UPDATE (28/9/2018): Χθες, στην πρεμιέρα του 1ου τουρνουά «Παύλος Γιαννακόπουλος» στο ΟΑΚΑ, ένα τεράστιο λάβαρο του ιστορικού παράγοντα της ΚΑΕ πήρε τη θέση του ψηλά στο ΟΑΚΑ, ενώ αυτό που ακολούθησε ήταν απερίγραπτο. Επίσης, στις κερκίδες αποκαλύφθηκε ένα εντυπωσιακό coreo, το οποίο απεικόνιζε τη μορφή του Παύλου Γιαννακόπουλου και δίπλα του μεγάλες στιγμές από τις επιτυχίες του Παναθηναϊκού.
Τα ξημερώματα της Κυριακής 10 Ιουνίου 2018, ο τέως Πρόεδρος του Παναθηναϊκού στο μπάσκετ και στον ερασιτέχνη, Παύλος Γιαννακόπουλος, άφησε την τελευταία του πνοή, σε ηλικία 89 ετών, διόμιση μήνες μετά τον θάνατο του μεγαλύτερου αδερφού του, Κώστα. Ο Παύλος, ιδιοκτήτης της φαρμακοβιομηχανίας ΒΙΑΝΕΞ, δεν ήταν απλώς ο άνθρωπος που αναγέννησε -ουσιαστικά γέννησε- τον σύγχρονο μπασκετικό Παναθηναϊκό, οδηγώντας τον μαζί με τον αδερφό του, Θανάση, στην κατάκτηση έξι ευρωπαϊκών τροπαίων, 13 πρωταθλημάτων και εννιά κυπέλλων Ελλάδας. Ήταν ο ίδιος ο σύγχρονος Παναθηναϊκός, η ενσάρκωσή του. «Άλλοι τα παίζουν στα καζίνο, κάποιοι τα τρώνε στα μπουζούκια, εγώ έχω τον Παναθηναϊκό. Η δική μου τρέλα είναι ο Παναθηναϊκός», έλεγε ο ίδιος.
Videos by VICE
Την ημέρα του θανάτου του, οι φίλοι του Παναθηναϊκού αποχαιρέτησαν τον Παύλο Γιαννακόπουλο όπως του άξιζε, με συγκινητικό τρόπο. Λίγα λεπτά πριν το τζάμπολ του τρίτου τελικού μεταξύ των πρασίνων και του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ (που έληξε με 73-58 υπέρ των γηπεδούχων), οι φίλαθλοι τήρησαν ενός λεπτού σιγή, με τους παίκτες του Παναθηναϊκού να τιμούν τη μνήμη του εκλιπόντα, αφήνοντας από ένα λευκό τριαντάφυλλο στη θέση όπου παραδοσιακά καθόταν. Ο κόσμος άρχισε να αποθεώνει την ομάδα, τραγουδώντας όρθιος και ρυθμικά το αφιερωμένο στον πρόεδρο σύνθημα: «Παύλο Θεέ, για πάντα αναμεσά μας, μια ζωή θα είσαι μέσα στην καρδιά μας», με κάποιους φιλάθλους να σηκώνουν ένα μεγάλο πανό προς τιμήν του: «Θα είσαι για πάντα ο Παύλος μας. Θα είμαστε για πάντα τα παιδιά σου…».
Η είσοδος του Παύλου Γιαννακόπουλου στο ΟΑΚΑ, στη φιέστα για την κατάκτηση του 35ου πρωταθλήματος, όπου παρευρέθηκε παρά τα προβλήματα υγείας που αντιμετώπιζε.
Από τα λασπωμένα χρόνια στη ΒΙΑΝΕΞ
Στα μέσα της δεκαετίας του 1920, ο Δημήτρης Γιαννακόπουλος, πατέρας του Παύλου, αποπειράται να ανοίξει ένα φαρμακείο, στην αρχή της οδού Πειραιώς. Είναι από τα πρώτα φαρμακεία της Αθήνας και σύντομα οι δουλειές «ανοίγουν», όταν τον εμπιστεύεται η γειτονιά και μετά όλη η πόλη, που από στόμα σε στόμα μιλάει για τον φαρμακοποιό που παρασκευάζει ο ίδιος τα προϊόντα του.
Το 1929, ο Δημήτρης και η Κατερίνα Γιαννακόπουλου, αποκτούν το πρώτο τους παιδί, τον Παύλο. Δύο χρόνια μετά, έρχεται στη ζωή ο Θανάσης, ακολουθεί -μετά δυο χρόνια- ο Κώστας και μετά η Βασιλική. Και οι τέσσερις θα κουβαλούσαν πάντα στην ψυχή τους δυο φράσεις: το «αν δεις στον δρόμο σου μυρμήγκι, μην το πατήσεις. Μπορεί κάποτε να το χρειαστείς», του πατέρα τους, και το «τον δουλευτή σου πλήρωνε και ψυχικά μην κάνεις», της μητέρας τους. Από πολύ νωρίς τα αγόρια, θα εκδηλώσουν έντονο ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο. Δεν προλάβαιναν να γυρίσουν από το σχολείο στο σπίτι, άλλαζαν και πήγαιναν στις λασπωμένες αλάνες (εκεί που σήμερα βρίσκεται το Γκάζι), για να παίξουν με τους φίλους τους. Μεγαλώνοντας, τα αδέρφια καλούνται να σπουδάσουν και παράλληλα να δουλέψουν για να ενισχύσουν το οικογενειακό εισόδημα, φορτώνοντας τις τσάντες τους όχι μόνο με βιβλία, αλλά και με δείγματα φαρμάκων προσπαθώντας να τα πουλήσουν σε ενδιαφερόμενους συνεργάτες. Από τα λίγα φάρμακα στις τσάντες, ο Παύλος Γιαννακόπουλος θα καταφέρει να ιδρύσει τη ΦΑΡΜΑΓΙΑΝ με έδρα τη Σωκράτους, εταιρεία που αργότερα θα ονομαστεί ΒΙΑΝΕΞ.
Στον «Τάφο του Ινδού»
Αν το τέλος της πορείας του Παύλου Γιαννακόπουλου πλέχτηκε με το εγκώμιο και τον θαυμασμό σύσσωμου του Παναθηναϊκού, δεν έγινε το ίδιο με το δύσκολο ξεκίνημα της ιστορίας του, που έγινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας. Το βράδυ της Τετάρτης, 10 Ιουνίου 1987, όταν η Ελλάδα αντιμετώπιζε την Ιταλία στο εμβληματικό για τον ελληνικό αθλητισμό Ευρωμπάσκετ του ’87, οι περισσότεροι Έλληνες είχαν στηθεί μπροστά στις ογκώδεις τηλεοράσεις τους για να παρακολουθήσουν τον κρίσιμο προημιτελικό. Πολλοί λίγοι ήταν αυτοί που τότε έδιναν σημασία στο τι συμβαίνει στον «Τάφο του Ινδού» της Λεωφόρου, όπου ο Παύλος Γιαννακόπουλος πάσχιζε -και τελικά κατάφερε- να εκλεγεί για πρώτη φορά στον προεδρικό θώκο του ερασιτέχνη, τότε, Παναθηναϊκού. Εκείνο το βράδυ κανείς δεν θα περίμενε πως ο Νίκος Γκάλης, ο Παναγιώτης Γιαννάκης, ο Φάνης Χριστοδούλου, ο Κώστας Πολίτης, που έγραφαν τότε την πρώτη χρυσή σελίδα του ελληνικού μπάσκετ, αλλά και ο Stojko Vranković, θα γίνονταν τα μεγάλα αστέρια του Παναθηναϊκού τα επόμενα χρόνια, πλάι στους NBAers Dominique Wilkins και Byron Scott, πλάι σε μία φουρνιά Ελλήνων παικτών -Διαμαντίδη, Σπανούλη, Αλβέρτη, Τσαρτσαρή, Χατζηβρέττα- που κατέκτησε το Ευρωμπάσκετ του 2005 και επικράτησε της Dream Team στο Μουντομπάσκετ του 2006, πλάι σε μεγάλους παίκτες του ευρωπαϊκού μπάσκετ, όπως τον Dejan Bodiroga και τον Sarunas Jasikevičius. Την ώρα που η επίσημη αγαπημένη έγραφε ιστορία στο ΣΕΦ, ο Παύλος Γιαννακόπουλος έγραφε σιωπηλά την ιστορία τίτλων και καταξίωσης του «εξάστερου» μπασκετικού Παναθηναϊκού για τις επόμενες τρεις δεκαετίες.
Δίπλα στους Ολυμπιακούς
Όμως ο Παύλος Γιαννακόπουλος δεν θα μείνει στην ιστορία μόνο επειδή έβαλε τον Παναθηναϊκό στον χάρτη του ευρωπαϊκού μπάσκετ, αλλά και για τη στάση ζωής του εκτός των γηπέδων. Σε συνέντευξη που παραχώρησε το 1997 στο ΦΩΣ, ο αδερφός του Παύλου Γιαννακόπουλου, Θανάσης, είπε ότι ο αδερφός του ανέλαβε τα έξοδα νοσηλείας του τρομπετίστα των Παιραιωτών «Αττίλιο», όταν αυτός αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας. Ο θρυλικός τρομπετίστας της «Θύρας 7» δεν είχε την οικονομική δυνατότητα να πληρώσει ο ίδιος τα έξοδα, κάτι το οποίο έκανε ο παράγοντας του Παναθηναϊκού. Ακόμη, ο Παύλος Γιαννακόπουλος ήταν ένας από εκείνους που έτρεξαν στο «Τζάνειο», για να βοηθήσει τους φιλάθλους του Ολυμπιακού που νοσηλεύονταν στο νοσοκομείο μετά την τραγωδία της «Θύρας 7», στις 8 Φεβρουαρίου του 1981, προσφέροντας φάρμακα στους τραυματισμένους και οικονομική βοήθεια στις οικογένειες. Ήταν ένας παράγοντας του ελληνικού μπάσκετ που προστάτεψε δημοσιογράφους όταν αυτοί βρέθηκαν μπροστά στον κίνδυνο ξυλοδαρμού από αναγκέφαλους φανατισμένους της κερκίδας.
Ο άνθρωπος που δεν ήξερε από μπάσκετ
Το πιο ενδιαφέρον στην ιστορία του Παύλου Γιαννακόπουλου είναι ότι ο άνθρωπος που κατάφερε να «υπογράψει» τους 29 από τους 57 τίτλους του Παναθηναϊκού δεν είχε ιδέα από μπάσκετ. Σύμφωνα με το Protagon, ένας δημοσιογράφος έπεσε το πρωινό μιας Κυριακής του ’80 πάνω στον Παύλο, τον Θανάση και τον Κώστα Γιαννακόπουλο, σε μία ταπεινή ταβέρνα της οδού Πειραιώς, κοντά στο Γκάζι. Ο δημοσιογράφος τον πλησίασε και όταν τον ρώτησε αν είναι πράγματι ο Παύλος Γιαννακόπουλος. Ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος:
–Αυτός είμαι εγώ, παιδί μου. Και τι θέλεις;
–Μια συνέντευξη.
– Συνεντεύξεις δεν δίνω. Και τι να πούμε, άλλωστε;
– Για τον Παναθηναϊκό. Για το πώς χάσατε την ΠΑΕ και την πήραν οι Βαρδινογιάννηδες.
Σύμφωνα με την ιστορία, όταν άκουσε αυτά τα λόγια, ο Παύλος Γιαννακόπουλος έγινε κατακόκκινος και ο Θανάσης Γιαννακόπουλος, ο «άνθρωπος με τα θεόρατα γυαλιά», ζήτησε από τον δημοσιογράφο να φύγει. Πράγματι, ο Παύλος Γιαννακόπουλος αγαπούσε πολύ τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό και το γεγονός ότι δεν κατάφερε ποτέ να ηγηθεί της ομάδας μάλλον του στοίχισε. Άλλωστε, σε μία συνέντευξή του για την πορεία της Εθνικής μπάσκετ όταν εξελέγη πρόεδρος του Ερασιτέχνη το 1987, ο Παύλος Γιαννακόπουλος είπε: «Μη με ρωτάς για μπάσκετ, δεν ξέρω πολλά να σου πω. Εγώ μεγάλωσα με το ποδόσφαιρο. Με τον Παναθηναϊκό – κι ας ήταν Απολλωνιστής ο πατέρας μου. Όλη την εβδομάδα ήμουν “Παναγία” και πρώτος στα μαθήματα, για να με πηγαίνει στη Λεωφόρο. Αυτή ήταν η συμφωνία μας. Κι όταν εκείνος δεν μπορούσε να έρθει μαζί, μου έδινε ένα ταληράκι. Το εισιτήριο στους ορθίους έκανε τρεις δραχμές. Με τα ρέστα αγόραζα γκαζόζα». Ο Παύλος Γιαννακόπουλος τού «μη με ρωτάς για μπάσκετ» έμελλε να γίνει ο πιο επιτυχημένος παράγοντας του αθλήματος στην Ευρώπη.
VICE Video: Ο Νίκος Παππάς τα Λέχει Χύμα Μέχρι την Κόρνα της Λήξης
Παρακολουθήστε όλα τα βίντεo του VICE, μέσω της νέας σελίδας VICE Video Greece στο Facebook.
Το λάθος του «Μπόζα» και τα παϊδάκια στη Χασιά
Ο Παύλος Γιαννακόπουλος θα μείνει στην ιστορία και για τα λάθη του, που πολλές φορές τροφοδοτήθηκαν από το πάθος που είχε για τον Παναθηναϊκό. «Το μεγάλο λάθος μου ήταν ο Malkovich», είπε σε μία από τις σπάνιες συνεντεύξεις του το 1999 για τον Άθλο της Ελευθεροτυπίας, κάνοντας αναδρομή στον Απρίλιο του 1997, όταν ο «Μπόζα» αποχώρησε από την τεχνική ηγεσία του Παναθηναϊκού, κλείνοντας με τον πλέον άδοξο και ίσως ατσούμπαλο τρόπο τη διάλυσης μιας υπερομάδας που έναν χρόνο νωρίτερα είχε σηκώσει την ευρωπαϊκή κούπα στο Παρίσι. Εκτός από τα λάθη, ο Παύλος Γιαννακόπουλος θα παραμείνει ζωντανός και μέσα από ανέκδοτες ιστορίες, όπως εκείνη που θέλει τον ιδιοκτήτη του Παναθηναϊκού να παίρνει ολόκληρο το αθλητικό τμήμα της Απογευματινής για παϊδάκια στη Χασιά, δίνοντας ειδήσεις και αποκλειστικά.
Σήμερα, τα λάθη ατονούν μπροστά στη μεγάλη εικόνα της πορείας ενός ανθρώπου που, τηρώντας ταπεινή στάση στη δημόσια ζωή, κατάφερε να χτίσει μία από τις καλύτερες ομάδες στον ελληνικό αθλητισμό, φτάνοντας τον Παναθηναϊκό εκεί όπου προσπαθεί να επιστρέψει τα τελευταία πέντε χρόνια, μετά την αλλαγή σκυτάλης από τους Θανάση και και Παύλο Γιαννακόπουλο στον γιο του εκλιπόντα, Δημήτρη. Αυτή θα είναι ίσως η μεγαλύτερη κληρονομιά του Παύλου Γιαννακόπουλου στον Παναθηναϊκό: το γεγονός ότι δεν αντέχει να είναι δεύτερος, ψάχνοντας πάντα πρώτος τα αστέρια της κορυφής.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE:
Ένας Πρώην Νεοναζί Θυμάται την Παλιά του Ζωή, Τότε που Νόμιζε πως Ήταν «Περισσότερο Άνδρας»
Οι Γυναίκες Παραγωγοί και DJ της Psychedelic Trance στην Ελλάδα
Αυτές οι Τηλεφωνικές Συνομιλίες Αποδεικνύνουν Γιατί Χρειάζεται το Pride
