Η μουσικός και τραγουδίστρια Ero Seagull ανήκει στους ανθρώπους που επί πολλά χρόνια έχουν ταλαιπωρηθεί με λάθος διαγνώσεις και άστοχες αγωγές. Για την Ηρώ λοιπόν αλλά και για πολλούς άλλους, όπως δείχνουν τα πράγματα, η διάγνωση ότι βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού άργησε ολόκληρες δεκαετίες και τελικά έγινε στα 41 της χρόνια.
H πρώτη φορά που σκέφτηκε ότι μπορεί να έχει αυτισμό ήταν το 2011, όταν είδε την ταινία «Το Κορίτσι με το Τατουάζ», στην οποία η πρωταγωνίστρια έχει Άσπεργκερ. «Κάτι κλίκαρε μέσα μου και από τότε ο αυτισμός ήταν στο πίσω μέρος του μυαλού μου. Τα τελευταία δύο χρόνια το έλεγα πιο έντονα στους δικούς μου ότι σχεδόν σίγουρα είμαι στο φάσμα».
Videos by VICE
Η εσωτερική διαδρομή της Ero Seagull, μέχρι τώρα, είχε αδιέξοδα, πισωγυρίσματα, λανθασμένες διαγνώσεις, αγωνία να καταλάβει τι συμβαίνει και ταυτόχρονα πολλή μουσική, περιπέτεια, εξερεύνηση των ορίων του εαυτού της, ουσίες και πάρτι. Παρόλο το εσωτερικό struggle που βίωνε, σε κάποιες περιόδους της ζωής της, κυρίως μέχρι το 2017, η Ero, που αγαπάει την queer ταυτότητά της, αλλά είναι εντάξει με όλα τα pronouns «ο/η/το», όπως λέει, είναι ένας απόλυτα θετικός, πρόσχαρος και δημιουργικός άνθρωπος. Κάνει ιδιοσυγκρασιακή, ηλεκτρονική μουσική, πολλές φορές με κοινωνικοπολιτικό στίχο, όπως το κομμάτι ‘’Requiem’’, γραμμένο για τη δολοφονία του George Floyd και αφιερωμένο σε όλα τα θύματα αστυνομικής βίας.
Όταν έγινε η διάγνωση ότι η Ero βρίσκεται στο φάσμα του αυτισμού, πριν από περίπου ενάμιση μήνα, «ήταν στιγμή “εύρηκα’’. Επιτέλους, κάποιος το βρήκε και μου το είπε. Είναι λυτρωτική η διάγνωση. Έβγαλαν νόημα παρά πολλά πράγματα για μένα που μέχρι τότε δεν μπορούσα να εξηγήσω. Είπα πραγματικά ένα “ααα, έτσι εξηγείται”, βίωσα μια τέτοια στιγμή, όταν το άκουσα», λέει η Ero που κάθεται απέναντί μου, μιλώντας μου πολύ ανοιχτά όχι μόνο για τη διαταραχή αυτιστικού φάσματος αλλά και για τη διαδρομή της στο θέμα της ψυχικής της υγείας, καθώς είχε διαγνωστεί λανθασμένα, όπως αποδείχτηκε αργότερα, με διπολική διαταραχή. Είναι από τους ανθρώπους που θέλουν να σπάσουν τα ταμπού, με το να είναι απόλυτα ειλικρινείς για όσα ζουν, φοβούνται και αισθάνονται.
«Επί 10 χρόνια μπαινόβγαινα στο ψυχιατρείο. Επί 10 χρόνια, έπαιρνα λάθος αγωγή για διπολική διαταραχή –και βαριά αγωγή– κάθε μέρα. Συνήθως, η νοσηλεία ήταν για ένα-ενάμιση μήνα και έχω νοσηλευτεί 10 φορές. Στην ουσία έχω χάσει ένα χρόνο της ζωής μου στα ψυχιατρεία», λέει η Ero. Όλα ξεκίνησαν όταν στα 24 μου, είχα πάρει πολύ μεγάλη δόση LSD.
»Η αφορμή ήταν μια κοπέλα στο πανεπιστήμιο, με την οποία ήμουν ερωτευμένη αλλά δεν μπορούσα να της το πω. Έτσι, έκανα LSD, για να μπορέσω να της μιλήσω – σε τι σύγχυση βρισκόμουν! Με το LSD, στη φαντασία μου την είδα και της μίλησα. Την ‘‘έβλεπα’’ και την ‘‘άκουγα’’ να μου απαντάει κανονικά με τη φωνή της – εκεί καταλαβαίνεις τι δυνατότητες έχει ο εγκέφαλος».
«Τότε ξεκίνησε το πρόβλημα. Αν δεν είχε υπάρξει αυτή η στιγμή της ζωής μου, πιστεύω ότι θα ήταν όλα αλλιώς. Οι γιατροί άρχισαν να το ψάχνουν. Στην αρχή, μου είχαν διαγνώσει διπολική διαταραχή, γιατί θεώρησαν ότι αυτό ήταν κάποιου είδους επεισόδιο μανίας. Δέκα χρόνια μετά, στα 34 μου, μία ψυχίατρός στο Θριάσιο διέγνωσε ότι δεν είμαι διπολική, αλλά ότι έχω στοιχεία οριακής διαταραχής προσωπικότητας (borderline personality disorder). H συγκεκριμένη γιατρός μού έλεγε μάλιστα ότι τα ναρκωτικά την πυροδότησαν», θυμάται η Ero.
Κάποια χρόνια αργότερα, η 41χρονη μουσικός βρήκε την τωρινή της ψυχίατρο, η οποία της συνέστησε να κάνει μόνο μία ένεση το μήνα και θα ήταν απολύτως λειτουργική. «Και όντως έτσι έγινε, έχω να μπω σε ψυχιατρείο από το 2017, εδώ και έξι χρόνια. Πήγαινα και στο group therapy με γυναίκες που έχουν οριακή διαταραχή και εκεί έβλεπα κάποιες με πολύ βαριά προβλήματα. Ένιωθα ότι δεν κολλάω εκεί, δεν αυτοτραυματιζόμουν για παράδειγμα, αλλά φυσικά έκανα κακό στον εαυτό μου με ναρκωτικά.
»Πριν τρία χρόνια, άρχισα να ψάχνομαι σε σχέση με τον αυτισμό και τη Διαταραχή Ελλειμματικής Προσοχής και Υπερκινητικότητας (ΔΕΠΥ). Δεν ήξερα ακριβώς τι μου συμβαίνει, αλλά καταλάβαινα ότι κάτι υπάρχει. Για παράδειγμα, έχω φωτογραφική μνήμη και είμαι αριθμομνήμων. Επίσης, βλέπω κάποιες εικόνες που δεν μπορώ να τις βγάλω από το μυαλό μου και μπορεί να συνδέονται με φοβίες μου. Ας πούμε, όταν γεννήθηκαν τα ανίψια μου, φοβόμουν ότι κάτι θα πάθουν. Παρακαλούσα συνέχεια να μην πάθουν τίποτα, να τα πάθω όλα εγώ. Μου δημιουργήθηκε μια φοβία ότι κάτι κακό θα συμβεί στους δικούς μου ανθρώπους. Είχα ένα υπόγειο και συνεχές άγχος.
»Τότε, η ψυχίατρός μου, μου είπε να συμπληρώσω ένα ερωτηματολόγιο για τον αυτισμό. Δύο χρόνια μετά από αυτό, πήγα το ερωτηματολόγιο συμπληρωμένο στον καθηγητή Ψυχιατρικής του ΕΚΠΑ, Αρτέμη Πεχλιβανίδη, που είναι ο expert στην Ελλάδα για τον αυτισμό και τη ΔΕΠΥ και έκανε τη διάγνωση ότι είμαι σίγουρα στο φάσμα, αν και στις όχθες του. Ο γιατρός διέγνωσε atypical αυτισμό (σ.σ. άτυπο αυτισμό), διότι για παράδειγμα δεν έχω πρόβλημα με τις αλλαγές και έχω ενσυναίσθηση».
Η Ero μού περιγράφει τις αρνητικές εικόνες που κολλούσαν στο μυαλό της και φοβόταν ότι επρόκειτο να πραγματοποιηθούν. «Τώρα σκέφτομαι ότι δεν είμαι η Κασσάνδρα, είμαι απλώς στο φάσμα του αυτισμού και ηρεμώ. Δηλαδή, εκεί που οδηγούσα, μου έσκαγε μια εικόνα τρακαρίσματος και μού κολλούσε στο μυαλό. Θα έλεγα ότι η κύρια βοήθεια που έλαβα από τη διάγνωση αυτή είναι ότι οι εικόνες που έβλεπα “εξανεμίστηκαν”, σαν να μη με απειλούν πια, γιατί ξέρω τι είναι και από πού προέρχονται.
»Δεν είναι ότι εγώ βλέπω κάτι από το μέλλον και όλες αυτές τις βλακείες που σκεφτόμουν, είναι απλώς ένα σύμπτωμα της λειτουργίας του εγκεφάλου μου», καταλήγει η Ero. Επίσης, αν και έχω ενσυναίσθηση, πολλές φορές, προσποιούμαι λίγο μερικά συναισθήματα. Ενώ έχω ένα τρελό φάσμα συναισθημάτων, τα οποία νιώθω πολύ έντονα, μπορεί και λόγω της οριακής, μερικές φορές συναισθάνομαι τον άλλον λίγο πιο ετεροχρονισμένα και εκείνη τη στιγμή μπορεί λίγο να προσποιηθώ, για να γίνω αποδεκτή από το περιβάλλον», σημειώνει η 41χρονη μουσικός.
«Είμαι στις όχθες του φάσματος, όπως είπα. Έχω χαρακτηριστικά του αυτισμού τα οποία με δυσκόλευαν, αλλά τώρα που ξέρω τι συμβαίνει, το φοβερό είναι ότι είμαι καθησυχασμένη. Μου έρχεται μια εικόνα στο μυαλό, σκέφτομαι ότι έχει να κάνει με τον αυτισμό και φεύγει». Η 41χρονη καλλιτέχνις πιστεύει ότι είναι πολύ σημαντικό να ψαχνόμαστε τώρα που έχουμε και τα μέσα και τις πληροφορίες να το κάνουμε, αλλά να μην κάνουμε ούτε υπερδιάγνωση, ούτε από την άλλη να αμελούμε τα σημάδια και να μην ξέρουμε τι μας συμβαίνει.
«Είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε τι έχουμε ακριβώς, χωρίς όμως να βάζουμε ταμπέλες, όπως κάνουν πολλοί άνθρωποι. Εμένα ποτέ δεν μου άρεσαν οι ταμπέλες, γενικά δεν μου αρέσει να ανήκω κάπου, ούτε στα θέματα υγείας, ούτε στα θέματα LGBTIQA+. Είμαστε πάρα πολλά πράγματα. Οι λειτουργίες του εγκεφάλου μας άλλες φορές μάς επηρεάζουν θετικά, άλλες αρνητικά, αλλά στο κάτω-κάτω είναι απλά λειτουργίες του εγκεφάλου. Και το να ξέρουμε τι συμβαίνει, είναι πολύ βοηθητικό. Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε, για να μην το κάνουμε τόσο μεγάλο θέμα μέσα μας».
Η Ero μιλάει πολύ ανοιχτά για όλα και πιστεύει στη λογική του «όλα στο φως»: «Δεν μ’ αρέσει να κρύβω τίποτα από τη ζωή μου, γιατί είναι τα παράσημά μου αυτά, είναι τα χρόνια μου. Πολύς κόσμος μπορεί να ακούσει ότι είμαι στο φάσμα του αυτισμού και να πει “ωχ, τι είναι αυτή, καμιά περίεργη;’’. Ζούμε ανάμεσά τους – ανάμεσα σε ανθρώπους που σκέφτονται έτσι.
»Κάποια στιγμή δούλευα σε ένα τηλεοπτικό κανάλι, όπου ένας ανώτερός μου, μου είχε κάνει bullying. Μίλησα όμως σε συνεργάτες μου και τα πράγματα αμέσως βελτιώθηκαν. Σε μια άλλη δουλειά, όταν είπα ότι κάνω ψυχοθεραπεία, συνάδελφος μού είπε μεταξύ σοβαρού και αστείου ‘‘γιατί κάνεις θεραπεία, θα βγάλεις κανά γκάνι να μας σκοτώσεις όλους;’’
»Εγώ γενικά τα βγάζω όλα στη φόρα. Όποιος χρειαστεί βοήθεια, εννοείται να τον βοηθήσω, όπως μπορώ. Μου αρέσει να εκφράζομαι ανοιχτά για την αλήθεια μου. Γιατί να το κρύψεις; Διότι θα σε στιγματίσουν; Ποιοι ακριβώς; Αυτοί οι ανεκδιήγητοι που είναι γύρω μας; Γενικά, πιστεύω ότι πρέπει να μιλάμε. Ήμουν πάντα πολύ ανοιχτή, μιλούσα και για την εμπειρία μου στο ψυχιατρείο και για όλα, και σε επαγγελματικά περιβάλλοντα».
Η Ero θυμάται την πρώτη φορά που νοσηλεύτηκε σε ψυχιατρείο στα 24 της, που ήταν και η πιο δύσκολη στιγμή, γιατί δεν είχε καταλάβει τι γινόταν. «Πήγαμε στο νοσοκομείο – δεν είχα καταλάβει ότι ήταν ψυχιατρείο – νόμιζα ότι θα κάνω κάποιες εξετάσεις, μετά από ένα ταξίδι μου στην Ινδία. Όταν έκλεισαν οι πόρτες και είδα γύρω μου το περιβάλλον και τους ανθρώπους σε κατατονία, έπαθα σοκ. Πήγα να φύγω, με έπιασαν δύο μαντράχαλοι, με έβαλαν κάτω, με έδεσαν. Είδα πολλούς ανθρώπους που τους έχει κλείσει εκεί η οικογένειά τους και τους έχουν μόνιμα σε καταστολή. Αυτό με δυσκολεύει πάρα πολύ ακόμα, όταν το σκέφτομαι, γιατί ξέρεις, είναι φοβερά άδικο αυτό που συμβαίνει σε αυτούς τους ανθρώπους», σημειώνει η Ero, η οποία μέσω Instagram μοιράστηκε την πρόσφατη διάγνωση για τον αυτισμό.
«Πήρα πολλή αγάπη. Επίσης, πολλά άλλα άτομα μου έστειλαν μήνυμα, λέγοντάς μου ότι έχουν κάποια δείγματα. Με ρωτούσαν πώς μπορούν να μάθουν αν έχουν αυτισμό, πώς έγινε η δική μου διάγνωση κ.λπ. Τους έδωσα το όνομα του ειδικού που απευθύνθηκα εγώ.
»Αισθάνθηκα πολύ ωραία με τα μηνύματα, γιατί ένιωσα ότι δεν είμαι μόνη σ΄ αυτό. Είναι και άλλα άτομα εκεί έξω που ψάχνονται να βρούνε τι συμβαίνει και γιατί λειτουργούν έτσι. Νομίζω ότι είναι σημαντικό να μοιράζεσαι τέτοια θέματα. Είναι φοβερό να βρίσκεις τι είναι ακριβώς αυτό που έχεις μέσα σου τόσα χρόνια και δεν ξέρεις πώς να το πεις. Δεν σου λέω να βάλεις στον εαυτό σου ταμπέλα ότι εγώ είμαι αυτό και τέλος αλλά να ξέρεις τι συμβαίνει και γιατί λειτουργεί όπως λειτουργεί ο εγκέφαλός σου».
Για την Ero, η μουσική της ήταν πάντα ο πολύ προσωπικός, πολύ δικός της χώρος και χρόνος. «Είναι η απελευθέρωση μου, για αυτό κάθε κομμάτι είναι πολύ διαφορετικό. Ετοιμάζω δεύτερο δίσκο που θα λέγεται ‘’Revolution’’ μετά το ‘’Evolution’’ και ο τρίτος θα είναι ‘’Devolution’’ – αυτιστικούλι (γελάει). Θα είναι κάπως σαν εμπειρία αυτός ο δίσκος, όπως ήταν το ‘’Dookie’’ των Green Day για μένα, που ήταν μια εμπειρία να το ακούς από την αρχή μέχρι το τέλος, είχε μια ιστορία να σου πει». Τη ρωτάω αν ο αυτισμός και η πρόσφατη διάγνωση την έχουν τσιγκλήσει να φτιάξει ένα κομμάτι, όπου θα περιγράφει τη διαδρομή της, μέχρι να μάθει.
«Έχω κάποια κομμάτια που δεν έχουν lyrics ακόμα, οπότε ποτέ δεν ξέρεις. Θέλω ο δίσκος να είναι revolutionary. Θέλω να μιλήσω, αν τα καταφέρω, για την κοινωνία μας, που είναι τελείως διαχωριστική, από πολλές απόψεις. Νώθω ότι ζούμε ανάμεσά τους, όπως σου είπα. Σκέψου αυτό που έγινε με την Άννα. Την είχα δει το ίδιο βράδυ στο BEQueer. Bγήκε από το αμάξι της να χαιρετήσει κάποια παιδιά, τη βλέπω και λέω “τι όμορφη που είναι’’. Aυτό ήταν, το ίδιο βράδυ δολοφονήθηκε. Αυτή η κοινωνία δεν είναι για μας, δεν υπάρχει ασφάλεια. Και με την αστυνομία στα Εξάρχεια, δυσφορία νιώθω, δεν νιώθω ασφάλεια, μας έχουν γκετοποιήσει τη γειτονιά».
Για να κλείσουμε τη συζήτηση από εκεί που ξεκινήσαμε, επιστρέφουμε στον αυτισμό. «Δεν ήταν κάτι καινούριο για μένα και την οικογένειά μου. Έμενε να αποδειχτεί, να γίνει η διάγνωση, με την οποία πραγματικά καλυτέρευσαν οι συνθήκες της ζωής μου. Και μόνο που ξέρω, είμαι πιο ήρεμη, γιατί καταλαβαίνω από πού προέρχονται μερικά πράγματα που αισθάνομαι.
»Θέλω να το ψάξω λίγο παραπάνω το θέμα. Ίσως κάποια πράγματα που ένιωθα, που δεν μπορούσα να μιλήσω και να επικοινωνήσω με την κοπέλα που είχα ερωτευτεί μπορεί τελικά να συνδέονται με τον αυτισμό και με όχι την οριακή διαταραχή, όπως νόμιζα. Δεν λέω ότι έχει νόημα να πάω 20 χρόνια πριν και να ψάχνω τι και πώς, αλλά με τη διάγνωση έγινε μια ανακατάταξη μέσα μου.
»Είναι ένα καινούριο στοιχείο, το οποίο θα με βοηθήσει να κατανοήσω τα πράγματα διαφορετικά. Και δεν το είχαν ανακαλύψει τα 10 χρόνια που μπαινόβγαινα στο ψυχιατρείο. Επί 10 χρόνια, έπαιρνα λάθος αγωγή κάθε μέρα. Και τους έλεγα ότι δεν έχω πάθει ποτέ κατάθλιψη, άρα πώς είμαι διπολική; Δεν μπορούσα να καταλάβω τι συνέβαινε. Γι’ αυτό, πάντα ρωτάω τους ανθρώπους που θα τύχει να μοιραστούν μαζί μου αυτό που τους συμβαίνει, αν έχουν πάρει δεύτερη διάγνωση από άλλο γιατρό. Είναι πολύ σημαντικό», τονίζει η Ero Seagull πριν με αποχαιρετήσει, για να συνεχίσει τη μέρα της, στο κέντρο της Αθήνας.
Ακολουθήστε την Ντιάννα Βασιλείου στο Instagram.
*Ευχαριστούμε πολύ το ‘‘Black Duck Garden’’ στην οδό Παπαρρηγοπούλου 5-7 για την παραχώρηση του χώρου της φωτογράφισης της Ero Seagull.
Κάνε subscribe στο YouTube – VICE Greece.
Περισσότερα από το VICE
Μια Μέρα στον «Παράδεισο» των Τετράποδων Φίλων μας στη Θεσσαλονίκη
Αποκαλύπτουμε τους Κρυφούς Δεσμούς των «Σπαρτιατών» με τον Καταδικασμένο Ηλία Κασιδιάρη
Ο Γεράσιμος και Άλλοι 16 Κρατούμενοι Έγιναν Δωρητές Οργάνων Μέσα από τη Φυλακή
