Het scenario
Jouw vriend zweet peentjes bij de gedachte een grote boodschap te moeten doen op kantoor. Langs haar collega’s glippen en langer dan gemiddeld doorbrengen op de wc voelt voor haar sowieso al als een afgang, en ze is bang dat de sociale mediaredacteur die naast de deur zit haar aan zal kijken en precies weet wie er twee keer moest doortrekken.
Dus terwijl ze liters kantoorkoffie achterover gooit (wat eigenlijk nog het meest wegheeft van gootsteenontstopper), voelt ze dat bekende gevoel weer opkomen in haar buik. Je vriendin overweegt de opties: even een ‘boodschap doen’ en hopen dat het toilet van de McDonalds soelaas biedt, of wachten met poepen tot ze weer thuis is, waar alleen haar hond getuige is van de stank. Eventjes overweegt ze toch maar voor het kantoortoilet te kiezen, in het hokje dat zich het verst van de deur bevindt. Maar wat als die ene vervelende collega van de administratie onverwachts binnenkomt om haar neus te poederen, de lucht opsnuift, en een plonsje hoort? Ze ziet het daaropvolgende Slack-bericht, dat waarschijnlijk het hele kantoor rond zal gaan, al helemaal voor zich: “Karin heeft net gescheten en het toilet stinkt zo erg dat je het kunt proeven.” Ze besluit toch maar te wachten tot ze thuis is.
Videos by VICE
De realiteit
Als je vriendin inderdaad wacht met poepen tot ze thuis is, hoeft ze misschien niet eens meer. En de nood uitzitten kan op lange termijn schadelijk zijn.
Dat is omdat je darmen maar één of twee keer per dag samentrekken om je lichaam te laten weten dat er iets aan zit te komen, zegt William D. Chey, professor gastro-enterologie en interne geneeskunde aan de Universiteit van Michigan. Zodra je ontlasting in je endeldarm, het laatste deel van je dikke darm, aankomt, rekt deze op en stuurt-ie een signaal door naar je hersenen dat het tijd is om je darmen te legen.
Dit signaal is het gevolg van de connectie tussen de darmen en de hersenen, aldus Sarah Kissinger, een gezondheidspsycholoog die gespecialiseerd is in verstoringen in het maag-darmstelsel. Ons hele ingewandenzenuwstelsel communiceert met de hersenen om de spijsvertering aan te kunnen sturen. “Omdat ze zo nauw samenwerken, is onze buik ook getuige van al onze emotionele ervaringen,” zegt Kinsinger. Het eerste kopje koffie van de dag of je ontbijt kunnen deze samentrekkingen aanzwengelen, maar zenuwen vanwege een pitch die je later die dag moet presenteren kunnen hetzelfde effect hebben. En voor mensen die met een maag-darmaandoening kampen en dus niet veel controle hebben over hun darmen is dit nog lastiger; vaak komen ze vast te zitten in een cirkel van stress en allerlei spijsverteringsproblemen.
Als je vriend te verlegen is om te poepen, moet ze misschien wel tot de volgende dag wachten voor het welbekende drukkende gevoel weer terugkomt. Het is makkelijk om verstrikt te raken in een spiraal van wachten en nog langer wachten. Om het allemaal binnen te houden, spant je vriendin haar buitenste sluitspier en bekkenbodemspieren aan, in een poging de zwaartekracht tegen te gaan. Dat werkt misschien eventjes, maar eigenlijk verergert dat het probleem alleen maar. “Het is niet alsof je niet meer eet, en je lichaam stopt ook niet met het verwerken van het eten dat je binnenkrijgt,” zegt Chey. Dus terwijl je vriendin vrolijk een paar pindarepen en banaantjes wegkauwt, verandert haar darmkanaal langzaamaan in een letterlijke vuilnisbelt.
Het ergste dat er kan gebeuren
Het inhouden van haar poep is een nieuwe gewoonte geworden voor je vriendin, en ze heeft zich vastgebeten in een ongezonde zelfbeheersingsmissie die uiteindelijk gedoemd is te mislukken. “Als je het keer op keer inhoudt, kunnen er gevolgen zijn die je veel ongelukkiger maken dan het gevoel dat je overhoudt aan naar een openbaar toilet gaan,” zegt Chey.
Allereerst: chronische constipatie. “Op den duur hopen enorme hoeveelheden ontlasting zich op in je darmen. En die ontlasting krijg je er misschien wel, maar misschien ook niet meer helemaal uit,” legt Chey uit. Deze berg poep kan de darmen uitrekken, en je vriendin krijgt mogelijk te maken met onontkoombare kramp en een opgeblazen gevoel dat erger is dan de nasleep van ontbijten met een burrito zo groot als haar hoofd. Zolang de ontlasting rondhangt in de darm, wordt er water aan onttrokken en wordt de poep dus harder. Als je vriendin er dan eindelijk klaar voor is, zal ze de daad maar moeilijk gedaan krijgen – denk hierbij aan extreme inspanningen, bloedingen of verstoppingen die alleen ongedaan gemaakt kunnen worden met behulp van laxeermiddelen of andere medicijnen.
“Als je je endeldarm keer op keer uitrekt, bestaat ook nog eens de kans dat hij niet meer helemaal terugtrekt,” zegt Chey. Hij vergelijkt het met hartfalen, wanneer een spier uitrekt en op de duur niet meer werkt. Als je altijd last hebt van constipatie, kan dat ertoe leiden dat de zenuwen in je rectum minder goed signalen ontvangen; ook kunnen je spieren bij je rectum verzwakken en kun je gaan ‘lekken’. Kortom, als je je poep te vaak inhoudt, vergeet je lichaam mogelijk hoe het precies moet poepen.
Wat er waarschijnlijk gebeurt
Als je vriendin niet genoeg moed bijeen kan verzamelen om er op een openbare plek eentje uit te drukken en wacht tot ze alleen is, krijgt ze last van kramp en ongemak. Een keertje kan geen kwaad, maar houd het dan ook echt bij die ene keer. “Het is nooit goed om te doen,” zegt Chey. “Is het heel erg gevaarlijk? Nee. Maar is het een goed idee? Nee.”
Wat je tegen je vriend kan zeggen
“Respecteer je lichaam en de drang die je voelt om te poepen,” zegt Chey. Als je vriendin het één keer inhoudt verpest ze haar spijsverteringssysteem daarmee niet, maar ze moet naar haar natuurlijke instincten luisteren, in plaats van naar haar angst dat een collega haar misschien hoort. Zeg tegen je vriendin dat ze een openbaar toilet moet gebruiken en haar behoefte moet doen; er zal niets rampzaligs gebeuren. Poepen gaat nooit sexy worden, maar bedenk wel dat letterlijk iedereen het doet en je er daarom niet al te moeilijk over moet doen.
Kinsinger zegt dat mensen die bang zijn om in het openbaar naar het toilet te gaan, moeten bedenken waar ze het meest bang voor zijn (is het de afgrijselijke stank, of oogcontact hebben met iemand die een ik-weet-wat-jij-net-hebt-uitgespookt-blik opzet?). Vervolgens moeten ze bedenken hoe waarschijnlijk dit scenario nou eigenlijk is. “Probeer geen gedachten te lezen, en niet aan te nemen dat mensen je zullen veroordelen omdat je darmen je een signaal doorgeven op een moment dat misschien niet ideaal is,” zegt ze. Als je moet, dan moet je.
Er zijn een paar dingen die kunnen helpen: je vriendin kan haar kantoor vragen om een luchtverfrisser neer te zetten in het toilet (of er zelf eentje mee te nemen), of ze kan halverwege de daad alvast een keer extra doorspoelen. Beleefde poepers noemen dit ook wel ‘fatsoensspoelen’. Gewapend met deze methoden kan ze een paar keer diep ademhalen en zichzelf aan het werk zetten.
Ach, vrienden. Ze zijn net familie, maar dan leuker. Je kunt ze zelf uitkiezen, en ze zullen nooit dingen tegen je zeggen als “het is hier geen hotel”. Als je op je bek gaat, zal er altijd een klaarstaan om je op te vangen. En als je een gebroken hart hebt, is er altijd wel iemand bereid om je chocoladeijs en wodka te voeren tot je je beter voelt (of moet kotsen). Maar hoe leuk je vrienden ook zijn, ze doen soms ook heel erg domme dingen. Dingen waar ze wakker van liggen, dingen die ze liever niet met de wereld delen. Dingen die vragen bij ze oproepen die ze maar wat graag beantwoord zouden zien. Gelukkig hebben ze jou om die vragen namens hen te stellen. En gelukkig is er deze column, waarin wij hun beschamende vragen beantwoorden.
