To άρθρο εμφανίστηκε αρχικά στο i-D.
Το 2011, ο Σουηδός φωτογράφος David Magnusson, ενώ καθόταν σε μια εξέδρα στο Ark La Tex (Shreveport, Louisiana), ανήμερα της Γιορτής της Αγνότητας (Purity Balls), κατάφερε να πείσει τους συμμετέχοντες να τον αφήσουν να τους βγάλει φωτογραφίες. Ο Magnusson, όπως και πολλοί από τους άνδρες εκεί, φορούσε ένα νοικιασμένο σμόκιν. Τα κορίτσια (τα περισσότερα 11-13 ετών) φορούσαν «φουσκωτά» λευκά φορέματα και είχαν τα μαλλιά τους πιασμένα ψηλά. Έμοιαζαν σαν να είναι σε χορό, με τη διαφορά ότι οι παρτενέρ τους δεν ήταν έφηβοι με «σιδεράκια». Εκείνο το απόγευμα, κάθε κοπέλα στεκόταν με τον πατέρα της και έκανε μια υπόσχεση αποχής (από το σεξ). Και ο πατέρας της, με τη σειρά του, υποσχόταν να βοηθήσει να κρατήσει αυτόν τον όρκο μέχρι τον γάμο.
Videos by VICE
Αυτή ήταν η αρχή του «Purity», της σειράς του Magnusson από πορτραίτα των κοριτσιών και των πατέρων τους, που συμμετείχαν στη Γιορτή της Αγνότητας, σε ολόκληρη την Αμερική -Λουιζιάνα, Αριζόνα και Κολοράντο- το 2011 και το 2012. Πέρυσι, μια επιλογή από 28 φωτογραφίες δημοσιεύθηκαν σε ένα βιβλίο του Bokförlaget Max Strom στη Σουηδία και σύντομα έγινε «viral». Φέτος, προβλήθηκαν στο φεστιβάλ Hyères στη Γαλλία και, νωρίτερα αυτόν τον μήνα, στο «Paris Photo», στο Λος Άντζελες.
Μιλήσαμε με τον David, για αυτήν τη συνάντηση των έφηβων παρθένων της Αμερικής και την αντιπαράθεση που προκάλεσαν οι φωτογραφίες του.
i-D: Πώς έμαθες για τo «Purity Balls»;
David Magnusson: Είδα μια σύντομη διαφήμιση σε ένα σουηδικό περιοδικό. Στην αρχή, ήμουν τρομοκρατημένος από αυτούς τους πατέρες που θα πανικοβάλλονταν για ο,τιδήποτε θα μπορούσε να βλάψει τις κόρες τους ή την τιμή της οικογένειάς τους. Αλλά την ίδια στιγμή, ήμουν γοητευμένος από το φαινόμενο και τον δραματικό συμβολισμό του, που περιλαμβάνει τη χρήση γαμήλιων ρούχων. Όσο διάβαζα περισσότερες συνεντεύξεις των κοριτσιών και των πατέρων τους, τόσο πιο πολύ αντιλαμβανόμουν ότι απλά έκαναν ό,τι είχαν διδαχθεί από τη θρησκεία τους. Εντυπωσιάστηκα αρνητικά από τις δικές μου προκαταλήψεις, διότι βιάστηκα να κρίνω αυτούς τους ανθρώπους, για τους οποίους ήξερα τόσα λίγα. Ήθελα να δημιουργήσω ένα έργο που θα αφήσει τους θεατές να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα.
Γιατί νομίζεις ότι τα κορίτσια και οι πατέρες τους τελικά δέχτηκαν να συμμετέχουν στο project σου;
Είναι μια δύσκολη ερώτηση. Για μένα, αυτό το project είχε να κάνει με τη φωτογράφιση πορτραίτων, που θα ήταν τόσο όμορφα ώστε οι συμμετέχοντες (τα κορίτσια και οι πατέρες τους) να είναι περήφανοι για τις φωτογραφίες. Ταυτόχρονατο, το ίδιο πορτραίτο θα μπορούσε να πει μια πολύ διαφορετική ιστορία για κάποιον που προέρχεται από ένα διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο.
Ήθελα, επίσης, να επικεντρωθώ στους χαρακτήρες μεμονωμένα. Γι’ αυτό συμπεριέλαβα συνεντεύξεις, για να προβάλλω τις ίδιες τις φωνές των κοριτσιών και των πατέρων τους. Προσπάθησα πολύ σκληρά για να κρατήσω τις προσωπικές μου απόψεις μακριά από αυτό. Και νομίζω ότι αυτό ήταν ένα από τα «κλειδιά» ωστε να δεχθούν να γίνουν μέρος της δουλειάς μου. Με εμπιστεύτηκαν τόσο πολύ. Αυτά είναι κορίτσια ηλικίας 11, 12 και 13 ετών και μίλησαν μαζί μου για τις απόψεις τους σχετικά με την οικογένεια και τη σεξουαλικότητα.
Τι ρόλο έχουν οι μητέρες των κοριτσιών σε όλο αυτό;
Έμεινα έκπληκτος όταν ήρθα στις Η.Π.Α., καθώς το 80%-90% των διοργανωτών της γιορτής είναι οι μητέρες των κοριτσιών. Αλλά ο λόγος που οι πατέρες είναι αυτοί που συμμετέχουν στην τελετή έχει να κάνει με την ίδρυση της διοργάνωσης. Είναι ένα αρκετά νέο φαινόμενο. Το πρώτο «Purity Balls» διοργανώθηκε το ’98 στο Κολοράντο, από τον κληρικό Randy Wilson και τη σύζυγό του Λίζα. Μίλησαν για την εμπορευματοποίηση της σεξουαλικότητας και πώς αντιλαμβάνονται την πίεση που ασκείται προς τους εφήβους, για να είναι σεξουαλικά ενεργοί πριν καν είναι έτοιμοι.
Επέλεξαν να δημιουργήσουν αυτήν τη συγκεκριμένη μορφή των «Purity Balls» (πατέρα-κόρης), επειδή θεωρούσαν ότι πολλοί πατέρες δεν αναλάμβαναν αρκετά μεγάλο ρόλο στη ζωή των κοριτσιών τους. Προφανώς, αυτό είναι κάτι που προέρχεται από τον Χριστιανισμό και συντηρητικούς «κύκλους», όπου σε πολλές περιπτώσεις ο πατέρας είναι αυτός που εργάζεται και έχει πολλά στόματα να θρέψει. Νομίζω ότι ήθελαν να χρησιμοποιήσουν την τελετή ως έναν τρόπο για βοηθήσουν στη δημιουργία μιας ισχυρότερης σχέσης πατέρα-κόρης.
Τι συμβαίνει στην τελετή;
Υπάρχουν διαφορετικά είδη «Purity Balls». Στο Κολοράντο, ξεκινά με ένα επίσημο δείπνο, ενώ ομιλητές μιλούν, στη σκηνή, για τον γάμο και την αγνότητα. Στη συνέχεια, τα κορίτσια και οι πατέρες τους δίνουν όρκους ο ένας στον άλλο. Μετά από αυτό, γίνεται μια τελετή κατά την οποία τα κορίτσια παίρνουν ένα λευκό τριαντάφυλλο και το τοποθετούν στο πόδι τους σταυρωτά, ως σύμβολο υπόσχεσης προς τον Θεό. Στη συνέχεια, ουσιαστικά μετατρέπεται σε ένα μεγάλο πάρτι.
Τι ήταν πιο ενδιαφέρον από τις αντιδράσεις του κόσμου για το project σου;
Όταν το «Purity» παρουσιάστηκε για πρώτη φορά στη Στοκχόλμη, πέρυσι, οι άνθρωποι θέλησαν να το μποϊκοτάρουν. Στη Σουηδία, θεωρούμαστε ως μία από τις πιο ανοιχτές χώρες σε διαφορετικές κουλτούρες. Οπότε, είναι ενδιαφέρον όταν αυτού του είδους οι στιγμιαίες μεν, ισχυρές δε, συναισθηματικές αντιδράσεις συμβαίνουν.
Αμέσως μετά την κυκλοφορία του βιβλίου, υπήρχε πολύ «σκληρή» κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης – το ίντερνετ μπορεί να γίνει πολύ «σκοτεινό» μέρος. Υπήρχε μια δημοσίευση από ένα blog που είχε 5.800 σχόλια, σε 24 ώρες. Ήταν τρελό. Μετά από αυτό, το πιο ενδιαφέρον e-mail που έλαβα ήταν από τον David Clampitt, ο οποίος είναι στο εξώφυλλο του βιβλίου με την κόρη του, Jamie. Μου είπε ότι είχαν παρακολουθήσει την online συζήτηση και ότι ενώ ήξεραν πως αυτό θα ήταν κάτι πολύ προκλητικό για πολλούς ανθρώπους, είναι υπερήφανοι για αυτό που πιστεύουν και είναι χαρούμενοι που ακούστηκαν οι φωνές τους. Για μένα, αυτό σήμαινε πολλά.
Ακολουθήστε το VICE στο Twitter, Facebook και Instagram.
