Aan de universiteit van Kentucky is kennis over taco’s macht.
En waarom ook niet? In een tijd waar er in de Verenigde Staten meer tortilla’s verkocht worden dan brood, en meer salsa dan ketchup, is het laatste wat je wil onwetend zijn over taco’s. Zeker in de staat Kentucky – daar leeft namelijk een van de snelst groeiende latinogemeenschappen van het land.
Videos by VICE
Dit semester biedt de universiteit de cursus ‘Taco Literacy: Public Advocacy and Mexican Food in the US South’ aan. De cursus wordt gegeven door assistent-professor Steven Alvarez en het doel is om te leren waarom er Mexicaans voedsel gegeten wordt in Kentucky en andere Zuidelijke staten, en wat dit geschiedkundig betekent. Ook is schrijfvaardigheid een groot onderdeel van de studie.
Ik belde Alvarez op om erachter te komen waar de cursus precies over gaat en hoe het huiswerk van een cursus over Mexicaans eten eruitziet. (Hint: taco’s eten en je ervaring op papier zetten.)
MUNCHIES: Hoi, Steven. Wat heeft je geïnspireerd deze cursus te lanceren? Steven Alvarez: Het kwam deels door mijn betrokkenheid bij The Southern Foodways Alliance. Nadat ik daar een symposium had bezocht, werd me duidelijk dat voedsel echt belangrijk is. Ze vertelden over de geschiedenis van eten en dat was echt geweldig. De verhalen hadden veel impact, waardoor het eten zelf op de tweede plaats kwam. Het ging meer over de sociale connecties die mensen legden door eten.
Zelfs in de kleinste bergdorpjes van Appalachia kom je nog een Mexicaans restaurant tegen – het is heel interessant om te zien hoe Mexicaans eten hier op sociaal gebied gegroeid is. Dankzij deze cursus kunnen mensen zaken als immigratie, ongelijkheid, arbeiderscultuur, interculturele communicatie en geletterdheid ontdekken, aan de hand van eten.
Veel van onze studenten voelen zich onder druk gezet om hoofdvakken als economie of geneeskunde te kiezen, omdat ze niet tegen hun ouders kunnen zeggen ‘ik word schrijver’. Vaak vallen studenten daardoor terug op een beroep als leraar. Met deze cursus hebben studenten meer flexibiliteit bij het kiezen van een hoofdvak dat gericht is op schrijven.
Wat vinden de studenten tot dusver van de cursus? Er waren meer inschrijvingen dan we initieel plekken hadden, en nadat de lessen waren begonnen zijn er nog meer studenten aangesloten. Grappig is dat zelfs de meest koppige studenten, die zeggen dat ze niet van schrijven houden, het leuk vinden om over eten te schrijven.
Welke vakken zitten er in het curriculum? We onderzoeken transnationale kennis van gemeenschappen over eten en bekijken hoe deze de verhalen van mensen en eten met elkaar verbinden. We onderzoeken de geschiedenis van Mexicaans en Mexicaans-Amerikaans eten in Kentucky, en
schrijven over recepten. Ook kijken we naar authenticiteit, lokale varianten en verschillende bereidingswijzen. Dat is de introductie.
Aan het eind van de cursus weten ze hoe ze kennis moeten vergaren, hebben ze een portfolio vol met verschillende soorten culinaire journalistiek, en zijn ze over hun fajita-fase van Mexicaans eten heen.
Welke boeken heb er nodig voor je cursus? Ons eerste boek is Planet Taco: A History of Mexican Food. Daarna lezen we Tacopedia en Taco USA. We eindigen met een boek dat volledig gaat over tortilla’s: Tortillas: A Cultural History, omdat ik mijn studenten bij wil brengen dat iedere goede taco valt en staat bij de tortilla.
Hoe ging de eerste dag? Ik liet mijn studenten schrijven over hun favoriete Mexicaanse gerecht. De verhalen varieerden van fajitas tot churros. Daarna heb ik mijn studenten gevraagd de ingrediënten van het gerecht te analyseren en uit te vogelen hoe ze het thuis kunnen maken.
Hoe zit het met huiswerk? Ik laat ze verhalen verzamelen en restaurantrecensies schrijven. Ze moeten tacotours doen en ik laat ze foto’s op Instagram posten waarbij ze hashtags moeten gebruiken als een vorm van archiveren. Daarnaast moeten ze thuis filmpjes van MUNCHIES kijken en laat ik ze hun restaurantreviews hardop voorlezen.
Met al deze opdrachten oefenen mijn studenten verschillende storytelling-technieken en manieren van data verzamelen. Aan het eind van de cursus weten ze hoe ze kennis moeten vergaren, hebben ze een portfolio vol met verschillende soorten culinaire journalistiek, en zijn ze over hun fajita-fase van Mexicaans eten heen.
Wat hoop je dat je studenten van deze cursus leren? Ik hoop dat mijn studenten op z’n minst een sterkere band met de gemeenschap weten op te bouwen en dat ze kleine Mexicaanse restaurantjes helpen bij het schrijven en ontwerpen van websites en menukaarten.
Bedankt Steven!
Alles wat je nog meer wil weten over de tacostudie kun je vinden op de website.
