Μια φίλη μου η οποία δουλεύει στο κέντρο της Αθήνας, παρατηρούσε για αρκετό καιρό ένα μικρό αυτοκίνητο που έκλεινε καθημερινά τη ράμπα στο πεζοδρόμιο, για τα ειδικά αμαξίδια των ανθρώπων με κινητικές δυσκολίες. Αποφάσισε να αφήσει ένα σημείωμα στο παρμπρίζ, προειδοποιώντας τον ιδιοκτήτη πως αν το παρκάρει ξανά στο εν λόγω σημείο, θα καλέσει την Αστυνομία. Την επόμενη μέρα, το όχημα βρισκόταν πάλι εκεί, όπως και τη μεθεπόμενη. Τελικά, η φίλη μου πραγματοποίησε την απειλή της και μέσα σε λίγη ώρα άνθρωποι της Τροχαίας αφαιρούσαν τις πινακίδες του. Θα έλεγε κανείς ότι ο συγκεκριμένος πήρε το μάθημά του. Ωστόσο, την επόμενη ακριβώς μέρα, το αμάξι ήταν ξανά παρκαρισμένο στο ίδιο σημείο, απλά χωρίς πινακίδες. Η φίλη μου πήρε ξανά την Αστυνομία, μόνο που αυτήν τη φορά δεν έκανε κανείς τον κόπο να έρθει. Αποτέλεσμα; Το εν λόγω αμάξι συνεχίζει να κλείνει την μπάρα σε ένα πολύ κεντρικό σημείο της πρωτεύουσας.
Αυτό είναι ένα πραγματικό περιστατικό, όπως και το επόμενο που θα σας περιγράψω. Η Έλενα είχε σε μικρή ηλικία ένα ατύχημα που την ανάγκασε να κινείται με αναπηρικό αμαξίδιο. Ένα βράδυ, η νεαρή κοπέλα έκανε το «λάθος» να βγει για ποτό με την παρέα της στο Γκάζι, σκοπεύοντας να πάρει τον τελευταίο συρμό του μετρό. Λογάριαζε, όμως, χωρίς τον -νεοέλληνα- ξενοδόχο, αφού κάποιος είχε παρκάρει πάνω στην πλατεία, κλείνοντας με το αυτοκίνητό του τη δίοδο στον ανελκυστήρα. Η Τροχαία απομάκρυνε το όχημα με γερανό, όμως η νεαρή κοπέλα αναγκάστηκε να αναστατώσει τους δικούς της μέσα στο βράδυ, ώστε να έρθουν από την άλλη άκρη της πόλης, για να την πάρουν.
Videos by VICE
Τα παραπάνω δεν είναι εξαιρέσεις, αλλά ο κανόνας σε μια χώρα που προτιμά να κρύβει τους ανθρώπους με κινητικά προβλήματα μέσα στο σπίτι, παρά να τους συμπεριφέρεται με τον σεβασμό που τους αρμόζει.
Χθες, έκανε την εμφάνισή της στο Διαδίκτυο μια ταινία μικρού μήκους, η οποία έγινε κατευθείαν viral, καταφέρνοντας να συγκινήσει τον κόσμο, αλλά και να ξεκινήσει εκ νέου έναν διάλογο για τους συνανθρώπους μας που δεν μπορούν να χαρούν ούτε μια βόλτα στην πόλη τους. Ο λόγος για το My Brother , σε σενάριο του Παναγιώτη Παπουτσάκη και σκηνοθεσία του Θοδωρή Παπαδουλάκη, ο οποίος είναι γνωστός από τηλεοπτικές επιτυχίες όπως Το Νησί και το Η Λέξη που δε Λες. Μέσα στον γενικότερο χαμό που επικράτησε, έπειτα από την κυκλοφορία της ταινίας, ο Θοδωρής Παπαδουλάκης δέχτηκε να μιλήσει μαζί μου για το πιο σημαντικό viral βίντεο της χρονιάς. Παρακάτω, μπορείτε να διαβάσετε όσα είπαμε.
VICE: Αρχικά, θα ήθελα να μου πεις την ιστορία πίσω από τη δημιουργία της εν λόγω ταινίας μικρού μήκους.
Θοδωρής Παπαδουλάκης: Η παραγωγός της ταινίας, Αλεξάνδρα Μανουσάκη, κατάγεται από τα Χανιά και έχει ζήσει πολλά χρόνια στην Αμερική. Η αδερφή της που ζει ακόμη εκεί είναι άνθρωπος με κινητικές δυσκολίες και κινείται με αμαξίδιο. Πριν από τρία καλοκαίρια είχε έρθει στα Χανιά για τον γάμο της Αλεξάνδρας, η οποία προσπάθησε να τη βγάλει βόλτα στην πόλη. Μέσα σε μια εβδομάδα, τρύπησε δύο φορές το λάστιχο στο αμαξίδιό της. Όντας ένας πολύ ευαίσθητος άνθρωπος, η Αλεξάνδρα θέλησε να κάνει κάτι για να ακουστεί η αδερφή της και όλα τα άτομα που αντιμετωπίζουν παρόμοια ζητήματα. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει σε όλη την Ελλάδα και ειδικά στα Χανιά είναι πολύ έντονο πρόβλημα. Μπορεί να έχουμε δει πρόοδο, όσον αφορά το παρκάρισμα σε θέσεις αναπήρων, όμως υπάρχουν πολλοί που αφήνουν αυτοκίνητα και μηχανάκια πάνω σε ράμπες και διαβάσεις αναπήρων. Δεν υπάρχει κανένας σεβασμός.
Αυτό δεν προκαλεί πρόβλημα μόνο σε άτομα με ειδικές ανάγκες, αλλά και σε γονείς που έχουν μωρά σε καρότσια. Τα τελευταία χρόνια, έχει έρθει στο προσκήνιο και το θέμα της κατάχρησης που κάνουν κάποια μαγαζιά στα πεζοδρόμια. Όποιος το ψάξει θα δει ότι υπάρχει μια διαμάχη ανάμεσα στους επαγγελματίες που χρησιμοποιούν τα πεζοδρόμια για να βάλουν τραπεζοκαθίσματα και τους ανθρώπους που θέλουν να τεθεί σε εφαρμογή η σχετική νομοθεσία, ώστε να μαζευτούν. Το βίντεο θα φέρει ξανά στο τραπέζι ένα μεγάλο ερώτημα που έχει να κάνει με τη χρήση και την κατάχρηση χώρων που ανήκουν στο κοινωνικό σύνολο.
Πότε μιλήσατε πρώτη φορά για την προοπτική μιας ταινίας;
Πριν από περίπου δύο χρόνια, όταν ήρθε η Αλεξάνδρα -με την οποία γνωριζόμασταν ήδη- σε εμάς. Δώσαμε την ιδέα στον Παναγιώτη Παπουτσάκη, από τον οποίο ζήτησα να έχει όλο αυτό έναν μυθοπλαστικό χαρακτήρα. Ο στόχος του βίντεο ήταν εξαρχής να γίνει viral και να έχει μια ανταπόκριση στα social media και ειδικά στο Facebook.
Τα καταφέρατε και με το παραπάνω. Πόσοι το έχουν δει μέχρι στιγμής;
Μέσα στις οκτώ πρώτες ώρες είχε περίπου 600.000 προβολές. Δεν περίμενα να γίνει τόσο γρήγορα και είμαστε όλοι πολύ ευχαριστημένοι από την ανταπόκριση του κόσμου.
Θέλεις να μου πεις δυο λόγια για τον πρωταγωνιστή του βίντεο;
Συνεργάζομαι με μια πολύ ταλαντούχα casting agent εδώ στα Χανιά. Λέγεται Αρχόντισσα Κοκοτσάκη και αυτή μου πρότεινε πέντε-έξι πιτσιρικάδες. Στο πρόσωπο του Γιώργου είδα εξαρχής κάτι πολύ ενδιαφέρον. Το πρώτο πράγμα που του ζήτησα να κάνει, ήταν να πάρει ένα ρόπαλο, να σκεφτεί κάποιον που μισεί και να ξεκινήσει να χτυπά τον καναπέ. Ήθελα να δω την κίνησή του και αυτό ήταν το μεγάλο μου άγχος – δεν είναι εύκολο να παίρνεις ένα λοστό και να τα σπας όλα. Θα σου πω και ένα backstage info: Αυτή η σκηνή γυρίστηκε μία φορά. Είναι μονοπλάνο και το πετύχαμε με την πρώτη. Του είχα πει πως, αν δεν έχει πάει καλά η σκηνή, να μη σπάσει το αμάξι, επειδή δεν είχαμε τη δυνατότητα να αλλάξουμε το παρμπρίζ (γέλια). Μόλις ολοκληρώθηκε η σκηνή, ξεσπάσαμε όλοι σε χειροκροτήματα. Περάσαμε πολύ όμορφα εκείνη τη μέρα.
VICE Video: Είμαι τα Μάτια σου: Μια Μέρα στη Ζωή ενός Σκύλου-Οδηγού Τυφλών και της Χειρίστριάς του
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.Αλήθεια, πότε γυρίστηκε η ταινία;
Πέρσι, περίπου τέτοιον καιρό.
Πέραν του βασικού μηνύματος, αισθάνομαι πως κρύβεται και ένα δεύτερο που ταιριάζει πολύ με την εποχή μας, ότι καμιά φορά τα πράγματα δεν είναι ακριβώς όπως φαίνονται. Κάνω λάθος;
Όχι, σωστά το εξέλαβες και αυτό ήταν κάτι που μου άρεσε πολύ στο σενάριο. Τείνουμε να βγάζουμε συμπεράσματα πάρα πολύ γρήγορα και αυτό είναι λάθος. Καμιά φορά κρύβονται άλλα πράγματα πίσω από κάτι που βλέπουμε.
Υπήρξαν και κάποιοι που υποστήριξαν ότι μέσω της ταινίας προωθείται η βία.
Ναι, μου το είπαν κάποιοι συνεργάτες μου, ότι υπήρξαν άνθρωποι που θεώρησαν πως προμοτάρουμε τη βία, λέγοντας πως έτσι δεν λύνεις τα προβλήματα. Συμφωνώ ότι με τη βία δεν λύνεις προβλήματα, αλλά πρέπει να δουν το βίντεο ως ταινία μικρού μήκους, σαν μια ιστορία. Στη συγκεκριμένη ιστορία, λοιπόν, ο χαρακτήρας αντέδρασε με αυτόν τον τρόπο. Ουσιαστικά, μιλάμε για μια ταινία μικρού μήκους που έκανε μια πορεία στα φεστιβάλ και έχει ένα κοινωνικό μήνυμα.
Θέλεις να μου μιλήσεις και για το Respect Life;
Είναι μια πολύ ενδιαφέρουσα πρωτοβουλία, που έχει ως σκοπό να μας δώσει την ευκαιρία να ακούσουμε τις φωνές των γονιών ή των ίδιων των ανθρώπων που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα. Αν μπεις στο site, θα δεις συνεντεύξεις γονιών που εμένα προσωπικά μου ραγίζουν την καρδιά. Ως πατέρας αντιλαμβάνομαι το πόσο δύσκολο μπορεί να είναι για αυτούς τους ανθρώπους να μεγαλώσουν και να φερθούν όμορφα και τίμια στα παιδιά τους. Θα εμπλακώ και εγώ σε αυτό το project στο κοντινό μέλλον.
Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο instagram.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
«Σεβάσου τη Ζωή» – Το Βίντεο που Αξίζει να Δεις Σήμερα
Η Ελένη Δολοφονήθηκε Επειδή Είπε «Όχι»
Η Περίεργη Ιστορία της πιο Γνωστής Περίπτωσης Απαγωγής Ανθρώπου Από Εξωγήινους στην Ελλάδα
