Ο ήλιος είχε μόλις αρχίσει να δύει όταν έμαθα ότι η μακαρίτισσα γιαγιά μου, η οποία με μεγάλωσε, είχε λευχαιμία. Ήταν ένα κρύο απόγευμα του 2015, θυμάμαι ότι με αγκάλιασε καθώς χάιδευα το κεφάλι της στο κρεβάτι του νοσοκομείου – λίγη ανακούφιση για εκείνη μετά από μια ατελείωτη και κουραστική μέρα, με εξετάσεις αίματος και τσεκάπ.
«Όταν δεν θα είμαι πια σ’ αυτόν τον κόσμο, θέλω να απαγγείλεις το Al-Fatiha (έναν στίχο από το Κοράνι) όχι μόνο για μένα, αλλά και για τη δασκάλα μου, Ustazah Sa’adah, που με δίδαξε πολλά», είπε η γιαγιά μου βήχοντας. «Ποια είναι;» ρώτησα. «Βασικά, είναι κάποια που με βοήθησε να σου κάνω το sunat perempuan». Αυτό στη μαλαϊκή γλώσσα σημαίνει γυναικεία περιτομή.
Videos by VICE
Ήμουν 21 ετών όταν έμαθα ότι είχα υποστεί ακρωτηριασμό γεννητικών οργάνων, σε ηλικία τεσσάρων ετών. Ήμουν ήδη έντονη επικρίτρια του ακρωτηριασμού, μιλούσα εναντίον του σε πορείες, αλλά δεν είχα ιδέα ότι είχα επιβιώσει από αυτή την πρακτική. Δεν προβληματιζόμουν για τις συχνές ουρολοιμώξεις μου, διότι το σεξ πονούσε πάντα ή επειδή δεν είχα ποτέ οργασμό. Ένιωσα προδομένη όταν το έμαθα, αλλά δεν μπορούσα να θυμώσω στη γιαγιά μου, διότι φοβόμουν μην επιδεινωθεί η κατάστασή της. Έτσι, κατάπια τον πόνο μόνη. Ένιωθα παραβιασμένη, σοκαρισμένη, κακοποιημένη. Ένιωσα πόνο που δεν μπορώ να τον περιγράψω μέχρι και σήμερα.
Ο ακρωτηριασμός των γυναικείων γεννητικών οργάνων ακόμα συμβαίνει στη μαλαϊκή μουσουλμανική κοινότητα της Σιγκαπούρης, απ’ όπου κατάγομαι. Αλλά σε μεγάλο βαθμό, δεν είναι στο φως της δημοσιότητας. Η διαδικασία συνίσταται στην τροποποίηση ή τραυματισμό των γεννητικών οργάνων για μη ιατρικούς λόγους και αναγνωρίζεται διεθνώς ως παραβίαση των δικαιωμάτων γυναικών και κοριτσιών. Ωστόσο, δεν είναι παράνομο στη χώρα. Πολλοί από την κοινότητα, ιδίως από μεγαλύτερες γενιές, πιστεύουν ότι οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερες ορμές από τους άνδρες και ο ακρωτηριασμός μειώνει τη λίμπιντο, και εμποδίζει τις εξωσυζυγικές σχέσεις. Άλλοι λένε πως είναι υποχρεωτικό, σύμφωνα με τις ισλαμικές διδαχές, παρόλο που δεν υπάρχει καμία τέτοια αναφορά στο Κοράνι.
VICE Video: Ελεύθερα Άλογα
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, περίπου 80% όσων υπέστησαν ακρωτηριασμό έχουν αγχώδεις διαταραχές, όπως διαταραχή μετατραυματικού στρες. Ένιωθα τόση ντροπή και ενοχή, ιδίως λόγω του στίγματος που φέρνει ο ακρωτηριασμός. Τα άρθρα στο Ίντερνετ με έκαναν να νιώθω χειρότερα. Ιστορίες που υποτίθεται κατέγραφαν τη «σκληρή πραγματικότητα» όσων επιβίωσαν, έλεγαν ότι το σεξ ήταν άλλη μία επώδυνη εμπειρία. Επίσης, έλεγαν ότι αν μείνω έγκυος, διατρέχω μεγάλο κίνδυνο να γεννηθεί το παιδί μου νεκρό ή να έχω παρατεταμένο τοκετό.
Ο δρόμος για να φτάσω στην απόλαυση ήταν μακρύς. Είναι δύσκολο να ζεις σε έναν cis ετεροκανονικό κόσμο, ως queer γυναίκα σκούρου χρώματος, διότι η σχέση μου με το σώμα και την ταυτότητά μου αλλάζει διαρκώς. Μερικές φορές νιώθω πολύ θηλυκή, άλλες φορές αρρενωπή. Μερικές φορές νιώθω άσχημη και ανάξια, κι άλλες φορές πιστεύω ότι αξίζω πολλά περισσότερα.
Μετά από μήνες ψυχοθεραπείας, συνειδητοποίησα ότι ήταν δύσκολο για μένα να παραδώσω τον έλεγχο στο σεξ – κάτι για το οποίο πρώην σύντροφοι με εγκαλούσαν. Στην αρχή νόμισα ότι μου άρεσε απλώς το edging (ακόμα μου αρέσει) και να αντέχω ώρες στο σεξ, αλλά συνειδητοποίησα ότι η στάση μου ήταν επίσης μια αντίδραση στο τραύμα μου, ένας τρόπος του σώματός μου να προστατεύεται από φλασ-μπακ της εμπειρίας μου.
Πάντα μου άρεσε το σεξ αλλά είχα οργασμό μόλις στα 26 μου, όταν έμαθα να αφήνω τον έλεγχο και με τον σωστό σύντροφο που σεβάστηκε τον χώρο μου, ώστε να επεξεργαστώ το τραύμα μου με τους δικούς μου ρυθμούς. Ήταν καθοριστικό το ότι άφησα πίσω μου τοξικές συμπεριφορές – όπως το να πιέζω τον εαυτό μου να κάνει πράγματα που αρέσουν στον περισσότερο κόσμο για να έχω οργασμό. Σταμάτησα να νιώθω ντροπή που ήμουν ακρωτηριασμένη. Κι αυτό ήταν απελευθερωτικό. Ξέρω ότι είμαι διαφορετική και δεν πειράζει. Μπόρεσα να ορίσω ξανά τη σχέση μου με το σεξ όντας ευάλωτη, γκρεμίζοντας τα τείχη που έχτισα μόνη μου και μαθαίνοντας τι θέλει το σώμα μου.
Έχω βαρεθεί να παρουσιάζουν τις γυναίκες που επιβίωσαν ως αδύναμες δεσποσύνες που δεν μπορούν να κάνουν φοβερό σεξ και πρέπει να τις σώσουν «υπερασπιστές» από τη Δύση, των οποίων ο φεμινισμός σπάνια περιλαμβάνει γυναίκες από την Ασία – όπως εγώ. Οπότε, τώρα καταρρίπτω αυτούς τους μύθους.
Το ότι γνωρίζω ξανά το σώμα μου μέσα από στοχασμό και το ότι μου επιτρέπω να είμαι ευάλωτη, μου θυμίζει ότι το πιο σημαντικό βήμα είναι να αγαπάω τον εαυτό μου. Από τότε έχω κάνει φιλίες με γυναίκες που επίσης έχουν υποστεί ακρωτηριασμό και δημιούργησα ένα υποστηρικτικό δίκτυο. Το να ανήκω σε μια κοινότητα σημαίνει ότι ποτέ δεν είμαι μόνη στον αγώνα μου.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Έναν Χρόνο Μετά, στην Πόλη Όπου Έζησε και Πέθανε το Πρώτο Θύμα COVID της Ευρώπης
Το Αλιευτικό στην Κρήτη που Έκρυβε 1,3 Τόνους «Σοκολάτας»
Μιλήσαμε με Γάλλους “Libertins” που Οργανώνουν Όργια μες στην Πανδημία
