To θέμα δημοσιεύτηκε αρχικά στο VICE UK.
Το τελευταίο διάστημα γίνεται πολλή συζήτηση στα μέσα ενημέρωσης για το chemsex (σεξ με πολλούς παρτενέρ και ναρκωτικά). Το ντοκιμαντέρ του VICE έρχεται μετά τη δημοσίευση έκθεσης σχετικής με το θέμα, στην ιατρική επιθεώρηση, British Medical Journal. Μετά από χρόνια που κρυβόταν στα ατελείωτα σεξοπάρτι, το chemsex γίνεται γνωστό σε όλους και έτσι μπορούν να το παρακολουθήσουν λεπτομερώς. Αυτό κάνει πολλούς ανθρώπους, είτε γκέι είτε ετεροφυλόφιλους, να νιώθουν πολύ άβολα.
Videos by VICE
Με σκηνές από πραγματικά σεξοπάρτι στα οποία άνδρες κάνουν ένεση μεφεδρόνης, καπνίζουν κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη και κάνουν πρωκτικό σεξ χωρίς προφυλακτικό, το CHEMSEX είναι αληθινά προκλητικό να το δει κανείς.
Ήταν το πρώτο θέμα του γκέι περιοδικού Attitude. Άρθρα εμφανίστηκαν σε Independent και Guardian. Ακόμα και οι Daily Mail και Sun έγραψαν άρθρα. Το chemsex που κάποτε υπήρχε μόνο στην υποκουλτούρα των γκέι, τώρα βρίσκεται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος των μέσων ενημέρωσης. Αλλά τα προβλήματα γύρω από το σεξ και τον εθισμό στα ναρκωτικά απασχολούν εδώ και μια 10ετία τις κλινικές σεξουαλικής υγείας σε όλη την Αγγλία. Είναι κάτι που το βρετανικό εθνικό σύστημα υγείας αντιμετωπίζει, μιας και με αυτό έρχονται σε επαφή τα άτομα που πέφτουν σε κώμα μετά από υπερβολική δόση GHB ή ακόμα χειρότερα, όταν πεθάνουν. Ο μόνος φορέας που δεν θέλει να δει το θέμα είναι η κυβέρνηση.
Υπάρχει δυσφορία, ακόμα και μέσα στην ομοφυλοφιλική κοινότητα. Στα βραβεία Stonewall, τον περασμένο μήνα, μιλούσα μ’ έναν γκέι που μου είπε ότι ένιωθε πως δεν ήταν σωστό τα μέσα ενημέρωσης να ασχολούνται τόσο πολύ με το θέμα. «Αυτή δεν είναι ακριβώς η εικόνα που θέλουμε να περάσουμε στον κόσμο. Είναι;», είπε. «Τα κορίτσια στο γραφείο μου θα σοκάρονταν εάν άκουγαν για αυτά τα πράγματα».
Ναι, είναι αλήθεια. Δεν θέλουμε να τις κατεβάσουμε από το ροζ συννεφάκι και να τις αφήσουμε να νομίζουν ότι οι γκέι υπάρχουν έξω από το Sex and the City. Η ευρύτερη κοινωνία αποδέχεται τους γκέι περισσότερο παρά ποτέ, αλλά στην πραγματικότητα μάς αποδέχεται όταν κάνουμε ψώνια αλλά όχι όταν πηδιόμαστε – μιας και το σεξ είναι τεχνικά αυτό που μας καθορίζει ως γκέι άνδρες. Δεν είναι η τάση μας να ακούμε ποπ μουσική, το ενδιαφέρον μας για τη μόδα που μας κάνει να ξεχωρίζουμε. Το καθοριστικό χαρακτηριστικό που διαφοροποιεί τους ομοφυλόφιλους άνδρες από τον ετεροφυλόφιλο κόσμο είναι ότι κάνουμε σεξ με άλλους άνδρες.
Ξέρω ότι λέω το προφανές εδώ, αλλά έχουμε φτάσει στο σημείο να είναι απαραίτητο να το κάνουμε. Το Chemsex είναι μια πραγματικότητα που συμβαίνει σε όλη τη Βρετανία. Καταστρέφει τμήματα της κοινότητάς μας και εξαπλώνεται απειλητικά, ενώ τα πράγματα δεν θα καλυτερέψουν, εάν εκείνοι που χαράσσουν πολιτική δεν αναγνωρίσουν ότι το σεξ είναι αναπόσπαστο μέρος της γκέι ταυτότητας.
Από προσωπική εμπειρία, μπορώ να σας πω ότι η συντριπτική πλειοψηφία των γκέι που κάνουν σεξ το απολαμβάνουν. Αν και μπορεί να μην είναι συγκλονιστική εμπειρία κάθε φορά, η επιθυμία είναι αρκετά ισχυρή και η ανταμοιβή μας αρκετά καλή ώστε να την αποζητούμε εκ νέου. Σε αυτό το πλαίσιο, οι γκέι δεν διαφέρουν από τους ετεροφυλόφιλους άνδρες. Οι άνδρες είναι άνδρες. Και οι άνδρες απολαμβάνουν το σεξ, είτε διαρκεί για 60 μη ικανοποιητικά δευτερόλεπτα είτε για 6 οργασμικές ώρες. Για αυτό, για τους γκέι, η πρόσβαση στο σεξ είναι πολύ πιο εύκολη και πιο προσιτή από τον μέσο ετεροφυλόφιλο σύντροφο. Η διαπραγμάτευση αυτού του σεξουαλικού ναρκοπεδίου είναι δύσκολη, στην καλύτερη των περιπτώσεων, για τους περισσότερους ανθρώπους. Παραγοντικό ρόλο σε αυτό παίζει και το ότι η σεξουαλική ταυτότητα των νέων γκέι ανδρών είναι σχεδόν αόρατη στην ευρύτερη κοινωνία, στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους, και δημιουργεί ένα συναισθηματικό κενό στο οποίο παρουσιάζονται όλα τα είδη των προβλημάτων.
Φυσικά, αυτές είναι γενικεύσεις και κατανοώ πλήρως ότι δεν είναι κάθε γκέι άνδρας εθισμένος στο σεξ. Πολλοί γκέι άνδρες είναι ευτυχισμένοι σε πιστές και μονογαμικές σχέσεις. Συγκριτικά όμως, ένας σημαντικός αριθμός γκέι ανδρών δεν συμμετέχουν σε αυτές τις παραδοσιακές δομές σχέσεων. Όσο κι αν η πρόσφατη αλλαγή της νομοθεσίας κάνει τα μέλη της LGBT κοινότητας να φαίνονται ισότιμα ενώπιον του νόμου, στην πραγματικότητα, οι γκέι άνδρες παραμένουν ένα μικρό ποσοστό συγκριτικά με τους ετεροφυλόφιλους. Σε έρευνα του YouGov, με τη συμμετοχή 1.632 ενηλίκων, μόλις το 5,5% προσδιορίστηκε ως γκέι. Καθαρά από στατιστική άποψη, οι γκέι άνδρες και το γκέι σεξ θα υπάρχουν πάντα ως κάτι που βρίσκεται στα όρια του τι η κοινωνία θεωρεί «φυσιολογικό». Το ομοφυλόφιλο σεξ και οι σχέσεις πάντα θα είναι το «άλλο». Είναι ένα θέμα που αποφεύγουν οι πολιτικοί, οι γονείς αλλάζουν θέμα όταν εμφανίζεται στην τηλεόραση και τα σχολεία αποφεύγουν να το θέσουν ανοιχτά και με πραγματικό τρόπο, όπως χρειάζονται απεγνωσμένα οι νέοι ομοφυλόφιλοι άνδρες.
Το σχολικό σύστημα είναι εκεί όπου πρέπει να αρχίσει η εκπαίδευση των νέων ανθρώπων για το σεξ και τις σχέσεις στη σημερινή Βρετανία, διότι σπανίως γίνεται από τους γονείς. Και το να μιλάς για το σεξ και τις σχέσεις άλλου τύπου σεξουαλικότητας δεν θα μετατρέψει τους ετεροφυλόφιλους νέους σε ομοφυλόφιλους. Θα προάγει όμως την κατανόηση, την αποδοχή και τον σεβασμό των LGBT και θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση του εκφοβισμού. Ωστόσο, αγνοώντας τις LGBT σχέσεις στα σχολεία, το μόνο που κάνουμε είναι να απομονώνουμε περαιτέρω ένα ήδη ευάλωτο τμήμα της κοινωνίας.
Ερευνητές στα πανεπιστήμια Birmingham City και Sheffield Hallam έχουν βρει σχολεία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στη Βρετανία που υποστηρίζουν ότι ενσωματώνουν τη σεξουαλική διαφορετικότητα στο μάθημα της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης (SRE).
«Εάν οι μαθητές θέλουν να συζητήσουν ανοιχτά για την ομοφυλοφιλία, δεν νομίζω ότι η τάξη είναι το καλύτερο μέρος για να γίνει κάτι τέτοιο. Είναι κάτι που λέμε πως, εάν σε απασχολεί, πρέπει να πας στη νοσοκόμα του σχολείου», είπε ένα δάσκαλος που διδάσκει SRE για περισσότερα από οκτώ χρόνια.
Η Keeley Abbott, λέκτορας Κοινωνικής Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο Birmingham City και επικεφαλής της έρευνας, είπε ότι αυτό επισημαίνει την έλλειψη κατανόησης από πλευράς δασκάλων για το τι πραγματικά σημαίνει πραγματική ενσωμάτωση, στο πλαίσιο της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης. «Λεσβίες, γκέι και αμφιφυλόφιλοι μαθητές θα μπορούσαν να γίνονται ακόμα πιο ευάλωτοι με την έλλειψη σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης που τους αφορά», είπε.
Η Δρ. Sonja Ellis, λέκτορας Ψυχολογίας στο πανεπιστήμιο Sheffield Hallam πρόσθεσε ότι «οι δάσκαλοι χρειάζεται επίσης να γνωρίζουν διάφορους τρόπους να εφαρμόζουν πρακτικές ετεροκανονικότητας μέσω της χρήσης της ορολογίας και θα έπρεπε να χρησιμοποιούν λέξεις όπως “σύντροφος”, αντί για “αγόρι” ή “κορίτσι”».
Το γεγονός ότι το ομοφυλόφιλο σεξ και οι ανάλογες σχέσεις είναι αόρατες σήμερα στην κοινωνία, αλλά και η ντροπή που προέρχεται από αυτή την αορατότητα, είναι που τροφοδοτούν πολλά από θέματα γύρω από το chemsex σήμερα. Μεγαλώνοντας ως γκέι άνδρας σε έναν κόσμο που κυριαρχείται από την προνομιακή ιδεολογία του λευκού αρσενικού, στην οποία το θρησκευτικό δόγμα είναι πάντα παρόν και όπου οι άνδρες αποθαρρύνονται να έχουν οποιαδήποτε συναισθηματική πολυπλοκότητα, είναι ίσως ο πιο απογοητευτικός περιορισμός από τον οποίον πρέπει να δραπετεύσουν. Για αυτό, δεν είναι άξιο απορίας που τόσοι πολλοί γκέι υποφέρουν από τόσα ψυχολογικά προβλήματα- και ας μη μιλήσουμε για τα μυριάδες προβλήματα που αντιμετωπίζουν εκείνοι από μη λευκούς πολιτισμούς.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός πως όταν οι ομοφυλόφιλοι άνδρες νιώθουν έκσταση και χαρά από την οικειότητα της προσωπικής επαφής με τον άλλον, επιδιώκουν να τη βιώνουν ξανά και ξανά. Όταν το να σου αναγνωρίζεται το δικαίωμα της συναισθηματικής οικειότητας είναι κάτι που σου λείπει στη διάρκεια των ετών διαμόρφωσης του χαρακτήρα σου και θάβεται κάτω από στρώματα κοινωνικής πίεσης για να προσαρμοστείς, το γκέι σεξ αποτελεί εκείνες τις σύντομες στιγμές που όλοι οι περιορισμοί εξαφανίζονται. Εάν σ’ αυτό το μείγμα πετάξει κανείς τα ναρκωτικά, τότε έχει τη συνταγή της καταστροφής.
Το καλοκαίρι του 2014, συνάντησα στελέχη του National AIDS Trust για να ζητήσω την υποστήριξή τους για μια πρωτοβουλία που σκέφτηκα ώστε να «φωτίσω» το θέμα έλλειψης ενημέρωσης για τα LGBT άτομα, στο πλαίσιο του μαθήματος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης, που όχι μόνο ήταν καταστροφική για τη μελλοντική ψυχική υγεία εκατοντάδων χιλιάδων νέων ανθρώπων, αλλά τους άφηνε και έκθετους στο θέμα της προστασίας της υγείας τους.
Το καλό μάθημα σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης ενημερώνει τους νέους ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού για τις πιέσεις που υπάρχουν σ’ έναν κόσμο που συνδέεται όλο και περισσότερο. Σε μια κοινωνία που κυριαρχείται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, όπου η τέλεια σέλφι πάει πακέτο με τις πιέσεις για την εικόνα του σώματος και η πρόσβαση στο πορνό είναι εύκολη, τα όρια μεταξύ της σεξουαλικής φαντασίωσης και της πραγματικότητας είναι θολά. Οι πολιτικοί είναι απίστευτα άσχετοι με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι νέοι σήμερα. Οι περισσότεροι γονείς δεν έχουν ιδέα τις πιέσεις ασκούνται στα παιδιά τους.
Φέτος τον Φεβρουάριο, κοινοβουλευτική Επιτροπή που συγκέντρωσε στοιχεία από ένα ευρύ φάσμα επαγγελματιών, δασκάλων και ειδικών στον τομέα συνέταξε σχετική έκθεση, σύμφωνα με την οποία το SRE στα σχολεία είναι ανεπαρκές και, για αυτό, το κράτος πρέπει να θεσμοθετήσει σχετικά σε όλα τα βρετανικά σχολεία. Η Υπουργός Εκπαίδευσης και Ισότητας, Nicky Morgan, χρειάστηκε πέντε μήνες για να απαντήσει, παρακάμπτοντας κάθε σύσταση που έκανε η Επιτροπή.
Το ειρωνικό είναι πως ο συντηρητικός Neil Carmichael, ήταν ο πιο αυστηρός με τη Morgan. «Η ανταπόκριση της κυβέρνησης είναι απογοητευτική. Οι υπουργοί παρέκαμψαν εντελώς τις εκκλήσεις των μελών της Επιτροπής», είπε.
Δεν είναι αρκετό να δίνεις στους ενήλικες γκέι άνδρες το δικαίωμα να παντρευτούν, όταν δεν μορφώνεις τους νέους γκέι άνδρες για τη σπουδαιότητα των εποικοδομητικών σχέσεων και την αξία της οικειότητας. Δεν είναι αρκετό να κάνεις κήρυγμα στους γκέι άνδρες για τα τακτικά ιατρικά τεστ και για να γνωρίζουν ότι χρειάζεται για τον HIV, όταν δεν δίνουμε σε όλους τους νέους ανθρώπους βασικές πληροφορίες για ασφαλέστερο σεξ.
Η εκπαίδευση είναι το κλειδί για να σπάσει η διαιώνιση του κύκλου του chemsex, που μόνο χειροτερεύει. Ήρθε η ώρα να αφήσουμε τους νέους γκέι ανθρώπους να καταλάβουν ότι η σεξουαλικότητά τους δεν χρειάζεται να τους διαλύει.
Περισσότερα από το VICE
Πρέπει να μας Ανησυχεί Αυτός ο Ήλιος Τέτοια Εποχή;
Ο Γκάντι Ήταν Ένας Ρατσιστής Μισογύνης
Η Ζωή μου ως Νυχτερινός Ανταποκριτής
