη σκληρότητα του πολέμου, η ελπίδα παραμένει σε αυτό το λουλούδι». ©Jungleye / Mohammed Ali – Katsikas (GR)
«Που είναι το σπίτι μου;» ©Jungleye / Lahaf Asaad Al Omar – Katsikas (GR)
«Η δύναμη του χαμόγελού μας θα μας κρατήσει στην ζωή ακόμη και στην χειρότερη κατάσταση». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Θα σε βοηθήσω να σκουπίσεις τα δάκρυά σου». ©Jungleye / Raghad El Souad – Katsikas (GR)
«Δεν σας χρειαζόμαστε, χτίζουμε το δικό μας κόσμο με τα δικά μας χέρια». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Πορτογαλία/ Καναδάς, 0-3». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Μια μέρα θα γυρίσει ο τροχός». ©Jungleye / Khaled Ismail Abdel Karim – Katsikas (GR)
«Είμαι ένας σούπερ ήρωας» ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Κανένα δικαίωμα λόγου, κανένα δικαίωμα στην εργασία. Αλλά συνεχίζουμε να επιβιώνουμε». ©Jungleye / Mohamed Ali – Katsikas (GR)
«Champions League ακόμη κι εδώ». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Σκοτεινό μέλλον». ©Jungleye / Ahmed – Katsikas (GR)
«Κάνουμε ότι μπορούμε». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Ευρωπαϊκή τεχνολογία». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Πονάει, αλλά ποτέ δεν δείχνω τον πόνο μου. Ποτέ δεν ξέρεις». ©Jungleye / Akba Khatab – Katsikas (GR)
«Εδώ είναι η οικογένειά μου». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Γιατί πρέπει πάντα να κοιμάμαι έξω;» ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Πυρετός το Σαββατόβραδο». ©Jungleye / Mohamed Ali – Katsikas (GR)
«Το παιχνίδι τελείωσε». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Φαγητό, το μόνο πράγμα που δεν σε σκοτώνει». ©Jungleye / Hanan – Katsikas (GR)
«Στιγμές χαλάρωσης». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Το χαμόγελό μου είναι για την Συρία. Αυτός ο κήπος είναι για τον καταυλισμό στον Κατσικά». ©Jungleye / Ali – Katsikas (GR)
«Θέλουμε τα δικαιώματά μας πίσω, μας βιάζουν εδώ και καιρό τώρα». ©Jungleye / Ahmed – Katsikas (GR)
«Η καρδιά μου συνεχίζει να χτυπά» ©Jungleye / Ali – Katsikas (GR)
«Τι συμβαίνει;» ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Tι στην ευχή;» ©Jungleye / Mohammed Ali – Katsikas (GR)
«Καλλιεργώντας για να χαλαρώσουμε». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Ξεριζωμένοι». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Εύχομαι τα παιδιά μου να δουν το φως της ελευθερίας στο τέλος του τούνελ». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Ανοίγουμε το δικό μας δρόμο». ©Jungleye / Tony – Katsikas (GR)
«Προτιμώ να κοιμηθώ. Η ζωή είναι τόσο σκληρή για να μένεις ξύπνιος». ©Jungleye / Tony – Katsikas (GR)
«Μαθαίνουν πώς να ζουν, χωρίς ζωή». ©Jungleye / Hanan – Katsikas (GR)
«Βρείτε τον εισβολέα». ©Jungleye / Mohammed Ali – Katsikas (GR)
«Σε παρακαλώ Θεέ, μην αφήσεις τα παιδιά μας να χάσουν την ευτυχία τους!» ©Jungleye / Isaehem Saadi – Katsikas (GR)
«Σ’ αγαπάω γιε μου. Λυπάμαι, που δεν μπόρεσα να κάνω τίποτα για σένα». ©Jungleye / Hanan – Katsikas (GR)
«Κουρνιάζοντας». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Η ελπίδα που μεγαλώνει». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Γελάω για να μη κλάψω». ©Jungleye / Ali – Katsikas (GR)
«Τα αεροπλάνα δεν θα φέρουν την ειρήνη όσο εμείς δεν βαδίζουμε σε μια χώρα όπου κυριαρχούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και η δικαιοσύνη». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Το έκανα για μένα». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Μετά βίας ξέρω πως να μιλάω, αλλά έχω μείνει άφωνος». ©Jungleye / Tony – Katsikas (GR)
«Κουράστηκα να μην παίρνω αυτό που θέλω». ©Jungleye / Hanan – Katsikas (GR)
«Η Πόλη των Χαμένων Παιχνιδιών». ©Jungleye / Ayman Al Hadj – Katsikas (GR)
«Σ’ αγαπώ κορίτσι μου. Ακόμα και σε αυτή την τρομερή ζωή, θα σ’ αγαπώ για πάντα». ©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Εγώ είμαι το αφεντικό». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Πως κυνηγάς ένα όνειρο που είναι τόσο κρυμμένο;» ©Jungleye / Naten Nader – Katsikas (GR)
«Ανοίξτε τα σύνορα. Θέλω να περάσω».©Jungleye / Ahmed Zedan – Katsikas (GR)
«Η πριγκίπισσα καθαρισμού του Κατσικά». ©Jungleye / Tony – Katsikas (GR)
«Νηπιαγωγείο». ©Jungleye / Kawa – Katsikas (GR)
«Καρδιά μου, πες μου, τι κάνουμε τώρα;» ©Jungleye / Yasmin Ismail – Katsikas (GR)
«Πεινάω». ©Jungleye / Safin Nader – Katsikas (GR)
«Δέστε τις ζώνες σας». ©Jungleye / Tony – Katsikas (GR)
Περισσότερα από το VICE
In Photos: Η Αθήνα Βγήκε στους Δρόμους Ενάντια στον Φασισμό
«Ποτέ Ξανά» – H Θεσσαλονίκη Θυμάται το «Τρένο του Θανάτου» Προς το Άουσβιτς
