Jackson Palmer is een Australische zakenman en techneut die vooral bekend is doordat hij voor de grap de cryptocurrency Dogecoin heeft ontwikkeld. Op het moment werkt hij als productmanager in San Francisco, maar hij handelt nog steeds in cryptocurrencies. Hij bezit meerdere munten, waaronder minder dan 50 dollar aan Dogecoins. Je kunt hem volgen op Twitter en YouTube.
Toen ik in 2013 voor de grap tweette over “investeren in Dogecoin”, had ik nooit verwacht dat de cryptomunt die ik voor de grap had ontwikkeld er in 2018 nog steeds zou zijn, en al helemaal niet dat de market cap ooit 2 miljard zou worden (wat vorig weekend het geval was).
Videos by VICE
Afgelopen jaar ontplofte de cryptomarkt; iedereen begon er in te investeren. Je zou 2017 dan ook kunnen zien als het beste jaar voor de hele industrie, maar ik denk dat iedereen die vindt dat deze explosieve groei houdbaar is kortzichtig is. Ik denk juist dat 2017 het slechtste jaar voor cryptocurrencies is. Om uit te leggen waarom ik dat vind, neem ik je graag mee naar de currency die ik voor de grap ontwikkelde.
Dogecoin begon in 2013 als een parodie op de zeeën aan alternatieve cryptocurrencies, of “altcoins”, die de markt toen overspoelden. De interesse voor Dogecoin groeide dankzij social media en Reddit, het werd al gauw een makkelijke manier om mensen wat te leren over cryptocurrencies, dankzij de lage prijs en de vriendelijke community.
In 2013 was toekomst van cryptomunten duidelijk; ze zouden een gedecentraliseerd peer-to-peer-alternatief voor ‘echt’ geld zijn. De banken aan wie de crisis van 2008 te danken hadden, zouden erdoor overbodig worden. In 2009 zag Bitcoin het levenslicht, en gaf het het startsein voor de hele cryptocommunity. Rond die tijd bedacht ik dat een project als Dogecoin zou kunnen helpen om de techniek achter dit soort munten bekend te maken bij het grote publiek.
Helaas leerde ik al snel dat een gepassioneerde groep mensen met geld ruikt als bloed voor haaien. Oplichters en opportunisten maakten de Dogecoin-community in 2014 miljoenen afhandig.
In 2015 veranderde de sfeer in de cryptogemeenschap: de mensen die hun geld kwijt waren geraakt vertrokken, de interesse voor Dogecoin daalde en zo ook de prijs. Rond die tijd kelderde het vertrouwen in Bitcoin: het nieuws over de munt ging vooral over hacks en mensen die opgelicht waren, en dus bleef de verwachtte groei ook achter. Ondanks dit alles bleven durfkapitalisten hun geld in cryptobedrijven zonder duidelijk bedrijfsmodel steken die het vooral moesten hebben van een website vol buzzwoorden.
Hierdoor besloot ik in 2015 om niet meer mee te helpen aan Dogecoin en om ook andere cryptocurrencies achter me te laten. Ik maakte ook duidelijk dat ik mijn laatste Dogecoin had gedoneerd aan goede doelen en dat ik helemaal niks had verdiend aan mijn project.
Ik zag dat de community steeds verrotter begon te worden door alle opportunisten die snel rijk wilden worden en geen enkele interesse hadden in het verbeteren van de techniek achter de cryptocurrencies (we wisten toen al dat er enorme technische problemen waren). De daarop volgende jaren bekeek ik alles van een afstandje en ik zag dat er weinig interesse meer was in het ontwikkelen van de centrale techniek achter de netwerken. Het ging alleen maar over iets nieuws ontwikkelen dat lekker fonkelde, daar het woord “blockchain” opplakken, om daar vervolgens bakken met geld aan te verdienen.
“Als je taxichauffeur vertelt dat je een aandeel moet kopen, weet je dat dat het tijd is om te verkopen,“ is een populair uitspraak onder investeerders. Het betekent eigenlijk dat als iemand met weinig ervaring in aandelenhandel je advies geeft, dat dat een teken is dat de markt oververhit aan het raken is. In 2017, ik was twee jaar crypto-clean, toen mijn Uber-chauffeur over Ethereum begon, wist ik dat er een nieuwe periode van crypto-mania was aangebroken.
Geen enkele trend maakt dit duidelijker dan de ‘ICO’s’ of Initial Coin Offering. In 2017 haalden duizenden bedrijven meer dan een miljard dollar op in ruil voor virtuele ‘tokens’ die kopers dan vaak weer meteen voor een grote winst konden verkopen (één ICO haalde in december meer dan 700 miljoen dollar op). Ik begon flashbacks te krijgen naar hoe mensen werden opgelicht in mijn Dogecoin-tijd. Plexcoin haalde vorig jaar 15 miljoen dollar op met een ICO voordat alle bankrekeningen van de ontwikkelaar werden bevroren en hij in de cel belandde.
Hierdoor besloot ik terug te keren om mijn collega’s, vrienden en familie te helpen met al hun vragen over cryptocurrencies. Hopelijk kan ik ze helpen om potentiële valkuilen beter te zien.
Het afgelopen jaar is de market cap van alle currencies, vooral door speculatie, meer dan 700 miljard dollar waard geworden. Elke dag kun je wel weer lezen dat een gastje van 20 miljonair is geworden dankzij Bitcoin. Of over mijn eigen Dogecoin: hoe de coin die sinds 2015 niet meer geüpdatet is meer dan 2 miljard waard is (op dit moment is dat al een weer een stuk minder).
Dat Dogecoin zoveel waard is, komt door een totaal oververhitte markt waar onervaren investeerder zonder goed na te denken hun geld in de coin storten die op dat moment niet duur is in de hoop dat dat ding omhoog gaat schieten. Dit enthousiasme is irrationeel en grote spelers manipuleren de grotendeels ongereguleerde markt ook nog eens. Dit heeft ervoor gezorgd dat ongeveer elke cryptomunt elke week meerdere keren instort en weer naar gigantisch grote hoogtes stijgt. De Dogecoin-subreddit groeit de laatste tijd, maar de meeste gesprekken lijk te gaan over hoeveel de munt waard is en wanneer de prijs weer door het dak gaat schieten.
Het is natuurlijk fantastisch dat er zoveel enthousiasme voor cryptocurrencies is in de mainstream, maar de focus op de prijs en hoe je snel stinkend rijk kunt worden, leiden af van de fantastische doelen waarmee Bitcoin ooit begon. En dan hebben we het nog niet eens over de problemen met de schaalbaarheid van cryptocurrencies. Op dit moment kost het gemiddeld 30 dollar om een transactie te maken met het Bitcoin-netwerk. En op hetzelfde moment is de token die zichzelf de “blockchain-oplossing voor de wereldwijde tandartsindustrie” noemt meer dan 1 miljard waard. Alles wijst er op dat er iets niet in de haak is.
Terwijl de amateur-investeerder die lijdt aan FOMO zich haast om te investeren in de laatste ICO die zichzelf omschrijft als “blockchain voor x” in de hoop tyfusrijk te worden, bevindt het aantal plekken waar je met Bitcoin kunt betalen zich op het laagste punt in jaren. Recent zijn bijvoorbeeld belangrijke partijen als Microsoft en Steam gestopt met het accepteren van Bitcoin.
Op hetzelfde moment lijkt de anti-establishment-houding die Bitcoin ooit had steeds verder te verwateren. Grote beurshandelaren stoppen steeds meer geld in crypto’s en het is nu ook mogelijk om in futures – waarbij je kunt wedden op een prijsstijging of -daling van de munt – te handelen op Wall Street. Wat is er gebeurd met corrupte financiële instanties omverwerpen?
Door de gigantische prijsstijgingen en mediahype zien veel mensen 2017 als het beste jaar voor cryptocurrencies ooit, maar ik geloof dat het tegenovergestelde waar is. Op veel manieren is 2017 het jaar dat het innovatieve karakter van de crypto’s echt verloren is gegaan en de markt veranderde in een slecht gereguleerde aandelenmarkt. 2017 was ook het jaar waarin de financiële instanties die omvergeworpen moesten worden door Bitcoin de munt just omarmden om er enorm veel geld mee te verdienen.
Maar ik weiger te accepteren dat het nu game-over is voor cryptocurrencies. Het is niet te voorspellen hoe groot de bubbel gaat worden of wanneer-ie gaat klappen (niet of-ie gaat klappen). Ik vraag me alleen af of dat wanneer de bubbel klapt en alle hype net zo hard inzakt, of de community dan in staat is om alle energie weer te bundelen om aan de techniek te bouwen, om echt weer iets innovatiefs te maken.
