De Fanklub-scene over hun legendarische feestavond van voor corona

Door Covid zijn clubs nog altijd gesloten. Dat we niet kunnen feesten is één ding, maar onze legendarische Belgische clubs missen wordt stilaan ondraaglijk. De VICE-reeks 'NIGHTS TO REMEMBER' herinnert ons aan alle goede (en ietwat vage) momenten.

Fanklub begon ooit als een bescheiden huiskamerfeest in De Kaaiman, waar om de twee weken 20 man en een paardenkop uit de bol gingen, maar groeide door mond-op-mondreclame al snel uit tot nokvolle events in pakhuis EMMA en het Capital, dat in 2010 afbrandde. De legendarische avonden met onder andere dj en modeontwerper Kim Jones, waarbij je gemakkelijk een uur stond aan te schuiven en met 700 anderen in je gekste outfit kon opdraven, waren geliefd bij elke (wannabe)-artistieke geest. Tijdens de hoogdagen van Fanklub kwamen iedereen van overal in Europa om een feest mee te maken. Mensen uit Londen, Amsterdam en zelfs Parijs. Vier jaar later liepen de feestjes zo uit de hand dat organisatoren Pascal en Erwin ten Ham besloten om Fanklub in te laten slapen, en een breder publiek te verwelkomen bij Blast your Ghetto en Scandals.  

De glitters, veren en gekke attributen liggen bij de meest trouwe bezoekers nog steeds in hun kast opgeborgen en op social media vind je er weinig van terug, maar de herinneringen zijn nog levendig. 

VICE vroeg vaste klanten en personeel naar hun mooiste herinneringen aan het uitbundige feestcollectief.

Isabelle (32), vaste klant

“Als jong meisje van 15 ging ik voor de eerste keer naar een feest van Fanklub. In Limburg, waar ik geboren ben, vond ik de mensen maar saai en mijn tante vertelde me altijd verhalen over de geweldige feesten in Antwerpen. Tijdens mijn eerste keer Fanklub kwam Crazy girl optreden, een Amerikaanse met wit-blonde krullen, 80’s-outfits en knalharde discomuziek. Ik was al wel naar andere clubs geweest, maar dit had ik nog nooit ergens gezien. Het voelde een beetje als een openbaring. Alles kon en mocht hier en niemand velde een oordeel over elkaar. Je kon de gekste outfit uit je kast aantrekken en je kreeg nooit een rare blik. Veel van mijn vriendschappen die ik nu heb zijn daar ontstaan. Fanklub heeft mij cultureel opgevoed en speelde een belangrijke rol tijdens mijn puberteit en adolescentie.

Op een avond stonden we in EMMA, een pakhuis aan de haven, te feesten. Plots viel daar de havenpolitie binnen. Ze legden het feest abrupt stil omdat het te luid was maar daar hadden wij geen zin in. Tien minuten later stond iedereen buiten op de muziek, die uit een auto knalde, in zijn gekste outfit te dansen. De politie stond met een open mond te staren naar wat er zich voor hen afspeelde. Mensen met veren, glitters, hoeden en andere attributen gingen gewoon los op de kade naast het pakhuis. Ondertussen bleven de taxi’s aanrijden, waaruit opgedirkte mensen bleven komen.

Vaak eindigde ik die feesten slapend op de dansvloer om 6u ‘s morgens maar dat maakte daar niets uit. Als tiener gaf dat een enorm geruststellend gevoel, dat je je zo vrij en veilig op een feest kon begeven. Dat zou de huidige norm in het uitgaansleven ook moeten zijn.”

Pascal, organisator en DJ

“Op een avond moest ik echt dringend naar het toilet terwijl ik een set aan het draaien was. Het was gigantisch druk, er stond een heel lange rij om aan te schuiven aan de wc’s en ik zag het niet zitten om van achter mijn tafel te komen. Naast mijn platenspelers zag ik een leeg glas staan en je kan het al raden, ik greep mijn kans. Stiekem bukte ik een beetje en piste ik zo een glas vol.

Veel meer plaats langs de dj-booth was er niet dus zonder dat iemand het doorhad zette ik het glas terug tussen de halfvolle glazen. Ik draaide rustig verder en na 30 minuten keek ik toevallig in de richting van het glas. Ik schrok me rot, een klant had dat hele glas pis leeggedronken. Dat je zo dronken kan zijn dat je dat zelfs niet doorhad, dat vergeet ik nooit meer.”

Arthur (44), vaste klant

“De eerste keer dat ik naar een feestje van Fanklub ging werd ik aangetrokken door een foto online waarop extreme outfits werden gedragen. Ik wist niet goed wat te verwachten dus trommelde een vriendin op om mee te gaan. 

Ik kwam om één uur ‘s nachts aan en er waren maar vijf andere mensen aanwezig. Grappig genoeg stoorde me dit totaal niet, en dat heeft het dat daarna ook nooit gedaan. Ik hield er wel van dat Fanklub pas later ‘s nachts losbarstte. Ook al waren we maar met 20 gasten tijdens de eerste feesten van Fanklub, we stonden allemaal op de dansvloer. 

Niemand kende elkaar, er werden geen kliekjes gevormd en je werd er geaccepteerd zoals je was. De outfits die mensen droegen waren heerlijk om naar te kijken. Ik verheugde me elke keer op wat voor moois ik weer te zien ging krijgen. Toch zat er daar wel een dualiteit in: veel mensen die een extreme outfit droegen waren van persoonlijkheid net heel introvert. Later begreep ik dat dat hun manier was om zich te manifesteren en dat het er bij Fanklub om draaide dat ze echt zichzelf konden zijn. Iedereen was volledig vrij en dat voelde je elke keer aan de sfeer.

Na die eerste nacht ben ik nooit gestopt met te gaan. Ik ging altijd te voet naar het feest, zelfs door de sneeuw of stormweer, want ik moest elk feest meemaken.”

Laur (33), vaste klant

“Ik heb hier een poster thuis hangen van de eerste keer dat ik naar Fanklub ging, in december 2004. Als 16-jarige ging ik voor de eerste keer in mijn leven naar een feest waar ik mezelf kon ontplooien en leren kennen. Ik leerde de eigenaars na een tijd goed kennen, werd bevriend met hen en mocht zelfs draaien op hun feesten onder de dj-naam Lo. Door regen en wind sleurde ik op torenhoge hakken platenkoffers naar de Kaaiman, die vol zaten met vinylplaten. 

De eerste keer dat ik mocht draaien voor hun vergeet ik nooit meer. Een set van anderhalf uur gelijk. Mijn dj-booth stond vlak naast de bar en daar maakte ik handig gebruik van. Ik goot het ene drankje na het andere binnen. Laten we zeggen dat ik niet meer veel weet van mijn eigen set, maar me nog wel herinner dat Erwin en anderen mij vanachter mijn dj-booth hebben weggedragen. 

Fanklub heeft een grote impact gehad tijdens mijn jeugd. Iconen zoals Lady Gaga bestonden nog niet en nergens anders kon je je zo spectaculair opkleden zonder dat er iemand raar opkeek. Veel mensen zijn door Fanklub uit de kast gekomen en hebben hun eigen identiteit leren omarmen. Ze konden daar, in alle vrijheid en zonder taboes, op zoek gaan naar zichzelf.”

Jonah Segers, (34) lichttechnicus

“Ik mocht voor het eerst aan de slag als lichttechnicus in Café Capital voor Fanklub. Op een gegeven moment bouwde de dj het ritme op en juist voor de drop ging ik helemaal los met mijn lichten. Ik kreeg van de organisator te horen achteraf dat het mijn eerste en laatste gig was, volgens hem was ik veel te wild in mijn lichtspel maar de dj onderbrak hem en zei me dat hij het dubbele bood als ik zo zou blijven verder doen. Zo begon mijn carrière als lichtman.” 

Yannick (35), vaste klant

“Als trouwe fan vanaf de eerste editie ging ik elke twee weken naar Fanklub. Vaak waren ik en mijn vrienden ook twee weken van tevoren bezig met onze outfit voor te bereiden, ik leefde echt toe naar elk feestje. Fanklub was iets wat nergens anders bestond. Het was een plaats waar je jezelf in je meest extreme vorm kon laten zien. 

Typerend voor die avonden waren ook de hoeveelheden alcohol die we er doorheen joegen. Op een ochtend nam ik de trein na een feestje naar mij thuis in Limburg. Tijdens de rit opende ik mijn rugzak en schrok ik me rot: ik had een rauwe konijnenbout meegenomen vanuit Fanklub. Bang als ik was dat ik er salmonella van zou oplopen heb ik hem maar snel weggegooid. Het is wel zo dat de gekste attributen werden meegenomen naar die feestjes maar hoe die bout ooit in mijn rugzak is beland weet niemand.”

Volg VICE België en VICE Nederland ook op Instagram.