To άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Australia.
Ξεκινώντας για την Καλιφόρνια, η φωτογράφος από τη Μελβούρνη Kate Ballis ήθελε να αποτυπώσει μια διαφορετική πλευρά του μέρους που είχε επισκεφτεί τόσες φορές στο παρελθόν. Ήθελε να βρει κάτι το αναπάντεχο στο τοπίο του Εθνικού Πάρκου Joshua Tree και των θέρετρων του 20ού αιώνα του Παλμ Σπρινγκς που της ήταν τόσο οικεία. Έτσι, στράφηκε προς την έγχρωμη υπέρυθρη φωτογραφία, μια τεχνική που κάποτε ήταν προς εξαφάνιση, καθώς εξαντλούνταν τα αποθέματα υπέρυθρου φιλμ, η οποία όμως τώρα αναβιώνει μέσω της ψηφιακής κάμερας.
Videos by VICE
Οι φωτογραφίες της Kate είναι ονειρικές, όμως ταυτόχρονα έχουν και κάτι το απόκοσμο. Είναι λες και συνέλαβε ένα εξωγήινο τοπίο, όπου ο ουρανός έγινε ροζ και το νερό πήρε ένα άλικο χρώμα. Το εφέ είναι πιο εντυπωσιακό στις φωτογραφίες της πανίδας: Δέντρα, γρασίδι και φυτά αντανακλούν το υπέρθυρο φως, όπως το χιόνι καθρεφτίζει το ορατό φως – και το χρώμα που αποκτούν δίνει στο ανθρώπινο μάτι να καταλάβει πόσο υγιές είναι ένα φυτό.
Πριν από τα εγκαίνια του Infra Realism στη Μελβούρνη, που έγιναν στις 5 Οκτωβρίου, το VICE μίλησε με την Kate για το πώς αποφάσισε να χρησιμοποιήσει την υπέρυθρη φωτογραφία, παντρεύοντας την επιστήμη με την τέχνη, καθώς και για τα επόμενά της βήματα.
VICE: Τα τοπία αυτά φαίνονται απίστευτα, χάρη στην υπέρυθρη φωτογραφία. Πώς σου ήρθε αυτή η ιδέα;
Kate Ballis: Η υπέρυθρη φωτογραφία με ενέπνευσε, όταν είδα την έκθεση του Richard Mosse στην Μπιενάλε της Βενετίας το 2013. Η δουλειά του κινηματογραφήθηκε και αποτυπώθηκε σε παραδοσιακό υπέρυθρο φιλμ. Είναι ελάχιστα τα υπέρυθρα φιλμ που έχουν μείνει στον κόσμο και έχω συνηθίσει να τραβάω φωτογραφίες με ψηφιακή μηχανή –ειδικά όταν ταξιδεύω– γι’ αυτό και μια τροποποιημένη υπέρυθρη φωτογραφική μηχανή μου φάνηκε το ιδανικό εργαλείο για το ταξίδι μου στο Παλμ Σπρινγκς τον Φεβρουάριο.
Ποια ήταν η αίσθηση που ήθελες να αποτυπώσεις σε αυτήν τη σειρά; Οι φωτογραφίες είναι σχεδόν απόκοσμες.
Υποθέτω ότι αρχικά ήθελα να δημιουργήσω την αίσθηση ενός άλλου κόσμου, παρουσιάζοντας ένα φάσμα φωτός που είναι αόρατο στο ανθρώπινο μάτι, όμως φοβόμουν λίγο το έντονο χρώμα που παίρνει το φύλλωμα των δέντρων, όταν φωτογραφίζεται με υπέρυθρη κάμερα και φίλτρα. Παίζοντας όμως με τα διάφορα φίλτρα και την τεχνική, δημιούργησα κάτι που, για εμένα, θύμιζε τόσο πολύ την Καλιφόρνια της δεκαετίας του ’80, που η σειρά βρήκε γρήγορα τον δρόμο της και ο χρωματικός συνδυασμός ξεκίνησε να υπαγορεύει τα θέματά μου.
Η υπέρυθρη φωτογραφία θυμίζει πάντα τα 80s ή φρόντισες εσύ να της δώσεις αυτήν τη χαρακτηριστική μορφή;
Το παραδοσιακό υπέρυθρο φιλμ έκανε το φύλλωμα των δέντρων ροζ ή λευκό. Πλέον, μπορείς να χρησιμοποιήσεις πολλά διαφορετικά φίλτρα, για να δώσεις πολλά χρώματα στα φυτά, ανάλογα με τη διαφορετική ισορροπία του λευκού. Κάθε white balance ανταποκρίνεται διαφορετικά στο υπέρυθρο φάσμα.
Είπες ότι τα φυτά παίρνουν πολύ έντονα χρώματα στην υπέρυθρη φωτογραφία. Τι συμβαίνει εδώ; Τι βλέπουμε;
Εξαρτάται από το φίλτρο των υπέρυθρων. Όσο πιο υγιές το φυτό, τόσο πιο πολύ χρώμα εκπέμπει. Είναι πολύ ενδιαφέρον να βλέπεις υγιέστατα φυτά στη μέση του Παλμ Σπρινγκς, το οποίο είναι μια έρημος όπου οι θερμοκρασίες φτάνουν τους 50 βαθμούς Κελσίου.
Νομίζω ότι όταν κοιτάει κανείς τις φωτογραφίες σου, εξακολουθεί να βλέπει ξεκάθαρα την Καλιφόρνια – ακόμη και με πειραγμένα χρώματα. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που επέλεξες να φωτογραφίσεις το συγκεκριμένο μέρος;
Το Παλμ Σπρινγκς είναι σαν δεύτερο σπίτι μου. Το έχω επισκεφτεί οκτώ φορές τα τελευταία τέσσερα χρόνια και θα επιστρέψω και πάλι σε λίγες εβδομάδες. Βασικά, όταν παρήγγειλα τη φωτογραφική μηχανή, ζήτησα να μου τη στείλουν απευθείας στο σπίτι ενός φίλου στο Παλμ Σπρινγκς, οπότε δεν την είχα δοκιμάσει, μέχρι να φτάσω εκεί. Το μόνο που ήξερα ήταν ότι ήθελα να τη χρησιμοποιήσω ως εργαλείο, για να δείξω την Καλιφόρνια και ειδικά το Παλμ Σπρινγκς, από μια καινούργια οπτική γωνία. Παρόλα αυτά, όταν δημιούργησα αυτούς τους χρωματικούς συνδυασμούς, δεν μπορούσα να ξεπεράσω το πόσο μου θύμιζε την Καλιφόρνια της δεκαετίας του ’80 και πόσο ταίριαζε με το Παλμ Σπρινγκς. Το γεγονός ότι τα χρώματα είναι τόσο οικεία, τα κάνει να χρησιμοποιούνται ως ένα είδος κώδικα για την ερμηνεία ενός τοπίου, το οποίο, υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν παραμορφωμένο και δυσνόητο.
Πιστεύεις ότι θα συνεχίσεις να τραβάς φωτογραφίες με αυτήν την τεχνική ή θέλεις να δοκιμάσεις κάτι εντελώς καινούργιο;
Συνεχίζω να τραβάω με αυτόν τον τρόπο στην έρημο Ατακάμα της Χιλής και στη Βολιβία. Αργότερα μέσα στον μήνα, θα βγάλω φωτογραφίες στο Παλμ Σπρινγκς και σε άλλα εθνικά πάρκα των ΗΠΑ και θα συμπεριλάβω όλο αυτό το υλικό σε ένα βιβλίο που θα κυκλοφορήσω του χρόνου. Επίσης, του χρόνου θέλω να εξερευνήσω την Αγγλία και την Ελλάδα –από όπου κατάγομαι– και ανυπομονώ να δω πώς θα ανταποκριθούν αυτά τα τοπία στην υπέρυθρη φωτογραφία. Μου αρέσει πολύ να διηγούμαι ιστορίες μέσω της δουλειάς και θέλω να βρίσκω ένα φωτογραφικό ή καλλιτεχνικό στιλ που να ταιριάζει με την ιστορία που θέλω να πω. Ποιος ξέρει τι θα ακολουθήσει!
Περισσότερα από το VICE
Ο Ηθοποιός που Έπαιξε τον «Σάββα Ξηρό» Δεν Πιστεύει στη Βία
Έλληνες Αναρχικοί Στέλνουν Χαιρετίσματα από τη Ράκκα της Συρίας
Το Gentrification Έφτασε στο Μεταξουργείο Δίπλα στους Οίκους Ανοχής και σε Διαμερίσματα με Singles
