Πριν από λίγο καιρό, καθόμουν μόνος σε μια καφετέρια με σκοπό να απαντήσω σε κάποια mail που έχρηζαν άμεσης ανταπόκρισης. Λίγο μετά από μένα, στο μαγαζί μπήκε μια παρέα τεσσάρων ατόμων και κάθισαν στο διπλανό τραπέζι. Κάπου εδώ θα πρέπει να παραδεχτώ ότι είμαι ο μεγαλύτερος κουτσομπόλης που ξέρω, με σημαντική προϋπηρεσία στην παρακολούθηση συζητήσεων αγνώστων. Ούτε σε αυτήν την περίπτωση κατάφερα να αποφύγω την creepy συνήθειά μου και ξεκίνησα να κρυφακούω τι έλεγαν μεταξύ τους. Από τα συμφραζόμενα κατάλαβα πως επρόκειτο για άτομα που ασχολούνται ενεργά με το hip hop και η κουβέντα πήγαινε συνεχώς προς τα εκεί. Εγώ, άλλο που δεν ήθελα. Σε κάποια φάση, ένα από τα παιδιά λέει: «Ζω για τη στιγμή που θα μου πάρει συνέντευξη το VICE και θα βάλει τίτλο “Μιλήσαμε με τον Έλληνα ράπερ που έχει για ρεφρέν τη μεγαλύτερη ελληνική λέξη”». Εκείνη τη στιγμή ένιωσα σαν ταξιτζής την ώρα που μπαίνει κάποιος και του λέει, «Ακολούθησε εκείνο τα αμάξι». Άρπαξα την ευκαιρία, σηκώθηκα απ’ τη θέση μου και του είπα, «Ψήσου να το κάνουμε». Ακολούθησε μια πραγματικά άβολη γνωριμία που περιλάμβανε ανταλλαγή τηλεφώνων και ένα walk of shame μέχρι να επιστρέψω στο τραπέζι μου.
Φεύγοντας, ξεκίνησα να σκέφτομαι, «Τι θα κάνω, αν δεν μου αρέσει η μουσική του;». Κοίταξα το καλλιτεχνικό του όνομα: Τωm Unit. «Δεν μπορεί», σκέφτηκα, «για να έχεις τα κότσια να κάνεις rap με αυτό το όνομα, πρέπει να είσαι καλός». Φτάνοντας στο σπίτι ξεκίνησα να ψάχνω για τραγούδια του. Έπειτα από πέντε λεπτά αναζήτησης –τεράστιος χρόνος για την εποχή μας- κατάφερα να βρω ένα κλιπ του στο YouΤube. Ο λόγος για το «Μουσική Καβουροπάτη». Όντας fan του Μπομπ Σφουγγαράκη χάρηκα και ευτυχώς, πατώντας το play ενθουσιάστηκα κιόλας. Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η ευκολία που δείχνει να έχει στα hook και το γεγονός ότι είναι πολύ δυνατός στα flow. Επίσης, θα πρέπει να αναφέρω ότι παίζει με τις λέξεις σε σημείο ψύχωσης. Αναρωτιόμουν τι εννοούσε λέγοντας «η μεγαλύτερη ελληνική λέξη», μέχρι που άκουσα το κομμάτι του «Αριστοφάνης», στο ρεφρέν του οποίου τον ακούμε να λέει τη μεγαλύτερη σύνθετη ελληνική λέξη -που προέρχεται από τις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη: «Λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιοκαραβομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοκεφαλλιοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγανοπτερύγων», τραγουδάει σχεδόν με μια ανάσα ο Τωm και προτού ολοκληρώσει τη λέξη έχω ήδη πιάσει το κινητό μου και πληκτρολογώ το όνομά του.
Videos by VICE
VICE: Τωm, μπορείς να μου πεις τη μεγαλύτερη, ελληνική σύνθετη λέξη ξανά;
Τωm Unit : Είναι μια συνταγή από πουλερικά και ψάρια που περιγράφεται στις Εκκλησιάζουσες του Αριστοφάνη και νομίζω πως τη λέει η χορωδία. Εγώ, τη χρησιμοποιώ στο ρεφρέν του κομματιού μου και είναι η εξής: Λοπαδοτεμαχοσελαχογαλεοκρανιολειψανοδριμυποτριμματοσιλφιοκαραβομελιτοκατακεχυμενοκιχλεπικοσσυφοφαττοπεριστεραλεκτρυονοπτοκεφαλλιοκιγκλοπελειολαγῳοσιραιοβαφητραγανοπτερύγων. Όταν την είδα, ως αυτιστικός που είμαι, θέλησα να τη μάθω απ’ έξω. Την έπιασα κομμάτι-κομμάτι και μου πήρε περίπου μία ώρα. Το βράδυ πήγα να αράξω με τους φίλους μου και τους λέω, «Μαλάκες, έμαθα τη μεγαλύτερη ελληνική λέξη» – ένας από αυτούς μου είπε, «Συγχαρητήρια, κατέχεις την πιο άχρηστη γνώση του κόσμου». Έναν χρόνο αργότερα, έφτιαξα ένα σάπιο beat και πάνω σε αυτό αποφάσισα να γράψω μια ιστορία σχετικά με το που θα μπορούσε να είναι χρήσιμη αυτή η λέξη. Όντως, κατέληξα να τη «σπαμάρω» σε όλο το τραγούδι.
Εξήγησε μου λίγο το όνομά σου.
Το «Τωm Unit Is Man Αs Us» είχε ξεκινήσει το 2011. Τότε, δεν έκανα ακόμη rap στα σοβαρά, το χρησιμοποιούσα όμως σε κάποια blog που έγραφα -μουσικοκριτικές, καφρίλες και άλλα τέτοια-, αν και το θεωρούσα ηλίθιο ως λογοπαίγνιο. Όταν αποφάσισα να δω τη μουσική πιο σοβαρά, συνειδητοποίησα ότι το «Τωm Unit» στέκεται πολύ καλά. Από μόνο του δεν σημαίνει κάτι, θα μπορούσε να είναι κάποιος που τον λένε Θωμά. Κρύβει μια υποσυνείδητη καφρίλα την οποία αν είναι να τη δεις, θα τη δεις. Εκφράζει απόλυτα τη μουσική μου. Σε κάποια φάση ανακάλυψα πως υπάρχει ένας ξένος καλλιτέχνης που λέγεται Om Unit, τον οποίο έτυχε να γουστάρω τρελά.
Γιατί χρησιμοποιείς το ωμέγα, ενώ τα υπόλοιπα γράμματα είναι στα αγγλικά;
Το ωμέγα μπήκε λίγο αργότερα, γύρω στο 2015. Το μικρό ωμέγα είναι ένα κωλαράκι και «κλειδώνει» τέλεια.
Είναι λίγο δύσκολο πάντως να σε βρει κάποιος στο Διαδίκτυο, ενώ είμαι σίγουρος ότι φίλοι και γνωστοί σε πρήζουν συχνά για το όνομά σου.
Η αλήθεια είναι πως μου έχει κάνει κακό. Εντάξει, δεν είμαι και ο πιο γνωστός τύπος. Είμαι γνωστός σε πιο στενούς κύκλους, ας πούμε, αλλά, παρόλο που για μένα είναι πολύ απλό, δηλαδή, ότι όλα τα γράμματα είναι στα αγγλικά και μόνο το ωμέγα ελληνικό, μου έχουν πει πολλές φορές πως με έψαχναν και δεν με έβρισκαν. Έχω φάει πρήξιμο γι’ αυτό, αλλά δεν πρόκειται να το αλλάξω. Θα μου φαίνεται πολύ ξένο. Πλέον, είναι εγώ.
Η συνεργασία με τον Σέξπυρ πώς προέκυψε;
Το κονέ έκατσε μέσω του Αλέξανδρου Τιτκώβ, τον οποίο γνωρίζω χρόνια. Αυτός με άκουγε, γούσταρε και κάποια στιγμή έκαναν ένα live με τίτλο Κάνουμε Χιούμορ, όπου συμμετείχε ο Σέξπυρ και κάποιοι κωμικοί. Του έβαλε να ακούσει τη μουσική μου, του άρεσε και βρεθήκαμε να κάνουμε κάποια κομμάτια και αρκετά live μαζί.
Μιας και τον αναφέραμε, μιλάμε για τον άνθρωπο που έχει γράψει το τραγούδι των τίτλων του Δέκα Λεπτά Κήρυγμα. Η σειρά, κατά κάποιον τρόπο, έβαλε το hip hop μέσα στα ελληνικά σπίτια. Για κάποιον λόγο θέλω να μου πεις την άποψή σου γι’ αυτήν.
Θα σου πω τη δική μου εμπειρία. Όταν βγήκε, πήγαινα ακόμη Δημοτικό. Για εκείνες τις ηλικίες, ήταν κάτι ωραίο και με έτη φωτός διαφορά το καλύτερο soundtrack που θα μπορούσα να ακούσω στην τηλεόραση. Η κωμική διάσταση που έχει η φιλοσοφία του, με τα κωλόπαιδα και τους γονείς που δεν είναι καλύτεροι, με τράβαγε. Είχε κάτι lame, αλλά αυτό το λέω εγώ από μια θέση ασφαλείας, εν έτει 2018. Το 2000 δεν ξέρω πώς μπορεί να ήταν. Πάντως, σε γενικές γραμμές πιστεύω πως έκανε καλό.
Έχεις πολλά κωμικά στοιχεία στη μουσική σου, αλλά απορρίπτεις τον όρο comedy rap. Γιατί;
Πρώτον, επειδή στην Ελλάδα όποιος κάνει κωμικό rap παίρνει την ταμπέλα του κλόουν. Σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να συμφωνήσω και σε άλλες, όχι. Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι τα Ημισκούμπρια. Για πολλούς είναι κωμικό rap, όμως, συζητώντας με έναν φίλο μου, καταλήξαμε ότι στην ουσία είναι περισσότερο κοινωνικοπολιτικό rap. Ο Σέξπυρ με τον τρόπο του κάνει σάτιρα. Εγώ δεν κάνω τίποτα από τα δύο ακριβώς. Θεωρώ ότι ως φυσιολογικός άνθρωπος είμαι πολύπλευρος. Ίσως να εκφράζω κάποια από αυτές τις πλευρές περισσότερο.
Πάντως, μέσω της μουσικής βλέπεις τον χαρακτήρα μου. Μπορεί η καθημερινότητά μου να μην είναι κωμική, όμως χρησιμοποιώ πολύ το χιούμορ και τυχαίνει να παίρνω περισσότερα θετικά σχόλια, όταν προσεγγίζω ένα τραγούδι με αυτόν τον τρόπο. Δεν θέλω να χαρακτηριστεί η μουσική μου «κωμικό rap», επειδή έχω και άλλου είδους κομμάτια, πιο σοβαρά -αν και όλα σοβαρά τα βλέπω- και θεωρώ ότι αν το κάνω αυτό, θα είναι σαν να απαγορεύω από τον εαυτό μου να τα κυκλοφορήσει.
Έχεις κάποια αγαπημένη θεωρία συνωμοσίας;
Υπάρχει μία που δεν είναι ακριβώς θεωρία συνομωσίας. Είχε γίνει, αν δεν κάνω λάθος, και σχετικό paper. Υποστηρίζει ότι τα χταπόδια είναι εξωγήινοι – αυτή μου άρεσε.
Ποια είναι η άποψή σου για τη νέα σχολή της εγχώριας rap σκηνής;
Ως πιο old school τύπος είχα πάρει αρχικά πολύ στραβά το trap. Ωστόσο, έχω αλλάξει πλέον γνώμη και συμφωνώ με την άποψη ότι πρόκειται, όπως και να το κάνουμε, για μια εξέλιξη του ήχου. Δεν έχω πρόβλημα με τη θεματολογία, αλλά κουράζομαι να ακούω τα ίδια πράγματα – έχω φράγκα και όλα αυτά. Υπάρχουν, πάντως, κάποιοι πολύ γνωστοί Έλληνες καλλιτέχνες του είδους που συμπαθώ τεχνικά. Ειδικά όταν πρόκειται για παλιά ονόματα που έκαναν μια ηχητική στροφή, τους συμπαθώ περισσότερο.
Όσον αφορά τα beef που παίζουν τελευταία στη σκηνή;
Ανταλλαγή clout. Το θεωρώ καθαρά marketing. Όσο δεν πέφτει μπούφλα, είναι επιπέδου Στεφανίδου στις αρχές της.
Γιορτάσαμε με τα Ημισκούμπρια την Επέτειο των 20 Χρόνων από τον Πρώτο τους Δίσκο
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook
Βλέπεις να πηγαίνει κάπου η σκηνή;
Ναι, θεωρώ ότι τα τελευταία χρόνια το εγχώριο hip hop είναι στα καλύτερά του. Ακόμη και το πιο εμπορικό κομμάτι του, είναι πολύ καλύτερο απ’ το αντίστοιχο που έπαιζε πριν από 12 με 13 χρόνια. Πλέον, έχει εξαλειφθεί το «απλά χώνω». Πριν από δέκα χρόνια, θα άκουγες άτομα που κάνουν επιτυχία έχοντας τα πιο απαίσια flow, πλέον έχει ανέβει το επίπεδο και υπάρχει ανταπόκριση. Αυτό συμβαίνει, επειδή έχουν ξεκινήσει να αγκαλιάζουν το rap ακόμη και άτομα έξω απ’ τον χώρο και αυτό είναι σημαντικό, διαχρονικά, για κάθε είδος μουσικής που γνωρίζει επιτυχία.
Πόσο σημαντικό ρόλο παίζουν τα κλιπ στην εποχή του YouTube;
Καλώς ή κακώς, το κλιπ θα τραβήξει πιο εύκολα την προσοχή του κόσμου. Ο λόγος που δεν γυρίζω βίντεο τόσο συχνά, πέραν του οικονομικού, είναι πως θέλω να έχουν ένα concept. Ακόμη και στο «Μουσική Καβουροπάτη» βάλαμε ένα side story. Υπάρχουν πάντως πολλοί καλλιτέχνες που χτυπάνε views χωρίς κλιπ. Αν δεν κάνω λάθος, οι Λόγος Τιμής δεν έχουν κλιπ, αλλά κάνουν απίστευτα views και στα live τους γίνεται χαμός. Θεωρώ ότι και ο ΛΕΞ, χωρίς κλιπ, πάλι θα τα κατάφερνε. Όλα έχουν να κάνουν με το πώς πλασάρεις τον εαυτό σου, απλώς τα κλιπ αποτελούν ένα σπρώξιμο. Το πιο καλό marketing στη μουσική είναι ακόμη και σήμερα το word of mouth.
Το έχω δει και με μένα. Έχω ένα κομμάτι, το «Ανάλυση Πάνω Στο Ελληνικό Χιπ Χοπ», το οποίο είχε μικρό αριθμό σε views. Κάθε φορά που έκανα live, ανέβαινε ο αριθμός και έπαιρνα μηνύματα από κόσμο που γούσταρε. Όποιος το άκουγε, λοιπόν, το έστελνε και σε κάποιον άλλο. Έχω πετύχει και MCs, οι οποίοι μου έλεγαν, «A, είσαι ο man με αυτό το κομμάτι». Αν το rap ήταν video game, τότε το κλιπ θα ήταν ένα boost που πληρώνεις, για να δώσεις προβάδισμα στον χαρακτήρα σου, όμως μπορείς να τον φτάσεις εκεί και με σκληρή δουλειά. Δεν το κατακρίνω, είναι κάτι που θα ήθελα κaι εγώ να κάνω, αλλά δεν έχω βρει ακόμη τον τρόπο.
Για το τέλος, θέλω να μου πεις τι περιμένουμε από εσένα τη σεζόν που μας έρχεται.
Είναι στα σκαριά ένα άλμπουμ που δουλεύουμε με τον AlexKidOne, το Avant Garden, μια δουλειά που ετοιμάζουμε εδώ και περίπου έναν χρόνο και θα κυκλοφορήσει σύντομα.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Όσα Θυμάμαι από Εκείνη τη Νύχτα που Ένας Μπάφος με Έστειλε στο Ψυχιατρείο
Γιατί το Ξυρισμένο Κεφάλι Είναι Τόσο Σημαντικό για τη Λεσβιακή Ταυτότητα
Πρέπει να Ξέρεις ότι 7.000 Αράχνες, Κατσαρίδες και Φίδια Λείπουν από Ένα Μουσείο
