In onze nieuwe reeks ‘Carte Blanche’ geven we Belgische collectieven de ruimte om één of meerdere van hun creaties te presenteren, ongeacht het medium.La Straussphère volgt sinds z'n ontstaan in 2016 de carrière van rapper Roméo Elvis (27). Hij startte het project samen met Belgische fotografen Nicolas Catalano (29), Martin Gallone (30), die sindsdien zijn evolutie als artiest volgen, en daar allerlei beeldmateriaal van maken: van art direction, videoshoots, fotoboeken en langdurige reportages tot tourdocumentaires.
Advertentie
“In de loop van de tijd beseften we dat we niet gewoon alles van op de eerste rij meemaakten en vastlegden, maar dat er ook een soort broederschap tussen ons en Roméo ontstond: een team dat samenwerkte in de naam van de artiest”, legt Nicolas uit.Zo werd La Straussphère een sterk trio dat beelden en muziek met elkaar verbindt. Hoe dat er dan concreet uitziet, zie je in deze fotoreeks die ze ons gaven, met allerlei intieme momenten uit het Roméo Elvis-avontuur. De kleedkamers, de reizen, het tourleven, de momenten van vriendschap… Hun techniek is een mix tussen digitale en analoge fotografie, kleur en zwart-wit, klein en middelgroot formaat, allemaal om een zo breed mogelijke waaier aan emoties te laten zien. “Want dat is wat onze laatste jaren samenvat: een mengeling, een constellatie van gedeelde emoties”, zo Nicolas. Wij spraken met Nicolas en Martin over hun collectief. “Het is zeldzaam om een artiest te volgen vanaf het prille begin en zijn hele evolutie in foto- en videobeelden vast te leggen.”
Nicolas, fotograaf en regisseur
Nicolas Catalano
Hey Nicolas. Wat maakt La Straussphère zo speciaal volgens jou?
Nicolas Catalano: Wat het uniek maakt, is dat Martin en ik niet tegen elkaar zeiden: ‘Oké kom, we werken graag samen, laten we een collectief beginnen.” Het gebeurde allemaal heel organisch. We kennen elkaar, we zijn vrienden, we zijn fan van elkaars werk en we willen samen blijven groeien. We denken ook niet te veel na over wat we maken: we doen het gewoon, en dan zien we wel hoe we ermee aan de slag gaan.
Nicolas Catalano: Wat het uniek maakt, is dat Martin en ik niet tegen elkaar zeiden: ‘Oké kom, we werken graag samen, laten we een collectief beginnen.” Het gebeurde allemaal heel organisch. We kennen elkaar, we zijn vrienden, we zijn fan van elkaars werk en we willen samen blijven groeien. We denken ook niet te veel na over wat we maken: we doen het gewoon, en dan zien we wel hoe we ermee aan de slag gaan.
Advertentie
Wat heb je aan dit collectief?
Voor mij gaat het erom dat je samen dingen bereikt die je alleen niet zou kunnen. We leren samen, en geven elkaar een helpende hand als de andere moeite heeft met iets. Voor mij is het ook een soort permanente leerschool: je laat je werk zien aan de anderen, krijgt hun advies, en zo kan je je werk blijven verbeteren voordat je het ‘officieel’ uitbrengt.Wat was je eerste ervaring met fotografie en muziek?
Met fotografie was dat al op zeer jonge leeftijd: ik was altijd gefascineerd door oude familiefoto's, en de polaroid die we thuis hadden.Maar de eerste keer dat fotografie en muziek echt samenkwamen, was op de release party van ‘Morale’, het eerste album van Roméo Elvis en Le Motel. Het was de eerste keer dat ik foto's nam van een concert. Daarna besloten Martin en ik dat avontuur voort te zetten. We hadden toen nog geen idee wat er daarna nog allemaal zou gebeuren.
Voor mij gaat het erom dat je samen dingen bereikt die je alleen niet zou kunnen. We leren samen, en geven elkaar een helpende hand als de andere moeite heeft met iets. Voor mij is het ook een soort permanente leerschool: je laat je werk zien aan de anderen, krijgt hun advies, en zo kan je je werk blijven verbeteren voordat je het ‘officieel’ uitbrengt.Wat was je eerste ervaring met fotografie en muziek?
Met fotografie was dat al op zeer jonge leeftijd: ik was altijd gefascineerd door oude familiefoto's, en de polaroid die we thuis hadden.Maar de eerste keer dat fotografie en muziek echt samenkwamen, was op de release party van ‘Morale’, het eerste album van Roméo Elvis en Le Motel. Het was de eerste keer dat ik foto's nam van een concert. Daarna besloten Martin en ik dat avontuur voort te zetten. We hadden toen nog geen idee wat er daarna nog allemaal zou gebeuren.
Martin, fotograaf en regisseur
Martin Gallone
VICE: Hé Martin. Wat maakt La Straussphère zo uniek?
Martin Gallone: De verrassende manier waarop ons collectief dingen maakt. We hebben ooit het eerste soloconcert van Roméo Elvis en Le Motel in de Recyclart gefotografeerd en gefilmd. Dat was de release van hun eerste album "Morale", op 5 maart 2016. Aan het einde van het concert was de energie zo intens en elektrisch dat Roméo ons vroeg of we dat werk wilden blijven doen. Daarop zeiden we ja, en hier zitten we nu dus. Het is zeldzaam om een artiest te volgen vanaf het prille begin en zijn hele evolutie in foto- en videobeelden vast te leggen.
Martin Gallone: De verrassende manier waarop ons collectief dingen maakt. We hebben ooit het eerste soloconcert van Roméo Elvis en Le Motel in de Recyclart gefotografeerd en gefilmd. Dat was de release van hun eerste album "Morale", op 5 maart 2016. Aan het einde van het concert was de energie zo intens en elektrisch dat Roméo ons vroeg of we dat werk wilden blijven doen. Daarop zeiden we ja, en hier zitten we nu dus. Het is zeldzaam om een artiest te volgen vanaf het prille begin en zijn hele evolutie in foto- en videobeelden vast te leggen.
Advertentie
Wat heb je aan dit collectief?
1+1=3. Daar gaat het om volgens mij. Wat twee of meer mensen kunnen creëren, zal altijd krachtiger zijn dan wanneer ze alleen zouden werken. Dat is geen wiskunde, maar menselijke synergie; een goeie cocktail. De krachten bundelen, de universa laten samenkomen en met elkaar in dialoog gaan: het gaat erom samen sterker te zijn dan alleen.Wat was je eerste ervaring met fotografie en muziek?
Toen ik jonger was, keek ik veel naar foto's uit de Verenigde Staten op onze familiecomputer. Ik ontdekte ook al vroeg een artiest die mijn visie op fotografie volledig veranderde: Saul Leiter, een New Yorkse fotograaf die begon met schilderen. Hij is de pionier van de hedendaagse kleurenfotografie, en begon ermee in een tijd dat alleen zwart-wit als interessant werd beschouwd.De eerste keer dat ik begon met het maken van foto's voor mezelf was de dag dat ik in Marseille aankwam, op m’n achttiende. De energie van die stad maakte dat ik meteen beelden wilde maken.Het samenbrengen van beeld en muziek kwam pas later, toen ik begon met het fotograferen van circusartiesten, op shows en repetities; en dan met Nicolas toen we de concerten van Roméo Elvis begonnen te schieten.Meer van La Straussphère vind je op hun Instagram.Volg VICE België op Instagram en Facebook voor meer unieke verhalen over alles wat ertoe doet in de wereld.
1+1=3. Daar gaat het om volgens mij. Wat twee of meer mensen kunnen creëren, zal altijd krachtiger zijn dan wanneer ze alleen zouden werken. Dat is geen wiskunde, maar menselijke synergie; een goeie cocktail. De krachten bundelen, de universa laten samenkomen en met elkaar in dialoog gaan: het gaat erom samen sterker te zijn dan alleen.Wat was je eerste ervaring met fotografie en muziek?
Toen ik jonger was, keek ik veel naar foto's uit de Verenigde Staten op onze familiecomputer. Ik ontdekte ook al vroeg een artiest die mijn visie op fotografie volledig veranderde: Saul Leiter, een New Yorkse fotograaf die begon met schilderen. Hij is de pionier van de hedendaagse kleurenfotografie, en begon ermee in een tijd dat alleen zwart-wit als interessant werd beschouwd.De eerste keer dat ik begon met het maken van foto's voor mezelf was de dag dat ik in Marseille aankwam, op m’n achttiende. De energie van die stad maakte dat ik meteen beelden wilde maken.Het samenbrengen van beeld en muziek kwam pas later, toen ik begon met het fotograferen van circusartiesten, op shows en repetities; en dan met Nicolas toen we de concerten van Roméo Elvis begonnen te schieten.Meer van La Straussphère vind je op hun Instagram.Volg VICE België op Instagram en Facebook voor meer unieke verhalen over alles wat ertoe doet in de wereld.