O Πάνος Φραγκιαδάκης έχει εγκαταλείψει την Καλλιθέα όπου μεγάλωσε, για ένα μικρό διαμέρισμα στη Νέα Σμύρνη. Τον συναντώ εκεί και τα πρώτα λεπτά της γνωριμίας μας κυλούν κάπως ανορθόδοξα: Προτού ξεκινήσουμε να μιλάμε για μουσική, για το live του με τον Σπύρο Γραμμένο και για τους Χατζηφραγκέτα, μου δείχνει τους πίνακες που έχει ζωγραφίσει και έχει κρεμάσει στους τοίχους του σαλονιού. Είναι κάποιες πολύ καλές προσωπογραφίες. Το μάτι μου, όμως, ξεχωρίζει έναν πίνακα στο χολ. «Αυτός μου αρέσει περισσότερο από όλους», του λέω γεμάτη ενθουσιασμό. «Ναι, αυτός δεν είναι δικός μου», μου απαντά και μόλις έχω καταφέρει την πιο fail προσπάθεια φιλοφρόνησης. Οπότε, ανοίγω το μαγνητοφωνάκι και αφήνω την κουβέντα να κυλήσει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
VICE: Εμφανίζεσαι σόλο στον Σταυρό του Νότου. Τι έχει γίνει με τους Χατζηφραγκέτα;
Πάνος Φραγκιαδάκης: Όλα καλά. Απλώς το παγώσαμε, επειδή αυτήν τη στιγμή έχουμε την ανάγκη να κάνει ο καθένας τη φάση του, να γράψει τα δικά του τραγούδια, να βγάλει τα προσωπικά του γούστα. Η μέχρι τώρα δουλειά μας, πλην κάποιων πρόσφατων δίσκων, ήταν πολύ πιο στο χαβαλέ και πιο αφιλτράριστη. Μεγαλώνεις, όμως, εξελίσσεσαι και έχεις την ανάγκη να κάνεις κάτι διαφορετικό και κάτι μόνος σου.
Παρόλα αυτά, συνεργαστήκατε με τον Βαγγέλη Χατζηγιάννη για την παράσταση του Βασίλη Κουκαλάνι «Πιο Δυνατός κι από τον Σούπερμαν».«Για τη φούντα, μπορείς να μιλήσεις με πολλούς τρόπους, υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις για το πώς μπορείς να δώσεις ένα θέμα στον κόσμο. Εμείς το κάναμε με χιούμορ».
Ναι, με τον Βαγγέλη μιλάμε κανονικά. Μάλιστα, γράψαμε και ένα τραγούδι μαζί με τον Φοίβο Δεληβοριά, ως Χατζηφραγκέτα. Ήταν μια πολύ ωραία πρόταση, μας άρεσε και των δύο και έτσι βρεθήκαμε ξανά μουσικά, χωρίς να σημαίνει κάτι αυτό απαραίτητα. Είναι, άλλωστε, μια πολύ ωραία παράσταση. Θίγει το θέμα της αναπηρίας και μέσα από το χιούμορ και την παιδικότητα, σου περνάει πολύ ωραία μηνύματα. Εμένα και με συγκίνησε και με έκανε να γελάσω πολύ - και τις τρεις φορές που την έχω δει. Πιστεύεις ότι το κοινό σας θα στενοχωρηθεί;
Όταν κάτι έχει εδραιωθεί κάπως και κόβεται, σίγουρα παθαίνεις ένα «στερητικό». Ίσως να λένε «Ώπα, κάτσε, αφού γαμούσε η φάση, γιατί;». Αλλά μπορεί να βρεθώ ξανά με τον Βαγγέλη μουσικά. Ως Χατζηφραγκέτα; Ως κάτι άλλο; Δεν ξέρω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Εσύ έβγαλες μια δουλειά μόνος σου. Το «Τζετέ κι Ερωτικά». Πώς είναι να είσαι μόνος αυτήν τη φορά;
Τα τραγούδια είναι δικά μου, μουσικά και στιχουργικά, εκτός από ένα, το «Γκουρού», που ήταν επανεκτέλεση. Το έβαλα, επειδή είχα 15 κομμάτια και ήθελα 16 – τελείως ψυχαναγκαστικά. Τα περισσότερα είναι κομμάτια παλιά, που προϋπήρχαν και τα είχα σαν φαντάσματα στον υπολογιστή. Ένιωθα την ανάγκη ότι έπρεπε να βγουν κάπως. Είπα να τα κάνω ως μια συλλογή με τίτλο «Τζετέ κι Ερωτικά», επειδή έχουν αυτό το ερωτικό στοιχείο.Τι σημαίνει «Τζετέ»;
Ας πούμε, «σοβαρά». Πες μου για όλες αυτές τις περίεργες αργκό που χρησιμοποιείς στα τραγούδια - και ως Χατζηφραγκέτα, αλλά και τώρα. Εσύ μιλάς έτσι;
Συνήθως, δεν μιλάω έτσι. Προσπαθώ να μη μιλάω έτσι, βασικά, επειδή σου γίνεται κόλλημα μετά. Αυτή η αργκό και αυτές οι λέξεις που βγαίνουν στα τραγούδια είναι λέξεις που προκύπτουν. Εγώ με τον Βαγγέλη σκέψου ότι ήμασταν μαζί από Α' Λυκείου. Οπότε, μέσα από τον χαβαλέ και απ’ αυτό που ζούσαμε στην παρέα, έβγαιναν πολλές λέξεις. Λέξεις αρκετά παρεΐστικες, που προέκυψαν με χιούμορ και χαβαλέ.Γενικά. έχετε τραγουδήσει αρκετά γύρω από την κουλτούρα του χόρτου - και με αργκό πολλές φορές.
Ναι, υπάρχει μια διάθεση χιούμορ και εκεί. Δηλαδή, όταν τραγουδάμε «Γίνομαι γάματα εντελώς όταν την πίνω, δεν δίνω σημασία σε κανένανε», είναι χιούμορ, καθαρά. Πιστεύω ότι το πιάνει και ο κόσμος αυτό το χιούμορ και τη χαλαρότητα. Για τη φούντα, μπορείς να μιλήσεις με πολλούς τρόπους, υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις για το πώς μπορείς να δώσεις ένα θέμα στον κόσμο. Εμείς το κάναμε με χιούμορ. Χρησιμοποιήσατε και ιδιαίτερες λέξεις για τη φούντα. Μου έρχεται το «ζεζαλιζέ», για παράδειγμα, στο μυαλό. Είναι δικό σας;
Το «ζεζαλιζέ» νομίζω το άκουσε κάπου ο Βαγγέλης - ή το βρήκε μόνος του; Θα σε γελάσω.
Τα τραγούδια είναι δικά μου, μουσικά και στιχουργικά, εκτός από ένα, το «Γκουρού», που ήταν επανεκτέλεση. Το έβαλα, επειδή είχα 15 κομμάτια και ήθελα 16 – τελείως ψυχαναγκαστικά. Τα περισσότερα είναι κομμάτια παλιά, που προϋπήρχαν και τα είχα σαν φαντάσματα στον υπολογιστή. Ένιωθα την ανάγκη ότι έπρεπε να βγουν κάπως. Είπα να τα κάνω ως μια συλλογή με τίτλο «Τζετέ κι Ερωτικά», επειδή έχουν αυτό το ερωτικό στοιχείο.Τι σημαίνει «Τζετέ»;
Ας πούμε, «σοβαρά». Πες μου για όλες αυτές τις περίεργες αργκό που χρησιμοποιείς στα τραγούδια - και ως Χατζηφραγκέτα, αλλά και τώρα. Εσύ μιλάς έτσι;
Συνήθως, δεν μιλάω έτσι. Προσπαθώ να μη μιλάω έτσι, βασικά, επειδή σου γίνεται κόλλημα μετά. Αυτή η αργκό και αυτές οι λέξεις που βγαίνουν στα τραγούδια είναι λέξεις που προκύπτουν. Εγώ με τον Βαγγέλη σκέψου ότι ήμασταν μαζί από Α' Λυκείου. Οπότε, μέσα από τον χαβαλέ και απ’ αυτό που ζούσαμε στην παρέα, έβγαιναν πολλές λέξεις. Λέξεις αρκετά παρεΐστικες, που προέκυψαν με χιούμορ και χαβαλέ.Γενικά. έχετε τραγουδήσει αρκετά γύρω από την κουλτούρα του χόρτου - και με αργκό πολλές φορές.
Ναι, υπάρχει μια διάθεση χιούμορ και εκεί. Δηλαδή, όταν τραγουδάμε «Γίνομαι γάματα εντελώς όταν την πίνω, δεν δίνω σημασία σε κανένανε», είναι χιούμορ, καθαρά. Πιστεύω ότι το πιάνει και ο κόσμος αυτό το χιούμορ και τη χαλαρότητα. Για τη φούντα, μπορείς να μιλήσεις με πολλούς τρόπους, υπάρχουν πολλές διαβαθμίσεις για το πώς μπορείς να δώσεις ένα θέμα στον κόσμο. Εμείς το κάναμε με χιούμορ. Χρησιμοποιήσατε και ιδιαίτερες λέξεις για τη φούντα. Μου έρχεται το «ζεζαλιζέ», για παράδειγμα, στο μυαλό. Είναι δικό σας;
Το «ζεζαλιζέ» νομίζω το άκουσε κάπου ο Βαγγέλης - ή το βρήκε μόνος του; Θα σε γελάσω.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ποιες λέξεις είναι δικές σας;
Το «κάρτα» - ότι «αυτός είναι κάρτα τελείως», ότι στην ουσία εκπροσωπεί την απόλυτη εικόνα. Λες ότι «αυτός μπήκε κάρτα», ότι δεν κρύφτηκε. Σημαίνει ότι δεν κρύβεσαι.
Το ταξικό, στη δική μας περίπτωση, το βλέπεις μέσα απο διάφορα «ερωτοστόρι». Γενικά όμως, στα πάντα υπάρχει αυτό το ταξικό ζήτημα.Πολύς έρωτας έπεσε, πάντως, σε αυτήν τη δουλειά σου.
Ναι, εκτός από ένα κομματάκι που είναι κοινωνικοπολιτικό, το «Σπίλμπερκ». Όλα τα άλλα έχουν να κάνουν ως επί το πλείστον με τον έρωτα. Είναι ένα θέμα που βγαίνει αβίαστα. Γράφω για κάτι που έχω βιώσει, έχω νιώσει ή φαντάζομαι. Για παράδειγμα, το «Μ’ Έστησες» ή κάποια άλλα τραγούδια δεν είναι από προσωπική εμπειρία - δεν είναι ότι με έστησε κάποια και το έγραψα. Το τραγούδι λέγεται βασικά «Μετεμψύχωση σε Πορτοκάλογλου», επειδή ήθελα πολύ να γράψω ένα τραγούδι με το στιλ του Πορτοκάλογλου. Βγήκε τελείως πειραματικά, είναι αυτό που παίρνεις την κιθάρα και προσπαθείς να γράψεις με αυτή τη μαγκιά του Πορτοκάλογλου, ας πούμε.Τον θαυμάζεις ή τον τρολάρεις;
Όχι, δεν τον τρολάρω καθόλου. Μου αρέσει και μου άρεσε και στους Φατμέ και γενικά. Έχει μια ωραία μαγκιά. Όχι, με την κακή έννοια, μιλάω για την ωραία μαγκιά. Είναι εσωτερικός πολύ. Μου αρέσει ο τρόπος που γράφει. Με τον Γραμμένο πώς προέκυψε η συνεργασία; Τι σας ένωσε;
Με τον Σπύρο είμαστε φίλοι από πολύ παλιά. Γνωριστήκαμε πάνω-κάτω την ίδια περίοδο που βγαίναμε ως Χατζηφραγκέτα εμείς και ο Σπύρος με τη δική του φάση - πάνε δέκα χρόνια. Ξαφνικά, πριν από λίγο καιρό μου έκανε την πρόταση να τραγουδήσουμε μαζί και είπαμε, «Ναι, δεν πάμε να το κάνουμε;». Ακόμα ψάχνουμε τον λόγο, δεν τον έχουμε βρει, αλλά θα τον βρούμε επί σκηνής.
Το «κάρτα» - ότι «αυτός είναι κάρτα τελείως», ότι στην ουσία εκπροσωπεί την απόλυτη εικόνα. Λες ότι «αυτός μπήκε κάρτα», ότι δεν κρύφτηκε. Σημαίνει ότι δεν κρύβεσαι.
Παίζει και πολύ ταξικό.«Οι δικοί μου έβλεπαν μια ταινία και εγώ ήμουν με τα ακουστικά στο κασετόφωνο και άκουγα Μπίγαλη και Michael Jackson».
Το ταξικό, στη δική μας περίπτωση, το βλέπεις μέσα απο διάφορα «ερωτοστόρι». Γενικά όμως, στα πάντα υπάρχει αυτό το ταξικό ζήτημα.Πολύς έρωτας έπεσε, πάντως, σε αυτήν τη δουλειά σου.
Ναι, εκτός από ένα κομματάκι που είναι κοινωνικοπολιτικό, το «Σπίλμπερκ». Όλα τα άλλα έχουν να κάνουν ως επί το πλείστον με τον έρωτα. Είναι ένα θέμα που βγαίνει αβίαστα. Γράφω για κάτι που έχω βιώσει, έχω νιώσει ή φαντάζομαι. Για παράδειγμα, το «Μ’ Έστησες» ή κάποια άλλα τραγούδια δεν είναι από προσωπική εμπειρία - δεν είναι ότι με έστησε κάποια και το έγραψα. Το τραγούδι λέγεται βασικά «Μετεμψύχωση σε Πορτοκάλογλου», επειδή ήθελα πολύ να γράψω ένα τραγούδι με το στιλ του Πορτοκάλογλου. Βγήκε τελείως πειραματικά, είναι αυτό που παίρνεις την κιθάρα και προσπαθείς να γράψεις με αυτή τη μαγκιά του Πορτοκάλογλου, ας πούμε.Τον θαυμάζεις ή τον τρολάρεις;
Όχι, δεν τον τρολάρω καθόλου. Μου αρέσει και μου άρεσε και στους Φατμέ και γενικά. Έχει μια ωραία μαγκιά. Όχι, με την κακή έννοια, μιλάω για την ωραία μαγκιά. Είναι εσωτερικός πολύ. Μου αρέσει ο τρόπος που γράφει. Με τον Γραμμένο πώς προέκυψε η συνεργασία; Τι σας ένωσε;
Με τον Σπύρο είμαστε φίλοι από πολύ παλιά. Γνωριστήκαμε πάνω-κάτω την ίδια περίοδο που βγαίναμε ως Χατζηφραγκέτα εμείς και ο Σπύρος με τη δική του φάση - πάνε δέκα χρόνια. Ξαφνικά, πριν από λίγο καιρό μου έκανε την πρόταση να τραγουδήσουμε μαζί και είπαμε, «Ναι, δεν πάμε να το κάνουμε;». Ακόμα ψάχνουμε τον λόγο, δεν τον έχουμε βρει, αλλά θα τον βρούμε επί σκηνής.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ποιο είναι το δικό σου στόρι, λοιπόν;
Γεννήθηκα εδώ στην Αθήνα. Μεγάλωσα στην Καλλιθέα και η ζωή συνεχίζεται.
Ακούγοντας τι;«Ήμουν ο τύπος που πήγαινε στίβο, δεν κάπνιζε και ξαφνικά μου τη βιδώνει και λέω, «Θέλω να μάθω να παίζω κιθάρα και να καπνίζω».
Rock ελληνική μουσική και ξένη. Άκουγα Dοοrs, Led Zeppelin, Mπίγαλη, Michael Jackson, Metallica, Σιδηρόπουλο, Διάφανα Κρίνα και άλλα. Μου αρέσει που μέσα σε όλο αυτό έχεις και Μπίγαλη, ας πούμε.
Θυμάμαι τον εαυτό μου που καθόμασταν οικογενειακώς και αράζαμε στο σαλόνι: Οι δικοί μου έβλεπαν μια ταινία και εγώ ήμουν με τα ακουστικά στο κασετόφωνο και άκουγα Μπίγαλη και Michael Jackson. Μου άρεσε πολύ. Γενικά, μου άρεσε η μουσική. Πότε πήρες την πρώτη σου κιθάρα;
Νομίζω στο Λύκειο. Είχα πρώτα μια κακή κλασική κιθάρα -καβατζωμένη πρέπει να ήταν, δεν θυμάμαι ποιανού ήταν- και μετά πήρα δική μου, μια ακουστική.
Πατρίς, Θρησκεία, Οικογένεια
Είσαι αυτοδίδακτος;
Ναι. Από μικρός ήμουν ο τύπος που πήγαινε στίβο, δεν κάπνιζε και ξαφνικά μου τη βιδώνει και λέω, «Θέλω να μάθω να παίζω κιθάρα και να καπνίζω». Οπότε, όταν την έπεφταν οι γονείς για ύπνο το βράδυ, έβγαζα το τασάκι και το πακέτο κάτω από το κρεβάτι, κάπνιζα και έκανα ντρίγκι-ντρίγκι. Μετά πώς συνεχίστηκε η σχέση σου με τη μουσική, μέχρι που κάποια στιγμή αποφάσισες να την πάρεις και λίγο πιο σοβαρά;
Ξεκίνησα να παίζω με κάτι μπάντες rock διασκευές. Μετά, ήμουν σε μια σχολική μπάντα, την Καρουζέλ. Στο Λύκειο πια, γνώρισα τον Βαγγέλη, με τον οποίον ήμασταν συμμαθητές. Καθόμασταν και λέγαμε μαλακίες με την κιθάρα, παίζαμε τάβλι, πίναμε καφέδες και βγάλαμε τα κομμάτια μας στο My Space τότε και έγινε αυτό το οποίο έγινε. Έπειτα, ακολούθησε το 2008 το πρώτο live στο Παγκράτι και μετά πήρε τον δρόμο του όλο αυτό. Μετά το σχολείο, τι έκανες;
Δεν πήγα στο πανεπιστήμιο. Μπήκα Στρατό, ξεκίνησα να δουλεύω και τελείωσα δύο ΙΕΚ. Το ένα ήταν για το φυσικό αέριο και το άλλο για 3D animation.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Τι δουλειές έχεις κάνει στη ζωή σου;
Έχω κάνει διάφορα: Έχω δουλέψει σε εργοστάσιο, έχω κάνει ντιτζεϊλίκι άτυπα σε φιλικές φάσεις, σερβιτόρος, σε αποθήκη, σε συνεργείο καθαρισμού και λάντζα σε εστιατόριο στη Γερμανία -πιο μελό δεν γίνεται-, έχω δουλέψει ως τεχνικός σκηνής και μάλιστα έχω παίξει σε μια μικρού μήκους ταινία, το «Μάνλιχερ» του Αλέξη Χατζηγιάννη. Κάποια στιγμή είχα ανοίξει και ένα ψητοπωλείο στην Καλλιθέα για ενάμιση χρόνο – ψυχολογικά, μάλιστα, πρέπει να ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου εκείνη. Τώρα, τι κάνεις;
Τώρα είμαι σερβιτόρος στα Εξάρχεια και κάνω live.
Ε, ναι. Εντάξει, δεν είναι τίποτα. Τουλάχιστον, έτσι το βλέπω εγώ. Τις ίδιες ανάγκες έχεις με όλους, τους ίδιους προβληματισμούς, τα ίδια άγχη. Βιοπορίζεσαι, το ψάχνεις - και είναι καλό, είναι υγιές.Θες να φτάσεις σε σημείο που να ζεις μόνο από τη μουσική;
Θα ήταν μια ωραία λύση, πολύ διασκεδαστική. Όμως δεν θα ήθελα να με εγκλωβίσει αυτή η ιδέα, επειδή δεν είναι εύκολο. Θέλει πολλή δουλειά και επιμονή. Θα 'θελα να μην έχω αυτόν τον δαίμονα της μουσικής, που σου τρυπάει το μυαλό και που μπορεί να ξυπνήσεις στις δύο το πρωί, επειδή σου ήρθε μια ιδέα για ένα τραγούδι.
Έχω κάνει διάφορα: Έχω δουλέψει σε εργοστάσιο, έχω κάνει ντιτζεϊλίκι άτυπα σε φιλικές φάσεις, σερβιτόρος, σε αποθήκη, σε συνεργείο καθαρισμού και λάντζα σε εστιατόριο στη Γερμανία -πιο μελό δεν γίνεται-, έχω δουλέψει ως τεχνικός σκηνής και μάλιστα έχω παίξει σε μια μικρού μήκους ταινία, το «Μάνλιχερ» του Αλέξη Χατζηγιάννη. Κάποια στιγμή είχα ανοίξει και ένα ψητοπωλείο στην Καλλιθέα για ενάμιση χρόνο – ψυχολογικά, μάλιστα, πρέπει να ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου εκείνη. Τώρα, τι κάνεις;
Τώρα είμαι σερβιτόρος στα Εξάρχεια και κάνω live.
Γενικά, δεν είναι συχνό ένας άνθρωπος που τον ακούς, έχει ένα κοινό, παράλληλα να έρθει να σου σερβίρει και το ποτό σου.«Θα 'θελα να μην έχω αυτόν τον δαίμονα της μουσικής, που σου τρυπάει το μυαλό και που μπορεί να ξυπνήσεις στις δύο το πρωί, επειδή σου ήρθε μια ιδέα για ένα τραγούδι».
Ε, ναι. Εντάξει, δεν είναι τίποτα. Τουλάχιστον, έτσι το βλέπω εγώ. Τις ίδιες ανάγκες έχεις με όλους, τους ίδιους προβληματισμούς, τα ίδια άγχη. Βιοπορίζεσαι, το ψάχνεις - και είναι καλό, είναι υγιές.Θες να φτάσεις σε σημείο που να ζεις μόνο από τη μουσική;
Θα ήταν μια ωραία λύση, πολύ διασκεδαστική. Όμως δεν θα ήθελα να με εγκλωβίσει αυτή η ιδέα, επειδή δεν είναι εύκολο. Θέλει πολλή δουλειά και επιμονή. Θα 'θελα να μην έχω αυτόν τον δαίμονα της μουσικής, που σου τρυπάει το μυαλό και που μπορεί να ξυπνήσεις στις δύο το πρωί, επειδή σου ήρθε μια ιδέα για ένα τραγούδι.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Έβγαλες έναν δίσκο με ερωτικά κομμάτια, αλλά φαντάζομαι ότι υπάρχουν πράγματα που σε απασχολούν στην κοινωνία.
Ναι, με απασχολούν και με προβληματίζουν πάρα πολλά και σίγουρα με επηρεάζουν πράγματα. Εννοείται. Χαίρομαι όταν γίνονται κινητοποιήσεις και βλέπω τον κόσμο να είναι ζωντανός και να αντιδρά. Το θεωρώ απαραίτητο. Σε λίγες ημέρες ολοκληρώνονται δέκα χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Έχουν γραφτεί κάποια κομμάτια με αφορμή τον Δεκέμβρη του ’08. Εσείς δεν έτυχε να γράψετε κάποιο. Υπάρχει έλλειμμα καταγραφής αυτών που ζούμε από τους καλλιτέχνες σήμερα;
Όχι, δεν υπάρχει. Προφανώς και υπάρχουν καλλιτέχνες που το κάνουν, ειδικά στη hip hop σκηνή που έχει να κάνει –κυρίως- με το κοινωνικοπολιτικό κομμάτι. Κοίτα, είναι καλό να αποτυπώνονται αυτά τα γεγονότα σε τραγούδια, βιβλία, σε οτιδήποτε. Να υπάρχουν. Ένα τραγούδι το γράφεις από ανάγκη ή επειδή θέλεις να εκφραστείς εσύ ο ίδιος ή επειδή θέλεις να εκφράσεις ένα κοινωνικό σύνολο. Θα ήθελα να έγραφα και εγώ ένα κομμάτι τέτοιο, πιο στοχευμένο σε ένα ιστορικό γεγονός. Δεν έχει τύχει να το κάνω, αν και θα ήθελα, δεν ξέρω ακριβώς τον λόγο. Δεν έβρισκα τον τρόπο; Δεν είχα έμπνευση; Αυτό που θέλω να αποφύγω, πάντως, σε κάθε περίπτωση, είναι να εκμεταλλευτώ εμπορικά ένα τέτοιο γεγονός – δηλαδή, να γράψω κάτι, απλώς για να γράψω κάτι. Μόνο και μόνο για να κερδίσω αναγνωρισιμότητα και συμπάθεια. Αν είναι να μου βγει, θα μου βγει.
Ναι, με απασχολούν και με προβληματίζουν πάρα πολλά και σίγουρα με επηρεάζουν πράγματα. Εννοείται. Χαίρομαι όταν γίνονται κινητοποιήσεις και βλέπω τον κόσμο να είναι ζωντανός και να αντιδρά. Το θεωρώ απαραίτητο. Σε λίγες ημέρες ολοκληρώνονται δέκα χρόνια από τη δολοφονία του Γρηγορόπουλου. Έχουν γραφτεί κάποια κομμάτια με αφορμή τον Δεκέμβρη του ’08. Εσείς δεν έτυχε να γράψετε κάποιο. Υπάρχει έλλειμμα καταγραφής αυτών που ζούμε από τους καλλιτέχνες σήμερα;
Όχι, δεν υπάρχει. Προφανώς και υπάρχουν καλλιτέχνες που το κάνουν, ειδικά στη hip hop σκηνή που έχει να κάνει –κυρίως- με το κοινωνικοπολιτικό κομμάτι. Κοίτα, είναι καλό να αποτυπώνονται αυτά τα γεγονότα σε τραγούδια, βιβλία, σε οτιδήποτε. Να υπάρχουν. Ένα τραγούδι το γράφεις από ανάγκη ή επειδή θέλεις να εκφραστείς εσύ ο ίδιος ή επειδή θέλεις να εκφράσεις ένα κοινωνικό σύνολο. Θα ήθελα να έγραφα και εγώ ένα κομμάτι τέτοιο, πιο στοχευμένο σε ένα ιστορικό γεγονός. Δεν έχει τύχει να το κάνω, αν και θα ήθελα, δεν ξέρω ακριβώς τον λόγο. Δεν έβρισκα τον τρόπο; Δεν είχα έμπνευση; Αυτό που θέλω να αποφύγω, πάντως, σε κάθε περίπτωση, είναι να εκμεταλλευτώ εμπορικά ένα τέτοιο γεγονός – δηλαδή, να γράψω κάτι, απλώς για να γράψω κάτι. Μόνο και μόνο για να κερδίσω αναγνωρισιμότητα και συμπάθεια. Αν είναι να μου βγει, θα μου βγει.
ΔΙΑΦΗΜΙΣΗ
Ετοιμάζεις κάτι για το επόμενο διάστημα;
Όχι κάτι συγκεκριμένο. Προς το παρόν, γράφω τραγούδια. Όμως θα ήθελα να βγάλω κάποια στιγμή κάτι πιο ηλεκτρικό, όσον αφορά τον ήχο.
Όχι κάτι συγκεκριμένο. Προς το παρόν, γράφω τραγούδια. Όμως θα ήθελα να βγάλω κάποια στιγμή κάτι πιο ηλεκτρικό, όσον αφορά τον ήχο.
Περισσότερα από το VICEΟ Νίκος Αλέφαντος 25 Μέρες στη Φυλακή«Ο Αδερφός μου Έτυχε να Βρεθεί στη Γλάδστωνος, Αλλά Δεν "Έτυχε" να Πεθάνει»Βγήκαμε Βόλτα στη Νίκαια με τους Αδερφούς ΜαλιάτσηΓια τα καλύτερα θέματα του VICE Greece, γραφτείτε στο εβδομαδιαίο Newsletter μας.