Joost heeft liever een goed gesprek dan seks

Joost Klein

Bang dat je iets mist? Begrijpelijk. Daarom hebben we een nieuwsbrief met onze beste stukken, video’s én winacties. Schrijf je in!

In onze serie ‘Het VICE Interview’ stellen we elke keer dezelfde ietwat ongemakkelijke en zeer uiteenlopende vragen aan beroemde en/of interessante mensen. In deze aflevering spreken we rapper en ex-youtuber Joost Klein, van wie net het boek Albino is verschenen.

Videos by VICE

VICE: Zijn er complottheorieën waarin je gelooft?
Joost: Ik ken er heel veel die ik interessant vind. Ik check ook vaak van die filmpjes op internet. Zo zag ik er laatst een waarin beweerd wordt dat Bin Laden en Obama dezelfde persoon zouden zijn. Er worden dan twee foto’s van hen over elkaar heen gelegd, als je dat ziet ga je het bijna geloven. Ik heb me ook heel erg verdiept in die Nederlandse bankier, Ronald Bernard. Hij zei in een interview dat satanisme heerst in “hogere kringen van de bankwereld,” dat je offers moet maken en shit, en dat geloof ik zeker. We worden van bovenaf beheerst, denk ik. Maar ik betrap mezelf er op dat ik nu op mijn woorden begin te letten. Ik wil geen baksteen door mijn raam of zo.

Wat was je eerste e-mailadres?
Volgens mij was ik een jaar of zes toen ik die aanmaakte: joostlittle@upcmail.nl. Gewoon mijn naam in het Engels. Ik was toen al heel zakelijk bezig, ik dacht al internationaal. Mijn zus had in die tijd MSN en werd de hele tijd toegevoegd door van die Braziliaanse mannetjes. Ik vond dat altijd wel leuk en keek dan naar wat ze stuurden enzo. Op een dag zag ik een foto van een guy, helemaal onder het bloed. Toen vond ik het tijd om mijn eigen mailadres maar aan te gaan maken. Die gast bleek trouwens gewoon een slager te zijn met bloed op zijn schort, niks ernstigs.

Van welke serie of film moet je heel hard janken?
Ik weet nu al dat als ik Brother Bear weer zou zien, dat ik dan moet janken. Ik huil eigenlijk heel snel. Op het moment dat de muziek opkomt in films, ga ik al. Maar dat vind ik ook wel fijn, huilen is gezond toch. Dat meen ik. Ik kan echt genieten van hard janken.

Maak de volgende zin af: Het grootste probleem met jonge mensen van tegenwoordig is…
Dat we geen ‘normaal’ leven meer willen. Iedereen wil op een podium staan en niemand neemt meer genoegen met normaal zijn. Dat beroemd willen zijn komt voort uit een eeuwige onzekerheid. Maar normaal zijn is misschien wel één van de mooiste dingen is die er is. Een 9-tot-5-baan is niet erg, maar iedereen doet nu alsof daar iets mis mee is. Je eerste auto hoeft ook niet meteen een Range Rover te zijn, een Mazda is prima. Ik wil trouwens meteen een statement maken, ik vind echt iedere Range Rover spuuglelijk.

Als je twee dieren zou kunnen samenvoegen tot één superdier, welke zou je dan kiezen en waarom?
Sowieso het hoofd van een blonde labrador. Mijn labrador heette Max en dat was echt mijn lievelingsdier. Ik zou van Max een soort Charizard van maken. Dus mixen met een draak, ook al is dat niet echt een dier. In ieder geval, zoiets. Een labrador is echt het mooiste, liefste dier dat er is. Het zou sick zijn als ik daarop bijvoorbeeld van Emmen naar Middelburg zou kunnen vliegen, en dat ik dan tegelijkertijd kan knuffelen met die zachte hondenkop. De naam van het superdier moet trouwens ook wel mooi zijn, iets in het Latijn. Volgens Google Translate zou het dan Dulce Canis Volans zijn, dat betekent: “Lieve hond vliegen.”

Wat is de donkerste periode die je in je leven hebt doorgemaakt?
Dat vind ik wel een moeilijke. Je kan pas spreken over een periode als je die hebt afgesloten, dat heb ik niet. Het voelt alsof het bij mij nog niet geëindigd is, dus kan ik het geen periode noemen. Ik heb een keer mijn aura laten lezen door middel van een soort fotocamera. Er wordt dan een foto van je gemaakt en dan kan je aan allemaal kleuren op die foto zien hoe je aura eruit ziet. Ik had heel veel vrolijke, goede kleuren, maar ook echt veel donkere. Bij mij voelt het vaak alsof ik in de regen loop terwijl de zon schijnt. Dat is prima, ik ben geen emo ofzo. Ik ben de duivel met een gevoel voor humor. Ik ben ook vaak paranoïde, heb vaak het gevoel dat iedereen me haat. Ik vind het niet fijn om alleen op straat te lopen, ik zit altijd in mijn eigen wereld. Maar misschien waren deze twintig jaar wel een stilte voor de storm, wie weet.

Als je een darter was, op welk nummer zou je dan opkomen?
Ik heb het hier gek genoeg al eerder over gehad met Maradonnie. Ik zou opkomen met Wêr Bisto, die Friese nummer-één-hit. Dat nummer raakt me altijd. Ik zou dan die emotionele gast zijn tussen al die stoere nummers. Ik wil trouwens even tussendoor een shoutout doen naar Dirk van Duijvenbode, die darter die altijd opkomt met hardcore muziek, die man is een legende. Door hem ben ik ook Frenchcore gaan luisteren en mocht ik zelfs special guest zijn bij Dr. Peacock in een uitverkocht Ziggodome, niet normaal. Het zou ook wel vet zijn om Frenchcore af te wisselen met Wêr Bisto, zodat de toeschouwers altijd iets totaal anders krijgen dan ze verwachten als ik opkom.

https://www.youtube.com/watch?v=366zTb-2VbI

Waar op de wereld of daarbuiten zou je het allerliefst willen wonen?
In Glasgow. Daar zou ik supporter worden van Celtic en een seizoenskaart kopen. Prachtig. Die voetbalcultuur en de pubs, dat heeft iets magisch. Weet je nog dat ze een paar jaar geleden totaal onverwachts van FC Barcelona wonnen? Toen moest ik ook huilen. Ze waren echt de underdog, en ik ben eeuwig verliefd op de underdog. Ik ben zelf ook een soort underdog. Mensen verwachten altijd iets van mij als ze me zien, en ik ben altijd maar bezig om daar tegenop te boksen. Als underdog zal je nooit een winnaar zijn, want om een winnaar te zijn moet je veel winnen. Wanneer een underdog veel wint, is hij geen underdog meer.

Denk je dat drank en drugs gelukkig kunnen maken?
Nee. In een nummer van mij zeg ik: “Ik doe geen drugs, ik ben verslaafd aan verdriet.” De waarheid is: het leven is gewoon kut. Ja, toch? Aan jou de taak om het zelf minder kut te maken. Mensen nemen te veel drank en drugs om niet meer te hoeven voelen, maar je moet juist voelen. Geluk is überhaupt iets stoms, het is variabel. Je moet er niet naar op zoek zijn. Ken je die spookjes uit Super Mario? Dat beestje zweeft altijd achter je, maar als je je omdraait, is ie weg. Hij draait namelijk met je mee, zodat-ie altijd achter je blijft. Je weet wel dat hij er is, maar je kan hem niet vinden als je hem zoekt. Hetzelfde geldt voor geluk. Op het moment dat je echt gelukkig bent, heb je het niet door, want je denkt dan namelijk niet aan gelukkig zijn.

Zou je seks hebben met een robot?
Ik ben eerlijk gezegd in het algemeen niet echt van de seks. Ik weet dat ik nog maar 21 ben, en ik weet dat dit zweverig klinkt, maar ik geloof er heilig in dat wanneer jij je beste zelf wil zijn, dat je op een punt moet komen dat je seks moet kunnen loslaten. Er zijn stations veel verder dan dat. Natuurlijk zijn we allemaal primitievelingen en ik ben ook weleens supergeil, maar ik heb veel liever een goed gesprek dan dat ik seks heb. Wow, ik klink nu echt als zo’n undateable. Robots zijn overigens wel interessant, maar ook heel eng. Kortom: ik zou het niet doen.

Voor welke Nederlandse traditie zou je de barricaden opgaan?
Ik wil liever even benoemen hoeveel échte Nederlandse tradities we al zijn kwijtgeraakt. Ik vind de goeie humor van Nederland echt een traditie, ik vind ons een grappig land. Maar waar zijn de Lama’s gebleven? Waar is Jiskefet? Dat was iconisch en we zijn het allemaal kwijt. En er is meer Nederlandse cultuur verdwenen. Waar is de nieuwe André Hazes? Er zijn zoveel mensen die proberen te zingen zoals hij, maar niemand lukt het. We zijn het gewoon kwijt! Ik wil ook weer onbenullige ruzies op tv zien, dat is ook echt iets Nederlands – oké, gelukkig hebben we nu wel Maxim Hartman. We zijn zelfs voetbal kwijt, kijk naar ons elftal! Dat geloof je toch niet? Waar is de tijd dat we met zijn allen met vlaggetjes op de wangen op de bank zaten? Het is echt zo, vroeger was alles beter.

Wat is de grootste daad van verzet die je ooit hebt gepleegd?
Ik heb ooit een leraar geslagen. Of nou ja, geslagen, het was meer een harde duw. Ik was best wel een probleemkind op school. Iedereen mocht na de les het lokaal uit, maar ik had één ding niet af en moest nablijven. Ik was het daar niet mee eens, maar hij hield me de hele tijd tegen toen ik de klas uit wilde lopen. Hij duwde me keihard terug het lokaal in en ik viel op de grond. Toen werd het – zoals ze zeggen – zwart voor m’n ogen en heb ik hem een harde duw teruggegeven. Daardoor kon ik wel ontsnappen en ben ik keihard weggerend van school.

Wat vind je het leukste aan het internet?
Hoe zou jij het geluid van een krekel uitschrijven? Dat kan je niet he? Er zijn nog steeds dingen waar we met ons hoofd niet bij kunnen. Dat is het krekelgeluid, dat is de dood, en dat is het internet. Het is zo bizar groot en we hebben geen idee wat het is nou eigenlijk is. Internet is alles, maar tegelijkertijd niks. Je kan het niet vastpakken. We kunnen niet meer zonder, maar wat is het? Is het een straling of zo? Ik slaap altijd met m’n computer en m’n mobiel aan, dus misschien maakt het internet mij wel helemaal foktop. Maar laten we eerlijk zijn, het heeft mij ook heel veel gebracht. Iedereen maakt ruzie op internet, maar iedereen wordt ook vrienden daar. Het feit dat we niet meer zonder kunnen klinkt voor sommigen heel naar, maar ik kom uit 1997 en kan me echt geen leven voorstellen zonder internet.


Bekijk ook: the people vs. Eenhoornjoost, Veras en Mick