Σε περίπτωση που γράψεις το όνομα Rosey Blue στο Spotify και βάλεις τον δίσκο της, Swans, να παίξει, σε περιμένει μια ευχάριστη έκπληξη. Ειδικά αν αγαπάς τη folk μουσική. Μια μαγική φωνή σε πιάνει από το χέρι και σε πάει ένα απολαυστικό ταξίδι διάρκειας 35 λεπτών. Η εύπλαστη φωνή της ταιριάζει γάντι στην περίσταση, ενώ τα περισσότερα τραγούδια έχουν ονομασίες εμπνευσμένες από κάρτες Ταρώ.
Στο album θα βρεις συνεργασίες με δύο εξίσου δυνατούς εκπροσώπους της folk μουσικής στην Ελλάδα. Η μία είναι στο κομμάτι The Hanged Man, με τον Moa Bones και η δεύτερη στο The Moon, με τον Panos Birbas. Πλέον, με το Swans να έχει πάρει την πορεία του, μένει να παρουσιαστεί ζωντανά. Κάτι που θα γίνει για πρώτη φορά την Πέμπτη 17 Μαρτίου στη σκηνή του Gazarte Roof Stage, όπου η Rosey Blue ετοιμάζει κάτι μεγάλο.
Videos by VICE
Αυτό στάθηκε ως αφορμή να επικοινωνήσω μαζί της και να της ζητήσω να μου λύσει κάποιες απορίες σχετικά με τις κάρτες Ταρώ, το paranormal και φυσικά, τη μουσική της.
VICE: Πώς ήταν να μεγαλώνεις στο Παγκράτι, μία περιοχή την οποία έχουν αρχίσει να τιμούν πολλοί τραγουδοποιοί τα τελευταία χρόνια; Rosey Blue: Μεγάλωσα στη Γούβα, χαμηλά στο Παγκράτι. Πήγα εκεί σχολείο μέχρι το Λύκειο, που το έβγαλα στην Πλάκα. Περνούσα πολύ όμορφα ως παιδί, είχε την αίσθηση της γειτονιάς. Αυτό που θυμάμαι πολύ έντονα ήταν ότι απέναντι από το πρώτο σπίτι που έζησα μέχρι τα 12 είχε μια αλάνα (μετά έγινε σχολείο, το δημοτικό που πήγα από την Τετάρτη και μετά) στην οποία προφανώς παίζαμε, αλλά μια φορά τον χρόνο για μεγάλο διάστημα έστηναν λούνα παρκ.
Από αυτά τα παλιά που είχαν συγκρουόμενα και βαρκούλες, την μπαλαρίνα και, φυσικά, τροχό. Ήταν πολύ όμορφα κάτω από το σπίτι μου. Έπαιζα πολύ με τα μικρότερα αδέρφια μου, μιλούσαμε τρεις ώρες στο τηλέφωνο τότε (χρυσές εποχές) με τις φίλες μου, κάναμε φάρσες (ω, ναι). Γενικά ήταν πολύ όμορφα, ζεστά και κάπως παραμυθένια.
**Πώς ήσουν ως έφηβη;
**Γενικά, ήσυχη ήμουν πάντα. Λίγο σε δικό μου κόσμο, λίγο μελαγχολική. Καταλήψεις κλασσικά, αντιπρόεδρος δεκαπενταμελούς, μπάντες στο λύκειο. Η πρώτη μπάντα -«Πιάσε το Σαπούνι» με το όνομα- αποτελούνταν φαντάσου από μέλη των Wish Upon A Star και τον Άγγελο Αιβάζη (Pelion Rivers, Jaguar Bombs). Κάναμε τα live μας, την επανάστασή μας, εκδρομές.
Θυμάμαι τις ατελείωτες ώρες που περνούσα στον «Διόνυσο» στα Εξάρχεια, ένα metal cafe/bar που δεν υπάρχει πια. Γενικά τη βγάζαμε στα Εξάρχεια και στην Πλάκα (και του αλωνιού και του σαλονιού). Διάβαζα βιβλία από μικρή, άκουγα πολλή μουσική. Τα Σάββατα πηγαίναμε στο Metal Era να ακούσουμε και να αγοράσουμε CD. Συναυλίες. Εντάξει είχα κάποια θέματα που παρουσιάστηκαν στην Γ’ Λυκείου με το άγχος, αλλά γενικά έχω περάσει πολύ όμορφα και στα εφηβικά μου χρόνια.
**Κάπου διάβασα ότι άκουγες metal όταν ήσουν σε αυτή την ηλικία. Ποιες μπάντες άκουγες;
**Χαμός, πάρα πολλές. Το πιο δύσκολό μου ήταν το thrash, δεν τα κατάφερα ποτέ να ακούσω πολύ. Αλλά να αναφέρω μερικές μπάντες τυπικά, επειδή είναι άπειρες: Paradise Lost, Nevermore, The Gathering, Death, Bathory. Κάποτε υπήρξα και Manowar-ού, μου άρεσε η μουσική. Καλά, πέρα από τα κλασσικά Maiden, Metallica, Helloween. Ulver, Candlemass και πολλά ακόμη.
**Να υποθέσω ότι σου έχουν ρίξει κάρτες Ταρώ; Ποιο είναι το πιο έντονο πράγμα που σου έχουν πει για το μέλλον σου;
**Φυσικά και μου έχουν ρίξει, αρκετές φορές. Η αλήθεια είναι ότι δύσκολα «διαβάζουν» το μέλλον μου καν δεν θυμάμαι φορές που κάποι@ έχει καταφέρει να βρει κάτι πέρα από γενικά πράγματα. Παρόλ’ αυτά, οι κάρτες Ταρώ έχουν μεγάλη μαγεία -θα το πω έτσι- μπορούν να συμβουλέψουν και να δείξουν έναν δρόμο που δεν είχες σκεφτεί ποτέ να πάρεις.
**Κάτι που να σε σόκαρε;
**Με έχουν σοκάρει σε καφέ. Μια κυρία που λέει τον καφέ, από αυτές τις υπέροχες κυρίες που το έχουν στις φλέβες τους το διάβασμα του φλιτζανιού, είχε βρει άπειρα πράγματα και όντως στην πρόβλεψή της έπεσε μέσα. Το σοκαριστικό για μένα ήταν ότι είδε μια εξαιρετική λεπτομέρεια «Βλέπω, έχει κλειδί του σπιτιού σου» και εκεί έμεινα με ανοιχτό στόμα γιατί δεν είχα πει ούτε αναφέρει τίποτα και είπε όνομα, επώνυμο, ζώδιο, πώς ήταν η κατάσταση, τα χρώματά του και το κλειδί. Χωρίς καν να με ρωτάει, μόνη της, με φοβερή αυτοπεποίθηση.
**Έχεις ζήσει ποτέ κάτι μεταφυσικό; Κάτι που να μην εξηγείται;
**Από πολύ παιδί. Ας πούμε, για αρχή, ότι από μικρή βλέπω όνειρα σαν προφητικά να το πω, που γίνονται. Έχω βιώσει και κάπως τρομακτικές καταστάσεις, αλλά ΟΚ, από ένα σημείο και μετά κάπως είναι μέρος της ζωής σου –και κάπου εδώ ανάβουν φωτιά και την καίνε για παραδειγματισμό.
Πιστεύω πως όλοι μας έχουμε βιώσει, είτε σε μικρό είτε σε μεγάλο βαθμό τέτοια φαινόμενα, απλώς κάποι@ από εμάς έχουμε πιο ανοιχτές κεραίες γιατί τις έχουμε αφήσει να λαμβάνουν, ενώ άλλοι λόγω κοινωνικών συνθήκων και κυρίως επειδή μας έχουν ρουφήξει οι μεγαλουπόλεις, δεν μπορούν να τα βιώσουν ακριβώς.
Μεταφυσικό για μένα δεν υπάρχει πια. Όσο περίεργο και αν ακούγεται. Έχω αποδεχτεί, δουλέψει και καλωσορίσει την δυνατότητα που έχουμε όλοι να αντιλαμβανόμαστε «πράγματα» τα οποία υπήρχαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν. Αρνούμαι να κλείσω τις δυνατότητες του εγκεφάλου μου, αλλά προσοχή παιδιά! Πάντα η λογική πρώτα.
Επέλεξες για τίτλο του πρώτου σου δίσκο το Swans**. Ποια ήταν η σκέψη πίσω από αυτή την επιλογή;
**Λόγω του είδους του Κύκνου. Τα θαυμάζω σαν όντα, είναι πανέμορφα, αέρινα, απαλά, μου βγάζουν μια ηρεμία. Αλλά πέρα από αυτό, είναι από τα πτηνά/ζώα που ζευγαρώνουν για πάντα. Οπότε, σε αντίθεση της ιστορίας που αφηγούμαι στον δίσκο, έρχεται αυτή η ιδιότητα, γιατί αυτή η ιδιότητα του «για πάντα» στο μυαλό μου, «προκάλεσε» τις καταστάσεις που έγιναν κομμάτια.
**Τα τελευταία χρόνια παρατηρούμε μια άνθιση στην εγχώρια ανεξάρτητη σκηνή. Πώς το βιώνεις εσύ όλο αυτό και πού πιστεύεις ότι οφείλεται αυτό που συμβαίνει;
**Πάντα η εγχώρια σκηνή είχε να προσφέρει «διαμαντάκια». Υπάρχει η άνθιση ναι. Πιστεύω λόγω του ότι ο κόσμος άρχισε να στηρίζει περισσότερο, άρχισαν να ακούγονται στα ραδιόφωνα περισσότερα κομμάτια από ελληνικές indie μπάντες και γίνεται μια καλύτερη προώθηση. Εγώ, να σου πω την αλήθεια, επειδή είναι η πρώτη μου προσωπική δουλειά σαν Rosey Blue δεν έχω καταλάβει κάποια διαφορά και δεν αντιμετοπίζω και εγώ η ίδια διαφορετικά τους άλλους δημιουργούς. Εννοώ ότι πάντα από μικρή στήριζα τη σκηνή και συνεχίζω.
**Αγαπημένη ελληνική μπάντα ever και γιατί;
**Θα πω ότι είμαι ανάμεσα στους Αphrodite’s Child, Poll και Διάφανα Κρίνα. Οι πρώτοι λόγω συνθέσεων, ψυχεδέλειας, παιχτών, υπέροχοι. Οι δεύτεροι γιατί ήταν τα παιδιά των λουλουδιών της Ελλάδας με εξαιρετικές κιθάρες και φωνές και οι τρίτοι επειδή, πέρα από τη μουσική, μάθαμε να ακούμε και να διαβάζουμε ποίηση.
H συνεργασία σου με τον Monsieur Minimal στο Tonight πώς προέκυψε;Με τον Χρήστο γνωριζόμαστε από τους κύκλους τους κοινούς και με είχε στο μυαλό του για συνεργασία. Όταν έγραψε το κομμάτι, που έχει τη δική του ιστορία και μου είπε να το πούμε μαζί, ένιωσα ότι είναι τιμή μου να το κάνω. Μου αρέσει πολύ το κομμάτι και ο ήχος του είναι κοντά στη δική μου αισθητική. Όπως ξέρουμε, ο Monsieur Minimal έχει το ταλέντο να παίζει με την ενορχηστρώσεις, τις συνεργασίες και να βγάζει αυτό που έχει στο μυαλό του.
**Σε κυνηγούν τα χαρτιά, στο κλιπ του κομματιού είχε βασικό ρόλο μια τράπουλα.
**Ναι, είδες; Αφού σου λέω, άπαξ και ανοίξει η κεραία δεν κλείνει.
**Είχες εμφανιστεί και στην επιτυχημένη εκπομπή «Μουσικό Κουτί» δίπλα στον Δάκη. Πώς ήταν αυτή η εμπειρία;
**Ήταν υπέροχα. Χάρηκα πάρα πολύ για την πρόταση. Η παραγωγή εξαιρετική, οι μουσικοί, εντάξει, τα παιδιά είναι φίλοι και υπέροχοι. Ήμουν πολύ χαρούμενη επειδή τραγουδούσα μετά από πάρα πολύ καιρό. Φυσικά, οι οικοδεσπότες μας συμπεριφέρθηκαν πολύ όμορφα, ωραία υποδοχή και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Monsieur Minimal που πρότεινε να πάω και εγώ.
Για τον Δάκη θα πω ότι είναι ένας γλυκύτατος άνθρωπος με φοβερή γνώση της μουσικής, ευγενέστατος, χωρίς έπαρση και με μία φωνάρα που πολλοί θα παρακαλούσαμε να έχουμε από τώρα. Πόσω μάλλον στα 60-70-80 μας. Είναι κάποιοι άνθρωποι που δεν έχουν ηλικία και που δεν έχουν αφήσει το χρόνο να τους καταπιεί.
**Πώς ήταν η περίοδος της καραντίνας για σένα; Έβγαλες και κάποια όμορφα home sessions.
**Ευχαριστώ πολύ. Ναι συμμετείχα και εγώ στα Home Sessions που είχε οργανώσει η United We Fly με πολλή χαρά. Ήταν μια ανάσα και για μας, να παίξουμε λίγο μουσική, να προσφέρουμε κάτι. Ήταν δύσκολη περίοδος, ειδικά από τη δεύτερη της φάση. Με οικονομικά προβλήματα λόγω κλάδου, με ψυχολογικά ζητήματα που ανέβηκαν στην επιφάνεια. Ωστόσο, έγραψα το δίσκο μου και έγινα δασκάλα Yoga. Οπότε, κάπως μέσα από αυτό το σκοτάδι κάτι βγήκε και για μένα δεν είναι απλά «κάτι».
Επίσης ήταν τέλεια η διασκευή στο Αν σ’ Αρνηθώ με τους The Swingin Cats. Μίλα μου λίγο για αυτήν τη συνεργασία.Τα εύσημα της διασκευής στα αγαπημένα γατόνια και στον Γιώργο Ζερβό. Με τα παιδιά γνωριζόμαστε πάρα πολλά χρόνια και πριν την καραντίνα έκανα και εγώ το πέρασμα μου από τους Swinging Cats. Περάσαμε τέλεια και ακόμα, όταν ευνοούν οι συνθήκες, τραγουδάω και με το Γιώργο -και με πολλή χαρά. Οπότε, επειδή ήταν ένα κομμάτι που ήθελε να ηχογραφήσει γυναικεία φωνή, όταν μου είπε να το κάνουμε μαζί εννοείται πως είπα ναι. Και πολύ ωραίο όλο το concept με τους guests που έχει φτιάξει. Αξιόλογη δουλειά και ιδιαίτερα προσεγμένη.
**Αυτές τις μέρες πλησιάζει και η συναυλία σου στο Gazarte, εκεί τι θα δούμε και θα ακούσουμε;
**Θα ακούσετε επιτέλους τον δίσκο μου Swans που κυκλοφόρησε 5/11/2021 από την Inner Ear, μαζί με κομμάτια τα οποία έχουν επηρεάσει την μουσική μου κατάληξη. Θα δείτε 9 άτομα πάνω στη σκηνή, υπέροχους μουσικούς, φωνές , φίλους, θα δείτε μια folk/rock συναυλία.
**Επόμενα σχέδια;
**Δεν κάνω σχέδια, κάτι που με έμαθε η καραντίνα και όλη αυτή η κατάσταση που συνεχίζουμε και βιώνουμε παγκοσμίως. Αλλά σίγουρα θα γράψω και άλλα κομμάτια, θα παίξω live, θα συνεχίσω να προσπαθώ να είμαι καλά στην ψυχή μου και θέλω πολύ μα πολύ να ταξιδέψω.
H Rosey Blue εμφανίζεται ζωντανά την Πέμπτη 17 Μαρτίου στο Gazzarte Roof Stage. Περισσότερες λεπτομέρειες εδώ.
Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.
Περισσότερα από το VICE
Δύο Έλληνες Ομογενείς που Κατοικούν στο Κίεβο Περιγράφουν πώς Έζησαν την Εισβολή στην Ουκρανία
O Τύπος που Ανεβάζει στο TikTok τα Πιο Άκυρα Σκηνικά που Βρίσκει στο Google Street View
