Υπήρχε κάποτε μια εποχή που ένα γλυπτό το έκρινες από τον ρεαλισμό του. Με τον ερχομό των 3D εκτυπωτών, τα προγραμματισμένα LED, και της πολυδιάστατης ψηφιακής επεξεργασίας, αυτά τα κλασικά προσόντα έχουν καταστεί ολίγον τι παρωχημένα. Σμιλεύοντας με τις νέες τεχνολογίες, ο σύγχρονος γλύπτης δεν περιορίζεται πλέον σε ένα ενιαίο μέσο ή το στυλ. Το 2014 είδαμε γλυπτά που αψήφησαν την βαρύτητα, που αμφισβήτησαν το μέλλον του φορμαλισμού, απέτισαν φόρο τιμής στο έργο της Marina Abramovic και πολλά άλλα.
Videos by VICE
Τι έγινε αυτή την χρονιά στον τομέα της γλυπτικής;
+ Τον Ιανουάριο, είχαμε ως αντικείμενο στοχασμού τις δημιουργίες από κερί του La Huy.
+ Πήγαμε στα παρασκήνια της εγκατάστασης του μεγαλύτερου υποβρύχιου γλυπτού στον κόσμο από έναν καλλιτέχνη που αποδεικνύει ότι «η τέχνη μπορεί να επηρεάσει το περιβάλλον.»
+ Δειπνήσαμε «πάνω» σε μεγαλοπρεπή μνημεία.
+ O πάντα παραγωγικός Olafur Eliasson χτύπησε ξανά, ξανά και ξανά.
+ Χάρτες κομμένοι με laser και ψηφιακά 3D μοντέλα (σε ιαπωνικά κιβώτια μεταφοράς) μας έκαναν να νιώθουμε ζαλάδα με τα καλειδοσκοπικά οράματα τους.
plataeux from Kit Webster on Vimeo.
+ Η Betty Rieckmann ασχολήθηκε με την «την πιο αγνή μορφή εικαστικής τέχνης» σε ένα φωσφορίζον αφιέρωμα στον μεγάλο Frank Stella.
+ Το installation του Georgios Cherouvim σατύρισε τους πολιτικούς και τις θέσεις τους στα μεγάλα θέματα που μας απασχολούν.
+ Το Μανχάταν έλαμψε καθώς ένας σχεδιαστής προσπάθησε να αποτυπώσει τοπογραφικά «την απώλεια της πολύ – αισθητηριακής εμπειρίας στην σύγχρονη μουσική.»
+ Τον Μάιο, το Domino Sugar Factory άνοιξε ξανά τις πόρτες του εργοστασίου τους για να φιλοξενήσουν την Σφίγγα από ζάχαρη ύψους 23 μέτρων της Kara Walker.
+ O Eyal Gever καταφέρε να μετατρέψει σε γλυπτά εικόνες που ήταν ανθρωπίνως αδύνατες με τη βοήθεια του μεγαλύτερου 3D εκτυπωτή στον κόσμο.
+ Ο Jeff Koons μπήκε στις ντουλάπες των διασήμων για να δανειστεί υλικά.
+ Στο Circle of Light Festival της Μόσχας είδαμε την κλασική τέχνη από άλλη σκοπιά.
+ Ένας καλλιτέχνης στην Πράγα δημιούργησε αντικείμενα ανατινάζοντας κεραμικές κατασκευές.
+ Τον Ιούλιο, είδαμε την μάχη που έδωσε το Μουσείο Guggenheim για να ξεπεράσει τις δυσκολίες εγκατάστασης του έργου του James Turrell.
+ Είδαμε το γλυπτό του Mike Fleming όπου ένα γυναικείο κεφάλι πετάει επαναλαμβανόμενα τα μαλλιά μπροστά και πίσω, συμβολίζοντας «το τέλος των αυθεντικών κινήσεων».
+ «Τα παιδία παίζει» σε ένα έργο του Carsten Höller.
+ Μάθαμε το πραγματικό νόημα του Xtreme Origami.
+ Τον Αύγουστο βρεθήκαμε μπροστά σε μια έναν αγώνα 3D γλυπτικής, και το 3D κέρδισε.
+ Η παράνοιά μας έδωσε ρεσιτάλ φέτος, καθώς εντοπιστήκαμε από επιχρυσωμένες φωτογραφικές μηχανές CCTV και βρεθήκαμε κάτω από «το μάτι που τα βλέπει όλα».
+ H έκθεση του καλλιτέχνη Sebastian Errazuriz για τα δέκα χρόνια του στον χώρο, μας έκανε να θυμηθούμε μερικές από τα καλύτερες και πιο εκκεντρικές δημιουργίες του.
+ Ο καλλιτέχνης Moto Waganari μετέτρεψε ιστορίες σε γλυπτά, από σύρμα τυπωμένο σε 3D, στο πλαίσιο της σειράς Real Virtuality.
+ Αράξαμε με διάφορα απειλούμενα από εξαφάνιση ζώα της Αργεντινής, τα οποίο ήταν φτιαγμένα από χαρτόνι.
+ Μάθαμε ότι μια γιγαντιαία πάπια μπορεί σύντομα να είναι η κινητήριος δύναμη της Κοπεγχάγης.
+ Ο Chris Ofili έφερε το θρυλικό ελέφαντα πίσω στη Νέα Υόρκη για την έκθεση για τα 20 χρόνια έργου.
+ Τον Οκτώβριο, η ομάδα των 1024architecture φώτισε τα πάντα.
+ Χαθήκαμε με την πιθανότητα της δημιουργίας 4D έργων εξαιτίας του Hypercube του Αυστραλού Kit Webster.
+ Η γιορτή των Ευχαριστιών μας έδωσε αρκετές ιδέες για το πως μπορούμε να παίξουμε με το φαγητό μας.
+ Μπορεί να χρειαστεί να περιμένουμε άλλα εννέα χρόνια, για μια σταγόνα πίσσας να πέσει από της μίνι πόλεις της Julie Mecoli.
+ Το τελευταίο, αλλά όχι και λιγότερο σημαντικό ήταν το τυπωμένο 3D αντίτυπο του Μπάρακ Ομπάμα.