In Katerconversaties gaan we op katerontbijt met bekende Nederlanders om alles te weten te komen over hun dronkemansgeschiedenis, hun ergste katers, en wat ze in hun mond stoppen in een poging zich weer oké te voelen. De familie Caron komt trouwens een spetterend diner koken in ons MUNCHIES-restaurant op het Bacchus Wijnfestival. Haal hier je kaartjes. Let op, er zijn maar dertig plekken beschikbaar.
Ik heb me altijd aangetrokken gevoeld tot Frankrijk. En ik denk dat wijn daar een grote rol in heeft gespeeld. Het is nogal een verschil of je nationale drankje melk of vergist druivensap is, nietwaar? Mensen die goed wijn kunnen drinken, hebben vast ook een bourgondisch tovermiddel om een kater te lijf te gaan. Hebben Fransen überhaupt weleens een kater?
Videos by VICE
Om antwoord te krijgen op deze vragen, sprak ik af met Tom en David en hun vader Alain Caron in wijnwinkel de Gouden Ton in Amsterdam. Tom (34) en David (22) groeiden op met sterrenchefs in hun keuken, ze dronken wijn vanaf hun vierde en verzamelden handtekeningen van chefs in plaats van voetballers. Vader Alain is televisiekok en maakt kookboeken, en is vooral te herkennen aan zijn Franse tongval.
Omringd door champagne, baguettes van de beste Franse bakker van de stad, camembert, croissants en tot ergernis van Alain géén pain au chocolats, sprak ik hen over hun dronken herinneringen, reparatiewijntjes en wat Nederlanders kunnen leren van Fransen over wijn drinken en katers bevechten.
MUNCHIES: Goedemorgen. Waarom spreken we hier af?
Tom: In deze winkel kopen we de wijnen voor Café Caron, ons restaurant. Er staat altijd wel een fles wijn open en dus hangen we hier vaak.
Wat drinken jullie als je een kater hebt?
Tom: Een fles Billecart-Salmon, de perfecte katerchampagne volgens eigenaar Job.
Doen jullie dit vaak, zo uitgebreid ontbijten?
Alain: Noem je dit uitgebreid? Dit minimaal, hoor. Het liefst eet ik gebakken eieren met cappuccino, sap, goed brood, en pain au chocolat.
Tom: Maar wat eet je als een kater hebt pap?
Alain: Dan blijf ik in bed.
Tom en David, wat is jullie eerste herinnering aan wijn?
Tom: Ik denk dat we vier waren. We moesten er wel wat water bij doen, haha.
David: Jong alles meeproeven, zo zijn we opgevoed. In Frankrijk is dat volkomen normaal, hier doet iedereen een beetje spastisch.
Alain: Mijn filosofie is dat kinderen alles moeten proeven. Je hoeft het niet te eten, maar je kunt pas iets niet lusten als je hebt geproefd. Ik ben zelf ook zo opgevoed. Eigenlijk vind ik dat basisschoolkinderen een uur per week proefles moeten krijgen om hun smaak te ontwikkelen. En als je dan eenmaal fantastische wijn hebt geproefd, ga je niet meer terug naar azijn.
“Jaren geleden werd ik opgebeld door mijn vader [doet zijn accent na]: ‘Ik ben dronk, ik ben dronk!’ Vlak daarna hoorde ik een boze mannenstem die zei: ‘Je mag niet bellen in de cel.’”
Hoe is het om op te groeien met een bekende kok als vader?
Tom: Toen mijn tweelingbroer Andras en ik negen waren, hielpen we al mee met de catering. Ik weet nog dat we een keer 300 kilo foie gras en een lading champignons moesten schoonmaken terwijl we op pannen stonden om boven de werkbank uit te komen. Ik vond het leuk, ik verzamelde handtekeningen van chefs en vroeg aan koks als Joop Braakhekke of bij restaurant Christophe of ik een dagje mee mocht lopen in hun keuken.
David: Het huis waar ik ben opgegroeid is best wel klein. Toch organiseerden mijn ouders er altijd etentjes. Dan schoven we tafels tegen elkaar en zaten mensen soms helemaal klem. Een van de leukste momenten hier was op Koninginnedag een paar jaar geleden. Ik was net het huis uit en dus was er ruimte voor een nieuwe, wat grotere keuken. Om deze in te wijden kookten vrienden van mijn vader Joris Bijdendijk, Jacques Pourcel en Francois Geurds allemaal een gerecht.
Tom: Uitgebreid eten en drinken met vrienden is door onze opvoeding normaal. Altijd als er iets te vieren is, doen we dat met lekker eten en vooral veel drank. Ook muziek is belangrijk. Mijn vader drumt, ik draai. Eten, drinken en dansen zijn een perfecte combinatie.
Hoe zijn jullie als jullie dronken zijn?
Alain tegen Tom: Jij kan snel bezopen zijn.
David: Ja, na één drankje ben je al in de partyvibe.
Alain: Hij is gezellig.
Tom: Bij David zie je het niet zo gauw, die wordt nog rustiger als hij dronken is. Als ik lam ben ga ik mijn kleren uitrekken en naakt op de bar staan.
Alain: Mijn tweelingbroer is helemaal erg. Hij verandert van Andras Caron in Andre Kanon. Heel grappig.
Alain, herinner jij je de eerste keer dat Tom of David dronken thuiskwamen?
Alain: Nee, eigenlijk niet. Ik kan je wel een verhaal vertellen over mijn ergste dronkenschap. Ik was drie dagen ziek en wilde dood. Bij een feest op de Haarlemmerstraat duurde het zo lang tot ik mijn eten kreeg da ik maar heel veel was gaan drinken. Tegen de tijd dat het eerste gerecht kwam, was ik compleet bezopen en wist ik niet eens meer wat ik at. Ik weet niet meer hoe ik thuis ben gekomen. Ik zat onder de schrammen en herinner me iets met een tram.
Tom: Het is misschien wel eerder andersom. Jaren geleden werd ik opgebeld door mijn vader [doet zijn accent na]: ‘Ik ben dronk, ik ben dronk!’ Vlak daarna hoorde ik een boze mannenstem die zei: ‘Je mag niet bellen in de cel.’ Dus ik vroeg, papa waar ben je? ‘De politie heeft mij gevangen!’
Alain: Het was erg. En terecht dat ze mij hadden gepakt. Ik dacht een klein stukje met de auto dat kan wel.
Tom: Ik hoorde het verhaal ook een keer van de andere kant. Een vriend belde me op. Hij had vanaf een balkon mijn vader in een fuik zien stappen en ‘ik ben dronk, ik ben dronk!’ horen roepen.
Alain: Ja, wat moet je anders zeggen. Een uurtje later stond ik een recept uit te delen aan de politieagenten. Ik zei: ‘Nu mag ik toch zeker wel weg?’ Waarop ze zeiden: ‘Nee, om zes uur pas.’ ‘Maar ik heb jullie een recept gegeven!’
Hebben jullie veel last van katers?
Alain: Ik drink tegenwoordig niet meer zoveel; ik wil die zware hoofdpijn niet meer. Het maakt wel uit wat je er allemaal bij eet. Als je foie gras en kaas met brood en boter en zure wijn combineert, dat wordt gewoon teveel.
Tom: Ik kan geen rode wijn meer drinken ‘s avonds. Dan lig ik de hele nacht wakker.
En het soort wijn, maakt dat nou eigenlijk wel of niet uit?
Alain: Ja, je moet geen slechte wijn drinken.
Tom: Nou, soms voel ik me na een avond met topwijn heel rot, de andere keer kan ik veel drinken en heb ik nergens last van. Misschien moet ik geen limoencello of jäger na wijn drinken.
Alain: Wijn en sterke drank en bier gaan niet samen. In bier zitten andere gisten dan in wijn.
Het viel me laatst op in Parijs dat ze daar ook overal natuurwijn drinken. Zelfs de Fransen lijken het virus te pakken te hebben.
David: Het is een hype. Ik vind dat restaurants die alleen maar natuurwijn hebben zichzelf beperken. Je hebt mooie natuurwijnen maar ook heel veel lelijke. En de mensen die alleen maar natuurwijn drinken of maken, zijn net zo streng als veganisten.
Tom: Het is wel interessant dat de boeren de grond veel meer respecteren. De wijnstokken zijn vaak hartstikke oud en ze houden wel een zelfstandig ecosysteem in leven met onkruid, vliegjes.
David: Ja maar heel veel boeren doen dat ook, niet alleen die natuurwijn maken.
Hebben jullie eigenlijk voorkeur voor bepaalde wijn?
David: Bourgogne, Loire, Champagne. En Tom, jij houdt erg van de Rhône.
Tom: Als we een land zouden moeten kiezen, dan zou het Frankrijk zijn.
En heeft dat niks te maken met dat jullie Frans zijn?
David: Nee, Frankrijk is op dit moment nog steeds het referentiekader van de meeste wijnmakers.
Alain: In Duitsland, Oostenrijk en Italië kunnen ze ook hele mooie wijnen maken. Bij Rijks dronk ik laatst een lekkere Nederlandse wijn, daar heb ik twee flessen van.
“Misschien moeten we beginnen met in het weekend wat vaker lunchen met een glaasje wijn.”
Wat kunnen Nederlanders leren van Fransen in jullie ogen?
Tom: Ik vind dat Nederland zich de afgelopen paar jaar ontzettend heeft ontwikkeld op het gebied van eten en drinken.
David: Meer dan de Fransen eigenlijk.
Alain: De Fransen drinken de laatste tijd veel minder wijn. In Italië drinken ze meer.
Tom: Als je kijkt naar hoeveel jonge sommeliers er zijn bij gekomen in Nederland, er is veel meer interesse. Petje af voor de Nederlandse cultuur. Wat hadden we eerst? Aardappels met bloemkool en kaassaus. Wat we nog wel kunnen leren is beter lunchen. In Nederland lunchen we niet, we eten een broodje kaas en gaan na een halfuur weer aan het werk.
David: Misschien moeten we beginnen met in het weekend wat vaker lunchen met een glaasje wijn.
Alain: Het zou kunnen veranderen als er meer eetcafés met een goede keuken zouden bijkomen. Dan hoef je ook geen flessen wijn van honderd euro meer te kopen. Er zijn al met een goede wijn voor zeven euro.
Jullie hebben een half jaar geleden Café Caron geopend, een familierestaurant. Waarom niet veel eerder een eigen restaurant?
Alain: Ik heb in veel restaurants gewerkt, ook in Franse sterrenzaken, maar wilde eigenlijk nooit een eigen restaurant. Mijn broer had een café in Parijs en is daar doodgeschoten. Dit drama heeft mij ontzettend bang gemaakt. Om die reden heb ik eigenlijk nooit zelf iets willen beginnen, totdat Tom en David me vroegen.
Tom: Maar je hebt ook altijd van je vrijheid genoten om te kunnen doen waar je zelf zin in hebt. Als je een restaurant hebt ben je zeven dagen per week constant aan het werk.
Waarom wilden jullie dat wel?
David: Ik was toen 20 en had zin om met z’n allen te knallen.
Tom: Iedereen in Amsterdam weet al jaren: de familie Caron houdt van lekker eten en drinken. We hebben alle ingrediënten en het netwerk. Hiervoor organiseerde ik feestjes. David was manager bij een ander restaurant en zei op een dag: ‘laten we het gewoon doen’.
Alain: Ik was eerst wel bang dat ik mijn andere werkzaamheden niet meer zou kunnen doen. Maar nu vind ik het echt een cadeautje. Het is een plek waar we met zijn allen zijn. Ik heb Tom, David, Roel en mijn vrouw nog nooit zoveel gezien als nu. Ik zie het als een soort spinnenweb en Café Caron is het middelpunt nu.
Oké, laatste vraag: wel of geen wijn als je een kater hebt?
Tom: Het hangt er een beetje van af wat ik die dag ga doen. Als ik vrij ben en ik spreek af met vrienden is het eerste wat we doen een drankje.
Alain: Echt? Dat ga ik een keer proberen.
David: Een reparatiewijntje.
Alain: Is dat zo? Helpt het?
David: Het helpt. Je voelt je gewoon echt beter. Niet meteen vijf, gewoon een of twee.
Alain: Wit of rood?
David: Ik zou wit doen of bier.
Alain: Dat ga ik doen.
David: Maar brak zijn kan ook leuk zijn.
Alain: Het moment voor je dronken wordt, dat is vaak heel erg mooi.
Bedankt voor dit gesprek!