Deja Vu Μέτρων Κατά της Οπαδικής Βίας

Υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που πιστεύουμε ότι η στιγμή που ζούμε τώρα την έχουμε ζήσει ξανά στο παρελθόν. Είναι το περίφημο deja vu. Για την ακρίβεια, δύο στους τρεις ανθρώπους έχουν βιώσει μια τέτοια κατάσταση. 

Η στατιστική αυτή καταγραφή φαίνεται, πάντως, πως δεν αφορά τη χώρα μας. Τουλάχιστον σε ό,τι έχει να κάνει με τα μέτρα της κυβέρνησης για την καταπολέμηση της οπαδικής βίας. Καθώς, τη δέσμη που ανακοινώθηκε τη Τετάρτη, διά στόματος Κυριάκου Μητσοτάκη, μετά τη συνάντηση που είχε με τον πρόεδρο της UEFA Αλεξάντερ Τσέφεριν και τους ιδιοκτήτες του Παναθηναϊκού (Γιάννης Αλαφούζος), του Ολυμπιακού (Βαγγέλης Μαρινάκης), της ΑΕΚ (Δημήτρης Μελισσανίδης) και του ΠΑΟΚ (Ιβάν Σαββίδης), είμαστε σίγουροι ότι την έχουμε ακούσει ξανά.

Και δυστυχώς, αρκετά πρόσφατα, μόλις λίγα εικοσιτετράωρα μετά τη δολοφονία του Άλκη Καμπανού, στη Θεσσαλονίκη. Εκείνες τις θλιβερές ημέρες, το πρώτο που ανακοινώθηκε ήταν το κλείσιμο των συνδέσμων οργανωμένων οπαδών.

Το ίδιο μέτρο είχαν ανακοινώσει και άλλες κυβερνήσεις. Πρώτη του Κώστα Καραμανλή, στη συνέχεια του Γιώργου Παπανδρέου και ακολούθησαν -δύο φορές μέσα σε δεκαοχτώ μήνες- εκείνες του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Στην πράξη, το συγκεκριμένο μέτρο αποδείχθηκε εντελώς αναποτελεσματικό. Όχι μόνο δεν εφαρμόστηκε ποτέ, αλλά τα περιστατικά οπαδικής βίας συνεχίστηκαν με αμείωτη ένταση.

Μάλιστα, ανεβήκαμε επίπεδο ως προς τα «σκηνικά». Δεκάδες χούλιγκαν από μια άλλη χώρα, την Κροατία εν προκειμένω, διέσχισαν τη χώρα μας ανενόχλητοι, πάρκαραν σαν κύριοι τα αυτοκίνητα τους, συνάντησαν τους -έστω και λίγους- ντόπιους «οικοδεσπότες», με τους τελευταίους να καθοδηγούν και να εξοπλίσουν τους «καλεσμένους» τους, ενώ ορισμένοι συνέδραμαν στη δολοφονική επιδρομή στη Νέα Φιλαδέλφεια και με φυσική παρουσία.

Ανοίγουμε μια μικρή παρένθεση. Για να είμαστε ακριβείς, δεν είναι η πρώτη φορά που στη χώρα μας «ανθίζει» ο «χουλιγκανοτουρισμός» - που η αλήθεια είναι ότι ευδοκιμεί σχεδόν σε ολόκληρη την Ευρώπη. Κατά το παρελθόν έχουν έρθει στη χώρα μας αρκετοί οπαδοί από ομάδες του εξωτερικού. Αυτό δεν είναι απαραιτήτως κακό. Με την παρουσία τους έχουν στηθεί πολύ ωραίες κερκίδες. Το προβληματικό είναι ότι κάποιοι εξ αυτών -χούλιγκαν από τη Σερβία, τη Ρωσία, την Ολλανδία, τη Γαλλία και την Αυστρία- έχουν λάβει μέρος σε μεγάλα μπάχαλα. Κλείνει η παρένθεση.

Όπως, λοιπόν, γίνεται κατανοητό από τα παραπάνω, το μέτρο της κατάργησης των συνδέσμων οπαδών δεν απέδωσε ιδιαίτερα την τελευταία φορά. Αφενός, διότι στην πραγματικότητα δεν εφαρμόστηκε ποτέ.

Αφετέρου, γιατί αν κάποιος θέλει να κάνει επεισόδια, να συναντηθεί με οπαδούς άλλης ομάδας ή να διατηρεί ένα μικρό οπλοστάσιο με ρόπαλα, μολότοφ, φωτοβολίδες και μαχαίρια, δεν έχει ανάγκη τον σύνδεσμο, ως φυσικό χώρο. Θα τα έχει καβατζωμένα αλλού. Κάπου όπου η αστυνομία θα δυσκολευτεί να τα εντοπίσει. Θα συναντήσει τους υπόλοιπους χούλιγκαν σε ένα μπαρ, σε μια παμπ, σε κάποιο καφέ και θα σχεδιάσουν την επόμενη επίθεση. 

Συν τοις άλλοις, είναι μια συνολική και τιμωρητική απόφαση για τους πραγματικούς οπαδούς, εκείνους που δίνουν «χρώμα» και παλμό στα πέταλα των ελληνικών γηπέδων. Θα το λέμε συνέχεια. Οι μεγάλες ομάδες έχουν χιλιάδες οργανωμένους οπαδούς, στα βίαια επεισόδια συμμετέχουν πάντα μερικές δεκάδες.

Το επόμενο άμεσο μέτρο, είναι πως η ασφάλεια, ο έλεγχος εισόδου και η ταυτοποίηση στις θύρες των οργανωμένων οπαδών (θα επιτρέπεται η κάθε ομάδα να διατηρεί έναν κεντρικό σύνδεσμο, αναγνωρισμένο από τις ΠΑΕ) περνάει στη δικαιοδοσία της αστυνομίας. Για όσους δεν γνωρίζουν ακριβώς το τι συμβαίνει στο ελληνικό ποδόσφαιρο, αυτό ήταν ένα πάγιο αίτημα των μεγάλων ΠΑΕ της χώρας μας, διότι δήλωναν αδυναμία να τους ελέγξουν. Φαίνεται, λοιπόν, ότι κατάφεραν να το πετύχουν. 

Τώρα, αν θα είναι για καλό ή για κακό, θα φανεί στο χειροκρότημα. Διότι θα ελλοχεύει πάντα ο κίνδυνος δημιουργίας μεγάλων επεισοδίων ανάμεσα στις αστυνομικές δυνάμεις που θα είναι εκεί παρατεταγμένες και στους οπαδούς. Τι ακριβώς θα γίνει με τη μόνιμη εγκατάσταση της ΕΛΑΣ εκεί, αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό. 

Και το συγκεκριμένο μέτρο φαντάζει αναποτελεσματικό και αποσπασματικό, γιατί τα τελευταία χρόνια τα αιματηρά επεισόδια -ειδικά όσα είχαν νεκρό- δεν γίνονται σε ποδοσφαιρικούς αγώνες, αλλά σε οργανωμένα ραντεβού ή σε «καταδρομικές» επιθέσεις στους δρόμους. Άρα, μοιάζει δώρο, άδωρο.

Αν και αυτά αποτύχουν, τότε η κυβέρνηση θα αρχίσει να κλείνει τις θύρες των οργανωμένων και αν φτάσουμε στο ύστατο σημείο, τότε θα έχει πάντα στο τραπέζι την απειλή του αποκλεισμού των ελληνικών ομάδων από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις. Πρόκειται για ένα πολύ σκληρό μέτρο, που θα έχει ανυπολόγιστο κόστος για τις ΠΑΕ - αν κι εφόσον γίνει πότε πράξη.

VICE Video: Μετά τη Φυλακή

Η παραπάνω κυβερνητική απειλή δείχνει ξεκάθαρα πως στο Μέγαρο Μαξίμου πιστεύουν ότι οι ΠΑΕ δεν είναι ούτε άμοιρες ευθυνών, ούτε «εκβιαζόμενες» από τους οργανωμένους οπαδούς τους, όπως προσπαθεί να πείσει το κυρίαρχο αφήγημα για το φαινόμενο του χουλιγκανισμού. Αντίθετα, δείχνει να τους προσάπτει κάποια «συνενοχή», έστω κι έμμεσα.

Το προβληματικό με τα μέτρα που ανακοινώθηκαν από τον πρωθυπουργό, είναι ότι επενδύουν στην καταστολή και όχι στην πρόληψη ενός κοινωνικού προβλήματος, όπως είναι η βία, το οποίο εκφράζεται με πρόσχημα τον αθλητισμό. 

Διότι αν κάποιοι πιστεύουν ότι το ποδόσφαιρο γεννά τη βία, κλείνοντας τα μάτια σε ό,τι συμβαίνει στην κοινωνία, τότε τα πράγματα δεν θα εξελιχθούν καθόλου, μα καθόλου καλά στο μέλλον. Γιατί ενδεχομένως και να κλείσει ο βίαιος κύκλος στις κερκίδες, όμως θα συνεχιστεί στα γύρω από τα γήπεδα στενά. Όπως έγινε στην Αγγλία, όπου τα μέτρα της Μάργκαρετ Θάτσερ έκρυψαν απλά το πρόβλημα κάτω από το χαλάκι.

Περισσότερα από το VICE

Τουρίστες, Ρακέτες, Ξαπλώστρες, Τιμές: Αυτά μας τη Σπάνε στο Ελληνικό Καλοκαίρι

Οι Aλκοολικοί Γονείς μου Κατέστρεψαν την Οικογένειά μας

Πήγαμε στον Μεγαλύτερο Γάμο Ρομά της Θεσσαλίας που Απασχόλησε Αστυνομία και ΜΜΕ

Ακολουθήστε το VICE σε Facebook, Instagram και Twitter.