Iedereen heeft weleens een briljant idee waarvoor je te lui bent om het daadwerkelijk waar te maken. De 26-jarige kunstenaar Dragan Glamočić verplicht zichzelf echter om zijn meest absurde hersenkronkels toch uit te werken. Zelfs als dat een stokbrood is dat seks heeft met een kaiserbroodje. Vervolgens post hij de beelden op Instagram, waardoor zijn pagina eigenlijk een kijkje is geworden in zijn absurde gedachtekronkels.
Zodra hij een idee heeft, tweet hij het met de hashtag #sendtoburn. Vervolgens worden die tweets op een kassabonnetje afgedrukt in zijn studio. “Vroeger zond ik de ideeën naar mijn eigen Facebook, maar ik wilde iets dat fysiek in mijn studio stond,” legt de jonge kunstenaar uit. En als stok achter de deur komen de bonnetjes in een broodrooster terecht, die bij twintig bonnetjes alle ideeën in de hens zet.
Videos by VICE
Deze noeste arbeid resulteerde al in de meest absurde situaties: van vrij letterlijke food porn tot Harry Plotter, de piemeltekende printer. Zijn ideeën zijn ongelooflijk uiteenlopend: soms bedenkt hij een volledige kunstinstallatie, andere dagen tweet hij zichzelf een idee voor autospiegels als oorbellen. Hij verbeeldt onze dagdromen, onze gekke gedachtenkronkels en absurde denkoefeningen, en doet daar een schepje bovenop. Je vroeg je bijvoorbeeld misschien wel eens af hoe het voelt om een paprika op te pompen of hoe het eruitziet als een versnipperaar zijn eigen handleiding versnippert. Je kunt bijna niet naar zijn filmpjes kijken zonder weg te dwalen in je hoofd en verder te denken. Bijvoorbeeld: hoe voelt het om andere groenten op te pompen en wat versnippert de versnippermachine?
Toch is er een opvallende tendens in het gigantisch oeuvre van Dragan: als een soort gekke professor experimenteert hij met technologie en elektriciteit. Hij maakt een zelfschakelende switch of kijkt wat er gebeurt als je elektrische schokken geeft aan waterdruppels.
“Ik ben gefascineerd door technologie. Het lijkt voor veel mensen een soort van magie, maar ik hou ervan om dat te onderzoeken en het ingewikkelde mechanisme erachter uit te leggen,” legt Dragan uit. “Ik was ooit op een feestje en de afstandsbediening was verdwenen. We vonden dat irritant, dus we besloten dat probleem op te lossen. Ik maakte een heel erg visueel alternatief voor de afstandsbediening, zodat je eigenlijk als leek snel doorhebt wat er precies gebeurt.”
Hij zet graag verschillende dingen onder hoogspanning: niet alleen een tomaat, maar ook een televisie en zelfs zijn eigen lichaam. Maar spelen met een hoog voltage is niet zonder gevaren. “Ik krijg er geen brandwonden van, maar als ik mezelf een schok geef, worden mijn zenuwen wel aangetast. Dat is redelijk pijnlijk. Er zijn een aantal regels die ik moet volgen. Een van die regels is dat ik altijd maar met één hand mag werken. Anders kan de elektriciteit van je ene arm naar je andere arm doorstromen en kan je een hartstilstand krijgen”
Op zijn instagrampagina zie je geen fancy high definition camerabeelden of flitsende edits, maar juist rauwe, directe beelden. Zijn website, Instagram en Twitter zijn als het ware een soort schetsboek van potentiële ideeën. Je bent een voyeur die bladert door de dagboekpagina’s van een kunstenaar. “Door zo veel te posten en een openlijk oeuvre te maken, durf ik mezelf pas echt sinds kort een kunstenaar te noemen.”
Meer gedachtekronkels vind je op zijn website. Vrijdag kan je op Clash in Groningen zelfs zijn installaties in levende lijve bekijken. “Ik heb allerlei installaties gemaakt waarbij baguettes op een gekke manier bewegen,” legt de kunstenaar uit. Dat belooft wat.
