Portretten van Black Lives Matter-demonstranten en hun borden, een jaar later

Het is een jaar geleden dat meer dan tienduizend mensen naar de Dam kwamen om een vuist te maken tegen institutioneel racisme. De Black Lives Matter-beweging bestond natuurlijk al jaren, maar de demonstratie die in Amsterdam georganiseerd werd nadat George Floyd werd vermoord in de Verenigde Staten was het begin van een grote reeks protesten in Nederland. Nooit eerder kwamen er zoveel mensen bijeen om te demonstreren tegen anti-zwart racisme en politiegeweld.

Ondanks dat de pandemie net een paar maanden door het land raasde, riskeerden mensen van alle leeftijden hun gezondheid om hun stem te laten horen. Uiteindelijk bleek de demonstratie, in tegenstelling tot wat critici voorspelden, geen brandhaard te zijn geweest. Op andere plekken in het land werd ook flink geprotesteerd, bijvoorbeeld in Nijmegen, Almere, Utrecht, Enschede en Eindhoven.

Naast mensen, stonden de pleinen en velden ook vol met protestborden. “We will not be silent”, “Why is ending racism a debate?”, “You’ve fucked with the last generation”, stond erop geschreven. “Make racism wrong again”, “White silence is white violence” en “Being black shouldn’t be a crime,” waren ook rake leuzen. En natuurlijk waren er een ontelbaar aantal borden met daarop “Black Lives Matter”.

The Black Archives, een cultureel centrum in Amsterdam dat zwarte geschiedenis binnen Nederland archiveert, heeft de afgelopen tijd zoveel mogelijk protestborden verzameld en opgeslagen. Op hun nieuwe website kan je die bekijken. Ook kan je een bijdrage leveren door je eigen bord te archiveren.

“Anti-zwart racisme is een specifieke vorm van racisme die zwarte mensen treft,” zegt Mitchell Esajas, oprichter van The Black Archives. “Het is geworteld in een lange geschiedenis van slavernij en kolonialisme. Anti-zwart racisme is ook een structureel probleem in Nederland. De protestborden weerspiegelen de gedachten, standpunten en visie van de vele demonstranten. Het is de bedoeling deze te archiveren voor educatieve en artistieke doeleinden.”

Om de historische protesten te vieren, fotografeerde VICE de mensen die hun bordje een jaar later nog bewaard hadden, en van wie het bord bij The Black Archives ligt opgeslagen. Bekijk deze hieronder.

“Mijn bord staat voor de doortikkende tijd van Keti Koti in 1873 tot nu. Het is nog steeds nodig dat wij met gevoelens van collectief verdriet, pijn en kracht samenkomen, want ernstige ongelijkheid speelt nog altijd een te grote rol in onze hele samenleving. De ketenen zouden al zo lang doorbroken moeten zijn, maar we voelen ze nog steeds.

Stichtingen als The Black Archives, Black Queer & Trans Resistance en NLWB zetten zich onuitputtelijk in voor rechten, voor een bestaan en omgang, die allemaal normaal horen te zijn. Enough is enough. We willen niet meer moeten schreeuwen. Black. Lives. Matter.”

“Zwarte trans vrouwen, sekswerkers en lesbische vrouwen van kleur stonden aan het begin van het protest dat we nu kennen als Pride. Wat is Pride vandaag de dag? Black Lives Matter is opgericht door drie zwarte vrouwen, waarvan twee zwarte queer vrouwen. Waar is ons verdriet en onze woede om het feit dat zwarte trans vrouwen constant worden vermoord?

Ken je geschiedenis. Verdiep je. Kom op voor een ander. Kom op voor je gelijken. Dit geldt voor ons allen.”

“Self explanatory from a Lion’s point of view.”

“Op mijn bord is er een zwarte vuist met een rode achter grond te zien. Voor mij betekent de vuist de kracht die wij als een minority houden en dat wij dat niet moeten loslaten. De rode achtergrond staat voor alle slechte omstandigheden waarin wij ons bevinden.

Ik wilde mijn bericht kort en krachtig houden omdat ons boodschap loud and clear is.”

“Power to the people: het is een bekende term die gebruikt is in meerdere bewegingen tegen onder andere politiegeweld, apartheid en racisme. Daarnaast staat power to the people ook op het bord in de letterlijke betekenis; wij sturen kracht naar en zijn solidair met allen die benadeeld worden door institutioneel racisme.”

“Mijn bordje was simpel. Black Lives Matter. Ik kwam niet naar de demonstratie om mijn stem te laten horen, maar om te luisteren, en ik ben vastbesloten om dat te blijven doen.”

Bekijk op de website van The Black Archives meer protestborden. De culturele instelling is sinds kort ook weer open voor bezoekers. Lees op VICE meer over de Black Lives Matter-protesten, een jaar later.