Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE News.
Η Amvrosievka είναι μικρή, ήσυχη πόλη στην ανατολική Ουκρανία, περίπου 40 μίλια από το Ντονέτσκ και μόνο 12 μίλια από τα ρωσικά σύνορα. Ωστόσο η σύγκρουση που μαίνεται σε αυτή την περιοχή τον τελευταίο χρόνο έχει έρθει κοντά στην Amvrosievka μόνο μια φορά, στις 15 Ιουνίου του 2014. Οι ουκρανικές κυβερνητικές δυνάμεις και οι φιλορώσοι αντάρτες συνεχίζουν να κατηγορούν ο ένας τον άλλον για το ποιος είναι υπεύθυνος για τον βομβαρδισμό εκείνης της νύχτας.
Videos by VICE
Από τότε, οι περισσότεροι ντόπιοι εδώ μαθαίνουν για τον υπόλοιπο κόσμο μόνο μέσω της ρωσικής τηλεόρασης. Αλλά βλέπουν επίσης στρατιωτικά οχήματα να κινούνται από την περιοχή τους προς την γραμμή του μετώπου – οχήματα που πιστεύουν ότι έρχονται από τη Ρωσία.
Το VICE News ταξίδεψε στην Amvrosievka για να συναντήσει παιδιά, μέλη ενός πατριωτικού κλαμπ νεολαίας τα οποία είδαμε πρώτη φορά στην επετειακή παρέλαση της Λαϊκής Δημοκρατίας του Ντονέτσκ (DPR) νωρίτερα φέτος, όπου παρέλασαν ντυμένα με στολές αλεξιπτωτιστών, κουνώντας μια μεγάλη σημαία της DPR.
Έχουν εκπαιδευτεί να πολεμούν με μαχαίρια, σε μάχη σώμα με σώμα και να χειρίζονται όπλα στο τοπικό σχολείο της Amvrosievka τα τελευταία πέντε χρόνια. Και μας κάλεσαν να τους δούμε να συμμετέχουν σε έναν τοπικό διαγωνισμό που ονομάζεται «Ο Πολεμιστής του Μέλλοντος».
Η ιδέα της ύπαρξης αυτών των μαθημάτων σε ένα σχολικό πρόγραμμα μπορεί να παραξενεύει τους Δυτικούς αλλά στην Ουκρανία και τη Ρωσία αποτελεί απλά κληρονομιά μιας πρώην πραγματικότητας. Την περίοδο της Σοβιετικής Ένωσης, κάθε πολίτης υποτίθεται ότι έπρεπε να είναι «προετοιμασμένος» για μια πυρηνική επίθεση και σε θέση να προστατεύει τη μητέρα πατρίδα εάν χρειαζόταν.
Τα τελευταία 25 χρόνια, τα πατριωτικά μαθήματα έχουν σιγά-σιγά εξαφανιστεί, αλλά φαίνεται ότι η σύγκρουση στην ανατολική Ουκρανία τους έδωσε παράταση ζωής.
Πολλά πράγματα έχουν αλλάξει από τότε που η Amvrosievka έγινε τμήμα της αυτοαποκαλούμενης DPR πέρυσι, είπε η διευθύντρια του σχολείου στο VICE News. «Πάντα νιώθαμε περισσότερο Ρώσοι, τώρα τα πράγματα είναι μόνο πιο εύκολα» είπε, χαμογελώντας μου και γνωρίζοντας ότι είμαι Ρωσίδα.
Ρώτησα για την εκπαίδευση με το ουκρανικό πρόγραμμα, αλλά έστρεψε το βλέμμα της αλλού και είπε ότι κανένας γονιός δεν ήθελε τα παιδιά του να σπουδάσουν με το ουκρανικό σύστημα. «Σταματήσαμε επίσης και τα ουκρανικά μαθήματα γεωγραφίας και στη θέση τους διδάσκουμε γεωγραφία του Ντονμπάς» είπε. Περιορίζεται στα σημερινά ελεγχόμενα σύνορα της DNR ρώτησα. Χαμογέλασε και είπε «είναι τα πραγματικά μας σύνορα, όλη η περιοχή όπως ήταν παλιά!».
Δείτε ακόμα: Project Network – Αυτή Είναι η Μηχανή Προπαγάνδας του Putin
Ο Oleg Alexandrovich, ο εκπαιδευτής του κλαμπ νεολαίας και βετεράνος του σοβιετικού στρατού ο οποίος υπηρέτησε στο Αφγανιστάν, συνάντησε το VICE News μπροστά από το σχολείο. Ο Oleg ίδρυσε το κλαμπ στην Amvrosievka με την σύζυγό του Nataliya, πριν από πέντε χρόνια – όταν ακόμα η πατρίδα ανήκε στην Ουκρανία.
«Φυσικά, ο κύριος στόχος μας είναι να ενσταλάξουμε την ιδέα του πατριωτισμού στα παιδιά μας γιατί είναι απαραίτητο για τη νέα γενιά» είπε η Nataliya, η οποία ήταν καθηγήτρια Ιστορίας. «Η νέα γενιά πρέπει να ανατραφεί με χρήση ηρωικών παραδειγμάτων. Κάθε ανθρώπινη ιστορία είναι ένα υπέροχο παράδειγμα! Περίπου 150 άνθρωποι έχουν εκπαιδευτεί στο κλαμπ τα τελευταία πέντε χρόνια και πολλοί από αυτούς έγιναν στρατιώτες» πρόσθεσε με υπερηφάνεια.
Ένα τραγούδι ακουγόταν στους χώρους του κλαμπ. «Τι είναι ο σοβιετικός αλεξιπτωτιστής; Ο σοβιετικός αλεξιπτωτιστής είναι δύναμη, ομορφιά και τιμή!» έλεγε. Τα παιδιά έδειχναν τη στρατιωτική ανδρεία τους καθώς η Nataliya συνέχισε δείχνοντάς μου ένα πολύχρωμο βιβλίο γεμάτο φωτογραφίες στρατιωτών που κρατούσαν μωρά, αγκάλιαζαν τις συζύγους τους και έπαιρναν λουλούδια από τους χαρούμενους ανθρώπους γύρω τους. Ρώτησα εάν υπήρχε κίνδυνος εξιδανίκευσης του πολέμου, ιδιαιτέρως τώρα που οι δρόμοι του Ντονμπάς είναι γεμάτοι στρατιώτες και όπλα. Φαινόταν μπερδεμένη. «Πάντα χρειαζόμασταν πατριωτισμό. Όχι μόνο σήμερα. Η αγάπη για την πατρίδα σου πάντα υπήρχε και πάντα θα υπάρχει. Είναι ιερό πράγμα αυτό που κάνουμε».
Διαβάστε ακόμα: Φωτογραφίζοντας την Επανάσταση της Ουκρανίας
Και όμως, ρώτησα, τα παιδιά στο παρελθόν είχαν διδαχθεί να είναι πατριώτες της Ουκρανίας. «Ω,ναι…» είπε η Nataliya, με απογοήτευση. Μετά από μια παύση για σκέψη, συνέχισε: «Μερικά από τα παιδιά που διδάσκαμε υπηρετούν σήμερα στον στρατό της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Είμαστε περήφανοι για τους παλιούς μαθητές μας. Οι στρατιωτικές καριέρες τους μας κάνουν να νιώθουμε ότι δεν ζούμε για το τίποτα, έχουμε μια γενιά που συνεχίζει».
Πριν να φύγουμε από την Amvrosievka, η Nataliya μας έδειξε ένα βίντεο εκείνης με τον Oleg και παιδιά. Σε κάποια από τα πλάνα, όλοι στέκονται με λουλούδια κοντά σε τοπικό μνημείο αφιερωμένο στο Holodomor (σημ. Γολοντομόρ), δηλαδή στον τεχνητό λιμό του ουκρανικού έθνους την περίοδο 1932-33, τον οποίο η Ρωσία δεν έχει πλήρως αποδεχθεί. Ρώτησα τη Nataliya πώς θα εξηγούσε την πιθανή εξαφάνιση του Γολοντομόρ από τα αυριανά βιβλία Ιστορίας.
«Τα ρωσικά βιβλία γράφουν λίγα πράγματα για αυτό» απάντησε η Nataliya. «Ξέρω ότι δεν είναι τα πάντα υπέροχα, αλλά κινούμαστε προς τη σωστή κατεύθυνση» είπε πριν να αλλάξει θέμα συζήτησης.
