Πάσχα στο «Χωριό»: Στη Σίφνο

Φωτογραφίες από το φετινό Πάσχα σε ένα από τα ομορφότερα νησιά των Κυκλάδων.

3.5.21

Η πρόγνωση του καιρού είναι τέτοια που στη βαλίτσα επικρατεί σύγχυση. Από τη μία πετάς μέσα ένα σκουφί για τις κρύες νύχτες στην αυλή κι από την άλλη το μαγιό - θες να έχεις τη σιγουριά ότι αν κάνει ζέστη, θα μπορείς να κάνεις και την πρώτη σου βουτιά. Μπαίνεις στο αμάξι ή το πλοίο και αναχωρείς. Δεν έχει σημασία αν πας σε κάποιο ορεινό μέρος της Ελλάδας ή σε κάποιο νησί, αυτό που αποκαλεί ο καθένας «χωριό» είναι ο τόπος που λόγω καταγωγής ή επιλογής συνθέτει τις μνήμες της ανέμελης νιότης του.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το Πάσχα στο «χωριό» αποτελεί το πρώτο -μη- ραντεβού της χρονιάς. Είναι αυτή η στιγμή που ενώ δεν έχεις συνεννοηθεί με κανέναν, κάπως συμβαίνει και βρίσκεσαι με όλους. Και να θες να το αποφύγεις, δεν μπορείς. Τα φώτα στα σπίτια ή τα ανοιχτά παραθυρόφυλλα μαρτυρούν ποιοι έχουν φτάσει. Από το σπίτι περνάνε και φωνάζουν το όνομά σου, περπατάς στον δρόμο και λες καλημέρα ακόμη και στους άγνωστους. Το κινητό γίνεται περιττό. Τους φίλους τους πετυχαίνεις στον δρόμο και δίνετε ραντεβού για καφέ, που γίνεται τσίπουρο ή για τσίπουρο που θα καταλήξει σε ξενύχτι. Μπορεί όλο το χειμώνα να μη μιλάτε, όμως αρκούν λίγα λεπτά για να διηγηθείτε τις σημαντικές εξελίξεις -γάμοι, απώλειες, παιδιά- κι έπειτα να το πιάσετε από εκεί που το αφήσατε την προηγούμενη φορά. Σαν να μην έχει περάσει μια μέρα.

Το Πάσχα στο «χωριό», ακόμη και οι μη πιστοί συνήθως «λυγίζουν» μπροστά στα παραδοσιακά έθιμα. Όχι απλώς τα ακολουθούν, αλλά τα αναζητούν κιόλας. Τρέχεις να πάρεις άδεια από τη δουλειά, ώστε να είσαι εκεί από τη Μεγάλη Πέμπτη που στα στενά θα μυρίζουν κουλουράκια και τσουρέκια. Βάψιμο αυγών, στόλισμα του Επιταφίου και την επομένη η περιφορά. Η Ανάσταση, τα βαρελότα, η μαγειρίτσα, η προετοιμασία για τις σούβλες, το τσίκνισμα και το πέρασμα από σπίτι σε σπίτι για κέρασμα, ευχές και κρασιά. Το Πάσχα στο χωριό όλα αυτά έχουν ιδιαίτερη αξία. Όλα αυτά κι άλλα τόσα είναι που μας κάνουν να αγαπάμε όχι μόνο το Πάσχα στο χωριό, αλλά και την ίδια την Άνοιξη.

ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ

Το δικό μου κατ’ επιλογήν χωριό είναι η Σίφνος, ένα νησί των Κυκλάδων, που το Πάσχα ζει την πιο όμορφη εποχή του. Κι αυτό διότι θυμίζει αρκετά τον παλιό παραδοσιακό της εαυτό πριν μετατραπεί σε κοσμοπολίτικο και πολυπληθή καλοκαιρινό προορισμό.

Μετά την έναρξη της πανδημίας, αυτό που περιγράφουμε ως Πάσχα στο «χωριό», το στερηθήκαμε. Πέρυσι αποκλειστικά με τους ντόπιους και φέτος μαζί και με όσους βρήκαν τρόπο να παρακάμψουν τους ελέγχους, η Σίφνος έζησε το παραδοσιακό της Πάσχα ανθισμένη, εμβολιασμένη και σχεδόν έτοιμη για την καλοκαιρινή σεζόν. Ο Γιώργος Βενιός, φωτογράφος και μόνιμος κάτοικος του νησιού αποτύπωσε αυτές τις ημέρες σε ένα άδειο τοπίο. Σταφιδόψωμο για την Μεγάλη Βδομάδα, βάψιμο αρμών, παραδοσιακό μαστέλο στη γάστρα και άδεια σοκάκια ήταν η φετινή εικόνα του Κυκλαδίτικου νησιού που αναμένει το άνοιγμα του τουρισμού για να αποκτήσει ξανά ζωή. Με την ελπίδα του χρόνου να «μην μας κρατήσει κανείς» από το να κάνουμε Πάσχα ο καθένας στο δικό του «χωριό».