Από τότε που ο Πάπας Φραγκίσκος έγινε ηγέτης της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, πριν από ένα χρόνο, ο ιταλικός Τύπος τρελάθηκε. Λίγο μετά τη στέψη του, ο Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο (το αληθινό όνομα του Πάπα) χαρακτηρίστηκε «επαναστάτης», «ροκ σταρ», «υπερήρωας», «κουλ τύπος». Επίσης αναγορεύτηκε σε ζώντα άγιο γιατί έκανε ένα θαύμα μόλις λίγες ώρες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, το Μάρτιο του 2013-κατάφερε να κάνει τις δημόσιες συγκοινωνίες της Ρώμης να λειτουργήσουν ομαλά (για μια-δυο ώρες, τουλάχιστον).
Αυτό ήταν μόνο η αρχή. Έχοντας υποστεί την αντιπάθεια του Πάπα Βενέδικτου για τα μέσα ενημέρωσης (παρόλο που τα κόκκινα Prada παπούτσια του γίνονταν τακτικά πρωτοσέλιδα), η ιταλική βιομηχανία της δημοσιογραφίας δεν μπορούσε να πιστέψει στην τύχη της όταν συνειδητοποίησε ότι επιτέλους υπήρχε ένας Πάπας που μπορούσε να χρησιμοποιεί λεωφορείο, να μεταφέρει μόνος τη τσάντα του και ο οποίος δεν είχε ανοσία στη γρίπη. Εκείνη η καλόγρια που έγινε πρωτοσέλιδο για την απόδοση της στην ιταλική βερσιόν του The Voice την περασμένη εβδομάδα; Ε, δεν θα γινόταν τίποτα εάν ο Φραγκίσκος δεν είχε ανοίξει το δρόμο ώστε οι ιδέες της Εκκλησίας και η διασημότητα να ενωθούν για πρώτη φορά.
Videos by VICE
Αυτή η ανίερη ένωση προχώρησε σε ένα άλλο επίπεδο την 5η Μαρτίου: Έχοντας μπει σε μια σειρά από εξώφυλλα περιοδικών, ο Πάπας Φραγκίσκος μπορεί να είναι υπερήφανος που ένα εβδομαδιαίο περιοδικό επικεντρώνεται αποκλειστικά σε αυτόν. Το περιοδικό ονομάζεται Il mio Papa [Ο Πάπας μου] και προωθείται στην αγορά ως «το πρώτο εβδομαδιαίο περιοδικό αφιερωμένο αποκλειστικά στον Πάπα Φραγκίσκο». Εκδότης του Il mio Papa, είναι ο Aldo Vitali, ο οποίος βρίσκεται πίσω και από το TV Sorrisie Canzoni [TV Χαμόγελα και Τραγούδια], το Νο1 σε πωλήσεις στην Ιταλία τηλεοπτικό περιοδικό που ασχολείται και με τη ζωή των διασήμων, ενώ εκδίδεται από τον οίκο Mondadori– μια από τις βασικότερες εκδοτικές εταιρείες στην Ιταλία, που ανήκει στην οικογένεια του πρώην πρωθυπουργού Σίλβιο Μπερλουσκόνι.
Σύμφωνα με το επίσημο δελτίο Τύπου, το Il mio Papa «έχει θετική και φιλολαϊκή στάση, με πολύχρωμες σελίδες και ιδιαιτέρως συναισθηματικές εικόνες». Ο οίκος Mondadori περιμένει πολλά από την έκδοση, που τον πρώτο μήνα θα κυκλοφορήσει σε τρία εκατομμύρια αντίτυπα, ενώ το επικοινωνιακό σχέδιο περιλαμβάνει ακόμα και πανό στην πλατεία του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη.
Στο πρώτο editorial του, ο Vitali εξηγεί την επιλογή του να δημιουργήσει ένα εβδομαδιαίο περιοδικό (ουσιαστικά πηγαίνοντας αντίθετα σε όσα γνωρίζουμε για τις οικονομικές τάσεις της έντυπης δημοσιογραφίας): «Ο Πάπας ποτέ δεν σταματάει-κάθε μέρα μας εκπλήσσει με τις στιβαρές αποφάσεις του και τις απρόβλεπτες χειρονομίες του. Ο λαός αισθάνεται ότι είναι πολύ κοντά του».
Αλλά δεν σταματάει εκεί. Απευθύνεται στους αναγνώστες: «Εάν διαβάζετε αυτές τις γραμμές σημαίνει ότι έχουμε κάτι κοινό: ένα θαυμασμό και μια βαθιά εκτίμηση για τον Πάπα Φραγκίσμο». Το Il mio Papa, συνεχίζει, έχει στόχο όχι τόσο να «διασημοποιήσει» τον Μπεργκόλιο, αλλά να τον «βοηθήσει να διαδώσει το μήνυμα του».
Όλως περιέργως αυτό είχε προβλεφθεί ένα χρόνο πριν, όταν τον περασμένο Μάρτιο η ιστοσελίδα Mother Jones επινόησε μια παρωδία του Tiger Beat (ένα αμερικανικό ‘fanmag’ για έφηβες) που είχε στο εξώφυλλο τον Μπεργκόλιο. Δυστυχώς, αυτή τη φορά η πραγματικότητα είναι πολύ χειρότερη από τη σάτιρα.
Ξεφυλλίζοντας τις πρώτες σελίδες, γρήγορα συνειδητοποιείς ότι το περιοδικό είναι πολύ εύκολο να το διαβάσεις. Το ύφος των άρθρων είναι λίγο πολύ το ακόλουθο: «Ο Πάπας πάντα αγκαλιάζει τα παιδιά που του τα δίνουν οι γονείς», «Συχνά οι μητέρες ζητάνε ένα φιλί για το παιδί τους και ο Πάπας πάντα περιτριγυρίζεται από μαθητές που κλαίνε από ευτυχία γιατί βρίσκονται δίπλα του», «ο Πάπας Φραγκίσκος δείχνει τον ενθουσιασμό του στους πιστούς και η πλατεία του Βατικανού γίνεται το σπίτι όλων» και ούτω καθεξής.
Το καλύτερο βέβαια είναι οι «ιδιαιτέρως συναισθηματικές φωτογραφίες» που αντιγράφουν το στυλ εκείνων στα ταμπλόιντ. Η μόνη διαφορά είναι ότι αντί για φωτογραφίες ανθυποσελέμπριτι που χαϊδολογούνται με ομοίους τους μέσα σε ταξί, έχουμε φωτογραφίες του Πάπα Φραγκίσκου «να περπατάει ανάμεσα στο χαρούμενο πλήθος» στην πλατεία του Αγίου Πέτρου.
Οι ακόλουθες σελίδες αφορούν έκτακτες ειδήσεις (την παραγωγή μιας τηλεοπτικής σειράς εμπνευσμένης από τη ζωή του στην Αργεντινή από το 1976 έως το 1981, «όταν εναντιώθηκε στο καθεστώς του Χόρχε Ραφαέλ Βιδέλα, βοηθώντας τους μη προνομιούχους») και θέματα επικαιρότητας, όπως ένα κήρυγμα κατά του πολέμου. Το νόημα του συνοψίζεται από τον συντάκτη σε μία πρόταση: «Η Εκκλησία χρειάζεται ιερείς, όχι συνωμοσίες».
Μετά την ‘πολιτική’ ενότητα (βαρετή), το ll mio Ρapa συμβουλεύει τους αναγνώστες πώς θα απολαύσουν την Προσευχή του Αγγέλου («μπορείτε να δείτε τον Πάπα καλύτερα από το πρώτο τέταρτο της πλατείας, στα δεξιά») και προσφέρει εικόνες από την προσωπική ζωή του Πάπα, ο οποίος «αρνήθηκε να ζει στα παπικά διαμερίσματα» και «προτιμά να ζει στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου». Υπάρχει επίσης ένας χάρτης των παπικών διαμερισμάτων που μοιάζει με εικονογραφημένο παιδικό βιβλίο.
Με 50 σεντ-τόσο κοστίζει το 68σελιδο περιοδικό- οι αναγνώστες μπορούν επίσης να χαρίσουν στον εαυτό τους μία αφίσα του Ποντίφικα, που θα μπορούσε να διακοσμήσει «το δωμάτιο ή το γραφείο σας», έτσι ώστε «το χαμόγελο του Πάπα και οι προσευχές να είναι πάντα μαζί σας».
Προς τις τελευταίες σελίδες θα βρείτε μια φωτοϊστορία για τον πρώτο χρόνο του Πάπα στο Βατικανό, στην οποία μπορείτε να δείτε τη selfie που έβγαλε με μερικά παιδιά τον Αύγουστο του 2013 να συνοδεύεται από τη λεζάντα «Ο Πάπας της Τεχνολογίας». Η αναφορά στην τεχνολογία εμφανίζεται ξανά λίγες σελίδες μετά, με έναν πρακτικό οδηγό για το πώς να εγγραφείτε στο Twitter προκειμένου να «λαμβάνετε τα μηνύματα του Φραγκίσκου στο κινητό σας (είναι εύκολο και δωρεάν)».
Η σελίδα 55 είναι με διαφορά η αγαπημένη μου. Με τον τίτλο ‘Φραγκίσκο Βοήθησε Μας’ μας εξηγεί τα περί της «προσευχής των πέντε δακτύλων» του Πάπα [για αγγλικά πατήστε εδώ]
Παρόλο που είναι πιο σοβαρό από το μέσο κουτσομπολίστικο περιοδικό, το Il mio Ρapa παραμένει ένα περιοδικό αφιερωμένο στην αναψυχή και τον ελεύθερο χρόνο. Πράγματι, υπάρχει επίσης κι ένα «Σταυρόλεξο παζλ Ο Πάπας μου»
Τέλος, όλες οι σελίδες είναι διανθισμένες με διαφημίσεις που απευθύνονται σαφώς σε εκείνον που φαντάζεστε ότι θα μπορούσε να είναι ο στερεοτυπικός αναγνώστης του Il Mio Papa: «Το ‘Kilocal Woman’ σας βοηθάει να καταπολεμήσετε την αύξηση του βάρους», «Ξυπνήστε το έντερο σας και καταπολεμήστε την δυσκοιλιότητα», «Επαναφορτίστε το έντερο σας με καλά βακτήρία», «Η Υποακοϊα αυξάνει τη γήρανση των εγκεφαλικών κυττάρων». (Βασικά, υποθέτουν ότι οι άνθρωποι που θα διαβάσουν αυτό το περιοδικό θα είναι χοντροί, άρρωστοι και γέροι). Επίσης υπάρχουν διαφημίσεις για βοηθητικά καθίσματα, συσκευές υποβοήθησης ακοής, κρέμες ομορφιάς και προϊοντα απώλειας βάρους που κάνουν «τα πόδια σας να φαίνονται όπως όταν ήταν 20».
Έχοντας διαβάσει όλο το περιοδικό, μια ερώτηση πέρασε από το μυαλό μου: Τι πιστεύει ο Πάπας Μπεργκόλιο για αυτό το περιοδικό; Κρίνοντας από αυτή τη συνέντευξη στην εφημερίδα Corriere della Sera, δεν είναι και πολύ χαρούμενος. Σε αυτή, λέει ότι δεν θέλει να παρουσιάζεται ως υπερήρωας ή ροκ σταρ, γιατί εξακολουθεί να είναι ένας άνθρωπος που «γελάει, κλαίει, κοιμάται ήρεμα και έχει φίλους όπως ο καθένας. Ένα φυσιολογικό άτομο».
Σύμφωνα με τον βατικανολόγο Sandro Magister «ο Φραγκίσκος είναι ένας Πάπας που δεν χρειάζεται να μιλάνε εξ ονόματος του ή να τον ερμηνεύουν με οποιοδήποτε τρόπο». Ενώ αυτό ίσως είναι αλήθεια, φαίνεται ότι είναι ένα χρυσωρυχείο «χαρούμενων ειδήσεων» που ο ιταλικός και ο διεθνής Τύπος είναι κάτι περισσότερο από πρόθυμοι να εκμεταλλευτούν.
