Het is moeilijk voor te stellen dat er op het internet plekken zijn waar meer is geschreven over de invloed van 101Barz dan hier op Noisey. Niet onterecht, want het is nog steeds een uitstekende plek om een carrière van de grond te krijgen. Van alle rappers die er de afgelopen maanden zijn langsgekomen is Snelle daar misschien wel het beste voorbeeld van. Hij doet namelijk alles net net even anders dan de artiesten die hem voorgingen: hij springt niet vol op een hype maar is juist beheerst en bewust van z’n eigen positie, analyseert zijn concurrentie en veegt de vloer aan met iedereen die vraagtekens bij hem zet – en dat doet hij zo kalm dat het haast lijkt alsof hij zich verveelt.
En dat terwijl sommige vraagtekens op het eerste oog niet onterecht worden geplaatst. Om een voorbeeld te noemen: is de Melkweg niet een veel te grote plek voor een gastje uit het dorp Gorssel? Nou, nee, binnen vierentwintig uur waren alle tickets voor zijn show in mei verkocht. Net als de rest van zijn tour, trouwens. O, waarom heeft hij dan niet getekend bij een groot label? Omdat Jebroer al snel het talent in hem zag en hem een contract aanbood bij zijn eigen label Roq ‘n Rolla.
Videos by VICE
En dat legt ze allebei geen windeieren. Het gaat zelfs hartstikke goed: een paar weken geleden bracht Snelle zijn tweede EP Beetje Bij Beetje uit. En op het moment dat we foto’s maken voor bij dit interview, kunnen we er ook op rekenen dat de gouden plaat hiervoor binnen is: Enzo Knol – groot fan en bewonderaar van Snelle – plaatst namelijk een filmpje in z’n instastory waarin hij naar Scars luistert, de best lopende single van de EP. Een prima moment om een gesprek te starten.
Noisey: Altijd als ik naar Enzo Knol kijk word ik een beetje verdrietig. Hij vlogt z’n leven, en z’n leven bestaat uit vloggen – iets wat uiteindelijk resulteert in een product voor kids van negen. Maar als dat je leven is, hoe kun je dan ooit zelf opgroeien?
Snelle: Als je het zo bekijkt niet, maar inmiddels is hij financieel gezien in een positie dat hij elke dag precies kan doen waar hij zelf zin in heeft. Als hij ineens zin heeft om de volwassen man uit te hangen, neemt hij een half jaar vrij en komt hij terug als een compleet ander mens. Ik weet in ieder geval dat niets wat hij doet fake of gemaakt is, hij is precies zoals in de vlogs.
Ben jij ook op zoek naar zoveel vrijheid als hij heeft?
Ja, ik heb zeker de ambitie om op een gegeven moment totaal onafhankelijk te zijn, en te kunnen doen wat ik wil. Om eerlijk te zijn draait alles in mijn leven nu om werken: ik ben gestopt met drinken, sport veel meer, probeer te kappen met roken. Alles om maar vol te kunnen focussen. Ik probeer ook overal zaadjes te planten, want misschien wil ik later wel iets doen met theater of film, misschien zelfs presenteren. Ik wil in ieder geval alles kunnen doen, dus ik heb met m’n label ook meetings over ‘het zijn van bn’er’ – ineens zit ik bij Koffietijd en praten we over mediatraining. Terwijl ik eerst dacht: gast, laat me gewoon chillen.
O, shit, ben je dan wel goed voorbereid op dit interview?
Amper. Ik probeer goed te slapen en een leuke outfit aan te trekken. En ik ga iets vaker naar de kapper, dat ook. Maar het begint steeds natuurlijker voor me te worden. Het is leuk, je leert veel mensen kennen, maar ik ben ook wel weer echt klaar om de studio in te gaan.
Uiteindelijk ben je natuurlijk geen muziek gaan maken om er goed uit te zien tijdens een interview.
Dat klopt, maar stiekem is het supersterrenbestaan iets wat ik heel vet vind. Het past niet bij me, en ik zal het ook niet snel uitstralen, maar misschien is het toch wel de droom. Ik heb nu voor het eerst buitenlandse boekingen, en ik kan niet eens even blijven chillen omdat de dagen ervoor en erna ook vol zitten met shows. Ik ben sinds kort ook weer vrijgezel, en om eerlijk te zijn is alle aandacht van vrouwen ook erg geinig. En dan is er ook het geld natuurlijk. Wauw, ik maak gewoon money door precies te doen waar ikzelf zin in heb. En hoe vet is het dat ik überhaupt interviews mag geven? De dingen die ik zeg zijn ineens content. Eigenlijk is het wereldje megavet.
En dat terwijl je zegt…
“Noem me liever geen rapper, want ik vind rappers niet vet.” Ja, dit hoor ik vaak terugkomen in interviews. Maar dat gaat meer over rappers die hun afspraken niet nakomen en blowend in bed liggen. En de muziekwereld wordt steeds leuker nu ik meer kansen krijg. Ik heb ook m’n bijbaan op kunnen zeggen nu, wat echt geweldig voelt.
Je was nachtportier, toch?
Ja, in een hotel. Klinkt als een toffe baan, toch? Dat is ook wat in de vacature stond. No way. Wc’s schoonmaken, dweilen, ontbijt klaarmaken, handdoeken vouwen. Twee jaar gedaan, ik ben er helemaal klaar mee.
Om terug te komen op m’n vorige vraag: ben je bewust bezig om een buitenbeentje te zijn in de Nederlandse scene?
Vind jij dat ik dat doe?
Een beetje. Het lijkt wel alsof je wil benadrukken dat je alles analyseert en het vervolgens anders aanpakt dan andere rappers.
Ah, oké. Ja. Ik moet daar misschien mee stoppen, want ik hoor het echt vaak. En hoe dieper ik in de scene beland, hoe meer respect ik voor al die gasten krijg. Er zijn gewoon bepaalde personen met bepaalde houdingen met wie ik niet klik. Het is zo onnodig, omdat ik voor hun muziek vaak wel respect heb – dus deze nuance is misschien wel belangrijk.
Misschien komt het ook doordat je zoveel optrekt met Jebroer; hij is eigenlijk het beste voorbeeld van iemand die vanuit hiphop compleet z’n eigen lane heeft gecreëerd in Nederland.
We zijn ook wel hetzelfde type persoon denk ik, we klikken enorm. Hebben allebei een ongekende drive en een vergelijkbare werkwijze. Ik kan ‘m ook op elk moment van de dag bellen, bijvoorbeeld wanneer ik net een paar negatieve comments heb gelezen. Tja, dat raakt me af en toe echt nog wel. Internethaat is ook gewoon haat. Al merk ik wel dat ik er steeds beter tegen kan. Bro, ik ben fucking gelukkig, kan elke dag allemaal leuke dingen doen, dus what the fuck kom je praten over m’n bovenlip?
Je komt over alsof je de muziekwereld goed snapt. Waarom heb je er dan toch voor gekozen om een platencontract te tekenen en het niet alleen te doen?
Ik had daar het geld niet voor. Qua persoonlijke ontwikkeling ben ik daar ook nog echt niet klaar voor. En ik had ook helemaal de ingangen niet. Allemaal dingen die een label me wel kan geven. Maar ik sluit absoluut niet uit dat ik het later wel alleen wil proberen. Maar voor nu: why change a winning team? En samen naar iets toe groeien is ook sick.
Wat zou je willen veranderen aan de muziekwereld?
Ten eerste dat mensen me mailen in plaats van appen. En ik hoop dat Nederlandse hiphop iets minder vaak in een slachtofferrol schiet. Waarom zou je het nog vervelend vinden als je niet wordt gedraaid op de radio? Gast, doe eens relaxed, we gaan toch prima met z’n allen?
Is dat niet een beetje makkelijk praten voor jou? Jij bent relatief nieuw.
Ja. Daar heb je misschien wel gelijk in. Oké: mensen die eerder zijn opgekomen en Nederlandse hiphop groot hebben gemaakt mogen het zeggen, maar voor de nieuwe generatie is het hoog tijd om ermee te stoppen. Want ik denk dat we precies de credits krijgen die we verdienen, en we niet hoeven te huilen als traditionele media niet helemaal snappen wat we doen.
Ik denk dat we een nieuwe generatie, waar jij toe behoort, ook kunnen prijzen omdat ze bijvoorbeeld 3FM niet meer nodig hebben om carrière te maken. Een jongen als jij kan honderd shows in een jaar doen zonder hun hulp.
Ja, dat is wel het doel. Ik had m’n boeker beloofd dat we een dag op mijn kosten zouden touren in een Lamborghini als hij één buitenlandse boeking zou regelen. Nog geen week later had hij twee plekken, dus dat moet ik nog even fiksen voor ‘m. Tim [Jebroer, red.] vertelde me dat ik die zomertours op een gegeven moment ga haten, maar op dit moment kan ik het me nog niet voorstellen.
Is jouw ego groot genoeg om je af en toe in de weg te zitten?
Ik denk dat ik zakelijk een vrij groot ego heb, maar dat dat niet iets negatiefs hoeft te zijn. Met de nadruk op ‘denk’, want ik weet heel goed dat ik af en toe ook een onzeker pisventje kan zijn. Ik kan erg dol zijn op mezelf, maar ook makkelijk drie uur rondjes lopen door m’n kamer en alleen maar negatieve gedachtes hebben. Het is moeilijk, maar ik wil het wel zelf op kunnen lossen. Denk jij dat ik een groot ego heb?
Geen idee, eigenlijk.
M’n moeder zegt van wel. Dat ik egoïstisch ben. Maar aan de andere kant: ik ben drieëntwintig en m’n relatie is net voorbij. Hoe erg is het als ik me even vol op mezelf en m’n carrière focus? Ik hoef me daar niet schuldig om te voelen. M’n handen beginnen nu alweer te jeuken omdat ik door wil werken, en weer terug de studio in wil. Schrijverskamp, tien uur lang in m’n joggingbroek in een donker hok zitten, frikandelbroodjes eten, energiedrank drinken en dan alles opnemen wat ik wil.
