To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο Noisey US.
Αρχικά, οποιοσδήποτε υποστηρίζει πως ο Vin Diesel δεν είναι χίπστερ κάνει λάθος. Στο ΧΧΧ (O Απόλυτος Πράκτορας), ένα ντοκιμαντέρ του 2002 με θέμα τη ζωή του Vin Diesel που το στούντιο λανθασμένα ονόμασε ταινία δράσης, ο Vin φοράει αθλητικά παπούτσια Vans, ρίχνει ένα καμπριολέ από έναν γκρεμό κάνοντας έτσι μια πολιτική δήλωση σχετικά με την κοινωνική αξία των βίαιων video games και της rap μουσικής, κάνει παρέα με τον Bam Margera σε ένα loft το οποίο έχει πίστα half pipe μέσα, τα βρίσκει με έναν σατανικό αναρχικό λέγοντάς του στίχους των Vandals, πέφτει με αλεξίπτωτο τέσσερις φορές, αποφεύγει μια βροχή από σφαίρες κάνοντας κόλπα με μια μηχανή και προκαλεί μια χιονοστιβάδα ρίχνοντας δυναμίτη, την οποία στη συνέχεια αποφεύγει κάνοντας snowboard. Πιστεύω ότι όλοι μας αντιλαμβανόμαστε πως μόνο ένας αληθινός χίπστερ θα τα έκανα όλα αυτά.
Ακόμη και αν είπα τουλάχιστον δύο ψέματα στην παραπάνω παράγραφο –ο Vin Diesel σίγουρα δεν είναι χίπστερ, ενώ όσο και αν το θέλω το XXX δεν είναι ντοκιμαντέρ, αλλά μια απλή ταινία δράσης– υπάρχει μια σημαντική αλήθεια εδώ και αυτή είναι η εξής: Παρά το γεγονός ότι είναι ένας καραφλός 50άρης εκατομμυριούχος, που έβγαλε τα λεφτά του εμφανιζόμενος σε πανέμορφα παράλογες ταινίες που έχουν ως βασικό τους θέμα τα αυτοκίνητα και τις εκρήξεις, ο Vin Diesel είναι σχεδόν τόσο αληθινά hip hop όσο και ο Ludacris, ο οποίος είναι βέβαια ένας από τους πολλούς συμπρωταγωνιστές του στο The Fate of the Furious (Μαχητές των Δρόμων 8), τη νέα ταινία της σειράς Fast and Furious η οποία προβάλλεται αυτόν τον καιρό στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Διαβάστε: Το «Fast and Furious» Προέβλεψε Όλες τις Τάσεις της Μόδας για το 2017, Πριν από 15 Χρόνια
Videos by VICE
Προτού ο Vin Diesel πιάσει την καλή ως ηθοποιός, ήταν πορτιέρης στο θρυλικό κλαμπ The Tunnel της Νέας Υόρκης, το οποίο έγινε γνωστό τόσο για τον ρόλο που έπαιξε στη rave σκηνή της πόλης, όσο και για αυτόν που έπαιξε στη γέννηση ενός ολόκληρου είδους της hip hop. Αλλά, όπως ακριβώς οι ρίζες του Groot, του ζωντανού δέντρου στο Guardians of the Galaxy (Φύλακες του Γαλαξία), στο οποίο ο Vin δανείζει τη φωνή του, έτσι και οι hip hop ρίζες του Diesel πάνε πολύ βαθιά. Ο Vin Diesel είναι από τη Νέα Υόρκη και έχει την ηλικία του πατέρα σου, που σημαίνει ότι είδε τη γέννηση του είδους από πρώτο χέρι. Ήταν μάλιστα και παίκτης στη φάση, στα μέσα του ’80. Εδώ τον βλέπουμε ως πιτσιρικά σε ένα βίντεο για το πώς να χορεύει breaking. Δείτε τη μεγαλειώδη φάση στο 1:45, όπου τρώει κλώτσο στα παπάρια από τον παρτενέρ του. Μιλάμε για έπος:
Βέβαια, το πιο αξιοσημείωτο αυτής της φάσης, είναι πως ο Vin κάποια στιγμή προσπάθησε να τα καταφέρει ως ράπερ. Αν και δεν είναι τόσο σπάνιο, μιας και πολλοί ηθοποιοί έχουν δοκιμάσει κάποια στιγμή να ρίξουν καμιά ρίμα, η προσπάθεια του Vin είναι συγκλονιστική, επειδή το έκανε πάνω σε έναν ρυθμό που είχε φτιάξει ο Arthur Russell. To γεγονός πως ο Russell, ο γνωστός underground μουσικός και τσελίστας του οποίου η δουλειά ακροβατούσε ανάμεσα στην πειραματική σύνθεση, τη folk μουσική και την disco -πολλές φορές μέσα στο ίδιο τραγούδι-, δοκίμασε να μπει στον χώρο του hip hop είναι από μόνο του σημαντικό. Όταν, όμως, βάζεις στο παιχνίδι και τον νεαρό (τότε) Vin Diesel, που ηχογραφούσε εκείνη την εποχή με το κανονικό του όνομα (Mark Sinclair), τότε η όλη φάση αποκτά μια ιδιαίτερα περίεργη διάσταση. Σε μια ηχογράφηση αυτής της ιστορίας που είδε το φως της ημέρας πριν από μερικά χρόνια, είναι ξεκάθαρο πως ο Diesel/Sinclair δεν τα βρίσκει ποτέ με το beat. Αν οι εν λόγω ηχογραφήσεις είχαν γεννήσει κάποιο κανονικό κομμάτι, τότε ίσως ο Diesel να είχε γίνει ο νέος LL Cool J, ή –μιας και ήταν και η εξωπραγματική παραγωγή του Russell στο κόλπο– ο επόμενος Rammellzee.
Επικοινώνησα με την ομάδα του Vin Diesel, με την ελπίδα να του μιλήσω για αυτήν τη θεότρελη συνάντησή του με την πειραματική μουσική, αλλά αναφέροντας το ιδιαίτερα φορτωμένο πρόγραμμα του Diesel –αυτήν την περίοδο κάνει ένα διάλειμμα από την προώθηση του The Fate of the Furious, στο οποίο ενσαρκώνει τον Dominic «Vin Diesel» Toretto, καθώς και του Guardians of the Galaxy 2, όπου είναι η φωνή του Groot– οι άνθρωποί του μου έριξαν πόρτα. Εντούτοις, κατάφερα τελικά να βρω τον Gary Lucas, τον άνθρωπο που έστησε την όλη ηχογράφηση.
«Ήταν πολύ καλός στο να λέει τις ρίμες του α καπέλα, αλλά όταν προσπάθησε να τις βάλει πάνω σε beat, χάθηκε»
«Ενθουσιάζομαι με νεαρούς καλλιτέχνες και με ανθρώπους που θεωρώ πως δεν τους προσέχει όσο πρέπει το mainstream», λέει ο Lucas, ένας αβάν-γκαρντ κιθαρίστας που ξεκίνησε την καριέρα του δίπλα στον Captain Beefheart και αργότερα βοήθησε στο ξεκίνημά του τον Jeff Buckley. Πέρα από την κιθαριστική του δουλειά, εργάστηκε και στο τμήμα Καλλιτεχνών και Ρεπερτορίου της ανεξάρτητης δισκογραφικής Upside Records. Το 1986, όμως, αποφάσισε ότι ήθελε να ψάξει για έναν ράπερ. Βρήκε τελικά τον Mark Sinclair, έναν έφηβο που δούλευε σε ένα παγωτατζίδικο κοντά στο διαμέρισμά του στο Γουέστ Βίλατζ. «Ήξερε πως ήταν αστέρι», θυμάται ο Lucas.
Φωτογραφία – Nolan Allan
«Ήταν πολύ αστείος. Έκανε μια αγγλική προφορά με την οποία ξεκαρδίζονταν όλοι. Χόρευε breakdance μπροστά από το παγωτατζίδικο και ξεστόμιζε κάτι ρίμες α καπέλα, “Rhyme creator, MC dictator/Afro-relator, prognosticator” – αυτό ήταν το πρώτο κουπλέ». Ο Lucas θυμάται να πηγαίνει τον Sinclair σε μια συναυλία των Run-DMC στο Apollo Theater. «Ο Mark ήταν γαμάτος. Φορούσε ένα νταβατζίδικο τζάκετ και έδειχνε πολύ cool και μοδάτος. Όλα τα νεαρά κορίτσια που ήταν εκεί και περίμεναν να δουν τους Run-DMC έπαθαν πλάκα. Ήθελαν να μάθουν ποιος είναι». Αφού είδαν αυτό το σκηνικό, ο Jeff Travis, μηχανικός ηχογραφήσεων και φίλος του Lucas, πρότεινε να βάλουν τον Sinclair να ηχογραφήσει κάτι με τον Arthur Russell, λέγοντας πως, «θα μπορούσε να είναι ένας πολύ cool συνδυασμός». Μην ξεχνάτε ότι μιλάμε για τα 80s: το να βάλεις έναν underground τσελίστα της disco να κάνει ένα rap τραγούδι με έναν σέξι έφηβο breakdancer είχε την ίδια ακριβώς λογική με τον τραγουδιστή των New York Dolls που αποφάσισε να γίνει καλλιτέχνης της lounge μουσικής, τους Run-DMC να διασκευάζουν Aerosmith ή την Debbie Harry να ραπάρει. Αν όλα εκείνα τα τρελά έπιαναν, γιατί να μην πιάσει και αυτό;
Είχε κάποιο νόημα να παντρέψεις μια από τις πιο ταλαντούχες φιγούρες του νεοϋορκέζικου underground με έναν χαρισματικό έφηβο που δούλευε σε ένα παγωτατζίδικο, με την ελπίδα ότι ο συνδυασμός αυτός θα σε οδηγούσε σε χρυσό.
Ο Lucas πρωτοσυνάντησε τον Arthur Russell, όταν έκανε παραγωγή στον δίσκο του συνθέτη Peter Gordon, ο οποίος έφερε τον Russell για τις ανάγκες τους κομματιού «That Hat». Ο Lucas εντυπωσιάστηκε: «Θεώρησα τη γνωριμία μου μαζί του την πιο φρέσκια μουσική εμπειρία που είχα βιώσει, από τότε που γνώρισα τον Captain Beefheart». Αν και ο Russell ήταν ήδη ήρωας στους ψαγμένους κύκλους της πόλης, εντούτοις δεν είχε ακόμη την αναγνώριση που είχαν, για παράδειγμα, οι Television ή ο David Byrne. Με λίγη τύχη, αυτή η hip hop ηχογράφηση θα το άλλαζε αυτό. Πεπεισμένος για την επιτυχία του εγχειρήματος, ο Lucas οργάνωσε το session. Δυστυχώς όμως, όπως ακριβώς στο Furious 7, όπου ο χαρακτήρας του Vin Diesel ξεφεύγει από τον εκτοξευτή χειροβομβίδων του Jason Statham οδηγώντας το υπεραυτοκίνητό του μέσα από το παράθυρο του ψηλότερου κτιρίου στο Άμπου Ντάμπι προς το δεύτερο ψηλότερο κτίριο στο Άμπου Ντάμπι και στη συνέχεια και προς το τρίτο ψηλότερο κτίριο στο Άμπου Ντάμπι, όταν παίρνει γραμμή ότι το αμάξι δεν έχει φρένα και στο τέλος αναγκάζεται να το ρίξει πάνω σε μια σειρά έργων αρχαίας τέχνης, προσπαθώντας να το κάνει να χάσει ταχύτητα, έτσι ώστε αυτός και ο Paul Walker να πηδήσουν, προτού το όχημα πέσει από τεράστιο ύψος και διαλυθεί, τα «πράγματα στράβωσαν».
Ο Lucas εξηγεί πως, «πρέπει να πω σε αυτό το σημείο πως ο Mark δεν ήταν πολύ καλός freestyle ράπερ. Ήταν πολύ καλός στο να λέει τις ρίμες του α καπέλα, αλλά όταν προσπάθησε να τις βάλει πάνω σε beat, χάθηκε». Για να κάνει τα πράγματα ακόμη πιο δύσκολα, «ο Arthur ξεκινούσε την κασέτα σε κάποιο άκυρο σημείο», κάτι το οποίο αποσυντόνιζε τον Mark περισσότερο. «Ο Mark γελούσε κάπως με όλο αυτό. Έλεγε συνέχεια πως ο λευκός μέσα του τα έκανε όλα σκατά».
VICE Video: Οι «Γρήγοροι» της Θεσσαλονίκης Είναι «Άρρωστοι» με τα Αυτοκίνητα
Δείτε ακόμη: Η Βιομηχανία της Ραπ στην Ελλάδα – Υποχθόνιος
Ο Lucas μού εξηγεί ότι έφερε τον νεαρό Sinclair για μια ακόμη ηχογράφηση με τη Sugar Hill Records, αλλά το πράγμα δεν πήγε πέρα από τις πρόβες. «Ο Mark ήταν εξυπνάκιας, βασικά εξακολουθεί να είναι εξυπνάκιας», λέει με αγάπη ο Lucas. «O Keith (Le Blanc, ο ντράμερ της δισκογραφικής) μου είπε πως δεν μπορούσε να δουλέψει μαζί του. Τώρα, πρέπει να το έχει μετανιώσει».
Η συνάντηση του έφηβου Vin Diesel και του Arthur Russell λέει πολλά για το καλλιτεχνικό κλίμα στη Νέα Υόρκη στα μέσα της δεκαετίας του ’80. Αντιπροσωπεύει μια εποχή που δεν υπήρχε απλώς μια συνάντηση του hip hop με το αβάντ-γκαρντ. Το hip hop ήταν τόσο αβάντ-γκαρντ όσο το no wave ή το post punk και με δεδομένη τη μεγάλη επιτυχία των Run-DMC εκείνην την περίοδο, ήταν προφανές πως οι δισκογραφικές ήξεραν ότι υπήρχε χρήμα εκεί και πως θα έβρισκαν τον τρόπο να το πάρουν, ακόμη και αν δεν είχαν ιδέα τι θα έπιανε και τι θα πήγαινε άπατο. Είχε κάποιο νόημα να παντρέψεις μια από τις πιο ταλαντούχες φιγούρες του νεοϋορκέζικου underground με έναν χαρισματικό έφηβο που δούλευε σε ένα παγωτατζίδικο, με την ελπίδα ότι ο συνδυασμός αυτός θα σε οδηγούσε σε χρυσό.
Διαβάστε ακόμη: Fast and Furious στους Δρόμους της Θεσσαλονίκης
Όσο για το περίφημο session, είχε κάποια θετικά. «Ο Arthur ήταν μια φοβερή δύναμη, ένας πανέμορφος άνθρωπος», λέει ο Lucas. «Σε αυτό το session, όταν ήταν φανερό ότι δεν θα έβγαινε κάτι και είχα απογοητευτεί, μου είπε να ασχοληθώ ολοκληρωτικά με τη μουσική, επειδή φαινόμουν πιο χαρούμενος με μια κιθάρα στα χέρια μου». Το σχόλιο του Russell έσπρωξε τον Lucas στο να παρατήσει τη δουλειά του και να ασχοληθεί αποκλειστικά με τη μουσική του.
Αν και ο Sinclair εν τέλει άλλαξε το όνομά του σε Vin Diesel και βρήκε την επιτυχία στον κόσμο του κινηματογράφου, διατήρησε στενή σχέση με τον Lucas. «Τον πήραμε στην οικογένειά μας», λέει ο Lucas. «Αργότερα, η γυναίκα μου συνεργάστηκε μαζί του σε μια ανεξάρτητη ταινία που έφτιαξε εκείνος, το Strays». Οι οπαδοί του Vin Diesel όπως εγώ, γνωρίζουμε πως το Strays έκανε τη δουλειά του, μιας και ο Steven Spielberg είδε την ταινία και έβαλε τον Diesel στο Saving Private Ryan (Η Διάσωση του Στρατιώτη Ράιαν), εκτοξεύοντας την καριέρα του νεαρού ηθοποιού. «Κάνει τα πράγματα με τον δικό του τρόπο και στον δικό του χρόνο», λέει ο Lucas. «Συνήθως λειτουργεί για εκείνον, αλλά καμιά φορά πέφτει πάνω σε άτομα που είναι το ίδιο ισχυρογνώμονες όσο και εκείνος».
Περισσότερα από το VICE
Ο Φλοριάν Μάρκου Eίναι ο Αλβανός Βασιλιάς των Ρινγκ από τη Θεσσαλονίκη
Η dednewb δεν Μπορεί να Καταλάβει Γιατί τη Μισούν Τόσο
Άνθρωποι που δεν Έχουν Καπνίσει Ποτέ Χόρτο μάς Περιγράφουν πώς Φαντάζονται ότι Είναι
