«Το να τρως άλογο είναι σαν να τρως το παιδί σου», είπε κάποτε ένας Αμερικανός λάτρης των αλόγων στη Bελγίδα φωτογράφο Heleen Peeters.
Σε κάποιους πολιτισμούς τα άλογα θεωρούνται ευγενή πλάσματα και η θέση τους είναι σε αφίσες σε παιδικά δωμάτια. Σε άλλους πολιτισμούς είναι ένα υπέροχο έδεσμα. Σε μερικές χώρες, πάλι, μπορεί να ισχύουν και τα δύο. Η Peeters εντυπωσιάστηκε από αυτές τις πολιτισμικές διαφορές και επισκέφτηκε δέκα χώρες και τέσσερις ηπείρους για να «αιχμαλωτίσει» αυτή τη διαφορά σε φιλμ.
Videos by VICE
Η Peeters ξέρει καλύτερα από τον καθένα πόσο συναισθηματικοί μπορούν να γίνουν οι άνθρωποι σε ό,τι αφορά τα άλογα. Ο παππούς της ήταν ιδρυτής της Equinox, εταιρείας διανομής κρέατος αλόγου κοντά στην Αμβέρσα, όπου δούλευε ο πατέρας της. Μίλησα με την Peeters για την επίδραση που είχε αυτό στην παιδική της ηλικία, για τη σχέση της με τα άλογα και για το βιβλίο της με τίτλο “Horse”.
VICE: Γεια σου Heleen. Πώς ήταν να μεγαλώνεις σε μια οικογένεια που πουλούσε κρέας αλόγου;
Heleen Peeters: Μεγάλωσα σε ένα χωριό όπου όλοι γνωριζόμασταν, έτσι δεν χρειαζόταν να εξηγώ τι δουλειά έκανε ο πατέρας μου. Στη σχολή ιππασίας ήταν θέμα. Οι πρώτες εβδομάδες ήταν διασκεδαστικές αλλά όταν ο εκπαιδευτής έμαθε ότι η οικογένειά μου πουλούσε κρέας, μου επιτράπηκε να ιππεύω μόνο ένα πόνι που έπρεπε να πηγαίνει στο πίσω μέρος επειδή κλοτσούσε τα άλλα πόνι. Φυσικά, η καριέρα μου στην ιππασία δεν κράτησε πολύ.
Η οικογένειά σου συμμετείχε στο φωτογραφικό σου πρότζεκτ;
Ο πρώτος μου προορισμός ήταν το Κιργιστάν και δύο εβδομάδες αφότου έφτασα εκεί, μου τηλεφώνησε ο πατέρας μου. Είχε περιέργεια να μάθει για τα τοπικά έθιμα σχετικά με το κρέας αλόγου. Όταν του εξήγησα, ενθουσιάστηκε και έκλεισε αμέσως μια πτήση για Μπισκέκ, την πρωτεύουσα, για να με συνοδεύσει στο υπόλοιπο ταξίδι.
Από εκεί και ύστερα, ερχόταν σε όλα μου τα ταξίδια και ήταν μεγάλη βοήθεια. Η βιομηχανία κρέατος αλόγου συχνά παρουσιάζεται αρνητικά στα μίντια, αλλά επειδή είχαμε και οι ίδιοι υπόβαθρο ως σφαγείς και χασάπηδες μας εμπιστεύτηκαν ότι θα το παρουσιάζαμε με ειλικρίνεια.
Ήταν πολύ ιδιαίτερη εμπειρία να ταξιδεύω με τον πατέρα μου. Στα ταξίδια μας, μου έλεγε ιστορίες για τον παππού μου και την οικογενειακή επιχείρηση. Τότε ήμουν η μόνη στην οικογένεια που δεν δούλευε στην εταιρεία, οπότε μπόρεσα να συνδεθώ λίγο περισσότερο με εκείνον τον κόσμο.
Στο βιβλίο σου αναφέρεις ότι οι άνθρωποι τρώνε κρέας αλόγου από την εποχή των παγετώνων. Πότε έγινε ταμπού;
Έχουν ανακαλυφθεί οστά αλόγου κοντά στη γαλλική πόλη Σολιτρέ και τοιχογραφίες στο σπήλαιο Λασκώ, που δείχνουν ότι οι κυνηγοί την εποχή των παγετώνων κυνηγούσαν άλογα. Ήταν σημαντική πηγή τροφής σε πολλούς αρχαίους πολιτισμούς.
Το ταμπού γύρω από το κρέας αλόγου είναι λόγω της θρησκείας. Ο Πάπας Γρηγόριος Γ’ απαγόρευσε την κατανάλωση αλογίσιου κρέατος το 732 για άγνωστους λόγους. Κάποιοι λένε ότι ήθελε να υπονομεύσει τα παγανιστικά τελετουργικά των Τευτόνων που θυσίαζαν άλογα και έτρωγαν το κρέας τους σε θρησκευτικές γιορτές. Άλλοι λένε ότι ήθελε να εμποδίσει τη σφαγή των αλόγων διότι τα χρειαζόταν για τα στρατεύματά του στη μάχη εναντίον των Λομβαρδών. Από τότε το κρέας αλόγου έχει κακή φήμη.
Εσύ πώς τοποθετείεσαι; Τρως κρέας αλόγου;
Δεν τρώω κρέας πολύ συχνά, αλλά τρώω κρέας αλόγου μια στο τόσο επειδή μεγάλωσα σε μια κουλτούρα όπου είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο. Πάντα προσπαθώ να παίρνω ποιοτικά προϊόντα από τον χασάπη.
Το κρέας αλόγου είναι ασφαλής επιλογή επειδή είναι πάντα ένα βιώσιμο προϊόν. Τα άλογα δεν εκτρέφονται για κρέας. Όσο πιο μεγάλο το άλογο, τόσο καλύτερο το κρέας. Με το μοσχάρι ισχύει το αντίθετο, διότι το κρέας των νεαρών ζώων είναι πιο τρυφερό. Τα άλογα επίσης εκτρέφονται ως άλογα για αναψυχή και γενικά έχουν καλές ζωές πριν καταλήξουν στο σφαγείο.
Το κρέας αλόγου είναι τέτοιο ταμπού στις ΗΠΑ που τα σφαγεία κατέστησαν παράνομα πριν από 15 χρόνια. Τι γίνονται τα άλογα στην Αμερική όταν τελειώσει η ζωή τους;
Τα άλογα δεν μπορούν να σφαγιαστούν στις ΗΠΑ αλλά μπορούν να αγοραστούν και να σταλούν σε χώρες όπου δεν είναι παράνομο. Από τότε που έκλεισαν τα σφαγεία υπάρχει μια αγορά για τους λεγόμενους “kill buyers”, που επισκέπτονται τις αγορές ζώων της Αμερικής για να αγοράσουν τα ζώα. Μετά στέλνουν τα άλογα πέρα από τα σύνορα με Καναδά ή Μεξικό για να σφαγιαστούν. Πολλά άλογα από την Αμερική δηλαδή καταλήγουν στο σφαγείο, κάνοντας μια παράκαμψη.
Φυσικά υπάρχουν ιδιοκτήτες που αρνούνται να τα πουλήσουν, αλλά δεν μπορούν να τα κρατήσουν για διάφορους λόγους. Τα καταφύγια αλόγων είναι παντού γεμάτα – δεν έχουν χώρο για καινούργια ζώα. Κάποιοι ιδιοκτήτες τα αφήνουν ελεύθερα. Το Ίντερνετ είναι γεμάτο ιστορίες για άλογα που τα παράτησαν σε διάφορα σημεία, είτε σε δημόσιο χώρο ή στο τρέιλερ κάποιου άλλου.
Για το βιβλίο σου επισκέφτηκες, ανάμεσα σε άλλη μέρη, το Κιργιστάν. Πώς αντιλαμβάνονται τα άλογα;
Τα άλογα στο Κιργιστάν είναι σύμβολο πλούτου. Τα ζώα είναι ακριβά και χρησιμοποιούνται για τη μεταφορά και την παραγωγή γαλακτοκομικών προϊόντων. Επίσης, σχεδόν όλα τα δημοφιλή σπορ στο Κιργιστάν περιλαμβάνουν άλογα. Επειδή είναι τόσο σημαντικά για τους κατοίκους του Κιργιστάν το κρέας είναι ακριβό. Το σερβίρουν μόνο σε ξεχωριστές περιπτώσεις, όπως για να γιορτάσουν τη γέννηση ενός παιδιού, σημαντικά γενέθλια ή έναν γάμο.
Το “Horse” διατίθεται προς αγορά στο Eriskay Connection.
Το άρθρο δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE Belgium.
Για τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.
Περισσότερα από το VICE
Τι Λένε τα Κόμματα για τη Στοχοποίηση των Νέων Σχετικά με την Εξάπλωση του Κορονοϊού;
Από τον George Floyd ως τη Νέα Σμύρνη: Η «Δημοσιογραφία των Πολιτών» Δεν Σταματά
Η Αίρεση που Είχε Αγοράσει Αγρόκτημα για να Φτιάξει Όπλα Μαζικής Καταστροφής
