O TOQUEL έρχεται το Σάββατο 2 Νοεμβρίου στη σκηνή του Piraeus 117 Academy για ένα 2ωρο live με τραγούδια από τη 10χρονη πορεία του στη μουσική, από το «Κουράστηκα» μέχρι και το πρόσφατο mega hit «Business».
Πριν από λίγες μέρες, με ρώτησαν στο γραφείο αν θα με ενδιέφερε να κάνω μια συνέντευξη στον Toquel. Η απάντηση μου ήταν προφανώς θετική, αφού μιλάμε για έναν καλλιτέχνη ο οποίος, με το τελευταίο του τραγούδι, Stars, βρέθηκε στην πρώτη θέση των τάσεων του YouTube όπου και έμεινε για πάνω από δέκα μέρες. Επίσης, είχα μεγάλη περιέργεια να τον γνωρίσω, μιας και δεν μπορούσα να τον ψυχολογήσω μέσω της μουσικής του. Το τελευταίο, το αναφέρω για καλό. Έχοντας διαβάσει κάποια πράγματα γι’ αυτόν, είχα καταλάβει ότι πρόκειται για έναν καλλιτέχνη που όντως έχει ζήσει τον δρόμο και έχει περάσει αρκετές δυσκολίες στη ζωή του, κι όχι απλά για κάποιον που προσπαθεί απλά να γεμίσει μπάρες με ψεύτικες ιστορίες – δήθεν hussle.
Videos by VICE
Του ζήτησα να συναντηθούμε στην Πανόρμου, κάτω από τον Πύργο «Απόλλων», στο σημείο δηλαδή που γύρισε σκηνές από το τελευταίο του κλιπ – το οποίο, την ώρα που έγραφα αυτό το κείμενο βρισκόταν στη δεύτερη θέση των trends και αυτό, λόγω περιόδου Eurovision. Θεωρούσα ότι θα έρθει ένας δύσκολος τύπος -δεν ξέρω γιατί-, όμως συνάντησα έναν καλοσυνάτο και έξυπνο άνθρωπο. Αβίαστα ξεκινήσαμε μια κουβέντα, κατά τη διάρκεια της οποίας μου ανέλυε με πάθος τις απόψεις του πάνω στην ψυχολογία των ανθρώπων, το ανθρώπινο σώμα και το πόσο επηρεάζεται από τον τρόπο ζωής μας. Στη συνέχεια μεταφερθήκαμε σε ένα κοντινό μαγαζί, όπου πρόκειται μάλιστα να εμφανιστεί ζωντανά σε λίγες μέρες, και περάσαμε στο κεφάλαιο Toquel. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε όσα ενδιαφέροντα είπαμε με έναν star της εγχώριας rap σκηνής.
VICE: Έχω διαβάσει ότι γεννήθηκες στην Αλβανία, αλλά μεγάλωσες στην Κρήτη. Θέλεις να μου μιλήσεις λίγο για τα παιδικά σου χρόνια;
Toquel: Γεννήθηκα στις 6 Δεκεμβρίου του 1994 στην Αλβανία και νομίζω ότι γύρω στον Νοέμβριο της επόμενης χρονιάς ήρθαμε στην Ελλάδα. Ο πατέρας μου είχε ήδη έρθει για να προετοιμάσει το έδαφος και στη συνέχεια κατέβηκε και η μητέρα μου, με μένα και τα δύο μου αδέρφια. Περάσαμε πρώτα από την Αθήνα, όπου είχαμε και μια μικρή περιπέτεια: Ο πατέρας μου, μας άφησε στο ξενοδοχείο και πήρε ένα ταξί για να κάνει κάποιες δουλειές. Ωστόσο, δεν γνώριζε ακόμα ούτε την πόλη, ούτε καλά ελληνικά και χάθηκε. Δεν ήξερε πώς να γυρίσει στο ξενοδοχείο, αλλά για καλή του τύχη, ο ταξιτζής είχε παραμείνει στο σημείο που τον άφησε και ο πατέρας μου, του ζήτησε να τον αφήσει από εκεί που τον πήρε. Στη συνέχεια, κατεβήκαμε στην Κρήτη όπου μεγάλωσα.
Στο σχολείο ήσουν καλός μαθητής ή φασαριόζος;
Όχι, φασαρίες δεν έκανα. Απλώς πετούσα εξυπνάδες, έλεγα τις μαλακίες μου στην τάξη – αυτά. Στο δημοτικό δεν ήμουν από τα πιο δημοφιλή παιδιά, ήμουν σε μια περίεργη κατάσταση. Καμία σχέση με αυτό που είμαι σήμερα. Με τους φίλους μου είχαμε ο ένας τον άλλο και παρότι υπήρχαν προβλήματα στις ζωές μας, περάσαμε όμορφα παιδικά χρόνια. Στη συνέχεια οι γονείς μου χώρισαν, ο πατέρας μου έφυγε για την Αλβανία και η μητέρα μου αρρώστησε. Την πρόσεχα όσο μπορούσα, πήγαινα μαζί της στα νοσοκομεία και τους γιατρούς και η ίδια δούλευε όσο μπορούσε για να μας μεγαλώσει. Ήταν καθαρίστρια, αλλά σε κάποια φάση έπρεπε να σταματήσει για λόγους υγείας.
Η μουσική πώς μπήκε στη ζωή σου;
Μπήκε σε αρκετά μικρή ηλικία, αλλά δεν την πήρα εξαρχής σοβαρά. Ο μεγάλος μου αδερφός άκουγε πολλά είδη, από Πυξ Λαξ, μέχρι 50Cent και Eminem. Έπαιρνε cd από τα Virgin τότε και, κλασικά, έπαιρνα από τα αδέρφια μου για να ακούσω. Ξέρεις, μικρός βλέπεις τα αδέρφια σου, σαν γκουρού της μουσικής. Με λίγα λόγια, το ερέθισμα του rap ήρθε από τον μεγάλο μου αδερφό και το «8 Mile» του Eminem. Μετά από κάποια χρόνια ξεκίνησα να γράφω στίχους στα Ελληνικά χωρίς να έχω ιδέα ακόμα -πιτσιρικάς τώρα- ότι υπάρχει ελληνικό rap. Ένα καλοκαίρι που είχα πάει στην Αλβανία, ένας φίλος μου, που έμενε Αθήνα, μου είπε πως υπάρχουν Έλληνες rapper και έτσι, σιγά-σιγά, άρχισα να τους ανακαλύπτω.
Στην αρχή τραγουδούσα πάνω από soundtrack που έβρισκα σε video games. Κάποια στιγμή, ένας φίλος μου είπε ότι μπορώ να βρω instrumentals στο Limewire και έτσι ξεκίνησα να πατάω πάνω σε hip – hop beats. Με τον καιρό γνώρισα κάποιους τοπικούς rapper και άρχισαν να μου προτείνουν προγράμματα για να φτιάχνω μουσική. Έκανα την καύλα μου σαν πιτσιρικάς και το πράγμα γινόταν όλο και πιο σοβαρό. Είχα φτάσει σε σημείο να έχω βγάλει κάποιους δίσκους ερασιτεχνικά και στη συνέχεια με πήραν τηλέφωνο από την Cosmote για να φτιάξω κάποια πράγματα γι’ αυτούς. Κάπως έτσι άρχισα να βγάζω τα πρώτα μου χρήματα από τη μουσική. Έγινε σταδιακά. Σκέψου πως μέχρι και πριν τρία χρόνια δεν το είχα πάρει φουλ σοβαρά όπως σήμερα, που είναι το βασικό μου επάγγελμα.
Μιας και το ανέφερες, πώς βλέπεις όλο αυτό που συμβαίνει σήμερα με τους Έλληνες rapper, να καυχιούνται ότι είναι πλούσιοι;
Λίγοι είναι οι rapper που έχουν βγάλει σοβαρά λεφτά από τη μουσική στην Ελλάδα. Οι υπόλοιποι είναι στιλ «fake it till you make it». Το να βγάζεις καλά χρήματα και να υπερβάλλεις λίγο, συμβαίνει, αλλά το κάνεις, γιατί μπορεί να μην έχεις 20€ στην τσέπη -που λέει ο λόγος-, αλλά τουλάχιστον έχεις 15€. Όμως, πλούσιος από το rap στην Ελλάδα δεν ξέρω καν αν έχει γίνει ο Nivo. Μπορεί να βγάζουμε καλά χρήματα, όμως δεν έχουμε και εκατομμύρια.
Αλήθεια, πιστεύεις ότι το rap θα καταφέρει να ξεπεράσει το λαϊκό;
Δεν ξέρω. Ίσως, αν συνεχίσει με την ίδια ανοδική πορεία για κάποια χρόνια να το ξεπεράσει. Βέβαια, μιλάς και για μια μουσική που ο Έλληνας την ακούει περισσότερα χρόνια από το rap. Μπορεί σε δέκα χρόνια να αποτελεί και το rap κλασική αξία για τον Έλληνα. Ο 50άρης, για παράδειγμα, δεν ξέρει ποιος είναι ο Mad Clip, o Light ή ο Toquel.
Έμαθε τον Sin Boy, όμως.
Πολλοί μπορεί να μη συμφωνήσουν, όμως θεωρώ ότι το «Mama» μάς βοήθησε όλους. Άνοιξε τον δρόμο. Προσωπικά, σέβομαι όσους καταφέρνουν, βάζοντας το λιθαράκι τους, να βοηθάνε τη φάση.
Πώς προέκυψε η συνεργασία σου με τη Minos EMI;
Η εταιρία με προσέγγισε μέσω τρίτου. Κοίτα, τώρα με το Διαδίκτυο ο καλλιτέχνης μπορεί να κάνει μόνος του σοβαρή δουλειά χωρίς να έχει ανάγκη μια δισκογραφική, όπως γινόταν παλιότερα. Στην αρχή λοιπόν δεν ήμουν πολύ ψημένος, επειδή δεν ήξερα τι παραπάνω θα μπορούσε να μου προσφέρει η ΕΜΙ και σε συνδυασμό με κάποιες κακές εμπειρίες που είχα παλιότερα σκεφτόμουν ότι ίσως θα ήταν καλύτερα να μη συνεργαστώ με εταιρίες. Ωστόσο, μου προσέφερε κάποια πολύ καλά πράγματα και με βοήθησε πολύ σε λεπτομέρειες που με ολοκλήρωσαν σαν καλλιτέχνη. Με έκαναν πιο established σαν όνομα, βάζοντας τη στάμπα της.
Συχνά υπάρχουν σκηνές στα rap κλιπ που υποτιμούν το γυναικείο φύλο, όπως για παράδειγμα στο «Stars», που σε βλέπουμε να χύνεις μια σαμπάνια στα οπίσθια μιας κοπέλας. Εσύ, πώς το σκέφτεσαι όλο αυτό;
Δεν θεωρώ ότι είναι προσβολή το να χύσω μια σαμπάνια σε έναν κώλο. Υπάρχουν γυναίκες που τους αρέσει αυτό. Αν η άλλη γουστάρει να της χύσεις σαμπάνια στον κώλο δεν προσβάλλεις κάποιον. Προσβολή θα ήταν να της χύσεις σαμπάνια στον κώλο ενώ δεν θέλει.
VICE Video: «Το Above the Hood Είναι Θρησκεία»
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Για τους γκρινιάρηδες που «κράζουν» τον νέο ήχο, τι λες;
Μεγάλωσα με Biggie, Tupac, Wu Tang και Mobb Deep. Σήμερα, όμως, δεν θα ήθελα να ακούσω άλλο ένα «Ready to Die» ή «Life After Death». Και χαβιάρι να τρως κάθε μέρα, κάποια στιγμή θα βαρεθείς. Ήταν πολύ καλό για την εποχή του, μεγάλωσα με αυτό, ακόμη το ακούω, αλλά δεν θα ήθελα να ακούσω το 2019 κάτι καινούριο που να ακούγεται σαν να βγήκε στα ’90s. Το σέβομαι πάρα πολύ, αλλά θεωρώ ότι το κάθε τι είναι στον χρόνο του. Κάποιοι άνθρωποι δεν μπόρεσαν να εξελιχθούν και έμειναν στα ίδια. Τους σέβομαι κι αυτούς, αλλά δεν σέβομαι όσους βγαίνουν και βρίζουν το trap επειδή τους χάλασε τη φάση. Εγώ δεν ακούω Metal για παράδειγμα, δεν θα βρίσω τους μεταλλάδες επειδή το νιώθουν.
Έχεις συνεργαστεί και με τον Angelsaft για μια τρομερή ταινία μικρού μήκους, το «People of Black Earth». Θέλεις να μου πεις λίγα λόγια γι’ αυτό;
Πέρασα κάποιο διάστημα στην Αλβανία, όπου είχαμε στήσει μια εταιρία – τη MOJO Productions. Σε αυτήν, παραγωγός ήταν ο Adriano με τον οποίο είχαμε φτιάξει το συγκεκριμένο κομμάτι και ψάχναμε ανθρώπους να μας κάνουν ένα καλό κλιπ. Είχα δει τη δουλειά του Angelsaft, ήρθα σε επαφή μαζί του και εν τέλει, φτάσαμε να έχουμε το «People of Black Earth». Το δουλέψαμε με πολύ πάθος και αγάπη, από τον σκηνοθέτη και τη στιλίστρια, μέχρι τον άνθρωπο που επένδυσε χρήματα για να γίνει το πρότζεκτ και τους βοηθούς παραγωγής. Όλοι, το κάναμε με τρομερό μεράκι. Είναι από τα καλύτερα κλιπ στα οποία έχω συμμετάσχει.
Τώρα ετοιμάζεις νέο δίσκο.
Ναι, θα λέγεται «777», έχουν ήδη κυκλοφορήσει δύο τραγούδια μέσα από αυτόν. Το ομότιτλο και το «Stars» με τον Light. Στο άλμπουμ θα εμπεριέχονται άλλα πέντε κομμάτια, θα κυκλοφορήσει στις 27 Μαΐου και αρχές Ιουνίου θα ανέβει ακόμη ένα κλιπ. Μέσα υπάρχει μια ακόμη συνεργασία με τον Hawk από τους Above the Hood, ενώ τη μουσική έχει αναλάβει ο Sin Laurent. Επίσης, υπάρχει και ένα κομμάτι που το έχει κάνει ο Obiedaz.
To «777» από πού προκύπτει;
Είχα διαβάσει ότι αν δεις αυτόν τον αριθμό μπροστά σου, σημαίνει ότι θα δεις ένα θαύμα. Είναι θετικός αριθμός, αγγελικός. Αποφάσισα λοιπόν να παίξω πουστιά στο σύμπαν. Να κάνω τατουάζ το «777» στην κοιλιά, να βγάζω την μπλούζα μου στα live και μετά το κοινό να βλέπει θαύματα (γέλια). Λίγο πριν αρχίσω να δουλεύω τον δίσκο, συνειδητοποίησα πως θα είναι ο 7ος μου. Αποφάσισα να βάλω μέσα επτά κομμάτια και να κάνω επτά παρουσιάσεις σε αντίστοιχες πόλεις της Ελλάδας. Τότε, χτύπησα και το τατουάζ.
Επόμενα σχέδια;
Έρχεται ο δίσκος και τέλος Ιουνίου θέλω να γίνουν οι παρουσιάσεις. Θα ασχοληθώ με το merch και κάποια επαγγελματικά, εκτός μουσικής, που θα κλείσουν λογικά μέσα στον Σεπτέμβριο και θα μάθετε σύντομα περί τίνος πρόκειται.
Ακολουθήστε τον Αντώνη Κωνσταντάρα στο Ιnstagram.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας
Περισσότερα από το VICE
Γιατί η Φετινή Eurovision Είναι Τόσο Αμφιλεγόμενη
Οι Έλληνες Ράπερ Έχουν Αποθεώσει τις Μανάδες Όσο Κανείς
«Μου Θύμιζαν τη Μάνα μου» – Ο Έλληνας Serial Killer των 90s
